· Ιστορικές Μνήμες Αντίστασης: οι πρώτοι νεκροί της δημοκρατικής αντίστασης τους οποίους δολοφόνησαν οι μασκοφόροι του Γρίβα το 1958, σαν απόπειρα τρομοκράτησης του πληθυσμού εν όψει της Ανεξαρτησίας, την οποία μερικοί φαντάζονταν από τότε σαν κράτος των ημέτερων.

·         Ιστορικές Μνήμες Αντίστασης: οι πρώτοι νεκροί της δημοκρατικής αντίστασης τους οποίους δολοφόνησαν οι μασκοφόροι του Γρίβα το 1958, σαν απόπειρα τρομοκράτησης του πληθυσμού εν όψει της Ανεξαρτησίας, την οποία μερικοί φαντάζονταν από τότε σαν κράτος των ημέτερων.

Tζαι η μαζική αντίσταση στους δρόμους. Γιατί οι δολοφονίες έγιναν ακριβώς επειδή ο Πέτρου τζαι ο Ττοφαρής, όπως τζαι ο Μένοικος μετά, τζαι ο Καβάζογλου τζαι ο Μισιαούλης, ήταν ανυπότακτοι….

 «Λύση, η πλατεία του χωριού σαν σήμερα  [21 Ιανουαριου], πριν από 63 χρόνια. Η κηδεία του λαϊκού αγωνιστή Μιχάλη Πέτρου, που δολοφονήθηκε από μασκοφόρος το προηγούμενο βράδυ στον ίδιο χώρο, μπροστά από την "φουντανάκκα" (διακρίνεται αμυδρά στα αριστερά με κάποιους σκαρφαλωμένους πάνω. Για όσους γνώριζαν την Λύση πριν από το 74 εκεί ανεγερθηκε αργότερα η προτομή του Γρήγορη Αυξεντίου). Η μαύρη σημαία που συμβολίζει το πένθος υψώθηκε, μάλλον από κοντέατες, στο λεγόμενο εξάγωνο που βρισκόταν νότια της πλατείας. Η Λύση γέμισε κόσμο από τα γύρω χωριά ακόμα και από την Αμμόχωστο και την Λευκωσία. Η οργή του κόσμου ήταν ασυγκράτητη. Η διπλή, ταυτόχρονη δολοφονία του Μιχάλη Πέτρου και του Ηλία Τοφαρή στην Κώμα του Γυαλού ήταν η σταγόνα που ξεχύλισε το ποτήρι. Ο Μακάριος και ο ελληνικός πολιτικός κόσμος επέκριναν ανοικτά τον Γρίβα ότι στρέφει τα όπλα εναντίον αδελφών. Η τερατογένεση της ακροδεξιάς βίας που οδήγησε την Κύπρο στην καταστροφή ολοκληρώνεται με αυτές τις δολοφονίες και τις άλλες που οργανώθηκαν τον Μάιο του ίδιου χρόνου. Ο γριβισμός δηλητηρίασε την ψυχή του λαού μας, που υποφέρει μέχρι σήμερα.»

Tasos Costeas