Το δημόσιο σκάνδαλο του δρόμου Πάφου – Πόλης: μια αποκαλυπτική στιγμή όταν το ιδιοτελές επισκιάζει το δημόσιο, Και αποκαλύπτει και την μονομέρεια των σκανδαλοθηρών που φωνάζουν για άλλα, Αλλά για το σκάνδαλο στην αυλή τους κάνουν την πάπια…

Η αποκάλυψη του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, ως γενικού ελεγκτή, ότι η διαδικασία για τον νέο δρόμο Πάφου – Πόλης Χρυσοχους, είναι ύποπτος για υπερτίμηση και περιττά έξοδα, προκάλεσε μια ενδιαφέρουσα τοπική [για την Πάφο] ομοφωνία [εν μέσω άλλων σκανδάλων] αλλά και μια κομματική κριτική προς τον γενικό ελεγκτή. Μάλιστα την Παρασκευή και το Σάββατο, οι δυο φιλοκυβερνητικές εφημερίδες, Αλήθεια και Πολίτης, έβγαλαν και λίγο το απωθημένο τους με τον γενικό ελεγκτή… Αλλά το ψέμα έχει κοντά ποδάρια… Και αυτό φάνηκε και στις διεκδικήσεις των διαμαρτυρομένων, όπως και στην ασυνέπεια τους.

Η αρχική επίθεση εναντίον του Ο. Μιχαηλίδη είχε να κανει με το.. δεν είναι δουλειά του γενικού ελεγκτή να αποφασίζει για δημόσια έργα. Σωστό – είναι όμως δουλειά του γενικού ελεγκτή να ελέγχει αν ένα δημόσια χρηματοδοτούμενο έργο πληροί δημόσια κριτήρια κριτήρια για τα έξοδα – ή/και αν συνάδει με τις υπάρχουσες νομοθεσίες [για το περιβάλλον, η για τέτοιες κατασκευές]…Έτσι πριν προλάβουν να περιχαρήσουν οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες, ο αρμόδιος τοπικός/κυπριακός φορέας, το ΕΤΕΚ, συμφώνησε με τις παρατηρήσεις του γενικού ελεγκτή. Του οποίου η βασική εστίαση ήταν ακριβώς το ότι ο δρόμος είχε υπερβολικό κόστος το οποίο, δεν χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός, φωτογράφιζε την προνομιακή μεταχείριση ορισμένων – και μια υπερκοστολογηση.

Odysseas Michaelides
Επειδή οι εφημερίδες Πολίτης και Αλήθεια θυμήθηκαν τώρα ότι η Υπηρεσία μας δήθεν άλλαξε θέση μετά τις αντιδράσεις, παραθέτω αυτούσιο το απόσπασμα από την επιστολή μας προς τον Υπουργό Οικονομικών στις 12 Σεπτεμβρίου 2017, το οποίο έχει ήδη δοθεί στη δημοσιότητα:
«Των πιο πάνω λεχθέντων, τονίζω ότι η Υπηρεσία μας δεν είναι ενάντια, ούτε και διαφωνεί με την υλοποίηση του υπό αναφορά έργου, αρκεί ο σχεδιασμός του να είναι βελτιστοποιημένος, ώστε το έργο να καταστεί βιώσιμο, δηλαδή να έχει περισσότερα οφέλη από ό,τι κόστος, στη βάση ανάλυσης κόστους-οφέλους. Αυτό το οποίο θεωρούμε απαράδεκτο, είναι την προώθηση έργων, βεβιασμένα και χωρίς την κατάλληλη μελέτη, εις βάρος τελικά των χρημάτων του φορολογούμενου πολίτη.»
Αυτή ήταν η αρχική μας θέση, αυτή παραμένει ακριβώς η ίδια:

1. Είμαστε υπέρ του δρόμου, φτάνει να σχεδιαστεί όπως πρέπει και όχι με αχρείαστες πολυτέλειες (τούνελ, κοιλαδογέφυρες κλπ) που δεν χρειάζονται όταν η κυκλοφορία είναι τόσο μικρή.

2. Η κατασκευή μόνο των δύο λωρίδων κυκλοφορίας ενός αυτοκινητόδρομου, που θα χρησιμοποιούνται τα επόμενα 10-20 χρόνια ως δρόμος διπλής κυκλοφορίας (αυτή τη λύση προωθεί το Υπουργείο Μεταφορών, αφού δεν μπορεί σήμερα να διαθέσει €240εκ. που απαιτούνται για όλο τον αυτοκινητόδρομο) , δημιουργούν αυξημένους κινδύνους δυστυχημάτων. Τέτοιος σχεδιασμός ποτέ δεν έχει γίνει ξανά, και είναι εκτός των προτύπων του Τμήματος Δημοσίων Έργων.

Ο Πολίτης που θα "τα έλεγε όλα" τελικά κατάντησε απολογητής όσων θέλουν να λογοκρίνουν και να αποφύγουν τον δημόσιο έλεγχο

Για να κατανοηθεί η ευρύτερη ασυνέπεια αλλα και το κλίμα ασυδοσίας για μερικούς που προωθεί η σκανδαλολογία, αξίζει να δει κανείς τα συγκριτικά δεδομένα: κατ’ αρχήν το θέμα της χρηματοδότησης ενός δρόμου με υπέρογκα ποσά λογικά θα έπρεπε να ευαισθητοποιήσει μια επαρχία και μια πόλη [την Πάφο] η οποία έζησε τις υπερχρεώσεις των εργολάβων του ΣΑΠΑ. Αλλά ακριβώς επειδή εκείνη η διερεύνηση κατέληξε τελικά σε ένα είδος μετατόπισης με τους βασικούς υπεύθυνους των υπερχρεώσεων [τις εταιρείες] να την βγάζουν καθαρή και να μετατρέπονται σε μάρτυρες, το όλο κλίμα πια φαίνεται να είναι «όποιος καταφέρει να αρπάξει κάτι» - και να έχει πρόσβαση στην εξουσία για να μετατοπιστεί η ευθύνη, αν και όταν γίνει κάτι σαν έρευνα. Σε αυτό το πλαίσιο, σαφώς ο γενικός ελεγκτής είναι πρόβλημα διότι απαιτεί να τηρούνται με συνέπεια οι κανόνες… Από την αρχή..

Σε ένα δεύτερο επίπεδο, η επαρχία Πάφου βρίσκεται τις τελευταίες εβδομάδες σε ένα είδος επαναλαμβανόμενων σκανδάλων, τα οποία οι τοπικοί άρχοντες προσπαθούν να συγκαλύψουν.

Αρχικά, είχαμε τον γάμο των εκατομμυριούχων στο χώρο των χελώνων. Και μετά αποκαλύφθηκε και η παρανομία στο ξενοδοχείο στο Λατσί. Και στις δυο περιπτώσεις ο δήμαρχος Πόλης εμφανίστηκε με στυλ «Φαίδων» - λέγοντας ότι νά’ναι για να συγκαλύψει ότι θεωρεί ημέτερους… Έτσι, την μια πουλούσε το κωμικό παραμύθι ότι τα αυγά των χελωνων τα τοποθετούν εκεί ακτιβιστές. Η δήλωση ήταν ανόητη και δεν είχε καμία τεκμηρίωση. Αλλά, αφού αυτό το στυλ περνά ακόμα με τον Φαίδωνος που άμα βρεθεί σε δυσκολία αρχίζει να ρίχνει ότι θυμηθεί ή ότι του κατεβεί [πέρσι σε ανάλογη φάση με τον δήμαρχο Πόλης άρχισε να σερβίρει παραμύθια για αρχαιοκάπηλους, αρχαία στην παραλία κοκ – για να συγκαλύψει ότι ο ίδιος ήταν υπό κατηγορία για απόπειρα θαψίματος αρχαιοτήτων για να προωθήσει τα σχέδια του… Οπότε άμα εκείνα πέρασαν χωρίς ακόμα να ζητήσει κανείς εξηγήσεις γιατί να μην κάνει το ίδιο και ο δήμαρχος Πόλης;

Η όλη στάση του ιδίου του Φαίδωνος μπορεί να καταγραφεί σαν καιροσκοπική. Η πιο θεαματική ατάκα που έριξε [στο πλαίσιο των θεαμάτων που προσπαθεί να φτιάξει] ήταν ότι ο συνεργάτης του αρχιεπισκοπου στην Γεροσκήπου είναι παραγωγός πορνο. Απόδειξη δεν κατέθεσε – και ούτε έδωσε καμία εξήγηση γιατί έθεσε το ζήτημα τωρα και όχι πριν. Αλλά το πλαίσιο και πάλι ήταν επεξηγηματικό. Παρά τα θεάματα ο Φαίδων δεν ακούστηκε να διαμαρτύρεται για την παρανομία με τον γάμο, ούτε για το ξενοδοχείο στο Λατσί, ενώ για τον υπερκοστολογημένο δρόμο ξαφνικά δεν είχε καμία υποψία – και ταυτίστηκε με την επίθεση  στον γενικό ελεγκτή… Οπότε χρειαζόταν μια μετατόπιση. Άλλωστε ο πραγματικός λόγος που εμποδίζεται η προσπάθεια του αρχιεπίσκοπου να κάνει την περιοχή όπως θέλει ο επενδυτής του, είναι η ύπαρξη αρχαιοτήτων. Προφανώς, ο Φαίδων που κατηγορήθηκε για ακριβώς αυτό, δεν θα το θύμιζε. Οπότε έριξε τσόντα..

Σε αυτό το πλαίσιο, η υπόθεση του δρόμου Πάφου – Πόλης και η φωτογραφική [για κέρδη μερικών] υπερκοστολόγηση του, είναι αποκαλυπτικά, όχι μόνο του πως οργανώνονται τα σκάνδαλα, αλλά και των νέων μηχανισμών συγκάλυψης

Εγείρεται και ένα άλλο θέμα, αυτό της αντίληψης της ανάπτυξης από τους κυβερνώντες ως κατασκευές οικοδομών και δρόμων μόνο και αυτό δεν είναι τυχαίο, αφού εξυπηρετεί την οικονομική ελίτ η οποία αντλεί μεγάλα κέρδη από τα έργα αυτά. Όμως αυτό που υστερεί το κράτος είναι στην αποτελεσματική εφαρμογή νομοθεσιών και κανονισμών, όπως του Πολεοδομικού και οικοδομικού ελέγχου κάτι που επηρεάζει αρνητικά την ζωή και την εργασία των ανθρώπων στις πόλεις και στην ύπαιθρο, αλλά και το περιβάλλον.

 Μετά και την δημόσια δήλωση του αρμόδιου για την εφαρμογή του οικοδομικού ελέγχου στην Πόλη Χρυσοχούς, δημάρχου Γιώτη Παπαχριστοφή, [υπερασπιζόμενος την παράνομη κατασκευή πενταόροφου ξενοδοχείου στο Λατσί], ότι δεν χρειάζεται άδεια οικοδομής για να κτίσεις (!!), «αφού έτσι κάμνουν οι παραπάνω»,  δεν μπορεί κανείς πλέον να παίζει πελλόν στην κατάρρευση του οικοδομικού ελέγχου.

Το έργο το έχουμε ξαναδεί και στην Λευκωσία με την προνομιακή μεταχείριση των μεγαλοδικηγόρων που κτίζουν στην Περιοχή ειδικού Χαρακτήρα Αγίου Αντρέα στην Λευκωσία και την προσπάθεια συγκάλυψης των παρανομιών τους από τον Δήμαρχο Κωνσταντίνο Γιωρκάτζη. Η χαώδης κατάσταση η οποία επικρατεί στον τομέα του οικοδομικού ελέγχου με την έλλειψη αποτελεσματικών διαδικασιών και διαφάνειας, εξυπηρετεί την απεριόριστη εκμετάλλευση της γης από τα μέλη της οικονομικής ελίτ, με ότι αυτό συνεπάγεται: καταστροφή περιβάλλοντος, επηρεασμός ανέσεων κατοίκων, συγκοινωνιακό πρόβλημα. Αυτό σημαίνει ότι οι πόλεις και οι οικιστικές περιοχές, όχι μόνο δεν αναπτύσσονται με τρόπο που διασφαλίζει τη ποιότητα ζωής, αλλά ακολουθούν μια πορεία συνεχούς υποβάθμισης με ταυτόχρονη συρρίκνωση των δημόσιων χώρων οι οποίοι ιδιωτικοποιούνται και διαμοιράζονται στα μέλη της κλίκκας.

Και ενώ  οι μεγαλοεπιχειρηματίες εξυπηρετούνται εις βάρος των καλών νοούμενων συμφερόντων των κατοίκων, των πόλεων και του περιβάλλοντος, ο χαώδης και διεφθαρμένος τρόπος που γίνεται ο οικιστικός έλεγχος ταλαιπωρεί την ευρύτερη κοινωνία, με τις δαιδαλώδεις και συχνά παράλογες διαδικασίες και αποτελεί τροχοπέδη στην ορθολογιστική  ανάπτυξη.

Είναι αξιοσημείωτο ότι δεν λαμβάνονται μέτρα για να βελτιωθεί την κατάσταση και αυτό έχει την εξήγηση του. Π.χ. Υπάρχουν μελέτες ειδικών από τες αρχές του 1980 ότι οι Δήμοι δεν είναι σε θέση να εξασκούν αποτελεσματικό οικοδομικό και πολεοδομικό έλεγχο λόγω της μικρής κλίμακας που εμποδίζει την οργάνωση των αναγκαίων ομάδων ειδικοτήτων και διαδικασιών που απαιτούνται.. παρόλα αυτά αντί να γίνονται συμπλεγματοποιήσεις αρχών έκδοσης αδειών, γίνεται το αντίθετο - περεταίρω κατακερματισμός. Αυτό προφανώς εξυπηρετεί τους μεγαλοεπιχειρηματίες που χρησιμοποιώντας τες προσβάσεις τους εξασφαλίζουν με ταχύτητα τες άδειες ή/και παρανομούν ανενόχλητοι..