Ο Προδρόμου, ο αυταρχισμός τζαι η εκ των φαινομένων αδυναμία της εθνικοφροσύνης να αντιληφθεί την έννοια της ισονομίας..

Ο Προδρόμου, ο αυταρχισμός τζαι η εκ των φαινομένων αδυναμία της εθνικοφροσύνης να αντιληφθεί την έννοια της ισονομίας..

Corina Demetriou

«Ο Πρόδρομος Προδρόμου προφανώς διώκει το Γαβριήλ στα πλαίσια προσωπικής βεντέτας του ατόμου που τον διόρισε: του αρχιεπισκόπου. Τούτο είναι σαφώς χειρότερο από την πράξη της Γιολίτη να χρησιμοποιήσει τον κρατικό μηχανισμό για να θυματοποιήσει άτομο, με στόχο να «περισώσει» την τιμή του παπά της.

Ο Προδρόμου που ακουστά έχει τη νομιμότητα δεν δρα εξ ιδίων. Δρα σε ένα πλαίσιο όπου ο νόμος και τα δικαιώματα παρακάμπτονται με τη μεγαλύτερη ευκολία, διαμέσου υπουργικών διαταγμάτων που ελλείπονται νομιμότητας, συνταγματικότητας και συμβατότητας με το κεκτημένο της ΕΕ. Το ίδιο έπραξε και ο υπουργός Υγείας (βλ. διατάγματα απαγόρευσης διαδηλώσεων) και ο ΥΠΕΣ (βλ. διατάγματα ψώρας στο Πουρνάρα, διατάγματα απαγόρευσης εγκατάστασης προσφύγων στη Χλώρακα, διατάγματα κλεισίματος προσφυγικών δομών κλπ- έχει τα πρωτεία ο Νουρής στις αυθαιρεσίες).

Δε ξέρω αν υφίσταται εγκύκλιος που να επιβάλλει στους εκπαιδευτικούς να παίρνουν τα παιδιά μας εκκλησία, να τα εξομολογούν, να τα παίρνουν εκδρομές *μόνο* σε ‘εθνικά΄ή θρησκευτικά μνημεία και γενικώς να προωθούν το Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών. Αν υπάρχει είναι σαφώς παράνομη. Υπάρχουν σωρεία αποφάσεων και του δικού μας γραφείου Επιτρόπου Διοίκησης (πρώην) καθώς και διεθνών θεσμών πως οι εκκλησιασμοί και οι εξομολογήσεις, καθώς και οι σχολικές εκδρομές σε χώρους εκτέλεσης (πχ φυλακισμένα μνήματα) και σε προσκυνήματα οστών και παντόφλων δε μπορούν να γίνονται κατά το σχολικό χρόνο γιατί στα μάτια του παιδιού εμφανίζονται ως σχολικές υποχρεώσεις, έστω και αν τυπικά είναι «προαιρετικά». Και επειδή το παιδί που δε συμμετέχει για οποιοδήποτε λόγο – και όλοι οι λόγοι είναι θεμιτοί- (πχ γιατί έχει γονείς που ακόμα τα έχουν 400 σε τούτον τον τόπο) θα νιώθει αποκλεισμένο και περιθωριοποιημένο και ίσως γι αυτό το λόγο να υποχρεωθεί να συμμετάσχει. Αυτό δεν είναι εκπαίδευση, αυτό είναι προπαγάνδα και εκβιασμός. Αν ο Γιώργος Γαβριήλ συμπεριφέρθηκε ως εκπαιδευτικός αντί ως υποτακτικός της εκκλησίας και της εθναρχίας, τότε έπραξε το καθήκον του, και απέναντι στο νόμο, στον εργοδότη του και στην κοινωνία.

Ο διανοούμενος εαυτός του Πρόδρομου Προδρόμου ίσως γνωρίζει πως η διακριτική μεταχείριση υπαλλήλου από τον εργοδότη του λόγω των πεποιθήσεων του είναι παράνομη, στη βάση νομοθεσίας που μεταφέρει την Ευρωπαϊκή Οδηγία για την Ίση μεταχείριση στην Εργασία (2000/78) και ο εργοδότης τιμωρείται με πρόστιμο ή και φυλάκιση. Και καμία εγκύκλιος που εκδίδει ο ίδιος ο εργοδότης δεν τον σώζει, διότι καμία απόφαση υπουργού δεν ιεραρχείται ψηλότερα από το κεκτημένο. Η πρακτική των υπουργικών διαταγμάτων υποβίβασαν τη δημοκρατία σε πεδίο απόλυτης ανομίας και κυβερνητικής αυθαιρεσίας. Η δημόσια παιδεία δεν είναι το τσιφλίκι κανενός υπουργού και δε μπορεί να ρυθμίζεται αυθαίρετα και ανεξάρτητα από το νόμο, χωρίς διαβούλευση με την κοινωνία και τους φορείς της εκπαίδευσης. Δεν επιστρέφουμε στο μεσαίωνα επειδή εξέδωσε μια εγκύκλιο ενας υπουργός.»