Δέφτερη Ανάγνωση - Ikinci Okuma [Emin Olma]

Κατασκευάζεται ένα είδος θεάματος γύρω από τις συνομιλίες – και έτσι αναγκαστικά η κυβερνητική αμφιταλάντευση μειώνεται και μετατοπίζεται στους εν δυνάμει κακούς «Άλλους». Ο Πολίτης προωθεί το σενάριο ότι θα γίνει κάτι σημαντικό – έμμεσα παραπέμποντας στο Μπούργκεντστοκ, ενώ ο Φιλελεύθερος, στα ίδια μοτίβα δεκαετιών, λες και ο Λυκαύγης δεν έφυγε ποτέ, αναζητά συνομωσίες κοκ. Το Σάββατο, ο Φιλελεύθερος ανακάλυψε νέο κίνδυνο – θα διασυνδέσουν, λέει, το εδαφικό με την ασφάλεια κοκ. Πάντως, μια αύρα από τα γνωστά κόλπα της κυβέρνησης "θέλω/δεν θέλω", "πάμε για διαπραγμάτευση/όχι μην ανησυχείτε δεν είναι τίποτα σημαντικό", εμφανίστηκε στο Thema online  με σενάριο ότι αν δεν πάνε καλά οι διαπραγματεύσεις [ότι και να σημαίνει αυτό] ο Αναστασιάδης θα έρθει και θα εξαγγείλει υποψηφιότητα για τις ..επόμενες προεδρικές. Για να το κάνει αυτό βέβαια θα έρθει πίσω με φουστανέλα, και θα δυσκολέψει τις δυτικές πρεσβείες. Αλλά δεν αποκλείεται να κυκλοφορούν και αυτό το σενάρι

Η αντίσταση της κυπριακής κοινωνίας, με ποικίλους τρόπους και μορφές ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις δημόσιου πλούτου και κοινών, υπήρξε αξιοσημείωτη. Παρά την υστερική εκστρατεία της πλειοψηφίας των ΜΜΕ από το 2011 να πείσουν το κοινό ότι η τραπεζιτική κρίση οφειλόταν στο Δημόσιο, και παρά την εκλογή μιας κυβέρνησης με σαφή πρόθεση ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου, εντούτοις δεν τα κατάφεραν την περίοδο της ασυδοσίας του κεφαλαίου, αλλα και της διαπλοκής – την εποχή του μνημονίου. Κατ’ αρχήν υποχρεώθηκαν, οι νυν κυβερνώντες να «δεσμευτούν» σε μη ιδιωτικοποιήσεις, ελπίζοντας προφανώς ότι θα πετούσαν στον κάλαθο των αχρήστων της υποσχέσεις κοκ..Τελικά, το «δεσμεύομαι» έγινε άγχος όμως. Η αντίδραση της κοινωνίας στην πρώτη προσπάθεια να κοινωνικοποιηθούν οι ζημιές των τραπεζών με το πρώτο, καθολικό κούρεμα, τους οδήγησε σε αναδίπλωση, αλλά και κατανόηση ότι δεν είχαν εύκολη πλειοψηφία στη Βουλή με δεδομένη την κοινωνική δυσφορία.. Έτσι παρά τις προσπάθειες, αναγκάστηκαν να υποχωρούν.

Η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία (ΔΔΟ) αποτελεί σήμερα την καταλληλότερη εφικτή πολιτική ρύθμιση και όχι έναν οδυνηρό συμβιβασμό. Είναι το βασικό ιστορικό αποτέλεσμα της εξέλιξης των διακοινοτικών σχέσεων, όπως αυτές διαμορφώθηκαν μέσα από τις εθνικιστικές συγκρούσεις, τη μισαλλοδοξία και τις εξωτερικές παρεμβάσεις. Η ΔΔΟ είναι η ιδανική υπό τις περιστάσεις λύση, διότι είναι η μόνη που μπορεί να επιτρέψει στις δυο κοινότητες να συνυπάρξουν ισότιμα και με ασφάλεια σε ένα κράτ ος διατηρώντας ένα βαθμό κοινοτικής αυτονομίας. Μόνο η κατάργηση της διαίρεσης του κυπριακού λαού μέσα από την επανένωση μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την υπέρβαση του εθνοκοινοτισμού και για την πραγματική ανεξαρτησία. Το αίτημα της πλήρους αποστρατικοποίησης αλλά και τα άλλα σοβαρά βήματα για μια τελεσίδικη απεμπλοκή από τις ψευδαισθήσεις των φιλοπολεμικών διαθέσεων και ρητορειών, μόνο με την επανένωση μπορούν να αποκτήσουν δυναμική στην κοινή γνώμη. Δεν ξεχνούμε ότι σε μια Κύπρο διχοτομημ

Πραγματοποιήθηκε πριν από μερικές μέρες η πρώτη συνεδρία του Κλαδικού Συμβουλίου της ΠΑΣΕΥ-ΠΕΟ στα ΣΚΕ και Ευαγή Ιδρύματα στην ΠΕΟ Λευκωσίας. To κύριο θέμα που απασχόλησε την συνεδρία είναι η σημερινή κατάσταση στα ΣΚΕ και Ευαγή Ιδρύματα και η καθυστέρηση στην καταβολή της χορηγίας, παρόλο που με ενέργειές της η ΠΑΣΕΥ άσκησε πιέσεις στο Υπουργείο Εργασίας Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και επίσπευσε την δ ιαδικασία των αιτήσεων για τις χορηγίες. Εν τούτοις παρατηρείται καθυστέρηση στο να καταβληθεί σε όλα τα ΣΚΕ και Ευαγή Ιδρύματα με αλυσιδωτές επιπτώσεις που βαραίνουν ιδιαίτερα τους εργαζόμενους. Επίσης η καθυστέρηση στην καταβολή της κρατικής χορηγίας δεν αφήνει περιθώρια για αίτηση συμπληρωματικής χορηγίας όσων έχουν επιπλέον ανάγκες και το γεγονός αυτό δημιουργεί εύλογα ερωτήματα ως προς τα κίνητρα των αρμοδίων. Όπως επισημαίνει η Συντεχνία σε ανακοίνωσή της, παρατηρείται το φαινόμενο τα τελευταία χρόνια να καθυστερεί η καταβολή της χορηγίας ώστε να μην διεκδικείται η