· Για την ιστορική μνήμη των αντι-αποικιακών, τζαι αντι-αυταρχικών κινητοποιήσεων στην ανατολική Μεσόγειο: οι διαδηλώσεις, στην Κυπρο,.. ενάντια στην εκτέλεση του Μπελογιάννη, στις 30 Μαρτίου 1952 – η ταξική διάσταση τζαι η διαφορετική αίσθηση δικαίου ενός ελληνοκύπριου [υπηρέτη της αποικιοκρατίας] τζαι ενός τουρκοκύπριου δικαστή που μάλλον εμπνέετουν παραπάνω που τον χώρο στον οποίο επάταν τζαι εζούσε....

Για την ιστορική μνήμη των αντι-αποικιακών, τζαι αντι-αυταρχικών κινητοποιήσεων στην ανατολική Μεσόγειο: οι διαδηλώσεις, στην Κυπρο,.. ενάντια στην εκτέλεση του Μπελογιάννη, στις 30 Μαρτίου 1952 – η ταξική διάσταση τζαι η διαφορετική αίσθηση δικαίου ενός ελληνοκύπριου [υπηρέτη της αποικιοκρατίας] τζαι ενός τουρκοκύπριου δικαστή που μάλλον εμπνέετουν παραπάνω που τον χώρο στον οποίο επάταν τζαι εζούσε....

Ο Νίκος Μπελογιάννης,  ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο, μετατράπηκε σε ένα σύμβολο το οποίο λειτούργησε καταλυτικά, τζαι για την ηττημένη στον πόλεμο ελληνική αριστερά, αλλά τζαι διεθνές σύμβολο της αριστεράς....

Στην Κύπρο, οι κινητοποιήσεις της αριστεράς ήταν μαζικές, συμμετείχαν τζαι άνδρες τζαι γυναίκες [μάλιστα μερικές ήταν ανάμεσα στου συλληφθέντες] τζαι συμμετείχαν τζαι τουρκοκύπριοι, αριστεροί φυσικά, καταγράφοντας το κοινό κυπριακό αίσθημα της αριστεράς.

Σαν ενδεικτική της ταξικής διάστασης αξίζει να αναφερτεί η κωδικοποίηση ενός αστυνομικού, μάρτυρα κατηγορίας [η κατηγορία γενικά ήταν παραβίαση νόμων για απαγόρευση διαδηλώσεων]:

«Μάρτυρες κατηγορίας ήταν λοχίες της Αστυνομίας. Μάλιστα, ο λοχίας Αρτέμης Ιωακείμ στην προσπάθειά του να καταδείξει το βάσιμο της δεύτερης κατηγορίας αποκάλυψε, χωρίς να το θέλει, τον ταξικό χαρακτήρα και αυτής της κινητοποίησης. Είπε: «Είδα πολλά πρόσωπα να χειροκροτούν τη διαδήλωση. Ο καλός κόσμος, όμως, η καλή τάξη, δυσαρεστήθηκε»!!!

Αθθυμίζει το σχόλιο της εφημερίδας του Δέρβη που πανηγύριζε για τους χίτες [«μερικά καλά παλληκάρια της εθνικοφροσύνης»] που συνεργάζονταν με την αποικιακή αστυνομία ενάντια στου απεργούς το 1948..

Ενδιαφέρουσα ήταν τζαι η στάση των δικαστών... Ο ελληνοκύπριος, φαίνεται πιστός υπηρέτης της «καλής τάξης», των αστών, συνεργατών της αποικιοκρατίας, σε αντίθεση με την ευαισθησία του τουρκοκύπριου δικαστή στην Λάρνακα:

«Ο δικαστής Νικόλας Τζάπρας Πιερίδης διέκοπτε συνέχεια τις απολογίες των κατηγορουμένων, λέγοντας ότι στο δικαστήριο δεν επιτρέπονται πολιτικές ομιλίες. Όπως χαρακτηριστικά είπε «τα δικαστήρια και στην Αγγλία και στην Κύπρο, εξασφαλίζουν το δικαίωμα της υπεράσπισης, αλλά εντός ορισμένων πλαισίων. Το δικαστήριο δεν επιτρέπει τον λόγον εις κατηγορούμενους που αποβλέπουν να βρουν εις αυτό εξέδρα διά πολιτικούς λόγους»! Μάλιστα όταν η Ειρήνη Παπαϊωάννου, σύζυγος του Γ.Γ. του ΑΚΕΛ Εζεκία Παπαϊωάννου, στη δική της απολογία ανέφερε ότι «όλοι οι νόμοι είναι δικοί σας, εμείς δεν έχουμε κανένα δικαίωμα», και ότι «ο Μπελογιάννης έπεσε για κάθε μαυροφορεμένη μάνα, για κάθε ορφανό παιδί», ο δικαστής επειδή θεώρησε ότι πολιτικολογούσε διέταξε την Αστυνομία να τη βγάλει έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου! Μετά από αυτό το περιστατικό οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι δήλωσαν ότι δεν είχαν να πουν τίποτε.»

Ενώ αντίθετα ο τουρκοκύπριος δικαστής:

«Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο Τουρκοκύπριος δικαστής Εκρέμ, απαγγέλλοντας τις ποινές αναγνώρισε ότι οι κατηγορούμενοι «είχαν το θάρρος να παραδεχτούν τη συμμετοχή τους στη διαδήλωση». Με μια απολογητική διάθεση δήλωσε ότι «τα αισθήματα κάθε ανθρώπου είναι κάτι το ιερό», αλλά ως δικαστής είχε υποχρέωση, είπε, να εφαρμόσει τον υφιστάμενο νόμο περί συγκεντρώσεων.»