Τί μπορεί να εκφράζει ο Χριστοδουλίδης;

Τί μπορεί να εκφράζει ο Χριστοδουλίδης;

Μέχρι τώρα οι δημοσκοπήσεις έδιναν σημαντικό προβάδισμα στον Χριστοδουλίδη – τζαι θα φανεί αν μπορεί να το διατηρήσει. Η τάση για τον Χριστοδουλίδη μέχρι τώρα φαινόταν από την μια παράδοξη, ενώ από την άλλη, μερικοί υποστήριξαν ότι σε αυτήν την εκλογή οι ψηφοφόροι δεν θα ακολουθήσουν τους κομματικούς σχηματισμούς, όπως σε προηγούμενες εκλογές, τζαι άρα ο Χριστοδουλίδης είναι σύμπτωμα αυτής της τάσης – άρα είναι πολυσυλλεκτικός πριν καν τον στηρίξουν κάποια κόμματα [του Κέντρου όπως φαίνεται]..

Το αν θα φανεί διαφοροποίηση από τον ιστορικά κομματικό ψήφο, θα φανεί. Αλλά για την περίπτωση Χριστοδουλίδη αξίζει να καταγραφούν από τώρα 2 συμπτώματα:

1.    Αν τεκμηριωθεί η τάση για τον Χριστοδουλίδη, μπορεί να πει κάποιος/α ότι εκφράζει αυτό που είχε εισηγηθεί πριν δεκαετίες ο Μ. Μακλουαν; Η ασάφεια των θέσεων του, επιτρέπει πολλαπλές τζαι συχνά ετερόκλητες [θετικές] προβολές στο άτομο του. Σε τούτο το πλαίσιο ακόμα τζαι τα υπονοούμενα που αφήνονται από τους αντίπαλους του [λ.χ. είτε για σχέσεις με τον Μόρφου, είτε ότι εκφράζει φιλορωσική στάση στο ουκρανικό – και τα δυο ατεκμηρίωτα αλλά προβαλλόμενα ιδιαίτερα από τον ΔΗΣΥ] ουσιαστικά τον ενισχύουν – μπορεί να φέρουν ψήφους από όσους ταυτίστηκαν με τον Μόρφου στην αντιπαράθεση για τις καραντίνες, αλλά τζαι ψήφους από την [καταγραμμένη τζαι δημοσκοπικα] πλειοψηφία που δεν φαίνεται να συμφωνεί με την αντι-ρωσική υστερία που πούλησαν οι προύχοντες της ΕΕ. Σε αυτά τα πλαίσια, ο Χριστοδουλιδης [ίσως και ντε φάκτο] υιοθετεί μέχρι τώρα μια στρατηγική «cool» - ασάφειας που επιτρέπει ετερόκλητες προβολές, σε αντίθεση με την «hot» πρακτική που θέλει να μιλά ακατάπαυστα ή να εμφανίζεται παντού – αυτό ήταν λ.χ. η αποτυχημένη προεκλογική Αβέρωφ από τα παπουτσόσυκο στα κτίσματα

2.    Με ένα παράδοξο τρόπο, συνειρμικά, ο Χριστοδουλίδης φαίνεται να εκφράζει σε ένα μέρος του συλλογικού ασυνείδητου, και μια σταθερή διαδοχή [αφού ήταν μέλος της κυβέρνησης] αλλά τζαι ένα είδος «ανατροπής» αισθητικά. Ο Χριστοδουλίδης με το προφίλ «του καλού παιδιού», που δεν έχει μέχρι τώρα εμπλακεί σε έντονη αντιπαράθεση, εκφράζει το ακριβώς αντίθετο του Αναστασιάδη - του τύπου που πέτασε τασάκια, είναι γνωστός ότι πίνει σαν [ή είναι] αλκοολικός [κατά τον Δρουσιώτη στυλώνει την μπουκάλα μπροστά σε άλλους στο προεδρικό], φωνακλάς σαν είδος bully - από το «είμαι η πουτάνα τζαι η πατρώνα της πολιτικής» μέχρι τις περιέγραφες συνεργατών του σαν «Φιλιππινέζα», «γκαρογιάν» κλπ κλπ. Το χαζοχαρούμενο «Νίκαρος» ήταν εκφραστικό ακριβώς μιας τέτοιας εριστικής [ή /τζαι κομπλεξικής] εικόνας. Αν οι εκλογές παιχτούν αισθητικά παρά με βάση θέματα, ο Χριστοδουλίδης θα έχει πλεονέκτημα..