Δελτίο εποχής: Κάτι δεν πάει καλά στο βασίλειο της Δανιμαρκίας... η «μεγάλη πορεία» 2 μηνών που τεκμηρίωσε, με την εμφάνιση του αόρατου εγγράφου Γκουτιέρες, το επίπεδο των ψεμάτων τα οποία όχι μόνο πετά, χωρίς αίσθημα ντροπή, η κυβέρνηση, αλλά και τα οποία αναπαράγει η μεγάλη πλειοψηφία των καθεστωτικών ΜΜΕ... Αλλά τελικά το παραμύθι δεν κράτησε καν 2 μήνες...
Και
ξαφνικά η σαν αναπόφευκτη συνέπεια των εξωτερικών πιέσεων [ από την κατάσταση
για το φυσικό αέριο μέχρι το αίσθημα από τους παρατηρητές στις συνομιλίες – ΟΗΕ
και ΕΕ – ότι η κατάρρευση των συνομιλιών οφείλεται στους ελληνοκύπριους], η
Αθήνα, μέσω Κοτζιά, έδωσε και επίσημη μομφή στην προσπάθεια, τώρα του
Αναστασιάδη να το παίξει ότι ενδιαφέρεται για το κεκτημένο: παραδέχτηκε ότι
υπήρχε έγγραφο. Το Ιούλιο έπαιζε το παραμυθάκι ότι η Τουρκία ήταν απλώς
αδιάλλακτη, και ότι όσοι έλεγαν κάτι διαφορετικό [όπως ότι υπήρχε συμβιβαστική
πρόταση που καταργούσε αμέσως τα επεμβατικά δικαιώματα].. ήταν ύποπτοι... Και
τώρα βρέθηκε ολόκληρο έγγραφο.
Αυτή η
κατάσταση είναι προϊόν δύο αλληλοδιασταυρούμενων δυναμικών: από τη μια η
ελληνοκυπριακή πλευρά βιώνει αυξανόμενα ένα αίσθημα απομόνωσης [και άρα πρέπει
να αρχίσει να δείχνει έστω ότι θέλει λύση], αλλά και του γεγονότος ότι στο
εσωτερικό η κυρίαρχη αφήγηση, δεν είναι [όπως ίσως φανταζόταν τον Ιούλιο]
μονοδιάστατα υπέρ της κυβερνητικής εκδοχής. Αντίθετα, το χάσμα ανάμεσα στα
κεθωστωτικά ΜΜΕ και στα νέα μέσα των κοινωνικών δικτύων διευρύνεται – και
προκαλεί εσωτερική πίεση...
Σε αυτό
το πλαίσιο, έχει αρχίσει η παραδοχή του τί έγινε. Αρχές Σεπτεμβρίου λ.χ.
[4-5/9/2017] δημοσιοποίησε τις προτάσεις της, την Τετάρτη πριν την κατάρρευση
της διάσκεψης στο Κραν Μοντανά. http://www.offsite.com.cy/articles/eidiseis/politiki/224470-antidraseis-gia-ti-dimosiopoiisi-ton-protaseon-anastasiadi-sto
Το ότι
της πήρε ενάμιση μήνα να το παραδεχτεί είναι εκφραστικό του πόσο φοβισμένα
συμπεριφερόταν με στόχο να φύγει – για τις εκλογές. Για όποιον θυμάται, ενώ η
ε/κ πλευρά ετοίμαζε τις προτάσεις
[ανάμεσα στις οποίες ένα είδος αποδοχής της εκ περιτροπής προεδρίας], ο
Αναστασιάδης πωλούσε φουστανέλα στο τουΐτερ προς οπαδούς της να μην ανησυχού,
δεν θα γίνουν υποχωρήσεις... Εθελοτυφλεί, αν κάποιος δεν βλέπει σε όλη αυτή τη
συμπεριφορά ένα σταθερό μοτίβο προσπαθειών δημόσιας εξαπάτησης, χωρίς αίσθημα
ότι αυτό είναι διάτηρητο, αλλά και προσβλητικό.
Ανάλογες προσπάθειες συγκάλυψης έγιναν/ γίνονταν φυσικά και στο παρελθόν
– αλλά τότε η αμφισβήτηση [εκτός από τη διστακτική, δημόσια θέση της αριστεράς]
υπήρχε και επεριοριζόταν στον προφορικό λόγο που δεν είχε άμεση πρόσβαση σε
όλους τους πολίτες... Και στους τουρκοκύπριους... Οπότε η κατάρρευση του μύθου
σε μόλις δύο μήνες είναι και ενδεικτικό της δυναμικής που αναπτύσσει η
εναλλακτική δημόσια σφαίρα.
Ας δούμε χρονολογικά, ξεκινώντας
από την παραδοχή και συγκρίνωντας με το τί λεγόταν από την εναλλακτική εκδοχή
[η οποία βασιζόταν στις διεθείς καταγραφές των εκεί παρατηρητών] η οποία
απορρίπτονταν με βδελυγμία από τους πιστούς οπαδούς των κυβερνητικών
ψεμάτωνν.... Τώρα φυσικά.... αλλάζουν θέμα συζήτησης... Όπως και τα ΜΜΕ της
χειραγώγησης που απέτυχε...
Εισαγωγή
Στις
19/9 οριστικοποιείται ότι όντως υπήρχε έγγραφο...
τώρα ο Κοτζιάς που
ήθελε να φύγει και δεν δεχόταν το έγγραφο Γκουτιέρες, το θέλει ως ...
κεκτημένο... η διαπλοκή του ψέματος [της απόκρυψης του εγγράφων και όσων έγιναν
πραγματικά] με την απόπειρα συγκάλυψης των συνεπειών του τί χάθηκε...
Περάσαμε από το "ΔΕΝ κατατέθηκε", στο
"κατατέθηκε αλλά ΔΕΝ συζητήθηκε", τελικά στο "κατατέθηκε,
συζητήθηκε αλλά λίγο μόνο".
Nikolas karageorgis
Χαραυγη,
20/9, σελ.3
Τους τελευταίους
δύο μήνες μετά από την κατάρρευση των συνομιλιών στο Κραν Μοντανά, η κυβέρνηση
με τη βοήθεια της πλειοψηφίας των πειθήνιων στο κυπριακό ΜΜΕ [ιδιαίτερα των
ηλεκτρονικών] ξεκίνησε από το ότι πέτυχε νίκη και ξεσκέπασε την Τουρκία, στο να
εύχεται να μην είναι σκληρή η έκθεση Γκουτιέρες, αφού ο αντιπρόσωπος του ο
Άιντε ήρθε προσωπικά και μας είπε τί δεν δέχτηκε η ελληνοκυπριακή πλευρά. Από
εκεί, τέλη Ιουνίου, άρχισε η άμυνα προς αναδίπλωση. Αρχικά είχαμε τη διαρροή
Διονυσίου για τα απόρρητα έγγραφα που του έστειλε ο Αναστασιάδης – και στην
πορεία φτάσαμε στον Κοτζιά να επιβεβαιώνει ότι υπήρχε όντως προσχέδιο
συμφωνίας. Και μάλιστα ο Κοτζιάς που τον Ιούλιο θεωρούσε ότι «αποκάλυψε» τον
Τσαβούσογλου, ήταν ο πρώτος που το αποδέκτηκε και το θέλει τώρα και ως
κεκτημένο.
Σε αυτό το
πλαισιο εξεκίνησεν να ξεκαθαρίζει κάπως ότι ο Αναστασιάδης δεν αρνήθηκε την ύπαρξη
του εγγράφου, αλλά την απέκρυψε. "Τα κόμματα της αντιπολίτευσης
αντέδρασαν, το καθένα από τη δική του οπτική, για το ότι μέχρι τις δηλώσεις
Κοτζιά, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεν είχε αναφερθεί σε ένα τέτοιο έγγραφο." Πηγή: http://politis.com.cy/article/ano-kato-tous-ekane-o-kotzias
Εξού και γιατί
κάποιοι εψάχναν τα πρακτικά του Μαυρογιάννη για να βρουν αναφορά. Προφανώς, γι'
αυτό ο Αναστασιάδης ήθελε να δημοσιοποιήσει τα συγκεκριμένα πρακτικά και
βιάστηκε να δηλώσει ότι θα το κάνει, πιθανώς για να προλάβει αυτό ακριβώς που
ακολούθησε. Είναι εμφανές [μέχρι και αποδεδειγμένο πλέον] ότι τα συγκεκριμένα
πρακτικά ΔΕΝ είναι αξιόπιστα [αφού απουσίαζε παντελώς οποιαδήποτε αναφορά στο
έγγραφο Γκουτιέρες], με τον Αβέρωφ Νεοφύτου να υιοθετεί την εκτίμηση
Κοτζιά αλλά και να παραδέχεται τη σημασία της ύπαρξης του εγγράφου. '
Πηγή: http://politis.com.cy/article/ano-kato-tous-ekane-o-kotzias
Συνεπώς, όταν ένα έγγραφο που κατατίθεται από τον ΓΓ ΟΗΕ και
θεωρείται σημαντικό ή έστω ότι έχει σημασίαν, δεν περιλαμβάνεται ουτέ καν στις
σημειώσεις της διαπραγματευτικής ομάδας, δυο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Ότι οι
σημειώσεις είναι ελλιπείς: επομένως τίθεται το ερώτημα γιατί?
Το άλλο που
μπορεί να συμβαίνει είναι ότι εσκεμμένα δεν παρουσιάζεται/ αναφέρεται ένα
έγγραφο - έστω άτυπο (το πλαίσιο Γκουτίερες ήταν επίσημο με βούλα των ΗΕ που
έγγραφε πάνω απόρρητον?) που κατ' ομολογία έχει τη σημασία του.
Στάδιο
1: Όταν γραφόταν η αληθεια, από Cyprus Mail, Κ. Ηλιαδη – Γ. Κακούρης στον
Πολίτη, Δέφτερη Ανάγνωση] με βάση τις πηγές που ήταν παρατηρητές στον Κραν
Μοντανά και τα βαση τις πηγες που ηταν παρατηρητες στο Κραν Μοντανα, και τα
άλλα ΜΜΕ, έβοσκαν στο παπαγάλισμα της
κυβερνητικής προπαγάνδας.
Η πλειοψηφία των
ελληνοκυπριακών ΜΜΕ, αμέσως μετά την κατάρρευση των συνομιλιών, μετατράπηκε σε
υπάκουο φερέφωνο της κυβερνητικής προπαγάνδας. Το πρώτο δημοσίευμα [πέρα από
τις εκδοχές των δύο πλευρών] που έδειχνε ότι το επίσημο ελληνοκυπριακό σενάριο
της «τουρκικής αδιαλλαξίας» ήταν παραπλανητικό, ήταν μια αναφορά στο Ρωϋτερς,
στο οποίο γινόνταν λόγος για συζήτηση από την Τουρκία για εγκατάλειψη των
επεμβαντικών δικαιωμάτων. Στα
ελληνοκυπριακά
ΜΜΕ αυτό το θέμα ήταν αυστηρά λογοκρινόμενο.
«…… Indications which had emerged on
Thursday that Turkey was considering
relinquishing intervention rights vanished when the Greek side asked for that
commitment in writing. The
Greek Cypriots had been ready to make conditional concessions on Turkish
Cypriot demands for a rotating presidency, the other key issue. Their plan was
submitted in writing. "I don't know where it may go from here," a
diplomatic source told Reuters.” https://uk.reuters.com/article/uk-cyprus-conflict-idUKKBN19S1I0?il=07/7
Ταυτόχρονα, οι πρώτες δηλώσεις του
Ακιντζή, συγκρατημένες μεν, αλλά σαφείς, υπέδειξαν ότι και στο θέμα των
στρατευμάτων υπήρχε άνοιγμα από την τουρκική πλευρά [αυτό που θα γίνει γνωστό
μετά – ότι ο Αναστασιάδης απέτρεψε τον Τσίπρα να παέι στο Κραν Μοντανά – γιατί
μαι συνάντηση τούρκου και έλληνα πρωθυπουργού, θα οδηγούσε και σε μείωση των
στρατευμάτων σε αριθμούς όπως στην συμφωνάι του 1960, και θα έδινε και στο όλο
πλαίσιο που συζητείτο τότε μια νέα δυναμική – και άρα κατάργηση μέσω συμφωνίας
του ΟΗΕ των επεμβατικών δικαιωμάτων. Αλλά πώς πωλούσε μια τέτοια όντως επιτυχία
για τη λύση, στους απορριπτικούς ψηφοφόρους του ΔΗΣΥ, ο Αναστασιάδης...
"Ο
κ. Ακκιντζιη ανέφερε ότι η Ελλάδα πρότεινε όπως οι Πρωθυπουργοί αποφασίσουν τι θα γίνει με το στρατό μετά από τη σημαντική
μείωση του αριθμού του και ότι ο Τούρκος Πρωθυπουργός ήταν έτοιμος να έρθει
στην Ελβετία. Πρόσθεσε ότι προτάθηκε να μείνουν για ακόμη λίγες μέρες για
να συζητήσουν το θέμα αλλά “οι αποσκευές της ελληνοκυπριακής αντιπροσωπείας
ήταν έτοιμες ήδη”.
Το πιο
ολοκληρωμένο κείμενο σε ελληνοκυπριακό ΜΜΕ, ήρθε το Σάββατο [δύο μέρες μετά την
κατάρρευση] και ενώ η πλειοψηφία των υπόλοιπων ε/κ ΜΜΕ παπαγάλιζε το σενάριο
της τουρκικής αδιαλλαξίας ως πειθήνια όργανα. Το κείμενο, επιβεβαιώθηκε με τις
εξελίξεις/ αποκαλύψεις των επόμενων δύο μηνών, έτυχε και στήριξης/ επικρότησης
από τον αρμόδιο της ΕΕ για το κυπριακό, τον κ. Björnsson, ο
οποίος χαρακτήρισε το κείμενο «καλή σύνοψη» - και αμέσω φυσικά τα ε/κ ΜΜΕ, όπως
ο Φιλελεύθερος, αντιλήφθηκαν το επερχόμενο ρήγμα στο σενάριο που προωθούσαν και
άρχισαν επίθεση – η σκέψη ότι για να το λέει ένα αξιωματούχος που ήταν παρών
ήταν τεκμήριο, δεν διασταύρωσε τις πιθανότητες της αρχισυνταξίας.[1]
Ιδού,
λοιπόν, το επίμαχο σημείο ότι όχι μόνο συζητείτο κάτι τέτοιο [τέλος των εγγυήσεων
και επεμβατικών δικαιωμάτων] , αλλά ότι ήταν μέρος των συζητήσεων με τον τούρκο
υπουργό εξωτερικών. Αλλά
φυσικά
οι
Αναστασιάδης και
Κοτζιάς..ήθελαν να φύγουν.
«According to a UN source that spoke
to the Mail on condition of anonymity, Cavusoglu had “conceded in private to
us” that Turkey would be prepared to accept an end to guarantees and rights of
intervention. Reportedly, Turkey had also consented to a clause in Guterres’
framework for negotiations for the Crans-Montana talks, which stipulated a fall-back
to the 1960 Treaty of Alliance figures for Greek and Turkish troops on the
island – 950 and 650 respectively – with final decisions on whether these were
to withdraw altogether, and when, to be made “at a higher level”, meaning the
three guarantors’ prime ministers.
“When we signalled this to
Anastasiades, he started insisting on zero troops,” the source said.
“He
simply didn’t want it.”
Another diplomatic source shared a
similar account in which Cavusoglu went out on a limb but soon reverted to Turkey’s
publicly stated positions after Anastasiades demanded that he commit to the
offered concessions formally. “It was so close – it could have happened if
Anastasiades had been willing to engage,” the well-informed source said.
Κείμενο Πολίτη για τη συμπεριφορά Αναστασιάδη – Κυριακή
Την επομένη της
δημοσίευσης του κειμένου της Mail, ο Πολίτης, ο οποίος σε γενικές γραμμές ακολούθησε το
σενάριο του Αναστασιάδη που, δήθεν, στρίμωξε την Τουρκία κοκ [άρα στον
προεκλογικό οίστρο, ήταν «ηγέτης» - άλλωστε η εφημερίδα φαίνεται να προώθησε το
χαζό προεκλογικό «Νίκαρος» πριν από λίγα χρόνια], είχε και ένα κείμενο η
Κατερίνα Ηλιάδη, το οποίο μάλλον συνέχιζε τις ανταποκρίσεις με φόντο τη λύση,
παρά τις εκλογές. Αν και το κείμενο κινείτο σε γενικές γραμμές στο επίσημο ε/κ
πλαίσιο, άρχισαν να διαρρέου και από εδώ πληροφορίες για την όλη στάση του
Αναστασιάδη [που φαινόταν άλλωστε και από τους προηγούμενους μήνες] .
«Την επομένη το πρωί, την Πέμπτη 6 Ιουλίου, ο
Πρόεδρος ανακοίνωσε ότι θα υποβάλει γραπτή πρόταση με τις ελληνοκυπριακές
θέσεις - πρόταση που αρχικά δεν ικανοποίησε την τουρκοκυπριακή πλευρά γιατί δεν
συμπεριελάμβανε την εκ περιτροπής προεδρία (η πρόταση θεωρήθηκε εκτός πλαισίου
Γκουτέρες). Έπειτα, ο Πρόεδρος συμπεριέλαβε προφορικά την εκ περιτροπής
προεδρία στις συζητήσεις που έγιναν, ενώ στα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου που
εξέφρασαν με έντονο τρόπο τις διαφωνίες τους είπε ότι η πρόταση είχε στόχο να
εκθέσει την τουρκική πλευρά. Η περασμένη
Πέμπτη φαίνεται ότι ήταν μια πολύ κακή ημέρα για την εικόνα του Προέδρου
Αναστασιάδη, ο οποίος -όπως περιγράφουν αυτόπτες μάρτυρες- δεν έκρυβε τη
δυσφορία του (ούτε λόγια) για την επιστροφή Γκουτέρες στο Κραν Μοντανά, ήταν
προσβλητικός με τον κ. Άιντε αλλά και γενικά αγενής, φώναζε και χειρονομούσε.
Οι δε προτάσεις του διέρρευσαν σε ελληνοκυπριακά μίντια πριν τις πάρει στα
χέρια του ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο οποίος εξέφρασε
και δημοσίως τη δυσαρέσκειά του. Ο κ.
Αναστασιάδης ενοχλήθηκε και με όσους δημοσιογράφους ή μίντια δημιουργούσαν
προσδοκίες σε σχέση με το δείπνο που θα ακολουθούσε το βράδυ της Πέμπτης, στο
πλαίσιο της διάσκεψης για την Κύπρο, στην παρουσία του Αντόνιο Γκουτέρες. Σε
δήλωσή του, μάλιστα, ο Πρόεδρος περίπου έβαζε στην ίδια μοίρα τους υποστηρικτές
της σκληρής γραμμής στο Κυπριακό με όσους δεν έκρυβαν την αισιοδοξία τους για
την έκβαση της διάσκεψης.
Για να δει κανείς το πώς στηριζόταν το επίσημο κλίμα της παραπλάνησης,
αξίζει να θυμηθεί και τις διαρροές
[μάλλον Κοτζιά] που προσπαθούσαν κουτσομπολίστικα να μετατοπίσουν το θέμα από
τη συμφωνία που διαφαινόταν [και την οποία ο Κοτζιάς θυμήθηκε ξαφνικά το Σεπτέμβρη]
σε ότι η Τουρκία δεν έδινε προκαταβολικά ότι ήθελαν οι ελληνοκύπριοι/
Αναστασιάδης – ο οποίος με τη βοήθεια του Κοτζιά, έψαχνε δικαιολογίες για να
αποχωρήσει. Σε όλα τα κουτσομπολιά του Κοτζιά, το έγγραφο είναι απών... η
αναφορά στο πιο κάτω είναι ένα χαρτί που φαίνεται ότι δεν είδαν:
«9.45 .Ο Αντόνιο Γκουτέρες κρατάει στα χέρια του ένα χαρτί, για το μηχανισμό εφαρμογής της
λύσης- το πλαίσιο παρακολούθησης της εφαρμογής της συνθήκης… [ακολουθεί
συζήτηση για το αν θα δουν ... «το χαρτί».. το οποίο λογικά περιλάμβανε τις
τουρκικές προτάσεις... και μετά φαίνεται από το διάλογο να προσπαθούν Κοτζιάς
και Αναστασιάδης να βρουν τρόπο μπλοκαρίσματος της συζήτησης των προτάσεων –
και είναι αξιοσημείωτο ότι με τόσα κουτσομπολιά με επιλεκτικές διαρροές,
πουθενά δεν αναφέρεται το περιεχόμενο, το οποίο θυμήθηκε τον Σεπτέμβρη ο
Κοτζιάς. Τότε ήταν ένα χαρτί... αόριστο και σχεδόν με άγνωστο περιεχόμενο]
Η επιφοίτηση του Σεπτεμβρίου είναι με αυτή την έννοια αποκαλυπτική του
τρόπου που προσπάθησε και ο Κοτζιάς και το επιτελείο Αναστασιάδη να
παραπλανήσουν αρχικά...
Στάδιο 2: Η επίσκεψη Άιντα
Η επίσκεψη Άιντε
τον Ιούλιο, μετά την κατάρρευση των συνομιλιών, είχε μια σαφή διάσταση
πληροφόρησης. Αν και ευγενικός ο κ. Άιντε στις συνεντεύξεις του ήταν σαφής ότι
υπήρχε σχέδιο λύσης με βάση το οποίο καταργούνταν τα επεμβατικά δικαιώματα, και
αναλάμβανε ο ΟΗΕ ουσιαστικά την ασφάλεια. Και ότι ακόμα και στο θέμα της αποχώρησης
του «αγήματος», όπως το ονόμασε ο Αβέρωφ, υπήρχε άνοιγμα με την προοπτική
συζήτησης και των πρωθυπουργών Ελλάδας – Τουρκίας... Αλλά ο Αναστασιάδης, όπως
αποκαλύφθηκε τελικά, όχι μόνο ήταν αγενής και ανάρμοστος στη συμπεριφορά, αλλά
και επίμονος στο να μπλοκάρει τη διαδικασία.
Ιδού κατ’ αρχή η
συνέντευξη Άιντε:
Η συνέντευξη Αϊντα
ξεκαθαρίζει ακόμα περισσότερο τα δεδομένα.
στα ελληνικά
http://www.greeknewsonline.com/synentefxi-einte-ti-legi-gi…/
στα ελληνικά
http://www.greeknewsonline.com/synentefxi-einte-ti-legi-gi…/
τζαι στα αγγλικά [θα χρησιμοποιηθεί
τούτη η εκδοχή για λόγους ακριβούς διατύπωσης αφού λογικά σε τούτη την γλωσσική
εκδοχή εδόθηκε η συνέντευξη
http://cyprus-mail.com/…/eidethe-inability-get-final-outco…/
http://cyprus-mail.com/…/eidethe-inability-get-final-outco…/
Και μετά
ακολούθησε νέο κείμενο της Κατερίνας Ηλιάδη στον Πολίτη [που μπροστά στο βάρος
των τεκμηρίων, αλλά και στην αντίδραση των υποστηρικτών της λύσης, άρχισε να
μετατοπίζεται προς την κριτική στον Αανστασιάδη για την στάση του στο Κραν
Μοντανά] με το οποίο ξεκαθάριζε ότι ήταν η «ελληνοκυπριακή πλευρά» που μπλίκαρε
τη διαδικασία, εμποδίζοντας τη συνάντηση των πρωθυπουργών:
«Στο μεταξύ, έχει πλέον ξεκαθαριστεί ότι ο Έλληνα
πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ήταν έτοιμος να αποδεκτεί μετάβασή του στο Κραν
Μοντανά ή και αλλού, για συμμετοχή του σε διάσκεψη για το Κυπριακό, η οποία θα
διεξάγετο σε επίπεδο πρωθυπουργών. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τον απέτρεψε από
το να απαντήσει στα Ηνωμένα Έθνη θετικά…»
Αλλά το πιο αποφασιτικό σημείο ήταν το αόρατο χαρτί, που δήθεν δεν είδαν,
δεν ήεξραν οι Αναστασιάδης – Κοτζιάς [και τα κουτσομπολιά που διοχεύαν για
παραπλάνηση] ήταν τελικά «Προσχέδιο
Συμφωνίας»:
«Το
βράδυ της Πέμπτης 6 Ιουλίου 2017, στο δείπνο εργασίας που πραγματοποιείτο στο
πλαίσιο της διάσκεψης για την Κύπρο, που έμελλε να είναι και το τελευταίο στο
Κραν Μοντανά, ο γ.γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες είχε ανάμεσα στις σημειώσεις του
και ένα έτοιμο προσχέδιο συμφωνίας λύσης του Κυπριακού, τριών παραγράφων.
Στο εν λόγω προσχέδιο λύσης γινόταν αναφορά σε ιστορική και στρατηγική
συμφωνία. Με επικεφαλίδα «Draft», το προσχέδιο λύσης ξεκινούσε κάπως έτσι: «Απόψε επιτεύχθηκε μια
ιστορική συμφωνία στο κυπριακό ζήτημα, το περιεχόμενο της οποίας θα ανακοινωθεί
από τις πλευρές». Μάλιστα, τα Ηνωμένα Έθνη είχαν έτοιμη και ημερομηνία για τη
διεξαγωγή δημοψηφισμάτων, την οποία θα πρότειναν στις πλευρές: Κυριακή, 19
Νοεμβρίου 2017. Σε αυτή την κόλλα χαρτί που κρατούσε στα χέρια του ο γ.γ.
του ΟΗΕ υπήρχαν σημειωμένα χοντρικά τα κυριότερα σημεία της συμφωνίας επί της
αρχής, πάνω στα έξι βασικά σημεία-κεφάλαια, για τα οποία γίνεται αναφορά στο
πλαίσιο Γκουτέρες.”
Φυσικά τότε,
ούτε ο Κοτζιάς με τη βιομηχανια των κουτσομπολιών, ούτε ο Αναστασιάδης με τους
πειθήνιους δημοσιογράφους του, δεν αποδέκτηκαν ότι υπήρχε προσχέδιο συμφωνίας.
Αλλά καθώς οι αντιδράσεις από τους οπαδούς της
λύσης, στο εσωτερικό της δεξιάς, άρχισαν να διογκώνονται, ενώ ταυτόχρονα έγινε
εμφανές ότι η κυβέρνηση δεν ελέγχει πια την κατάσταση στην κοινωνία, μετά τη
στάση των Μαρωνιτών [οι οποίοι παρά την προσπάθεια δαιμονοποίησης, έδειξαν σαφή
προθυμία επιστροφής] όπως και των βαρωσιωτών, άρχισε η αναδίπλωση. Άλλωστε και
από το εξωτερικό η εικόνα ήταν πια σαφής – κανένας δεν πίστευε ή λάμβανε σοβαρα
την ελληνοκυπριακή εκδοχή. Και φυσικά, στο διεθνές πεδίο ο Κοτζιάς είναι
άγνωστος και κανένας δεν ασχολείται μαζί του...
Στάδιο 3: Σεπτέμβριος – η αποκάλυψη
του εγγράφου μετά τις διαρροές από Πολίτη για πρακτικά του Μαυρογιάννη κοκ
Η κυβέρνηση και
ο Αναστασιάδης είχαν εξευτελιστεί και στο εσωτερικό με την ανόητη ψευτομαγκιά
ότι θα ... δημοσίευαν πρακτικά για να... διαψεύσουν τον Άιντε ότι υπήρχε
προσχέδιο συμφωνίας. Κατάλαβαν έστω και στο τέλος ότι τα κουτσομπλοιά Κοτζιά
είναι χρήσιμα μόνο για εσωτερική κατανάλωση. Αλλά ο Αναστασιάδης ξεκίνησε την
εκστρατεία εσωτερικά – άρχισε να στέλνει απόρρητα έγγραφα κλπ με στόχο να
κερδίσει στήριξη [η εξαγορά εδώ έχει να κάνει με τη ματαιοδοξία του sourcing – να κάνει τους
δημοσιογράφους να νιώθουν ότι έχουν αποκλειστικές πληροφορίες]... Ο Διονυσίου
του απάντησε απλώς να δεχθεί το έγγραφο Γκουτιέρες, αλλά στην απάντησή του
δημοσιοποίησε και ότι πήρε απόρρητα έγγραφα κλπ... Η εικόνα του Αναστασιάδη
γίνεται όλο και πιο pathetic… Όταν
δέχθηκε επίθεση για την προνομιακή πληροφόρηση
μερικών κοκ, ως τυπικός Αναστασιάδης προσπάθησε [για μια ακόμα φορά] να
αποφύγει την αλήθεια και να μετατοπίση αλλού το θέμα – στο ότι έστειλε και στον
Α. Κυπριανού... Σε εκείνο το πλαίσιο, ωστόσο προέκυψε [από τα έγγραφα που έστειλε
ο Αναστασιάδης; Από αλλού [;] αφού έτσι κι’ αλλιώς πια όλοι οι εμπλεκόμενοι στο
εξωτερικό έχουν σαφή εικόνα] μια νέα σειρά αποκαλύψεων – και είναι σε αυτό το
πλαίσιο που ο Κοτζιάς αυτοαναιρέθηκε από τα κουτσομπολιά που διέερεε τον Ιούλιο
και ξαφνικά ήλθε το έγγραφο που σκιζόταν προηγουμένως να λογοκρίνει.
«Ο γ.γ. έβαλε στο
τραπέζι ένα χαρτί που περιέγραφε τη νέα συνθήκη, τη Συνθήκη Εφαρμογής της
λύσης, την οποία ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αμφισβητούσε. Τότε ο γ.γ. φανερά
ενοχλημένος του είπε ότι μπορεί εάν θέλει να μην την κάνει αποδεχτή, αλλά δεν
μπορεί να την αμφισβητεί διότι είναι διεθνής συνθήκη, την εντολή της οποίας θα
έχουν τα Ηνωμένα Έθνη. Ο γ.γ. ανέφερε ότι η ευελιξία που επέδειξε η Τουρκία για
τη Συνθήκη Εγγυήσεως στο πλαίσιο της λύσης ήταν ένα πολύ σημαντικό βήμα και
παρόλο που δεν ήταν τα πάντα, θα ήταν λάθος να μην αναγνωρίσουμε ότι έγινε ένα
μεγάλο βήμα. Τέλος, ο Μουσταφά Ακιντζί επεσήμανε ότι ο γ.γ. του ΟΗΕ έλεγε
στον κ. Αναστασιάδη πως το ποτήρι του κεφαλαίου των Εγγυήσεων δεν ήταν άδειο,
αλλά εκείνος δεν μπορούσε να το δει, δεν ήθελε να το ακούσει. Ο Πρόεδρος της
Δημοκρατίας ανταπάντησε ότι δεν έβλεπε κανένα ποτήρι μισογεμάτο.» http://politis.com.cy/article/xeri-arketa-perissotera-o-antros-kiprianou...
«…τότε παρενέβη ο
Αντόνιο Γκουτέρες, ο οποίος ανέφερε ότι προσωπικά μαρτυρεί πως η Τουρκία μπορεί
να αποδεχτεί το τέλος των επεμβατικών δικαιωμάτων, εάν υπάρξει μια ευρύτερη
συμφωνία στα υπόλοιπα θέματα. Ακολούθως, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου είπε με
νόημα ότι, «ο γ.γ. μόλις σας το ανέφερε, αλλά δυστυχώς ούτε εσείς», κοιτάζοντας
τον Νίκο Κοτζιά, «αλλά ούτε κι εσείς», στρέφοντας το βλέμμα του προς τον Νίκο
Αναστασιάδη, «θέλετε να το πιστέψετε».»
Εφ. Πολιτης, 2/9/2017
Το
κόστος των θεαμάτων
Και όσοι
νομίζουν ότι όλα αυτά τα γελοία θεάματα και η συμπεριφορά που προσπαθεί να
παραπλανήσει εσωτερικά, δεν έχουν κόστος εξωτερικά, ιδού που κατέληξε ένα από
τα θεάματα Αναστασιάδη.
Προσπάθησε
ο Αναστασιάδης [στη διαδικασία να θέτει θέματα που θα μπλόκαραν τις συνομιλίες
για να πάει στις εκλογές με τους ψήφους των δεξιών απορριπτικών στον πρώτο γύρο
έστω] να θέσει θέμα με τη σύγκλιση για τους Έλληνες και Τούρκους πολίτες [οι
οποίοι θα μπορούσαν να πολιτογραφηθουν σαν Κύπριοι πολίτες [και μετα την λύση
αλλα και μετα από ενδεχομένη είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ] που βασιζόταν στο 1-4
[1 Τούρκος πολίτης για κάθε 4 Ελληνες].. Εξασφαλιζόταν δηλαδή αποδοχή και της
Τουρκίας και των τουρκοκυπρίων για μια ελληνοκυπριακή πλειοψηφία στο νησί – και
στο μέλλον. Αλλα τελικά τα καμώματα του Αναστασιάδη οδήγησαν σε διεκδίκηση τωρα
1 προς 1…
Τελικά, όχι μόνο
η ΕΕ του ξεκαθάρισε και στον Κραν Μοντανά ότι δεν θα εμπλακεί και δεν την
πειράζει μια τέτοια ρύμιθση [που σύμφερε εμφανως και τους ελληνοκύπριους] αλλά
τελιικά η Τουρκία και οι τουρκοκύπριοι εγκατέλειψαν τη θέση, μετα τα καμωματα
Αναστασιαδη και τώρα διεκδικού 1 προς 1…
Το κόστος της
προεκλογικής Αναστασιάδη
«Στήριξη στην
Άγκυρα με στόχο την ικανοποίηση του αιτήματος για απόλαυση των τεσσάρων
ελευθεριών στην Κύπρο από τους Τούρκους πολίτες, πρόσφερε η Κομισιόν στη
Διάσκεψη του Κραν Μοντάνα.»
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου