· Κωμικές στιγμές κρατικών βραβείων: η «μισελληνική ποίηση»..

   Κωμικές στιγμές κρατικών βραβείων: η «μισελληνική ποίηση»..

Μετροφυλλώνττας τις εφημερίδες βρίσκεις διάφορα. Την Τέταρτη 19/11, στην σελίδα/βήμα των σχολίων από αναγνώστες, υπήρχε ένα κείμενο για τα κρατικά βραβεία Λογοτεχνίας [για το έτος 2024 από κάποιον κύριο Κυριάκο Ιωάννου, ο οποίος ήταν και πρόεδρος της επιτροπής, και ο οποίος ήταν εμφανώς έξω φρένων γιατί δεν δόθηκε το βραβείο στην Ευρυδίκη Περικλέους Παπαδοπούλου. Και αποφαίνεται ότι η συλλογή που έχει βραβευτεί «δεν είναι ποίηση»!

Βίτσιο ο άλλος να νομίζει ότι μπορεί να αποφασίζει για το τί εν ποίηση τζαι τί εν ένει..

Και σαν τεκμήριο αναφέρει τον στίχο:

«Απόψε η Γάζα καίγεται στο σκοτάδι.

Ο θείος Σαμ ξύνει τα’ αρχ... του

Και επευφυμεί..»

Τζαι πάρακάτω καταγράφει το ύστατο αμαρτημα [το οποίο προφανώς για τον κ. Ιωάννου είναι κριτήριο του τί είναι η δεν είναι ποίηση] ότι το ποίημα «εξωτερικεύει τον μισελληνισμό του [του ποιητή που πήρε το πρώτο βραβείο αντί να το πάρει εκείνη που ήθελε ο κ. Ιωάννου]]»:

«Το γαλανόλευκο πάντα είχε τρόπο να

μας χρεώνει

την μεγαλύτερη ταρίφα»

Το ότι ένας πρόεδρος κρατικής επιτροπής για την λογοτεχνία, κρίνει με τα κριτήρια που υπονοούνται στο μένος του [ότι κρίνεται ότι κάνει κριτική στα ιερά της εθνικοφροσύνης, θα πρέπει να λογοκρίνεται] εν ενδιαφέρον... Μέχρι τζαι η εμφανής αναφορά στον ελληνικό ρόλο το 74.. Οξά ο κ. Ιωάννου, θα ήθελε να λογοκριθεί η 15^η Ιουλίου;

Ως τζαι ο Αλέκος του Φιλελεύθερου εφκήκεν να τον καλμάρει ..προφανώς ο «μισελληνισμός» σαν ανάλογο μηχανισμός δαιμονοποίησης όπως η ρητορική για τον «αντισημιτισμό», που βουτήχτηκε στο αίμα της Γάζας...

Εν παρπατά ποιον μόνο η επίκληση λέξεων...

Ενδιαφέρουσες καταγραφές του ασυνείδητου ότι αναφέρει με δυσφορία ένα ποίημα για την Γάζα τζαι καταλήγει με μια γελοία απόπειρα δαιμονοποίησης που αθθυμίζει την ισραηλινή προπαγάνδα...