Πονηριές της ελληνοκυπριακής διπλωματίας

Πολύ σωστά σημειώνει με οργή  ο Κώστας Κωνσταντίνου στο σαββατιανό Πολίτη, ότι τα πολιτικά κόμματα παραμένουν σιωπηλά ή καμώνονται πως δεν τους αφορά η αντιπαράθεση Επιτρόπου Διοικήσεως και Αρχιεπισκόπου αναφορικά με την προσκύνηση των αγίων υπολοίπων λειψάνων ως θεμελιώδους ένδειξης και απόδειξης   του ελληνορθόδοξου φονταμενταλισμού, ο οποίος δυστυχώς πάει παράλληλα με τη διολίσθηση του τουρκικού κράτους και της τούρκικης κοινωνίας  στον μουσουλμανικό τοιούτο. 

Η πολιτική του «παίζειν πελλόν» αποτελεί πάγιο στρατήγημα της ελληνοκυπριακής πολιτικής κομματικής ή και κυβερνητικής πονηριάς. Δυστυχώς, στην ίδια γραμμή κινείται και οι πλειοψηφία των, ας πούμε, διανοουμένων ή πνευματικών ανθρώπων της νήσου.

Η ένταξη στην ΕΕ από πολιτικής πλευράς έγινε, αν θυμάστε, με εκείνο το ανατολίτικο ή νεο- οθωμανικό κολπάκι, όπου  η ΕΕ μας ανέμενε με το Κυπριακό λυμένο, αλλά υπό το στρατήγημα του  ηρωικού ηγέτη των πατριωτικών δυνάμεων, εισήλθαμε δια της πονηράς οδού άνευ λύσης. 

Από τότε, χρειάζεται να γίνεται τακτική υπενθύμιση ότι η Κ Δ (κι όχι η ελληνοκυπριακή κοινότητα) είναι πλήρες μέλος της ΕΕ και φυσικά του ΟΗΕ. Αυτή η υπενθύμιση απευθύνεται στην εσωτερική αγορά και δημιουργεί μια εσωτερικής χρήσης ψευδαίσθηση ελληνοκυπριακού πλήρως ανεξάρτητου κράτους. Στο εξωτερικό, η εσωτερική μεγαλοστομία μετατρέπεται σε μια ατέλειωτη πολιτική ζητιανιά ανάμεσα στα εμπλεκόμενα για τα «δίκαια του κυπριακού ελληνισμού» που μένει πάντα ορφανός και αγωνιζόμενος κατά πάντων. (Η άμωμος παρθένος περιτριγυρίζεται από καρχαρίες κατά Πιν και από στιγμή σε στιγμή θα την καταβροχθίσουν).

Ο Φιλελεύθερος και οι συντάκτες πνίγονται στον πανικό αυτές τις μέρες, καθώς μπορεί και να διαφαίνεται κάποια αμυδρή προοπτική για πρόοδο στις συνομιλίες. Την  πρόοδο ή την πιθανή πρόοδο την βλέπουν ή την διαπιστώνουν διάφοροι εμπλεκόμενοι εκτός ελληνοκυπρίων. Ο Φιλ του Σαββάτου στην πρώτη σελίδα φορτώνει την ευθύνη στον κακό Άιντα, ο οποίος ετοιμάζει τον ...λογαριασμό, εμπλέκοντας την .... υστάτη και τους Αμερικανούς, που μαζί με τον ΓΓ του ΟΗΕ, και συνηγορούντος του κατοχικού ηγέτη Μουσταφά Ακιντζή πιέζουν για τα επόμενα βήματα. 

Ο αρχισυντάκτης του Φιλ Κώστας Βενιζέλος επιτίθεται στον Έσπεν Βαν Άιντα. Ο οποίος θέλει να επιμένει οτι εισήλθαμε στην «τελική ευθεία» του Κυπριακού. Μάλιστα, ο κ. Βενιζέλος υπογραμμίζει ότι ο Άιντα θυμίζει έντονα τον Ντε Σότο. Όσοι διαβάζουν την Δέφτερη Ανάγνωση, θα θυμούνται ασφαλώς ότι μόλις ήλθε ο κ. Άιντα προβλέψαμε  τί θα έγραφε γι αυτόν και ο κ. Βενιζέλος και ο Μιχαηλίδης, όπως επίσης και τί έγραφαν για τον Μπαν Κι Μουν. Είναι πλέον σαφές στο εσωτερικό και το εξωτερικό ότι οι συνομιλίες λύσης είναι ένα παιγνίδι συντήρησης της ελληνοκυπριακής πλευράς στο τιμόνι της ΚΔ. Χαρακτηριστικά, ο Τάσσος Παπαδόπουλος ενώ συνομιλούσε ως εκπρόσωπος κοινότητας, θυμήθηκε ξαφνικά ότι είχε παραλάβει κράτος. Πίσω όμως από το αγωνιστικό του ύφος έδωσε τον κανονισμό της πράσινης γραμμής, την απελευθέρωση του οικοδομικού τομέα στα κατεχόμενα, την επίσημη χρήση του Ερτζάν από τους Ευρωπαίους πολίτες, και την αναβάθμιση των διπλωματικών επαφών. 

Εάν δεν λυθεί τώρα το Κυπριακό μέχρι το τέλος του χρόνου, όπως φαίνονται να πιέζουν τα Ηνωμένα Έθνη, κι όπως δείχνει η οργάνωση μισθοφορικού στρατού, θα πρέπει να αναμένουμε τί άλλο θα δώσει η ελληνοκυπριακή πλευρά ως κοινότητα ή ως κράτος κατά τον Τάσσο στην τουρκοκυπριακή πλευρά. Είναι πλέον ένας αριθμός Τουρκοκυπρίων που αναγνωρίζει την «φιλοτουρκοκυπριακή πλευρά» του Τάσσου.

Αναμένουμε κάποια διαφώτιση από τον πολύ πληροφορημένο τύπο του Φιλελευθέρου.