Το σύνδρομο τζαι το copy paste: όταν τα φερέφωνα αντιγράφουν - το whataboutism

Όταν εφκήκαν αρχικά στο σεργιάνι τα φερέφωνα, με απαίτηση να γίνει αποδεκτή η λογοκρισία τζαι ο ρατσισμός, τζαι να λατρέψουν όλοι το ΝΑΤΟ, η πρώτη απόπειρα υπεκφυγής στις αντιδράσεις/αντίσταση στον εισαγόμενο αυταρχισμό ήταν με μια χαζοχαρούμενη εισαγωγή – το whataboutism. Όταν λ.χ. ρωτούσες τον τυπακο που το έπαιζε ότι ανακάλυψε την πολιτική, ή τον ατακάκια της λογοκρισίας, για το τί γινόταν τζαι τί έγινε στην Ουκρανία από το 2014 [με τους νεοναζί κοκ] σου πετούσαν την φράση. «Α αυτά είναι whataboutism..»..Μετά σε μπλοκάραν γιατί φυσικά δεν είχαν τί να απαντήσουν. Απλώς τους πάσαραν ή βρήκαν μια ατάκα [τα παιδάκια της ατάκας έτσι τζαι αλλιώς ] σαν είδος εξορκισμού, όπως οι μεσαιωνικοί παπάδες...

Ο όρος πηγάζει από τις συζητήσεις για το ιρλανδικό – τζαι ήταν βασικά η συντηρητική απάντηση, όταν κάποιος/α προσπαθούσε να εξηγήσει το ιστορικό τζαι πολιτικό πλαίσιο της ιρλανδικής αντίστασης στην Βρετανία τζαι την καταστολή. Ο φορέας του whataboutism ουσιαστικά τρέμει τον διάλογο τζαι φοάται τζαι την αναφορά σε ιστορικό τζαι συγκριτικό πλαίσιο..

Τώρα να πεις σε αυτούς τους καημένους του copy paste στην τρελή χαρά της αχαπαροσύνης, ότι η συγκριτική μέθοδος είναι βασικό απαραίτητο στοιχείο σε κάθε επιστημονική [ιδιαίτερα στις κοινωνικές επιστήμες] μέθοδος;

Πού να καταλάβουν, αντιγραφείς όπως είναι..

Θα σε μπλοκάρουν όπως ο κάθε χαφιεδούλης... :)