Γιώργος Μιχαήλ Όταν ο Ρόναλντ Ντουόρκιν και το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης πάνε…περίπατο.

Όταν ο Ρόναλντ Ντουόρκιν και το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης πάνε…περίπατο.

Η Έμιλυ Γιολίτη κάνει ότι περνά από το χέρι της για να τραβά τα φώτα της δημοσιότητας επάνω της, συγχέοντας προφανώς την πολιτική με τη σόου-μπίζ και το λάϊφ στάιλ των σελέμπριτις του εξωτερικού! Η αλήθεια είναι ότι τα καταφέρνει, κάθε φορά, να γίνεται talk of the village(ποια town;) για τους εντελώς, όμως, λάθος λόγους που οδηγούν στην απαξίωση τόσο της ίδιας όσο και της πολιτικής στον τόπο μας, κάνοντας πράξη το γνωστό any publicity is good publicity. Από το ντύσιμο της με πανάκριβα συνολάκια γνωστών σχεδιαστών μόδας για να επισκεφθεί…τις Κεντρικές Φυλακές(για να τιμήσει τους κρατούμενους;) και τις «λαϊκές» εκδρομές της στις Πλάτρες για μηλόκρεμα στον Ρωτή (τη στιγμή που ο περισσότερος κόσμος ήταν κλειδωμένος στα σπίτια του), μέχριτην καταχώρηση αγωγής εναντίον της ακαδημαϊκού Θεανώς Καλαβανά επειδή ενοχλήθηκε με σχόλιο της στο twitter σε σχέση με την εμπλοκή του δικηγορικού της γραφείου στο θέμα των πολιτογραφήσεων.

Το αποκορύφωμα τής μέχρι σήμερα…πολυσχιδούς δράσης και πολυσήμαντης προσφοράς της στα κοινά του τόπου, ήταν η καταγγελία στην οποία προέβη στην Αστυνομία, της οποίας όλως τυχαίως προΐσταται(!) επειδή ενοχλήθηκε αυτή την φορά με την ύπαρξη ενός «parody» λογαριασμού στο twitter με το όνομά της. Αν και ως δημόσιο πρόσωπο που θέλει να απασχολεί την επικαιρότητα και να βρίσκεται μπροστά στις κάμερες -προφανώς οχι μόνο για το έργο της- θα περίμενε κανένας ότι θα την είχε χαροποιήσει το γεγονός ότι βρέθηκε κάποιος να ασχοληθεί μαζί της, σε σημείο που να ανοίξει λογαριασμό – παρωδία(έστω) στο όνομά της, κάτι που είναι ιδιαίτερα σύνηθες για τους μεγάλους ηγέτες και σταρ του εξωτερικού! Όχι μόνο δεν την χαροποίησε, αλλά έβαλε μάλιστα την Αστυνομία – τί στο καλό υπουργός Δικαιοσύνης θα ήταν αν δεν μπορούσε να το κάνει αυτό – να ταυτοποιήσει τον κάτοχο του λογιαριασμού μέσω του IP address και να κάμει έρευνα στην οικία του, με συνοπτικές διαδικασίες που θα ζήλευαν ακόμα και δικτατορικά καθεστώτα. Έτσι απλά επειδή μπορεί!

Ξέχασε προφανώς τα όσα μας έλεγε πριν από λίγο καιρό, σε άλλη μια επίδειξη -γνώσεων αυτή τη φορά - για τον Ρόναλντ Ντουόρκιν και για το βαθυστόχαστο dumper vor arte που μας πέταξε, με αφορμή τους πίνακες καθηγητή Γιώργου Γαβριήλ. Τότε μας είχε πει ότι όπου υπάρχει αμφιβολία είμαστε υπέρ των προσωπικών ελευθεριών,με αποτέλεσμα αρκετοί να τρέξουν να τη συγχαρούν για το ανοικτό πνεύμα και τη στήριξη της στο δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης. Όταν όμως σήμερα γίνεται η ίδια αντικείμενο διακωμώδησης μέσω του συγκεκριμένου parody account στο twitter, τότε ο Ρόναλντ Ντουόρκιν πάει περίπατο, μαζί με το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης και τη θέση τους παίρνουν οι διωχτικές αρχές και οι αστυνομικές έρευνες, αφού σ΄αυτή την περίπτωση η υπουργός αποφάσισε-και διέταξε- πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας εννοείται, ότι ο συγκεκριμένος χρήσης ξεπέρασε τα όρια στα οποία υπόκειται η άσκηση της ελευθερίας της έκφρασης. Δείχνοντας μάλιστα φιλεσπλαχνία και ελεημοσύνη, μέρες που είναι, βγήκε μετά να μας πει ότι δεν θα κινηθεί νομικά εναντίον του προσώπου αυτού, σάν να μην τρέχει απολύτως τίποτε.

Η «δίψα» της κας Γιολότη για δημοσιότητα θα είχε την πλάκα της, αν δεν συνεπαγόταν κατάχρηση της εξουσίας που απορρέει από το αξίωμα που κατέχει και παραβίαση βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών…Είναι προφανές ότι η κα. Γιολίτη δέχτηκε να γίνει υπουργός, προφανώς όχι για τα λεφτά(λεφτά να φαν και οι κότες) αλλά για τα φώτα και τη δόξα, ωστόσο δεν χρειάζεται να αντιγράφει τη δόξα ηγετών τύπου Ερντογάν που επιδιώκουν τον έλεγχο των social media και τον εκφοβισμό των χρηστών τους. Και η δόξα της Πάρις Χίλτον καλή είναι!


Michael Poirazi, Andreas Evlavis and 22 others
1 Share
Like
Comment
Share

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

· Βοηθώντας τον Αριστο Μιχαηλίδη να μάθει νάκκον την ιστορία του Γρίβα με τεκμήρια του ίδιου..

Ποιούς παρακολουθούσε η ΚΥΠ; Οι δημοσιογράφοι μάλλον είναι αρκετά πειθήνιοι ή φοβισμένοι ακόμα να ζητήσουν τη δημοσιοποίηση της λίστας αυτών που παρακολουθούσε η ΚΥΠ, αλλά ο χώρος των ακτιβιστών/τριων, που σίγουρα ήταν στόχος και με βάση την ειδικότητα της εταιρείας, είναι πολίτες που μπορούν να το απαιτούν

· Μια ακόμα χαριτωμένη «σύμπτωση» - απαλλαγή για τις μίζες του ΣΑΠΑ από συναγερμικο δίκτυο;