· Το βίτσιο του ηγέτη

  Το βίτσιο του ηγέτη

Η εκλογή του Τραμπ εν μια σαφής ήττα της φιλελεύθερης τζαι νεοφιλελεύθερης οπτικής για την πολιτική. Στο κράτος που προβάλουν οι απανταχού liberals σαν πρότυπο δημοκρατίας, εκλέγεται ένας καιροσκόπος, διαπλεκόμενος κοκ...

Τόσοι αιώνες, δεκαετίες κλπ, γιατί εν εβοηθήσαν το κοινό να καταλάβει;

Προφανώς, η αμερικανική δημοκρατία έσιει επίσης [με άλλες χώρες] βαθιά κρίση νομιμοποίησης..

Όμως υπάρχει τζαι κάτι ευρύτερο.. ενώ απλώνεται η κουλτούρα της ισότητας [τζαι κάθε αμφισβήτηση της παραπέμπει στην ακροδεξιά κλπ] εμφανίζεται μια μαζική αναζήτηση ..ηγέτη...

Τζαι ο ηγέτης τελικά, για τις ΗΠΑ, αποδείχτηκε [για δεύτερη φορά]... Τραμπ.. με φόντο την απέχθεια για μια μαζική δολοφονία στην Μέση Ανατολή την οποία συγκάλυπταν οι «φιλελεύθεροι» πολεμώντας δήθεν τον «αντισημιτισμό» του περασμένου αιώνα, με θύματα τωρα τους Παλαιστίνιους...

Όπως ελάλεν τζαι ένα αναρχικό τραούδιν στις αρχές του 20^ου αιώνα:

«Αστική Δημοκρατία..

Μια μέρα θα ντρέπεσαι για τα εγκλήματά σου»...