Αρχιεπισκοπικές
ΙΙΙ: τεκμήρια για τις εκλογές του θεάματος τζαι την παρακμή του..
Πέρα από
την απομυθοποίηση της όποιας γελοιότητας για άγιο πνεύμα που μοιράζει βολέματα
για ψήφους, εν ενδιαφέρουσα η συσπείρωση ενάντια στο κλίμα που εκφράζει ο Αθανάσιος.
Ο Αθανάσιος καθιερώθηκε κάπως με το στυλ του, τζαι τα μοναστήρκα που
εστελέχωσεν, αλλά εδημιούργησεν τζαι μιαν μια ισχυρή αντίδραση – διότι τα περί
αγίου πνεύματος κλπ εν φυσικά λουβανες για αφελείς [όσοι εμειναν]... τζαι ο
ίδιος τζαι οι Βατοπεδινοί, όπως τζαι οι αντίπαλοι τους εν τη πίττα που το μέλι
που θωρούν....
Σε ένα ιστορικό
πλαίσιο, τούτες οι εκλογές φαίνονται να ολοκληρώνουν την περίοδο που η Εκκλησία,
σαν ένα είδος άτυπου πρωτο-κρατους των ε/κ ορθόδοξων, ηταν μια εναλλακτική πολιτική
αρένα διαμάχης που αφορούσε άμεσα το σύνολο της κοινωνίας. Το πρώτο αρχιεπισκοπικό
του 20ου αιώνα, η αντιπαράθεση Κυριλλατσου-Κυρριλλουθκιου, το
1900-10, έκφραζε τζαι πολιτικές [διαλλακτικοί v s αδιάλλακτοι] τζαι
πολιτισμικές [Ρωμιοί vs ελληνοκεντρικοί]
διαμάχες.
Η αντιπαράθεση στο επόμενο αρχιεπισκοπικό [του
1947] μεταξύ Λεοντιου τζαι Μακάριο Β, διακλαδώνονταν τζαι με την αντιπαράθεση
της αναδυομένης εκμοντερνιστικής συμμαχίας αριστεράς τζαι κέντρου [της τότε εποχής]
με την ακροδεξιά/συντηρητική δεξιά. Τζαι για τούτον εβρεθηκεν ξαφνικά άρρωστος
τζαι πέθανε [δολοφονήθηκε για να το πουμε με την γλώσσα της εποχής] σε
εφτομαδες, μετα την εκλογή του, ο Λεόντιος.
Η άνοδος
του Μακάριου του Γ ηταν πιο ήπια - αλλα κουβαλούσε μέσα της [όπως φάνηκε τζαι
από την σταθερή θέση εμπάθειας [τζαι μίσους θα μπορούσε να πει κάποιος] του
Πολύκαρπου Ιωαννίδη της μητρόπολης Τζερυνειας] την μετέπειτα αντιπαράθεση με
την ακροδεξιά, που εκφράστηκε με την απόπειρα εκκλησιαστικού πραξικοπήματος το
1972. Το 1972 η Εκκλησία ηταν πάλε στο επίκεντρο της πολιτικής διαμάχης με την
αντιπαράθεση των 3 μητροπολιτών με τον Μακάριο [τον οποίον κατηγορούσαν σαν
ανεκτικό με τους ..κομμουνιστές τζαι φορέα «κυπριακής συνείδησης»...Αντίθετα
προς το τέλος του αιώνα, με την διαμάχη Τομμη-Αθανάσιου το πάθος μεταφέρθηκε εν
μέρει στα εσωτερικά της Εκκλησίας. Όπως τζαι οι διαμάχη για τον Παγκράτιο...
Οι φετινές εκλογές ηταν πια
υποτονικές – τζαι λόγω των νέων κανονισμών, που περιόριζαν την λαϊκή ψήφο σαν ουσιαστικό
παράγοντα, αλλα τζαι γιατί η θητεία του Τομμη β ηταν ριζικά απομυθοποιητική. Ο
Τομμης ηταν ένας επιχειρηματίας με ράσα τζαι ελαλεν το έμμεσα μεν αλλα με
σαφήνεια δε..Ο Θεός του εν εσωζεν μουχτιν...:)...Η Εκκλησία οδεύει πκιον σε κλειστό
κύκλωμα με βαθκιους εσωτερικούς διαχωρισμούς – για την σχέση τους με το Άγιον Όρος,
για την εικόνα του Γιωρκου [την διαπλοκη αυταρχισμού τζαι ιδεολογικού φανατισμού],
τις διαφοροποιήσεις μητροπολιτών [λ.χ. εν λλιον παράλογο πκιον να πιστευκει κάποιος
ότι οι οπαδοί του Αθανάσιου θα ξεχάσουν ότι έγινε κοκ..], η τζαι την διεθνή θέση
της Εκκλησίας [το εσωτερικό σχίσμα που διαφάνηκε στην υπόθεση του Ουκρανικού]...
«....ηχηρό ήταν το μήνυμα της μεγάλης αποχής που
καταγράφηκε. Υπήρξε όντως σημαντική απόκλιση σε σχέση με τα όσα προέβλεπαν οι
δημοσκοπήσεις (ανέβαζαν την προσέλευση στις κάλπες σε ποσοστό άνω του 50%). Η
απαξίωση στην οποία παραπέμπει το τόσο μεγάλο ποσοστό αποχής (μόνο 30,2%
προσήλθε για να ασκήσει το εκλογικό του δικαίωμα), δεν μπορεί να αφήνει
αδιάφορους τους ιεράρχες και γενικά τη διοικούσα Εκκλησία. Αντίθετα, ανεξάρτητα
από το ποιος τελικά θα είναι ο Προκαθήμενος που θα προκύψει, θα είναι από τα
μείζονα ζητήματα που επιβάλλεται να απασχολήσει την Εκκλησία σε επίπεδο Ιεράς
Συνόδου και όχι μόνο.»
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου