.. αποδεικνύεται περίτρανα πόσο μούφα ήταν τα περί ισχυρής δήθεν πολιτικής επιρροής της Ρωσίας στη Κύπρο

 

Gregoris Ioannou

Ο αυτοματισμός με τον οποίο η (ελληνο-) Κυπριακή Δημοκρατία διάλεξε στρατόπεδο στον Ουκρανικό πόλεμο, υιοθετώντας όλες τις κυρώσεις ενάντια στην Ρωσία, η χωρίς αντίλογο πρόσκληση/αποδοχή αιτήματος του Ζελένσκυ να μιλήσει στο κυπριακό κοινοβούλιο ενώ άλλες χώρες της ΕΕ είπαν όχι και η περίσσια άνεση των Αμερικανών να απαιτούν την παράδοση των Ρωσσικής κατασκευής όπλων της Εθνικής Φρουράς στην Ουκρανία, αποδεικνύει περίτρανα πόσο μούφα ήταν τα περί ισχυρής δήθεν πολιτικής επιρροής της Ρωσίας στη Κύπρο.

Κάποια νούμερα πούλησαν θεωρίες μάλιστα ότι δήθεν έφταιγε η Ρωσία για την μη λύση του Κυπριακού τόσα χρόνια, ή ακόμα και για την δημιουργία του και βρήκαν και απελπισμένους που ήθελαν από κάπου να πιαστούν να τις αγοράσουν. Συγχίζοντας το μπίζινες με την πολιτική, τους ολιγάρχες με το κράτος, ακόμα και τους Ρώσσους με τους Ουκρανούς, μας τσαμπουνούσαν ότι ελέγχει όλο το κυπριακό πολιτικό σύστημα η Ρωσία και ότι είμαστε δήθεν Ρωσική αποικία. Όπου νάσαι θα ξαναρχίσει καπάκι το μπλα μπλα για το ΝΑΤΟ ως παράγοντας της λύσης του Κυπριακού και άλλες ιστορίες για αγρίους. Σε αυτή την επερχόμενη συζήτηση η συνεισφορά μου θα περιοριστεί σε μια ατάκα του Πανούση: «πατριώτες μην ξεχνάτε ότι στην νέα τάξη πραγμάτων, εμείς είμαστε τα πράγματα».