Δέφτερη Ανάγνωση - Ikinci Okuma [Emin Olma]

Τρέχει τρέχει ο κ. Μαυρογιάννης στη Νέα Υόρκη να πείσει – εκλιπαρήσει τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας να δεχτούν κάποιες προσθαφαιρέσεις στην έκθεση του Γ.Γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι Μουν. Φυσικά, ο πρώτος μη ομολογημένος στόχος θα πρέπει να είναι η απόσπαση κάποιου ή κάποιων βέτο από τα μόνιμα μέλη, αλλά θα πρέπει να κρατιέται μυστικό από το φόβο της αποτυχίας. Πράγμα που δείχνει και την αβεβαιότητα που επικρατεί στην κυβέρνηση για το ζήτημα. Όπως πολύ καλά ομολογεί «με κάθε ειλικρίνεια» ο Νίκος Αναστασιάδης των αντιναχτών πατάτων, δεν γνωρίζει πλέον καθόλου που πάνε τα πράγματα. Κάποιος από τα μικρά κόμματα πάντως είπε ότι για να βοηθήσει κάποιος χρειάζεται ανταλλάγματα, είτε αυτός είναι Ρωσία, είτε Αμερική. Ο κ. Κέρι εκ μέρους του γνωστού στρατηγικού μας εταίρου πάντως επανέλαβε ότι η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων είναι κυριαρχικό δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και ότι θα πρέπει οι συνομιλίες να συνεχιστούν. (σε συνάντηση στο πόδι με τον κ. Αναστασιάδη στο Νταβός). Στο Νταβός ό

Αυτή τη βδομάδα, οι τράπεζες, τα προβλήματα και τα σκάνδαλα τους έκαναν μια μικρή επιστροφή στην επικαιρότητα – και αμέσως έτρεξαν οι ίδιοι που λογόκριναν και πριν το 2012 να αλλάξουν έμφαση. Ο Χ. Γεωργιάδης έτρεξε να καλύψει τον Λεπτό και άρχισε να μιλά για τον Σιαρλή (;) ο Α. Μιχαηλίδης του Φιλελευθέρου του έκανε μεν κριτική, γιατί έριξε κάτι ατεκμηρίωτο και, όπως φάνηκε, παραπλανητικό, αλλά συνέχισε από εκεί που έμεινε ο Χάρης. Κουβέντα για τα δάνεια του Λεπτού. Και όπως πάντα η ουσία ήταν αλλού – στις εκποιήσεις και στην προσπάθεια μερικών να δώσουν στις τράπεζες εξουσία. Έτσι, όταν η Χ. Γιωρκάτζη φάνηκε να υπόσχεται ότι κάτι θα γίνει με τα επιτόκια, την επομένη οι τράπεζες ξεκαθάρισαν who is the boss – και με βάση τους κανονισμούς. Για αυτό άλλωστε διορίστηκε η κ. Χρυστάλλα. Για να τις εξυπηρετεί και όχι να πιέζει. Ήταν ένας εξευτελισμός που δείχνει το μέγεθος της εξουσίας των τραπεζών. Διότι το πραγματικό πρόβλημα – αυτό των μη εξυπηρετούμενων δανείων – θα μπορούσε να ε

Την Παρασκευή είχαμε και πάλι την συνηθισμένη επανάληψη από το δίκτυο που κατασκευάζει θεάματα γύρω από την Πάφο. Μετά από μια περίοδο λογοκρισίας το θέματος (στην προσπάθεια να ξεχαστούν οι εργολάβοι) ανακοινώθηκε ότι εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης για Έλληνα καθηγητή σε σχέση με το θέμα του ΣΑΠΑ. Για όσους έχουν την αυταπάτη ότι το θέμα έχει να κάνει έστω και απόμακρα με εργολάβο, ας προσγειωθούν – το θέμα αντίθετα έχει να κάνει με τις κατηγορίες εναντίον Σαρίκα. Ξαφνικά, λοιπόν, η αστυνομία, μετά από τόσες μέρες κλπ, αποφασίζει να επαναφέρει το θέμα Σαρίκα στην επικαιρότητα, ακριβώς πριν την σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής της ΕΔΕΚ, την Κυριακή. Όπως εντελώς τυχαία, ας πούμε, πήγε το θέμα Σαρίκα στο Ανώτατο ακριβώς πριν τις εκλογές στην Πάφο, όπου ο ΔΗΣΥ (και οι κρατικοί μηχανισμοί που φαίνονται να είναι στην υπηρεσία του) προωθούσε την εκλογή κομματικού στελέχους, «ιδιωτικού υπάλληλου» εργολάβων. Άρα η επίθεση στην ΕΔΕΚ που ταυτίστηκε με την αντιπολίτευση είχε την χρησιμότητά της.

« Η Νομική είναι η τέχνη του αγαθού και του ίσου» Celsus Δεν έχουν περάσει πολλές βδομάδες από την απόφαση της «δικής της Δρομολαξιάς» που σαφώς, όχι μόνο δίχασε, αλλά και άφησε ένα αίσθημα ευνοιοκρατικής και μη δίκαιας αντιμετώπισης. Μερικοί θα μπορούσαν να πουν και κατευθυνόμενης διαδικασίας, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο κ.Τσουρής τοποθετήθηκε στον κατάλογο του κατηγορητηρίου με «τηλεφώνημα», όπως παραδέχθηκε ο αρμόδιος αστυνομικός – και μετά από αντιπαράθεση με τον κ. Χάσικο. Τότε, μερικοί προσπάθησαν να αντικρούσουν τις διαμαρτυρίες με την επίκληση του «σεβασμού των δικαστηρίων». Ήταν, όπως τεκμηριώσαμε και σε προηγούμενες εκδόσεις, μια υποκριτική άμυνα – οι ίδιοι είχαν εκφραστεί ακόμα πιο έντονα για αποφάσεις δικαστηρίων, που προκαλούσαν το «περί δικαίου αίσθημα». Όπως ήταν η αθώωση των αστυνομικών για ξυλοδαρμό. Και ξαφνικά, ο δήθεν αποστασιοποιημένος χώρος των δικαστών [όπου βέβαια τα συμφέροντα εμφανίζονται, όταν πρόκειται για περικοπές ωφελημάτων] ξαφνικά, αποκ

Όταν επισκέφθηκε την περασμένη βδομάδα τη Λεμεσό ο κ. Χάσικος, οι δημοσιογράφοι που ξέρουν/κατανοούν, όπως ίσως και η κοινή γνώμη ευρύτερα, τα δεδομένα της «απαλλαγής» των εμπλεκομένων στο «ναό της Αφροδίτης», τον ρώτησαν. Ο κ. Χάσικος προσπάθησε να αποφύγει το θέμα και το έριξε, όπως κάνει συνήθως, στους «προηγούμενους». Όταν, όμως, τον διέψευσαν και ζητήθηκε να δημοσιοποιηθούν δεδομένα, ο κ. Χάσικος «έκρυψε» - διότι τα δεδομένα από το ίδιο του το υπουργείο δείχνουν ότι είναι η κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει, που φαίνεται να επέτρεψε την διαδικασία να προχωρήσει το θέμα – ακυρώνοντας την έρευνα που είχε ξεκινήσει η «προηγούμενη» κυβέρνηση. Και ήταν βέβαια η ίδια κυβέρνηση, και η γενική εισαγγελία που διόρισε, που με ένα εντυπωσιακό τρόπο κατάφερε να οδηγήσει το θέμα στο δικαστήριο για να απορρίψει η υπόθεση. Και όταν αυτά τα παραδέχεται και ο καθεστωτικός τύπος, όπως ο Πολίτης, τότε η κυβέρνηση θέλει να αλλάξει θέμα. Το ποιά συμφέροντα κρύβονται πίσω από το θέμα του Ναού και πο

Η απόφαση του Ντράγκι να «τυπώσει» χρήμα και να αγοράσει κυβερνητικά ομόλογα, είναι μια κίνηση την οποία στήριζαν πολλοί από το 2010. Σε εκείνη την περίοδο, κατά την οποία η Ε.Ε. ξαναβυθιζόταν στην κρίση, μετά την πρώτη κρίση του 2008, ενώ η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ έκανε μια δραματική παρέμβαση στις αγορές μέσα από την αγορά μετοχών, η Ε.Ε. κάτω από την πίεση της Γερμανίας, επέβαλε ένα άγριο μοντέλο νεοφιλελεύθερης υποταγής στο νότο. Για τους γερμανούς είχε έρθει φαινομενικά η στιγμή να πάρουν εκδίκηση για δεκαετίες υπακοής σε άλλους – όμως, όπως έγινε και με το Ισραήλ, τα απωθημένα εφαρμόστηκαν όχι σε όσους είχαν προκαλέσει την δυσφορία, αλλά στα εύκολα θύματα – το μεν Ισραήλ εφάρμοσε την πολιτική εκδίκησης για ότι υπέφεραν οι εβραίοι στην Ευρώπη στους παλαιστίνιους, και οι γερμανοί στους φτωχούς συγγενείς του νότου της Ευρώπης. Υπήρχε, βέβαια, μια δομικής σημασίας στιγμή – η Γερμανία μέσα από την κρίση εμφανίστηκε επιτέλους ηγεμονική στην Ευρώπη. Αλλά έχασε την νομιμοποίηση το

Πριν λίγα χρόνια, η Oxfam , μια φιλανθρωπική οργάνωση για την στήριξη των φτωχών δημοσιοποίησε την εκτίμηση της ότι 85 οικογένειες έχουν το ίδιο εισόδημα με το υπόλοιπο πληθυσμό. [1] Αυτή τη χρόνια, η εκτίμηση τους είναι ακόμα πιο θλιβερή – το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού από του χρόνου θα έχει πάνω από το μισό παγκόσμιο εισόδημα. http://www.theguardian.com/business/2014/jan/20/oxfam-85-richest-people-half-of-the-world  « Ο πλούτος της ομάδας του 1% των πιο πλούσιων ατόμων του πλανήτη θα ξεπεράσει το ποσό το οποίο έχουν οι υπόλοιποι άνθρωποι του πλανήτη σύμφωνα με την φιλανθρωπική οργάνωση Όξφαμ. Το πλουσιότερο 1% θα δουν το 2016 την περιουσία τους να αυξάνεται κατά 50% με ρυθμό ανάπτυξης που έχουμε σήμερα. Αυτός ο πλούτος αυξήθηκε από 44% το 2009 σε 485 τον περασμένο χρόνο…[..] Από το υπόλοιπο 52% του παγκόσμιου πλούτου, το 46% ανήκει στο υπόλοιπο ένα πέμπτο [20%] του παγκόσμιου πληθυσμού…Ο υπόλοιπος πληθυσμός κατέχει μόλις το 5.5% του παγκόσμιου πλούτου και ο μέσος όρος του