Ο Αναστασιάδης στη μέγγενη των (ας πούμε) πολιτικών του ελιγμών.

Γνωρίζετε αγαπητές αναγνώστριες και αναγνώστες ότι το μόνο που σώσει τον Νίκο Αναστασιάδη από τον χαρακτηρισμό του μεγάλου ψεύτη, είναι ο φόβος μας να μην καταλήξουμε πίσω από τα κάγκελα της φυλακής . Αλλά μπορούμε να πούμε με πολλή ευγένεια ότι ο πρόεδρος λέει πολλά ψέματα πολύ συχνά.

Έχουμε την άποψη ότι η αντίληψη του για την πολιτική είναι το δεσμεύομαι ως ρητορική και το αποδεσμεύομαι ως πράξη με ή χωρίς νεύρα ( νομίζει ότι τα νεύρα αποτελούν δικαιολογία – έ έτω ενευρίασα τζαι φάτσισα μιαν πόρταν, ε κκελέ τ, αδρώπου;). Οι κάτοχοι χρεωγράφων τον έχουν πάρει πρέφα, οι εργαζόμενοι στους ημικρατικούς επίσης, οι αφερέγγυοι δανειολήπτες επίσης και γενικά όλος ο κόσμος. Λέτε ο Μουσταφά Ακκιντζή να έχει την εντύπωση ότι έχει να κάμει με ένα άγγελο της αλήθειας; Ο σημερινός φιλελεύθερος είναι ανάστατος. Ναι μεν ο Μουσταφάς θα πάει να φαν μαζί με τον Αναστασιάδη, αλλά πρέπει να δει πρώτα την απόφαση της ολομέλειας της Βουλής και μετά να δει χρονοδιαγράμματα και τρόπο οργάνωσης των συνομιλιών. Ο Αναστασιάδης θυμίζει Παπαδόπουλο πριν την Νέα Υόρκη. Έδειχνε άνθρωπο που δεν θέλει να πάρει την ευθύνη της αποτυχίας, αλλά μια χαρά την πήρε ( ο λαός του ) όταν ξεγέλασε τον Φερχόικεν και μπήκε στην ΕΕ. Ο Αναστασιάδης βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Πώς θα τα καταφέρει να βγει από τις συνομιλίες αλώβητος. Οι έξυπνοι οι βουλευτές του έδωσαν στον Ακκιντζή την χρυσή ευκαιρία να τον χορέψει στο ταψί, όπως τον χόρευε με τους ( ας πούμε ) διπλωματικούς ελιγμούς στον Μον Πελεράν και στην Γενεύη.

Αφού το ζήτημα είναι τόσο μικρό και τόσο αγνό ( μια μικρή αναφορά στην Ένωση, τόση δα) γιατί κλώθεται τζαι ποκλώθεται αλλά συνθηκολογεί; Μήπως γιατί η Ένωση ήταν η επίσημη αιτία της τουρκικής εισβολής; Μήπως γιατί το συγκεκριμένο δείχνει τις πίσω σκέψεις μιας πολιτικής κλίκας  που μπορει και να νικά στο κοινοβούλιο, και πληττει την πιστευτότητα της ελληνοκυπριακής πολιτικής; Ο Παπαδόπουλος ήδη κήρυξε την ερχόμενη Παρασκευή μαύρη, την μελανότερη στην ιστορία του ελληνισμού χωρίς να περιμένει τους μελανοχίτωνες συμμάχους του να πάρουν ξανά την πρωτοβουλία.

Τέλος πάντων λόγω Ένωσης ο Αναστασιάδης επιστρέφει στις συνομιλίες, ενώ είχε ήδη δώσει δείγματα γραφής ότι γύρευε τρόπο να φύγει και να αποφύγει πάση θυσία την τελική ευθεία. Αλλά όπως είπαμε έχασε την φήμη του μεγάλου φιλαλήθη. ( Η Μέρκελ επερίπαιζε το μέγεθος της υπογραφής του).

Το ερώτημα είναι ο επόμενος λόγος της αναστολής. Ας παρακαλέσουμε τον Ερντογάν να κτυπήσει καμιά νευρική κρίση όσο είναι καιρός, μήπως και πετύχουμε καμιά αξιοπρεπή ευρωδιχοτόμηση. Η αξιοπρέπεια στην προκειμένη έχει να κάνει με την ελληνικότητα των γκαζιών.Η ελληνικότητα των γκαζιών έχει να κάνει με Αναστασιάδη, με Ττόμη, με Λιλλήκα, με Στράκα...

Ως σοβαρό υστερόγραφο να σημειώσουμε ότι η ασάφεια σε Ευρώπη, ΗΠΑ, Τουρκία , Ρωσία και στις αραβικές χώρες ευνοεί θερμές κινήσεις. ( Ο Κοτζιάς ήταν συγκινημένος και πολύ κουμπωμένος).