· Ανάλυση των εκλογών στην Βρετανία

Ανάλυση  των εκλογών στην Βρετανία

Gregoris Ioannou

3 σημεία που έχουν σημασία για το αύριο στο Ηνωμένο Βασίλειο

Το Εργατικό Κόμμα έχασε πολλές δεκάδες χιλιάδες ψήφους από αριστερούς και από Μουσουλμάνους για την στάση του σε σχέση με την γενοκτονία στην Παλαιστίνη που πήγαν στους Πράσινους και σε ανεξάρτητους ενώ κατάφερε με δυσκολία να συγκρατήσει άλλες δεκάδες χιλιάδες ψήφους που πήγαν σε συγκεκριμένους Εργατικούς υποψήφιους με φιλο-Παλαιστινιακές θέσεις.

Η νίκη των Εργατικών οφείλεται κυρίως στην εσωτερική ρήξη εντός της δεξιάς παράταξης και πολύ λιγότερο στη μετακίνηση του Εργατικού Κόμματος προς τα δεξιά. Είναι μια πολύ ρηχή νίκη σε αριθμό ψήφων και σε ποσοστό κάτι που αποκρύβεται από την τεράστια πλειοψηφία εδρών που κερδήθηκαν. Η αυξημένη ρευστότητα που παρατηρείται τις τελευταίες 2 δεκαετίες τουλάχιστον σε μέρος του εκλογικού σώματος, η επίδραση της οποίας πολλαπλασιάζεται λόγω του αρχαϊκού συστήματος ‘first past the post’ σε συνδιασμό με την ψήφο τακτικής ωφέλεσε τώρα συντριπτικά σε έδρες τους Εργατικούς και έβλαψε συντριπτικά τους Συντηρητικούς και την Νέα Δεξιά του Reform. Ως εκ τούτου, είναι μια πολιτικά επισφαλής νίκη για τους Εργατικούς, παρά το ότι η ήττα των Συντηρητικών είναι ιστορικών διαστάσεων.

Η απειλή του ηγέτη της Νέας Δεξιάς Nigel Farage ότι τώρα θα στοχεύσει να κτυπήσει το Εργατικό Κόμμα δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Πέραν από την ξενοφοβία και τον ρατσισμό, τον ‘αντι-δικαιωματισμό’ και την αντι-γουόκ ρητορική, ο Farage με το σχήμα Reform εξέφρασε και θέσεις που πατούν στην κοινή λογική και όχι μόνο σε συναισθηματισμούς και συντηρητικούς αξιακούς προσανατολισμούς των λαϊκών στρώματων. Η αύξηση του αφορολογητου ορίου εισοδήματος και ένας λογικός συμβιβασμός με την Ρωσία αντί της συνέχισης του κοστοβόρου πολέμου διά αντιπροσώπου στην Ουκρανία για παράδειγμα έχουν σημαντικό έρισμα εντός της Βρετανικής εργατικής τάξης. Και τα θεαματικά σιόου που στήνει ο Farage έχουν γενικότερη απήχηση εντός του λιγότερου πολιτικοποιημένου κοινού. Ο ίδιος και το σχήμα του σήμερα μπορεί να μην επιβιώσουν και να μην καταφέρουν να εδραιωθούν ως η βασική δύναμη στην δεξιά. Όπως, όμως και με το Μπρέξιτ, μπορεί να δώσουν την σκυτάλη πάρακατω σε μια ιδεολογικά ανανεωμένη και πολιτικά πιο επικίνδυνη δεξιά που να είναι γειωμένη στα λαϊκά στρώματα και ικανή να κλέψει το πολιτικό έδαφος πάνω στο οποίο στέκονται όλες οι αποχρώσεις της σοσιαλδημοκρατίας.

 

Jeremy Corbyn’s easy victory in Islington North is the most delightful news of this election.

Obviously the most important development is the expected and awaited return of the Labour Party to power after 14 years of Conservative rule. However, as predicted, this electoral victory has little to do with “Starmer’s change of the Labour Party”. It seems that in terms of the share of the vote Labour did not do better than 2019 (its biggest defeat), and in terms of actual votes, far fewer people voted for the Labour Party now compared to when Jeremy Corbyn led it in 2017. The few additional right-wing votes that Starmer managed to attract today were obviously more than offset by the left-wing votes that were lost. Labour’s electoral victory today is much shallower than the distribution of the seats shows. Politically it has been facilitated by the removal of the divisive Brexit dilemma from the political equation and largely determined by the big retreat of the Conservative vote through the rise of the new Right which led to the loss of numerous Conservative constituencies.

The second most important development is the rise of the new Right in the guise of the Reform Party which came 3rd in actual votes, significantly above the Liberal Democrats. Despite gaining only a handful of seats, the fact that Reform got a national percentage share of around 15%, means that we now have a new political landscape in the UK. Familiar in a sense, because we have had the UKIP experience of 2015 which initiated the train of events precipitating Brexit, but new in the sense that we have now new, globally worse circumstances.

The third most significant development is the big shrinkage of the Scottish National Party, which has pushed the prospect of Scottish independence far away.