Τώρα και το ρουσφέτι στα Δικαστήρια; Δεν στέγνωσε ακόμα το μελάνι των απολογητών της «ανεξάρτητης» Δικαιοσύνης και η εσωτερική αντιπαράθεση θυμίζει την πραγματικότητα: Να είναι άραγε τυχαίο ότι ο κ. Δαυίδ του δικαστηρίου της Δρομολαξιάς ήταν στην ομάδα των προνομιακών προαγωγών που «παραβίαζαν» τα θέσμια; [ ή μήπως χρειάζεται και ένα «Παναγή» για να πει αυτό που υποψιάζονται πια πολλοί;]

« Η Νομική είναι η τέχνη του αγαθού και του ίσου»

Celsus

Δεν έχουν περάσει πολλές βδομάδες από την απόφαση της «δικής της Δρομολαξιάς» που σαφώς, όχι μόνο δίχασε, αλλά και άφησε ένα αίσθημα ευνοιοκρατικής και μη δίκαιας αντιμετώπισης. Μερικοί θα μπορούσαν να πουν και κατευθυνόμενης διαδικασίας, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο κ.Τσουρής τοποθετήθηκε στον κατάλογο του κατηγορητηρίου με «τηλεφώνημα», όπως παραδέχθηκε ο αρμόδιος αστυνομικός – και μετά από αντιπαράθεση με τον κ. Χάσικο.

Τότε, μερικοί προσπάθησαν να αντικρούσουν τις διαμαρτυρίες με την επίκληση του «σεβασμού των δικαστηρίων». Ήταν, όπως τεκμηριώσαμε και σε προηγούμενες εκδόσεις, μια υποκριτική άμυνα – οι ίδιοι είχαν εκφραστεί ακόμα πιο έντονα για αποφάσεις δικαστηρίων, που προκαλούσαν το «περί δικαίου αίσθημα». Όπως ήταν η αθώωση των αστυνομικών για ξυλοδαρμό. Και ξαφνικά, ο δήθεν αποστασιοποιημένος χώρος των δικαστών [όπου βέβαια τα συμφέροντα εμφανίζονται, όταν πρόκειται για περικοπές ωφελημάτων] ξαφνικά, αποκάλυψε την πραγματικότητα. Το γιατί κατάφερε αυτό το θέμα να φτάσει στα πρωτοσέλιδα του Φιλελευθέρου, είναι αξιοσημείωτο. Όμως, το γεγονός είναι εκεί – και φυσικά οι απολογητές της απόφασης για την Δρομολαξιά, κρύφτηκαν και λογόκριναν την κατάσταση. Διότι για να παραιτηθεί μια δικαστής, προφανώς έγιναν χοντρές ευνοιοκρατικές προαγωγές. Ποιός τις προώθησε; Γιατί έγιναν ξαφνικά;

Ο ένας πάντως από τους δικαστές που πήραν προαγωγή είναι ο κ. Δαυίδ – και αν δεν υπάρχει άλλος και είναι συνωνυμία πρόκειται για τον δικαστή που συνηγόρησε με την γλαφυρή απόφαση του κ. Σάντη να απαλλάξει τον βασικό ένοχο, τον κ. Λίλλη και να καταδικάσει ανθρώπους για τις απόψεις τους ή με βάση τις κατηγορίες του κ. Λίλλη και των φίλων του, οι οποίοι είχαν τεκμηριωμένα συμφέροντα [είχαν, δηλαδή, οικονομικά ανταλλάγματα από την εισαγγελία] για να μαρτυρήσουν, όπως έκαναν και να καταδικαστούν. Ανήκει τους δικαστές που έκαναν ότι δεν άκουσαν τις ηχογραφήσεις για το στήσιμο της δίκης. Μπορεί να είχε ικανότητες ο κ. Δαυίδ. Αλλά αν αληθεύουν οι φήμες ότι ταλαντευόταν, αυτή η προαγωγή θα τον συνοδεύει σαν είδος σκιάς. Κάποιοι, ίσως, πήγαν άδικα φυλακή για να πάρουν μερικοί προαγωγή; Σύμφωνα με πληροφορίες μας και ο άλλος δικαστής που ήταν μαζί με τον κ. Σάντη πήρε επίσης «βελτίωση» θέσης τον περασμένο Σεπτέμβριο. Ελπίζουμε να κάνουμε λάθος. Αλλά ίσως η φράση «και με πρόεδρο του δικαστηρίου τον Σάντη..» να είχε την σημασία της. Οφείλουν οι δικαστές να ξεκαθαρίζουν τις θέσεις τους - και στην προκειμένη περίπτωση η κ. Καουτζιάνη πήρε μια απόφαση που θα θυμίζει τις σκοτεινές πλευρές ..και των δικαστηρίων. Και επειδή μια άλλη δικαστής που πήρε προαγωγή λεγόταν Εφραίμ, θυμίζουμε και ένα πρωτοσέλιδο από την απαλλαγή των αστυνομιών για ξυλοδαρμό – με δικαστή καποια κ. Εφραίμ.

Πέρα από το οδυνηρό ερώτημα αν υπάρχει και εδώ βαθύ κράτος τίθεται και ένα ζήτημα συνέπειας – στην δίκη για τον ξυλοδαρμό από αστυνομικούς η «δίκη μέσω των ΜΜΕ» θεωρήθηκε αδικία εις βάρος των κατηγορούμενων – στην περίπτωση της Δρομολαξιας αντίθετα, εκείνη η «δίκη μέσω των πρωτοσέλιδων» όχι μόνο δεν λήφθηκε υπό όψιν, αλλα μάλλον, θα μπορούσε να πει κάποιος παρακολουθώντας την διαδικασία προανήγγειλε το αποτέλεσμα. Εφαρμόζονται διαφορετικά οι κανόνες;

Και ένα τεκμήριο μνήμης – τι έγραφαν μερικοί κάποτε, και τι ευαισθησίες είχαν μερικοί δικαστές για τα ΜΜΕ..πάλι κάποτε..και σε συγκεκριμένα θέματα φαίνεται…