· «Έχουμεν χαράς ευαγγέλια. Ενικήσαμεν τον Γούμενο..» Μπορεί τζαι να έσιει φτάσει τζαι η στιγμή της κρίσης του νεομοναστισμού που λανσαρίστηκε την δεκαετία του 1990 σαν συντηρητικό revival; ...Για να αθθυμούμαστεν ότι οι σχέσεις μοναστηρκών τζαι κυπριακής κοινωνίας εν τζαι ήταν.. αδελφικές... Ήταν τζαι ταξικές. Ιστορική καταγραφή από την δεκαετία του 1920..
Ένα από τα θετικά των
αποκαλύψεων για διάφορα στην μονή Αββακούμ, εν ότι βοηθά στην αποδόμηση του
μοναστισμού σαν είδος απόδρασης σε κάποια «αγνότητα» κοκ... Η κυπριακή Εκκλησία
ιστορικά, αλλά τζαι τα μοναστηρκα ειδικά ήταν ιστορικά τζαι χώροι συσσώρευσης
πλούτου τζαι τα μοναστήρκα χώρος αντιπαραθέσεων με τους γείτονες τους όσον
αφορά τη χρήση της γης...
Μια καταγραφή για τις σχετικές
αντιπαραθέσεις στις αρχές του 20ου αιώνα
«Είχαμε γράψει ένα σκληρό άρθρο ενάντια στον ηγούμενο του μοναστηριού
του Αγίου Νεόφυτου, σχετικά με την εκμετάλλευση των Κολίγων του μοναστηριού. Ο
Ηγούμενος κατέφυγε στα δικαστήρια.... την υπεράσπιση μας την ανέλαβε ο
Χριστόδουλος Γαλατόπουλος... ο δικαστής μας απάλλαξε... [καθώς γυρίζαμε στην
Λεμεσό από την Πάφο όπου είχε γίνει η δίκη] αποφασίσαμε να πάμε στην Τσάδα να το
γλεντήσουμε. Η Τσάδα ήταν μεγαλοχώρι. Κοντά στην πόλη και κοντά στο μοναστήρι του
Αγίου Νεόφυτου, που αντλούσε τους πληβείους από εδώ και από τα διπλανά, επίσης,
φτωχοχωριά. Έξω από το χωριό περίμεναν την άφιξη μας πολλοί χωριανοί.. Ανάμεσα
στους συγκεντρωμένους υπήρχε το καλυμμαύχι του παπά... Ιδιαίτερη ήταν η
συγκίνηση μας όταν τον είδαμε να προσέρχεται πρώτος για να μας σφίξει θερμά το
χέρι, προσφωνώντας μας με το: «Καλωσορίσατε γενναίοι αγωνιστές του φτωχού
λαού..»..
[Όταν
ξεκίνησαν να τρώνε στο σπίτι του παπά] ..Ο παπάς έβγαλε το καλυμμαύχι. Το έβαλε
στην πίσω καρέκλα και με χαριτωμένο χιούμορ πρόσθεσε: «Κάθισε εσύ εκεί. Σήμερα
δεν έχει νηστεία [Ήταν Μεγάλη Τετάρτη]. Σήμερα έχουμε χαράς ευαγγέλια, γιατί
νικήσαμε τον Γούμενο.»
Πλουτή Σέρβα. Όταν ήμασταν
παιδιά, σελ. 191-192.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου