Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Μάρτιος, 2017

Ομιλιά του σκηνοθέτη Πανίκου Χρυσάνθου στην δικοινoτική προβολή της ταινίας του "Η ιστορία της πράσινης γραμμής", η οποία γυρίστηκε στην πράσινη γραμμή

Εικόνα
                                              Αγαπητοί φίλοι, Η αποψινή προβολή είναι αφιερωμένη:           Πρώτα στους νεκρούς στρατιώτες της πράσινης γραμμής. Είναι αυτοί που άκουσαν μέσα τους τη φωνή του πανανθρώπινου νόμου κι εμπιστεύτηκαν αυτόν που στεκόταν απέναντί τους, γιατί ήταν πρώτ’ απόλα άνθρωπος, κι ας τον έλεγε ο άλλος νόμος «εχθρό». Αυτοί πλήρωσαν με τη ζωή τους την ανθρωπιά τους. Βρήκαμε 10 καταγραμμένους τέτοιους Έλληνοκύπριους στρατιώτες. Και μάρτυρες από τις γειτονιές της πράσινης γραμμής, με τους οποίους μιλήσαμε, μας διηγήθηκαν και για κάποιους Τουρκοκύπριους νεκρούς της νεκρής ζώνης. Λένε μάλιστα για 2 περιπτώσεις, όπου εχτελέστηκαν επι τόπου και οι 2 στρατιώτες την ώρα που συναντιόντουσαν μέσα στη νεκρή ζώνη. Αυτούς τους τιμά απόψε η ταινία. Είναι οι αφανείς ήρωες της ανθρωπιάς και της συναδέλφωσης. Οι ήρωες της επανενωμένης Κύπρου, που ακόμα δεν υπάρχει.           Μετά η ταινία είναι αφιερωμένη σε όλους εσάς και κάποιους άλλους σαν και εσ

Ο Αναστασιάδης στη μέγγενη των (ας πούμε) πολιτικών του ελιγμών.

Εικόνα
Γνωρίζετε αγαπητές αναγνώστριες και αναγνώστες ότι το μόνο που σώσει τον Νίκο Αναστασιάδη από τον χαρακτηρισμό του μεγάλου ψεύτη, είναι ο φόβος μας να μην καταλήξουμε πίσω από τα κάγκελα της φυλακής . Αλλά μπορούμε να πούμε με πολλή ευγένεια ότι ο πρόεδρος λέει πολλά ψέματα πολύ συχνά. Έχουμε την άποψη ότι η αντίληψη του για την πολιτική είναι το δεσμεύομαι ως ρητορική και το αποδεσμεύομαι ως πράξη με ή χωρίς νεύρα ( νομίζει ότι τα νεύρα αποτελούν δικαιολογία – έ έτω ενευρίασα τζαι φάτσισα μιαν πόρταν, ε κκελέ τ, αδρώπου;). Οι κάτοχοι χρεωγράφων τον έχουν πάρει πρέφα, οι εργαζόμενοι στους ημικρατικούς επίσης, οι αφερέγγυοι δανειολήπτες επίσης και γενικά όλος ο κόσμος. Λέτε ο Μουσταφά Ακκιντζή να έχει την εντύπωση ότι έχει να κάμει με ένα άγγελο της αλήθειας; Ο σημερινός φιλελεύθερος είναι ανάστατος. Ναι μεν ο Μουσταφάς θα πάει να φαν μαζί με τον Αναστασιάδη, αλλά πρέπει να δει πρώτα την απόφαση της ολομέλειας της Βουλής και μετά να δει χρονοδιαγράμματα και τρόπο οργάνωσης των

Η Υπεράσπιση του κ. Χάσικου αμφιταλαντεύεται: ο ίδιος φαίνεται να υποστηρίζει ότι ..δεν υπάρχει Ασυμβίβαστο [χωρίς να εξηγήσει πως –με δεδομένη την θέση του στην εταιρεία που ενοικιάζει στο κράτος] και προσπαθεί να μετατοπίσει το θέμα με επίθεση στον Γενικό Ελεγκτή, ενώ ο δικηγόρος του φαίνεται να υποστηρίζει ότι θα προσπαθήσει να αποφύγει την κατηγορία διαδικαστικά [όχι ότι δεν υπάρχει διαπλοκή αλλα αναζητώντας δικαιολογία να αποφύγει την έρευνα].. και ο κ. Μιχαηλίδης συνεχίζει τις αποκαλύψεις – για την παράτυπη μη μείωση των ενοικίων και την μη τήρηση των προδιαγραφών για χώρους στάθμευσης..

Εικόνα
Η διερεύνηση της σύγκρουσης συμφερόντων του κ. Χάσικου πήρε δυο ενδιαφέρουσες εκτροπές αυτήν την εβδομάδα. Από την μια ενώ ο υπουργός δήλωνε ότι δεν υπάρχει ασυμβίβαστο η εφημερίδα του, η Αλήθεια έγραφε πρωτοσέλιδα ότι σύμφωνα με τον κ. Μακρίδη οι κανονισμοί για το Ασυμβίβαστο δεν είχαν εγκριθεί άρα δεν μπορούσε να διερευνηθεί ο πελάτης του. Το τι σημαίνει αυτό το διαδικαστικό αίτημα του κ. Μακρίδη θα διαφανεί, αλλα φαίνεται ξεκάθαρα επίσης ότι ο κ. Χάσικος δεν είναι συνεπής. Από την μια δηλώνει ότι περιμένει από την επιτροπή να αποφασίσει και δηλώνει ότι δεν υπάρχει ασυμβίβαστο [χωρίς να εξηγεί καν λογικά πως γίνεται να μην υπάρχει αφού ο ίδιος είναι ο μεγαλομέτοχος της εταιρείας που νοικιάζει το κτίριο] και από την άλλη ο δικηγόρος του διαρρέει όχι ότι δεν υπάρχει ασυμβίβαστο αλλα ότι ψάχνει νομικίστικα κόλπα για να μην διερευνηθεί ο πελάτης του. Ο υπουργός επιμένει ότι λόγω του καλόπιστης προαίρεσης, πρέπει να θεωρηθεί ότι δεν τον αγγίζει ο νομός παρα την εμφανή π

Η διαπλοκή της διαπλοκής [;]: μια επίτροπος διοίκησης σε αντάλλαγμα για ευνοϊκή προβολή του προεδρικού από τα ΜΜΕ των ιδιοκτητών της Καθημερινής;

Εικόνα
Ο διορισμός της συζύγου ενός από τους ιδιοκτήτες της Καθημερινής φαίνεται ότι άνοιξε πλήρως του ασκούς του Αιόλου της διαπλοκής. Η πρώτη αντίδραση ήταν ουσιαστικά η δημοσιοποίηση της διαφοροποίησης του υπουργού εσωτερικών. Ακολουθήσε ένα είδος έρευνας για την εν λόγω δικηγόρο και στην πρώτη καταγραφή από τον Δ. Πολυκάρπου της ΚΙΣΑ προέκυψε ότι η κ. Στυλιανού δεν φάνηκε να έχει οποιαδήποτε εξοικείωση [με την έννοια των δημοσιεύσεων η έστω των ενδιαφερόντων με τα θέματα που αφορούν την αρμοδιότητα της επίτροπου διοίκησης. Ακολουθήσε ανοιχτή επιστολή της Άντρουλας Enriquez της οργάνωσης stop trafficking .. Το σκηνικό έμοιαζε πια ξεκάθαρο. Τις επόμενες μέρες οι κριτικές ήρθαν και από πιο οικείες φωνές – ο Κ. Κωνσταντίνου του Πολίτη και η από την Cyprus Mail . Με δεδομένο μάλιστα ότι κυβέρνηση είχε πληρώσει ήδη για το μουσικό κανάλι των ιδιοκτήτων της Καθημερινής και προηγουμένως συμμετείχε στην διαδικασία προώθησης της πλατφόρμας Αριστοτέλης μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος

Όταν η Ιστορία γράφεται από τα κάτω και τους «περιθωριακούς» σε αντίθεση με τον ηγεμονικό λόγο: υπάρχει κυπριακός κινηματογράφος και είναι δικοινοτικός… Η ταινία «Η ιστορία της Πράσινης γραμμής»: μια ανάγνωση της ταινίας στο ιστορικό της πλαίσιο

Εικόνα
Ο Πανίκος Χρυσάνθου αποτελεί μέρος μιας φαινομενικά ιδιόρρυθμης, βαθύτατα κυπριακής, αλλά και ευρύτερα ιστορικής παράδοσης. Αν το δούμε με τους ευρύτερους όρους της νεωτερικότητας παγκόσμια, είναι ένας καλλιτέχνης, ο οποίος αγωνίζεται συνειδητά για προσφέρει μέσα από το έργο του μια αισθητική πρόταση ως απάντηση σε ένα φαινομενικό αδιέξοδο στην πραγματικότητα. Αν ήταν να χρησιμοποιήσουμε ένα τον ορό του Γκράμσι για τη διανόηση, θα του αποδίδαμε με σιγουριά τον όρο του οργανικού διανοούμενου. Η κυπριακότητα και η ιδιομορφία βρίσκονται στην τοπική εκδοχή αυτού του παγκόσμιου φαινομένου. Στην Κύπρο αυτοί που αμείβονται συνήθως για την παραγωγή είτε γνώσης, είτε μορφών τέχνης είναι άτομα που προσέχουν να κρατούν ισορροπίες με την εξουσία [και όχι απλώς την εμφανή αλλά και τη βαθειά εξουσία των αόρατων κατεστημένων]. Στην Κύπρο, και ιδιαίτερα στην ελληνοκυπριακή κοινότητα, η αντιπαράθεση με την ηγεμονική ιδεολογία στις διάφορες παραλλαγές της, έχει κόστος – το 1930 αφορίστηκε ο Τ.

Η κρίση στον δυτικό κόσμο: η εσωτερική κρίση στις ΗΠΑ και η αυξανόμενη διαφοροποίηση ΗΠΑ – ΕΕ

Εικόνα
Η αντιπαράθεση του Τραμπ με τους αντίπαλους του στις ΗΠΑ φαίνεται να παίρνει καινούργιες διαστάσεις και αυξανόμενα μοιάζει αμφίβολο αν θα μπορέσει να γεφυρωθεί το χάσμα [το οποίο προϋπήρχε και της εκλογής φυσικά, αλλά η εκλογή Τραμπ φαίνεται να το διεύρυνε και να το ανέδειξε και σε θεσμικό επίπεδο] αναμεσά σε διαφορετικές πτέρυγες της αμερικάνικης κοινωνίας, αλλά και ανάμεσα σε διαφορετικές πτέρυγες της ελίτ. Η εσωτερική ένταση, ωστόσο, δεν φαίνεται να εμποδίζει την ομάδα/κυβέρνηση Τραμπ να προχωρεί στις διεθνείς της σχέσεις, όπου η εικόνα φαίνεται να είναι πιο σαφής Μια κυβέρνηση του χρηματιστικού κεφαλαίου, των στρατιωτικών και των συντηρητικών – αλλά με έντονη εσωτερική αντιπολίτευση: η ρήξη με το μηχανισμό νομιμοποίησης των ΜΜΕ και η αποτυχία ανατροπής του Obamacare Ο Τραμπ εκλέγηκε ενάντια στα ΜΜΕ, αλλά και ενάντια στην χρηματιστικη-πολιτική ελίτ, η οποία φάνηκε να παθαίνει αποπληξία με την εκλογή του. Τα κωμικά θεάματα των αμερικανικών ΜΜΕ για δήθεν επέμβαση των Ρώσων

Οι εκλογικές τάσεις στην Ευρώπη: ανακοπή του ακροδεξιού ρεύματος στην Ολλανδία; Οι τάσεις στην Γερμανία

Εικόνα
Οι εκλογές στην Ολλανδία παρουσιάστηκαν ευρύτερα ως ένα είδος δείγματος για το αν το ακροδεξιό ρεύμα που φάνηκε να κερδίζει με το Brexit και την εκλογή Τραμπ, θα συνεχιζόταν… Ταυτόχρονα, οι εκλογές εν μέρει στην Γαλλία, αλλά ιδιαίτερα στην Γερμανία αναμένεται να είναι πολύ πιο καθοριστικές για τις ευρωπαϊκές εξελίξεις.. Το αριστερό και το δεξιό ρεύμα την περίοδο 2015-16 Η παρουσίαση του Brexit και της εκλογής Τραμπ ως αποτελέσματα μιας ακροδεξιάς δυναμικής – με έμφαση στο μεταναστευτικό, παραβλέπει δυο αλληλοδιασταυρούμενες παραμέτρους: 1.     Πριν από την εμφάνιση αυτών των εκλογικών εκπλήξεων το 2016 είχε προϋπάρξει μια αριστερή δυναμική στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου, το 2015 η οποία είχε οδηγήσει στην διπλή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ [και του δημοψηφίσματος] στην Ελλάδα, στην νίκη της Αριστεράς στην Πορτογαλία, και στη σημαντική άνοδο της αριστεράς στην Ισπανία, άσχετα αν δεν κατάφερε τελικά να συνεργαστεί και να ανατρέψει τη δεξιά κυβέρνηση που διατηρείται ως κυβέρνηση μειοψ