· Προς ένα νέο σύστημα σφαιρών επιρροής;

    Προς ένα νέο σύστημα σφαιρών επιρροής;

Η νέα μορφή της παγκόσμιας γεωπολιτικής, μετα την  σαφή ήττα της Δύσης στην Ουκρανία [όπου, με πρωτοβουλία των ΗΠΑ, σύρθηκαν τζαι οι δυτικοευρωπαίοι] φαίνεται να είναι ένα είδος σφαιρών επιρροής... Η Ρωσία, αφού ξεκαθάρισε τζαι στρατιωτικά τα όρια της, φαίνεται να καλύφκει την βόρεια ευρωπασια, τζαι άλλες περιοχές, οι οποίες θέλουν δύναμη άμυνας [όπως λ.χ. χώρες της Αφρικής] απέναντι σε τέως αποικιακές δυνάμεις. Οι ΗΠΑ, φαίνονται να εγκαταλείπουν τον ιδεολογικό ρόλο του παγκόσμιου ηγεμόνα, απαιτώντας τζαι πληρωμή για προστασία [λ.χ. για τους δυτικοευρωπαίους] τζαι έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών των εξαρτώμενων τους. Η Κίνα απλώνει την δική της περιοχή επιρροής οικονομικά παρά στρατιωτικά, ενώ μια σειρά άλλες ασιατικές χώρες [ Ινδία, Ιράν, Τουρκία] κινούνται σε τροχιά αυτονόμησης από αποικιακές δυτικές εξαρτήσεις. Η λατινική Αμερική φαίνεται να έσιει αποκτήσει αρκετή αυτονομία τις τελευταίες δεκαετίες – αν τζαι οι απειλές Τραμπ προς τον Παναμά για την διώρυγα, αθθυμιζουν προηγούμενες εποχές εξάρτησης..

Σε τούτο το πλαίσιο, οι ανταγωνισμοί θα εν έντονοι, τουλάχιστον οικονομικά, αλλά στρατιωτικά, αναγκαστικά, πρέπει να βρεθεί ένα νέο μοτίβο ισορροπίας όπως στον Ψυχρό πόλεμο, αφού εν εμφανώς ανέφικτη πκιον μια εποχή της ηγεμονίας στρατιωτικά [λόγω Ρωσίας] αλλά τζαι οικονομικά [λόγω Κίνας].. Το σιασιάρισμα μερικών ευρωπαίων πολιτικών, για ευρωπαϊκή άμυνα, εν τζαι απόπειρα συγκάλυψης, της ήττας στην Ουκρανια – όπου κατάρρευσαν οι μύθοι για τη δυτική οικονομική [μέσω κυρώσεων] τζαι στρατιωτική παντοδυναμία. Το πραγματικό πρόβλημα των Ευρωπαίων είναι να έβρουν τρόπο συνύπαρξης εσωτερικά, αφού ουσιαστικά εν μια ετερόκλητη συμμαχία, χωρίς ιδιαίτερη συνοχή, τζαι συχνά με αντιφατικά συμφέροντα, όπως αποκάλυψε το ουκρανικό... τζαι το πραγματικό εξωτερικό ζήτημα, ένεν η Ρωσία [που ιστορικά ήταν στόχος δυτικής επέκτασης στην νεωτερικότητα], όπως κωμικά προσπαθούσε να υποβάλει η δουλοπρεπής αμερικανόφιλη ηγεσία της, αλλά η σχέση με τις ΗΠΑ. Ουσιαστικά, η Ευρώπη διατηρεί την εσωτερική της εθνική/εθνικιστική αυτονομία για κάθε χώρα τζαι φαίνεται να αδυνατεί να παίξει, σαν σύνολο, ένα καθοριστικό ρόλο πέρα από τα σύνορα της. Οι δηλώσεις Τραμπ για την Γροιλανδία λ.χ. τζαι η ευρωπαϊκή αμηχανία, ήταν εκφραστικά... Όπως τζαι η κραυγαλέα αμηχανία της για την απόπειρα γενοκτονίας στην Γάζα... Η ευρωπαϊκή ηγεσία αναμασούσε τα τελευταία χρόνια ανοησίες για τον Διαφωτισμό, σαν κοινή ιδεολογία, κοκ, αλλά αποδειχτηκεν αδύναμη να κάμει κάτι όταν είσιεν μπροστά της ένα έγκλημα... που αθθύμιζεν τα δικά της αποικιακά εγκλήματα... Ποιός εξωτερικός παίκτης εν να εμπιστευτεί έτσι συνοθύλευμα ή έστω τις ηγεμονικές χώρες της;

Το ότι παρά το επίπεδο μόρφωσης της, η ΕΕ εν εκατάφερεν ακόμα να προβάλει μια δική της τεχνολογική απάντηση στην αμερικάνικη Silicon Valley τζαι στην κινεζική ανάλογη τεχνολογία, εν επίσης εκφραστικό... Ένεν ότι η Ευρώπη εν μπορεί – η Ευρώπη αδυνατεί λόγω εσωτερικών φυγοκέντρων τάσεων. Το ότι τελικά εκαταργήθηκαν τα σύνορα εν ίσως η μονή επιτυχία της ΕΕ ως τώρα..

Σε τούτο το πλαίσιο, η Τουρκία που φαίνεται να αναδύεται σαν ένας «παίκτης» στο σύνορο που κινείται σε διαφορετικά ταμπλό με βάση την γεωπολιτική της θέση, εν ενδεικτική των νέων δυναμικών Ευρώπης-Ασίας τζαι Ρωσίας – ΗΠΑ....

Γενικότερα, φαίνεται ότι η εσωτερική πολιτική θα καθορίζεται αυξανόμενα που τις εξωτερικές γεωπολιτικές ισορροπίες..