Αυτές τις μέρες, προωθείται η ιδέα επέκτασης του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς ώστε να επεκταθεί η «δημοκρατία» πιο πέρα. Αυτή η σχολή σκέψης θέλει την συμμαχία να βοηθήσει έμπρακτα την Ουκρανία σε μια νίκη κατά της Ρωσίας, εξ’ ού και η μαζική αποστολή όπλων.

Σ’ αυτό το σενάριο υπονοείται ή λέγεται ότι μια ήττα της Ρωσίας, ώστε να τοποθετηθούν όπλα στο έδαφος της Ουκρανίας, θα βοηθήσει την δημοκρατία να επεκταθεί ακόμα πιο πέρα.

Ιστορικά βέβαια, είναι πολλά τα σημεία του πλανήτη όπου μπήκε η Δύση, κυρίως οι Ηνωμένες Πολιτείες, και οι χώρες καταστράφηκαν, σε σημείο που δεν συνήλθαν ποτέ, ούτε οικονομικά, ούτε πολιτικά.

Στον κόσμο μας, η αποικιοκρατία έχει συσσωρεύσει πλούτο στις χώρες της Δύσης κι άφησε τον υπόλοιπο κόσμο στην φτώχεια. Αυτή η διαφορά δεν φαίνεται να αλλάζει, μάλιστα η Δύση έχει κερδίσει στην εκκίνηση προ πολλού και καθόρισε την συνεχή σχέση ροής κεφαλαίου από φτωχές χώρες σε πλούσιες σε σημείο συνεχούς αφαίμαξης.

Η ροή κεφαλαίων κι εξαγορά των τοπικών ελίτ, συν την δημιουργία σιόκ (δόγμα του σιόκ Χιλή Αργεντινή κ.α), κάτι το οποίο γίνεται και στις χώρες, όπου θα μπαίνει η «δημοκρατία» αναμένεται μια επανάληψη του ίδιου φαινομένου.

Συνήθως, η δημοκρατία είναι ανάλογη με το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων, παρόλο που μεγάλα κομμάτια εργαζομένων στη Δύση δεν την απολαμβάνουν λόγω ακραίας φτώχειας, όπως επίσης και δημοκρατικών ελλειμάτων.

Ο εκδημοκρατισμός της Ρωσίας δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσω του ΝΑΤΟ, ούτε κι ο εκδημοκρατισμός της Ουκρανίας, της οποίας ο λαός έχει συμφέρον στην ουδετερότητα κι όχι την στρατικοποίηση που επιδιώκει η Δύση.

Θυσιάζοντας τον Ουκρανικό λαό, ο οποίος δεν θα είχε πόλεμο σε περίπτωση αποδοχής της ουδετερότητας, συν η ανεξαρτησία δυο Ρωσόφωνων περιοχών της, απλώς στρατικοποιεί την περιοχή και τον πλανήτη ακόμα περισσότερο.