Αναφορά στην συγκυρία της έκδοσης: από το βρικολάκιασμα της υστερίας της ΕΟΚΑ β έξω και μέσα στην Βουλή στον φτερούγισμα της ελπίδας του μέλλοντος στην κηδεία του Κωστή…
Είχαμε γράψει στο τελευταίο τεύχος ότι θα κάμναμε μια διακοπή κατά την διάρκεια των γιορτών του Απρίλη… Αλλά η Ιστορία ήρτεν τζαι ήβρεν μας. Ο θάνατος του Κωστή Αχνιωτη την επομένη της έκδοσης, προκάλεσε, ως γεγονός, ένα είδος ιστορικής ενατένισης για το χώρο, για τη συγκυρία, αλλά τζαι για τον Κωστή ως άτομο τζαι την προσφορά του… Την ίδια περίοδο το βαθύ κράτος των ΗΠΑ βομβάρδιζε τη Συρία [με εκείνη την ανεκδιήγητη ρητορική του «ανακοινώνω την ενοχή κάποιων, τους βομβαρδίζω – ή τους κάνω πραξικόπημα – και μετά ψάχνουμε να δούμε τί έγινε, και ποιοί βολεύονται από το θέαμα»] βάφοντας με αίμα, ακόμα μερικών Αράβων μια προσπάθεια επίλυσης «μικροδιαφορών» στο εσωτερικό του αμερικανικού κατεστημένου.. Η χαζομάρα, βέβαια, του να φωνάζουν μερικοί υστερικά χωρίς ίχνος τεκμήριου, δεν είναι αμερικανική αποκλειστικότητα… Την έχουμε γιόρκιν τζαι στην Κύπρο… Σε όλη την κωμική μεγαλοπρέπεια που αποκτά η μικρότητα [και η μικροπρέπεια των προθέσεων] όταν προσπαθεί να μεγαλοπιαστεί για πράγματα πο
