Γιατί οι δάσκαλοι, όταν χρειάζεται, απεργούν... Σε μια εποχή που κάτι κινείται στους εκπαιδευτικούς, όπως δείχνουν οι εκλογές τους, κάποιοι άλλοι ονειρεύονται το παρελθόν τον απεργοσπαστών – για αυτό είναι χρήσιμο να τους θυμιζεται μερικές φορές η πραγματικότητα:

* Βιάνα Έρικσσον

"Απεργούν ακόμα οι εκπαιδευτικοί και για το ψευδοπρόβλημα των αντικαταστατών, αγνοώντας ότι σε Ευρώπη και Αμερική τα σχολεία λειτουργούν με συμβόλαια με την τοπική εκπαιδευτική αρχή (Local Education Authority) να προσλαμβάνει και να απολύει (hiring and firing) ανάλογα με τις ανάγκες της.

Η απεργία δεν αποτελεί βασικό δικαίωμα...

Αν οι δασκαλοπατέρες της Κύπρου και της Ελλάδας επικοινωνούσαν με τον έξω κόσμο θα έβλεπαν ότι στις 38 πολιτείες των ΗΠΑ η απεργία στα σχολεία είναι παράνομη και τιμωρείται με πρόστιμο, απόλυση, ή και φυλάκιση".

Το παραπάνω απόσπασμα είναι γραμμένο από πρώην συνάδελφο, Γυμνασιάρχη, Λυκειάρχη, Επιθεωρητή και Επαρχιακό Μέσης Εκπαίδευσης.

Όταν η απώλεια εργασίας πολλών συναδέλφων αντικαταστατών και συμβασιούχων χαρακτηρίζεται ως "ψευδοπρόβλημα" και μάλιστα από πρώην συνάδελφο, τότε αντιλαμβάνεται κανείς ότι όχι μόνο υπάρχει τεράστιο χάσμα απόψεων μεταξύ Υπουργείου και εκπαιδευτικών αλλά δυστυχώς και σοβαρότατο πρόβλημα επικοινωνίας εντός της εκπαιδευτικής κοινότητας. 

Πριν τουλάχιστον αρχίσουν οι δημόσιες τοποθετήσεις και επικρίσεις, θα έπρεπε τουλάχιστον να ενημερωθούν όλοι για τη σοβαρότητα του θέματος, η οποία οδήγησε τη συντεχνία των εκπαιδευτικών στην ομόφωνη απόφαση του σώματος να εφαρμόσει το έσχατο μέτρο της απεργίας. Εν συντομία, οι εκπαιδευτικοί αντιδρούν και διαμαρτύρονται έντονα για την απόφαση του ΥΠΠ και της Βουλής να υιοθετήσουν ως έχει το Νέο Σχέδιο Διοριστέων και να οδηγήσουν έτσι στην ανεργία δεκάδες εκπαιδευτικούς που επί σειρά ετών υπηρετούν την εκπαίδευση και έχουν ήδη συμπληρώσει αθροιστικά 30 και πλέον μήνες εργασίας και ως εκ τούτου πρέπει να αναγνωριστούν ως αορίστου χρόνου. Θέση της ΠΟΕΔ είναι ότι η πολιτεία οφείλει στη βάση της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας και της Νομοθεσίας της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά και ύστερα από σχετικές αποφάσεις αρμόδιων δικαστηρίων, να διασφαλίσει και να μετατρέψει τους εκπαιδευτικούς αυτούς ως εργαζομένους Αορίστου Χρόνου, όπως δηλαδή ισχύει και εφαρμόζεται στον ευρύτερο δημόσιο αλλά και ιδιωτικό τομέα.

Η απεργία, ως μια από τις κύριες μορφές συνδικαλιστικής δράσης, αποτελεί συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα τόσο στα πλαίσια της συνδικαλιστικής ελευθερίας όσο και ως αυτοτελές δικαίωμα. Στην Κύπρο το δικαίωμα της απεργίας κατοχυρώνεται από το Άρθρο 27.1 του Συντάγματος, το Άρθρο 8§1 περ. δ΄ του Διεθνούς Συμφώνου περί Οικονομικών, Κοινωνικών και Πολιτιστικών Δικαιωμάτων που κυρώθηκε Ν. 14/69, το Άρθρο 6 του Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Χάρτη που κυρώθηκε με τον ομώνυμο Κυρωτικό Νόμο του 1967 (Ν. 64/67) το  Άρθρο 13 του Κοινοτικού Χάρτη των Θεμελιωδών Κοινωνικών Δικαιωμάτων των Εργαζομένων ο οποίος θεσπίστηκε κατά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Στρασβούργου στις 9 Δεκεμβρίου 1989 και στην περί Εφαρμογής των Αρχών του Δικαιώματος Οργανώσεως και Συλλογικής Διαπραγματεύσεως Συμβάσεως (Αρ.98) του 1949 που κυρώθηκε με το Νόμο 17/66.

Είναι πραγματικά λυπηρό που σήμερα, παρά τις προσωπικές απόψεις και διαφωνίες, αποτυπώνεται ξεκάθαρα η άποψη της διαπραγμάτευσης του δικαιώματος στην απεργία και πολύ χειρότερα η απαίτηση της ποινικοποίησής της, χρησιμοποιώντας ως "παράδειγμα προς μίμηση" την ισχύουσα κατάσταση στις ΗΠΑ.

Μια γρήγορη ανασκόπηση σχετικά με τις απεργίες των εκπαιδευτικών σε Ευρώπη, Αμερική και αλλού τα τελευταία 3 χρόνια:

·         Γαλλία - Μάιος 2015: Απεργία εκπαιδευτικών ενάντια στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση

·         Ιταλία - Μάιος 2015: Κοινή απεργία εκπαιδευτικών και μαθητών ενάντια στις μεταρρυθμίσεις

·         Ουγγαρία - Απρίλιος 2016: Απεργία εκπαιδευτικών για το αναλυτικό πρόγραμμα 

·         Σικάγο - Απρίλιος 2016: Απεργία εκπαιδευτικων για τα συμβόλαια εργοδότησης

·         Αγγλία - Ιούλιος 2016: Απεργία εκπαιδευτικών για τη μη παροχή κονδυλίων στα σχολεία

·         Μεξικό - Αύγουστος 2016: Απεργία εκπαιδευτικών για ανάκληση απόφασης για εφαρμογή εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης

·         Ισλανδία - Νοέμβριος 2016: Απεργία εκπαιδευτικών για τη μισθοδοσία

·         Ιρλανδία - Νοέμβριος 2016: Απεργία εκπαιδευτικών για τη μισθοδοσία

·         Αργεντινή - Μάρτιος 2017: Απεργία εκπαιδευτικών για τη μισθοδοσία

·         Πολωνία - Μάρτιος 2017: Απεργία εκπαιδευτικών για το αναλυτικό πρόγραμμα

·         Κολομβία - Ιούνιος 2017: Απεργία εκπαιδευτικών για τη μισθοδοσία και την αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, αυτό της Κολομβίας όπου οι εκπαιδευτικοί κατήλθαν εδώ και ένα μήνα σε απεργια διαρκείας, η οποία συνεχίζεται ακόμα και σήμερα.

Οι εκπαιδευτικοί της Κύπρου λοιπόν, όπως και οι εκπαιδευτικοί σε άλλες χώρες, έχουν νομικά αλλά και ηθικά κατοχυρωμένο το δικαίωμα στην απεργία και στη διεκδίκηση της διασφάλισης των εργασιακών τους δικαιωμάτων. Αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα. Το διαφυλάσσουμε γιατί με αυτό δίνουμε στήριγμα και ελπίδα στον σημερινό εργαζόμενο συνάδελφο που αδικείται, στη θέση του οποίου αύριο μπορεί να είναι ο καθένας από εμάς.  

"Αλίμονο στην κοινωνία που δεν έχει δασκάλους αληθινά ερωτευμένους μ΄ αυτό που  κάνουν”. Ευάγγελος Παπανούτσος

Αλιμονο και τρισαλίμονο στην κοινωνία που τους έχει και τους κλείνει την πόρτα.