Δέφτερη Ανάγνωση - Ikinci Okuma [Emin Olma]

Και ξαφνικά η σαν αναπόφευκτη συνέπεια των εξωτερικών πιέσεων [ από την κατάσταση για το φυσικό αέριο μέχρι το αίσθημα από τους παρατηρητές στις συνομιλίες – ΟΗΕ και ΕΕ – ότι η κατάρρευση των συνομιλιών οφείλεται στους ελληνοκύπριους], η Αθήνα, μέσω Κοτζιά, έδωσε και επίσημη μομφή στην προσπάθεια, τώρα του Αναστασιάδη να το παίξει ότι ενδιαφέρεται για το κεκτημένο: παραδέχτηκε ότι υπήρχε έγγραφο. Το Ιούλιο έπαιζε το παραμυθάκι ότι η Τουρκία ήταν απλώς αδιάλλακτη, και ότι όσοι έλεγαν κάτι διαφορετικό [όπως ότι υπήρχε συμβιβαστική πρόταση που καταργούσε αμέσως τα επεμβατικά δικαιώματα].. ήταν ύποπτοι... Και τώρα βρέθηκε ολόκληρο έγγραφο. Αυτή η κατάσταση είναι προϊόν δύο αλληλοδιασταυρούμενων δυναμικών: από τη μια η ελληνοκυπριακή πλευρά βιώνει αυξανόμενα ένα αίσθημα απομόνωσης [και άρα πρέπει να αρχίσει να δείχνει έστω ότι θέλει λύση], αλλά και του γεγονότος ότι στο εσωτερικό η κυρίαρχη αφήγηση, δεν είναι [όπως ίσως φανταζόταν τον Ιούλιο] μονοδιάστατα υπέρ της κυβερνητικής ε

Η αποκάλυψη του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, ως γενικού ελεγκτή, ότι η διαδικασία για τον νέο δρόμο Πάφου – Πόλης Χρυσοχους, είναι ύποπτος για υπερτίμηση και περιττά έξοδα, προκάλεσε μια ενδιαφέρουσα τοπική [για την Πάφο] ομοφωνία [εν μέσω άλλων σκανδάλων] αλλά και μια κομματική κριτική προς τον γενικό ελεγκτή. Μάλιστα την Παρασκευή και το Σάββατο, οι δυο φιλοκυβερνητικές εφημερίδες, Αλήθεια και Πολίτης, έβγαλαν και λίγο το απωθημένο τους με τον γενικό ελεγκτή… Αλλά το ψέμα έχει κοντά ποδάρια… Και αυτό φάνηκε και στις διεκδικήσεις των διαμαρτυρομένων, όπως και στην ασυνέπεια τους. Η αρχική επίθεση εναντίον του Ο. Μιχαηλίδη είχε να κανει με το.. δεν είναι δουλειά του γενικού ελεγκτή να αποφασίζει για δημόσια έργα. Σωστό – είναι όμως δουλειά του γενικού ελεγκτή να ελέγχει αν ένα δημόσια χρηματοδοτούμενο έργο πληροί δημόσια κριτήρια κριτήρια για τα έξοδα – ή/και αν συνάδει με τις υπάρχουσες νομοθεσίες [για το περιβάλλον, η για τέτοιες κατασκευές]…Έτσι πριν προλάβουν να περιχαρήσουν οι φιλ

Ο πιο πάνω χάρτης με τα οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ, είναι αυτός που βλέπουν συχνά οι ελληνοκύπριοι στις τηλεοράσεις τους. Και πως πάει ο λόγος της εξουσίας, αυτός ο διαχωρισμός της ΑΟΖ εμφανίζεται σαν αυτονόητος και δεδομένος.. Όμως, υπαρχει ένα σύνηθες πρόβλημα σε αυτά τα θέματα. Η ΑΟΖ πρέπει να συμφωνηθεί αναμεσά σε διαφορετικά κράτη – δεν μπορεί κάποιο κράτος απλά να ανακηρύξει μόνο του την ΑΟΖ του. Αν δεν υπαρχει κάτι διαφιλονικούμενο ο διαχωρισμός μπορεί να γίνει σχετικά ευκολά. Αν όμως υπαρχει διαμάχη; Οι δυο πιο κάτω χάρτες είναι εκφραστικοί: ο πρώτος είναι ο χώρος της ΑΟΖ τον οποίο διεκδικεί η Κυπριακή Δημοκρατία. Ο δεύτερος είναι ο [ανεπίσημος ακόμα] χάρτης το οποίο διεκδικεί η Τουρκία. Ο τουρκικός χάρτης αφήνει και ΑΟΖ για τους τουρκοκύπριους, αλλα το πιο επίμαχο σημείο είναι ότι διεκδικεί την ΑΟΖ δυτικά της Κύπρου, και οι διεκδικήσεις φτάνουν έξω από την Πάφο, και διασταυρώνονται εμφανώς με χώρο που διεκδικεί η Κυπριακή Δημοκρατία…Αυτή είναι η πραγματικότητα των