Η κρίση της παγκοσμιοποίησης: οι αυτονομίες των κρατών, τζαι οι εναλλακτικοί οικονομικοί μηχανισμοί την εποχή της παρακμής της δυτικής ηγεμονίας..

Η κρίση της παγκοσμιοποίησης: οι αυτονομίες των κρατών, τζαι οι εναλλακτικοί οικονομικοί μηχανισμοί την εποχή της παρακμής της δυτικής ηγεμονίας..

Η συσπείρωση μεγάλης μερίδας της ιστορικής εργατικής τάξης, στην ετερόκλητη συμμαχία του Τραμπ, καταγράφει με σχεδόν επίσημο τρόπο την κρίση [ή τις συνέπειες που προκαλούν πολιτική κρίση] της παγκοσμιοποίησης, η οποία λανσαρίστηκε την δεκαετία του 1990 σαν «το τέλος της Ιστορίας», το νέο πλανητικό καθεστώς, μετά την εκ των φαινομένων ήττα του σοσιαλισμού στην Σοβιετική Ένωση. 30 χρόνια μετά η παγκοσμιοποίηση φαίνεται να βάλλει νερά που παντού. Η εξάπλωση των επικοινωνιών έχει προχωρήσει με συντριπτικούς ρυθμούς – τζαι άρα η οικουμενικότητα [σαν η παγκοσμιοποίηση των ανθρώπων, αντί του κεφαλαίου] λειτουργεί σαν το πρώτο παγκόσμιο δίκτυο της ανθρωπότητας..

Όμως η οικονομική διάσταση της παγκοσμιοποίησής, ενώ έσιει προχωρήσει αρκετά, τώρα φθίνει εμφανώς. Ο πυρήνας του προβλήματος, είναι οι αντιδράσεις σε διάφορες χώρες – τζαι μάλιστα τζαι σε χώρες του δυτικού πυρήνα. Σε τούτο έπαιξε τζαι ο Τραμπ... Το βαθύτερο πρόβλημα, είναι η παρακμή της δυτικής ηγεμονίας. Διότι η παγκοσμιοποίηση της δεκαετίας του 1990, είσιεν σαν πολιτικό/στρατιωτικό της στήριγμα τούτον ακριβώς: την δυτική ηγεμονία..

Σήμερα, μια μεγάλη μερίδα του πλανήτη λειτουργει, η προσπαθεί να λειτουργήσει, με θεσμούς εκτός Δύσης. Οι BRICS εν η πιο γνωστή τζαι επιτυχημένη προσπάθεια εναλλακτικών οικονομικών μηχανισμών... Αλλά η αλλαγή εν τζαι πιο δραματική με φόντο την Ρωσία σαν στρατιωτική δύναμη τζαι την Κίνα σαν οικονομική δύναμη..

Η Ρωσία πολέμησε ουσιαστικά με την Δύση, η οποία εξόπλιζε τζαι εξοπλίζει την Ουκρανία του Κίεβου... τζαι φαίνεται να νικά... Ακόμα πιο εντυπωσιακά άντεξε με επιτυχία την δυτική απόπειρα οικονομικού πολέμου με τις κυρώσεις..

Στον οικονομικό τομέα, όμως, εν η Κίνα που έσιει όϊ μόνο ξεπεράσει τεχνολογικά την Δύση, αλλά τζαι λειτουργά σαν ένα εναλλακτικό πρότυπο οικονομικής συγκρότησης... Ένα μιξ σύστημα θεσμών, αλλά με άξονα τον δημόσιο προγραμματισμό της οικονομίας..

Σε τούτο το πλαίσιο, η προσπάθεια διάφορων χωρών να ξαναφτιάξουν ένα είδος αυτονομίας μέσα από πολλαπλές εξωτερικές σχέσεις, φαίνεται να εν το μοτίβο της εποχής. Ιδού τζαι η απρόσμενη δικαίωση του κινήματος των Αδέσμευτων μετά την αποικιοκρατία...

Το ότι οι αμερικανοί, της ιδεολογίας της «ελεύθερης αγοράς» στην παγκοσμιοποίηση, εφτάσαν στο σημείο να καταφεύγουν στον προστατευτισμό [τον οποίον εκπροσωπεί η εκλογή Τραμπ] εν τζαι μια οικονομική καταγραφή της κρίσης της παγκοσμιοποίησης που με τόση φανφάρα κηρύχτηκε τότε..

Ενδιαφέροντες [οξά «εξαιρετικοί» κατά την κινεζική εκδοχή] [ «..καιροί».... :)