Σπόντες [23 Σεπτεμβρίου 2019]

Όχι ρε γ@μώτο... ΞΕΧΑΣΑ το σημαντικότερο... τις ΤΡΑΠΕΖΕΣ !!!

• Η εικόνα αποσύνθεσης συνεχίζεται….
  
  Σε μια καταγραφή της κοινωνικής εικόνας σήμερα [όπως καταγράφεται τζαι στα mainstream ΜΜΕ], η Χ. Χατζηδημητρίου το απέδωσε εν μέρει στο άνοιγμα των σχολείων που είναι λες και  «..η χύτρα ατμού στην οποία βράζουμε όλοι απασφαλίζεται και αρχίζουν να εκτοξεύονται διάφορα προς πάσαν κατεύθυνση… Μια κοινωνία στα πρόθυρα νευρικής κρίσης. Όσο είναι κλειστά τα σχολεία κι ο καθείς είναι στο σπίτι του κάνοντας ό,τι νομίζει, υπάρχει μια επίφαση πως όλα κυλάνε σχεδόν ομαλά. Με το που ανοίγουν τα σχολεία είναι σαν να ανοίγουν οι πόρτες των σπιτιών και διοχετεύονται όλα προς τα έξω».
  
  http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/783642/koinonia-sta-prothyra-nevrikis-krisis
  
  Όμως φέτος δεν είναι μόνο ότι ανοίγουν τα σχολεία. Απλώς τα σχολεία είναι ένα επίκεντρο όπου ξεδιπλώνεται μια ευρύτερη υπόγεια διαδικασία μεταμόρφωσης… Το κυρίαρχο ευρύτερα είναι μια διάχυτη αίσθηση απονομιμοποίησης. Ένα αίσθημα ότι οι θεσμοί κατάντησαν, όπως φαίνεται να είναι η εξουσία πια, σαν ένα είδος διάχυτου δικτύου διαπλοκής και ημετεροκρατίας, όπου η μεγάλη πλειοψηφία νοιώθει παραπονουμενη και αποκλεισμένη. Ένα σκηνικό που «κάθε τι το ιερό βεβηλώνεται» όπως θα έλεγε και ο Κάρολος, γιατί αποδεικνύεται ότι δεν λειτουργεί με βάση του τι επαγγέλλεται – αλλά, αντίθετα, η υπόσχεση του τι έπρεπε να είναι πνίγεται στα «παγωμένα νερά του εγωιστικού υπολογισμού..».
  
  Συμβαδίζουν σε αυτό το κλίμα ένα διάχυτο αίσθημα δυσφορίας, απογοήτευσης, ανομίας αλλά και προσμονής για κάτι… που θα αλλάξει δραματικά την κατάσταση. Το συλλογικό και το ατομικό παλεύουν σαν παράλληλες πιθανότητες σε αυτά τα «παγωμένα νερά», όπου τα θεάματα μιας γυαλιστερής επιφάνειας [success stories..] συγκρούονται στην καθημερινότητα με μια πραγματικότητα αιχμαλωσίας σε καθηλωμένους μισθούς, part time δουλειές, δόσεις δανείων από το παρελθόν, απρόσιτα νοίκια, καχυποψία ευνοιοκρατίας παντού, ανέξοδων και αδιέξοδων εθνικών ρητορικών.. όπου ο κάθε Στυλιανός και η κάθε Έλενα Φραντζή, σαν μεταφορές για ένα ευρύτερο συμβολικό πόνο, πεθαίνουν μόνοι και αβοήθητοι σε ένα περιβάλλον επιφανειακής χλιδής της εξουσίας που γίνεται πια προσβλητική ακριβώς γιατί φαίνεται να στήνεται στις πλάτες των υπολοίπων – και να συγκαλύπτεται η όποια παρανομία της.

• Οι οικολογικές κινητοποιήσεις της εβδομάδας, από τους νέους ιδίως, και διεθνώς και τοπικά, άγγιζαν μια ελπίδα που δεν φαίνεται ακόμα στον ορίζοντα.
  
  Ενώ η καθεστωτική πολιτική αναλωνόταν [διεθνώς] στο πως κατάφεραν οι αντάρτες της Υεμένης να κτυπήσουν με drone το μεσαιωνικό, ακόμα, βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας – με τα τόσα λεφτά και την δυτική συγκάλυψη, οι πορείες για την οικολογία, το κλίμα και τον πλανήτη, έθεταν με σαφήνεια πια την νέα τεχνολογική πραγματικότητα του μέλλοντος: τα οικολογικά όρια, όχι πια σαν ρομαντική νοσταλγία, αλλά σαν επιστημονικά όρια του πλανήτη σαν σύστημα αλληλεπιδράσεων. Και αυτή η συνειδητοποίηση συμβαδίζει με μια τεχνολογική επανάσταση τόσο στην επικοινωνία [με την ηλεκτρονική δικτύωση από το ίντερνετ στα φορητά τηλέφωνα] όσο και στην τεχνητή νοημοσύνη που αναπαράγει την ανθρωπότητα σαν ορθολογικά αντίγραφα.
  
  Αυτή είναι η πραγματικότητα των παραγωγικών δυνάμεων του μέλλοντος. Το ότι είναι τα παιδια, όχι μονο οι νέοι σαν φοιτητές/τριες που θέτουν αυτά ζητήματα, είναι ίσως ενδεικτικό των βαθύτερων μετατοπίσεων στην έννοια του είδους «Άνθρωπος». Στην νεωτερικότητα, τα παιδια τέθηκαν υπό προστασία αλλά ταυτόχρονα τους αφαιρέθηκε η πρωτοβουλία και μετατράπηκαν σε υποδοχείς των αξιών των ενηλίκων που θα έπρεπε να αφομοιώσουν [σαν αντάλλαγμα της προστασίας και της παροχής εμπορευμάτων σαν είδος παιχνιδιών].
  
  Σήμερα φαίνεται να επανέρχεται, σαν συνέπεια και των νέων τεχνολογικών δεδομένων, αλλά και των αξιών που ενσωματώθηκαν μετα το 1945 και το 1968 στα εκπαιδευτικά συστήματα, η διεκδίκηση από τα παιδιά, που μιλούν στους ενήλικες όχι για να αναπαράγουν ότι θα ήθελαν οι ενήλικες, αλλά σαν φορείς των μηνυμάτων του μέλλοντος. Ζούμε σε εξαιρετικούς καιρούς που θα έλεγε και ο Μάο.

 

 Σε άπταιστη κυπριακήν: Μεν βόσσιετε…

• Τα θετικά, και στην Κύπρο, ήρθαν από τα.. παιδιά. Μια αποχή της ΠΣΕΜ που έφτασε στα 90% των μαθητών/τριών και μια μαζική εκδήλωση νέων για το κλίμα… Με background την μικρή εξέγερση των μαθητών/τριών για να υπερασπίσουν μια συνομήλικη τους από τον αυταρχισμό ενός διευθυντή από το παρελθόν.
  
  Η Χ. Χατζηδημητρίου, σε ένα κείμενο που κρατούσε και αποστάσεις, ας πούμε, «προστασίας» του Σέπου [δεν πάει για την κ. Χατζηδημητρίου να πούμε «ξεπλυμα» αλλα η εφημερίδα γενικότερα φάνηκε αυτήν την εβδομάδα να κανει και μια τέτοια απόπειρα] εντούτοις ηταν σαφής στην ουσία της στάσης, που έδειξε την αυτονομοποίηση της νεολαίας με βάση τις αξίες που όχι μόνο μαθαίνουν αλλά και οι όποιες είναι τα μηνύματα του μέλλοντος [όπως η αντίσταση στον ρατσισμό και τον αυταρχισμό του «αποφασίζωμεν και διατάζομεν»]:
  
  «Αν κάτι είναι παρήγορο, από όλη την ιστορία με τη μαντίλα στο σχολείο του Στροβόλου, είναι πως κάποιοι μαθητές αντέδρασαν. Αμφισβήτησαν τη σοφία του διευθυντή, θεώρησαν την κίνηση του ρατσιστική, διαμαρτυρήθηκαν και εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους στη συμμαθήτριά τους..[…] Δεν δέχτηκαν παθητικά την απόφαση του διευθυντή. Δεν επέτρεψαν να θυματοποιηθεί μία συμμαθήτριά τους, νίπτοντας τας χείρας τους. Άσκησαν την κριτική τους σκέψη (που είναι, λέμε, το ζητούμενο της εκπαίδευσης) και εξέφρασαν τη διαφωνία τους.  Θα ήταν πολύ ανησυχητικό αν εκδιωχνόταν από το σχολείο μία συμμαθήτριά τους και να μην κουνούσε φύλλο. Οι υπόλοιποι να έμπαιναν στις τάξεις για να παπαγαλίσουν την ύλη τους και να διαπρέψουν αργότερα στις εξετάσεις έχοντας μείνει στάσιμοι στη σκέψη και στο συναίσθημα…»
  
  http://www.philenews.com/f-me-apopsi/arthra-apo-f/article/783141/to-solomonteio-porisma

• Αφιερωμένο στην νεολαία που φέρνει το Μέλλον: Λύκειο Αγίου Νικολάου στη Λεμεσό.

 

• Κατά τα άλλα οι συντηρητικοί παρά την αποσύνθεση που έφεραν, επιμένουν στα αυταρχικά εμβατήρια: ο Αναστασιάδης εκ μέρους της κυβέρνησης άρχισε την απαγγελία του «δεν κυβερνούν οι συνδικαλιστές».
  
  Αυτό το ποιηματάκι απαγγελλόταν την εποχή, 2011-12, που φώναζαν να επιβάλει η τρόικα πιο σκληρό νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα φτωχοποίησης [για να σωθούν/συγκαλυφθούν οι τράπεζες των πελατών των δικηγορικών τους γραφείων], πολεμώντας την τότε τοπική κυβέρνηση γιατί συζητούσε τις επιπτώσεις της κρίσης και των όποιων μέτρων με τις συντεχνίες. Τώρα το χαλασμένο πικ απ μερικών άρχισε πάλι την απαγγελία στην οποία έκαμεν join ο Αναστασιάδης. Ένας πρόεδρος των οργανωμένων γονιών άρχισε να κτυπιέται για πιθανά απεργιακά μέτρα, μια ομάδα δημοσιογράφων, που φαίνονται απλώ να πουλούν το εμβατήριο που τους έμαθαν να λένε – «οι απεργίες είναι κακές..»- άρχισαν να το διοχετεύουν στα Mainstream MME παλι κοκ… Και φυσικά στο βάθος ήταν και η ΟΕΒ θέλοντας λόγο σαν ο σκιώδης υπεράνω «πρόεδρος» για όλα.
  
  Οι απεργίες είναι δικαίωμα. Και με βάση ότι είδαμε οι πιο αντιπροσωπευτικοί [με τη έννοια της συμμετοχής και της εκλογής] οργανισμοί που ασχολούνται και βιώνουν τα της Παιδείας, οι συντεχνίες των εκπαιδευτικών και η ΠΣΕΜ, είναι σαφώς υπέρ των κινητοποιήσεων. Αν δεν ξέρουν τα παιδιά και οι δάσκαλοι/καθηγητές τους, ποιος ξέρει καλύτερα; Ή τα παιδια είναι «καλά μωρά» άμα είναι σε κατάσταση εξάρτησης, αλλά μεταμορφώνονται σε «πρόβλημα» όταν διεκδικούν δικαιώματα;. Με τα παιδιά και τους εργαζόμενους για την άρνηση υποταγής στην ΟΕΒ και τα εμβατήρια της υποταγής.
  
  http://www.philenews.com/koinonia/eidiseis/article/782934/afstiro-minyma-ptd-den-kybernoyn-oi-syndikalistes

• Δεν είναι να απορείς που με τόσα προβλήματα στον κλάδο, δεν καταφέρνουν οι δημοσιογράφοι να κάνουν μια απεργία έστω. Ακούγοντας τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων προς τον πρόεδρο της ΟΕΛΜΕΚ, είχες την εντύπωση ότι άκουγες τους εκπροσώπους της κυβέρνησης και της ΟΕΒ να προσπαθούν να κάνουν επίθεση στον επικεφαλής της συνδικαλιστικής οργάνωσης, γιατί τόλμησαν οι εργαζόμενοι να κάνουν απεργία… Ή ακόμα και για να υπερασπιστούν το δικαίωμα των εκπαιδευτικών να έχουν άποψη για την οργάνωση της διαδικασίας μάθησης, της δουλειάς τους δηλαδή, σε σχέση με το νέο φρούτο των εξετάσεων ανά τετράμηνο.
  
  Ρε είσαστε τζαι εσείς εργαζόμενοι – «μεν βόσσιετε» σαν τα πρόβατα σε ότι σας σύρουν οι μαστόροι. Η υπεράσπιση του δικαιώματος στην απεργία σαν το συλλογικο «όπλο» των εργαζομένων απέναντι στον αυταρχισμό, είναι καθολικό ζήτημα της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Γιατί ο στόχος [όπως και το 2018] δεν είναι απλώς μια ομάδα εργαζομένων αλλα το δικαίωμα όλων των εργαζομένων.
  Μεν βόσσιετε… :)

• Με δεδομενη την αποσύνθεση του κυβερνητικού λόγου μπροστά στην πραγματικότητα, είναι εμφανές ότι η εξουσία αναζητά τρόπους μετατοπίσεων και δαιμονοποιήσεων…
  
  Στο κυπριακό αναλώνεται σε αναζήτηση τρόπων να μπουκώνει μπανάνες σε εθνικιστικές υστερίες – την μια αναζητούν τρόπους να επιτεθούν στο Νιαζι, την άλλη, μερικοί από αυτούς που έφεραν την Τουρκία στο κέντρο της Λευκωσίας το 1974, και της επέτρεψαν να περικυκλώσει ναυτικά την Κύπρο μετά τα θεάματα υπεκφυγών τους στο Κραν Μοντανά, αναζητούν τρόπους επίθεσης στην αριστερά.
  
  Κατ’ αναλογία και στα κοινωνικά αναζητούν τρόπους και ομάδες εστίασης της δαιμονοποίησης. Οπότε τώρα ξαναπήραν σειρά οι εκπαιδευτικοί. Εν μέρει γιατί οι συντεχνίες τους δεν είναι ελεγχόμενες, εν μέρει γιατί η επιβολή των τετραμήνων ήταν αυταρχική και δεν έγινε αποδεκτή, οπότε σιγοβράζει η αντιπαράθεση. Αλλά και γιατί ευρύτερα η απόκλιση αναμεσα στην προσπάθεια επιστροφής στο παρελθόν και τις ανάγκες που δημιουργεί η νέα τεχνολογική πραγματικότητα, οξύνουν μια ήδη προβληματική κατάσταση γύρω από το ελληνοκυπριακό δημόσιο σχολείο.
  
  
  
•  Ο καημένος ο Αναστασιάδης: αναπαράγει την ειρωνεία για την κατάσταση του με την ανακύκλωση των ατακών που πουλούσαν κάποτε μονοπωλιακά τα ελεγχόμενα ΜΜΕ τους:
  
  Μα που ξανακούστηκε σιόρ να διεκδικούν λόγο για τα σχολεία οι εκπαιδευτικοί τζαι οι μαθητές/τριες; Δαμαί κυβερνούν οι δικηγόροι των τραπεζών, των πλυντηρίων και το τοπικό κλαμπ των ελληνοκυπρίων αστών, η ΟΕΒ [σαν ο φτωχός συγγενής των κεφαλαίων που διαχειρίζονται τα δικηγορικά γραφεία] κοκ…

Rania Georgiou‎ προς Ομάδα Πρωτοβουλίας για την προάσπιση του Δημόσιου Σχολείου

«Πρόεδρεεεε, να χαρείς μεν είσαι heater. Άκουσε τζαι λλίον εμάς που λιωνουμε με τα κοπελλουθκια του κόσμου όλου μες τα σχολεία τόσα χρόνια. Που με τόση υπομονή τζαι αγάπη καλύπτουμε τα κενά τα δικά σας τζαι τα ανύπαρκτα οράματά σας για τη δημόσια παιδεία.

Κάτι ξέρουμε παραπάνω που σένα για τα σχολεία. Γιατί εσύ το σίγουρο είναι ότι ξέρεις καλά ένα πράμα: να κουρεύκεις, να αρρώνεις, τζαι να ψάχνεις με την Ινώ σου τζαι τον γαμβρόν το inner piece σας στις Σεϋχέλλες με τις μαζεράττι του άλλου γαμπρού.»

• Και για να έχουμε μια εικόνα για τα λεφτά που ξεπλένονται από αυτούς που εχουν δικτυα με εξουσιες και θεσμους [και όχι από τους συνδικαλιστές] ιδού μερικές εξελίξεις στην Ουκρανία γύρω από τον Kolomoisky, τον ολιγάρχη του οποιου τα κεφαλαια φαινεται να διακινουνταν μέσω Κύπρου, και ο οποιος κατηγορείται, στην Ουκρανία, για υφαρπαγη κεφαλαίων [5.5. δις] από τη privat bank, η οποία εθνικοποιήθηκε για να σωθεί. Άσε που το θέμα έχει και διεθνή επικαιρότητα γενικότερα, αφού η Ουκρανία [και συμφέροντα αμερικάνων εκεί] φαίνεται να εμπλέκονται πάλι στην προεκλογική των ΗΠΑ.
  
  Επειδή τώρα ο νέος πρόεδρος της Ουκρανίας, είναι φαίνεται κολλητός του Kolomoisky, άρχισαν να διαρρέουν διάφορα για να «συμβιβασμούς» [να ξεχαστεί δηλαδή η υπόθεση [ή ίσως και να του δώσουν πίσω την τράπεζα – αν σας λέει τίποτε για το πώς διασώθηκε η Τράπεζα Κύπρου από το Δημόσιο και μετά την άρπαξαν πάλι οι.. γνωστοί στο βάθος του κατεστημένου και των ξένων συμφερόντων]. Και ακόμα πιο αντιπροσωπευτικά, άρχισαν να στήνουν έρευνες ενάντια σε οσους/ες αποκάλυψαν τα σκάνδαλα, και να καίγονται ξαφνικά τα σπίτια τους κ.ο.κ.
  
  Ο «καλός κόσμος» των όποιων τα κεφάλαια ξεπλένει στο κυπριακο δικηγορικό κατεστημένο και οι σχετικοί άλλοι κλάδοι.. :)
  
  Τα ακόλουθα είναι από απόσπασμα άρθρου στους Financial Times στις 18 Σεπτεμβρίου:
  
  «PrivatBank was nationalised in 2016 when a $5.5bn black hole was found in its balance sheet. Kiev sued Mr Kolomoisky and Gennady Bogolyubov, his partner, accusing them of running a “Ponzi-like scheme” to launder money and use the bank’s retail deposit base to fund their own businesses.»
  
  ….και μια συνάντηση με τον υπό κατηγορία ολιγαρχη από κυβερνητικά στελέχη – την οποία ακολουθούν μυστήριες φωτιές….
  
  «The meeting came days after police raided PrivatBank’s offices in Mr Kolomoisky’s home town of Dnipro and searched the home of Valeria Gontareva, former central bank chief, under a new investigation into the officials who led the nationalisation.
  
  Ms Gontareva said she and the current management of PrivatBank had been subjected to a campaign of intimidation by Mr Kolomoisky’s allies. “How is it possible to settle?” she said. “Our recapitalisation plan was a settlement. He failed to fulfil his promises.”
  
  Early yesterday Ms Gontareva’s house near Kiev was set ablaze and destroyed. Mr Kolomoisky has denied involvement in any campaign to intimidate her.
  
  Though the bank is owned by the finance ministry and is within his remit, Mr Honcharuk said Mr Zelensky and Mr Bogdan would the lead the case despite their apparent conflict of interest as former Kolomoisky employees»
  
  ΥΓ. Και να μην ξεχναμε ότι η Κύπρος αναφέρεται στις ανταποκρίσεις και σαν βασικός χώρος/κόμβος από όπου γινόταν η διακίνηση κεφαλαίων/ξέπλυμα. Ιδού τι έγραφαν οι Financial Times στις 18 Ιουλιου 2019 σε ανάλογο κείμενο [η επικεφαλής της ΜΟΚΑΣ που ακριβως βρισκεται όταν κυκλοφορούν τέτοια δημοσιεύματα];
  Και μετά επιμένει ότι πρέπει να την εμπιστευόμαστε; Α ναι και οι άλλοι που εκαναν τόσο ντόρο για τα «εκατομμύρια του Μιλόσεβιτς» που κρύφτηκαν τώρα; Να αναμένουμε να δούμε αν υπάρχει ίχνος ευθιξίας:
  
  «Mr Kolomoisky — who has Cypriot and Israeli citizenship — left for Switzerland after PrivatBank was nationalised in 2016 to save it from collapse when regulators found a $5.5bn black hole in its balance sheet. He then moved to Israel apparently over fears he could be extradited to the US.
  
  The FBI is investigating Mr Kolomoisky and his business partner Gennady Bogolyubov over allegations they laundered hundreds of millions of dollars through PrivatBank’s Cyprus branch and used fraudulent lending to fund their other businesses, according to people familiar with the matter»

• Και για να θυμόμαστε και τις αντιστάσεις αλλά και το καθημερινό μαρτύριο που προκαλούν οι «Πύργοι» της βιομηχανίας πώλησης διαβατηρίων προς εξυπηρέτηση των λίγων:
  
  Πρωτοβουλία Ενεργών Πολιτών Λεμεσού για τα Ψηλά Κτίρια
  
  Spyros Demetriades
  «Η ΘΕΑ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΝΟΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ ΩΡΑ ΤΡΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ. (ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΜΑΣ ΣΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΠΡΟΣ;
  Αποχαιρέτα την Αλεξάνδρεια που χάνεις! Σαν έξαφνα η ώρα τρεις μετά τα μεσάνυχτα με ήχους απαίσιους σου τρυπούν το κρανίο μπετονιέρες που περνούν...
  Μα πόση ασυδοσία πια σε αυτή την πόλη; Δεν υπάρχουν περιορισμοί; Δεν υπάρχουν νόμοι που να απαγορεύουν την μεταμεσονύχτια οχληρία; Εδώ κάποιο μαγαζί πληρώνει πρόστιμο επειδή ένας μπουζουξής τραγουδά μετά τις δώδεκα. Αυτή η αναίδεια χιλιάδων πιθήκων με τί πρόστιμο άραγε θα αντιστοιχούσε σε ένα ευνομούμενο κράτος; Κατά τα άλλα η Λεμεσός πετά! Για να πάει ΠΟΥ; INVEST IN LIMASSOL NOW! Δεν έχετε τον Θεό σας...»

• Η προσπάθεια θεσμοθέτησης της part time εργασίας σαν μηχανισμός εξυπηρέτησης της ΟΕΒ και φτωχοποίησης της κοινωνίας, χειραγωγώντας και τους αριθμούς για να πουλιέται η φτωχοποίηση σαν... πτώση της ανεργίας:
  
  Τα πρόσφατα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας είναι ενδεικτικά πως εν μέσω της κρίσης η κυβέρνηση έκανε ότι μπορούσε για να στηρίξει τους ημέτερους της – τους επιχειρηματίες ενάντια στην πλειοψηφία των εργαζόμενων και ιδιαίτερα τους νέους. Όσοι θυμούνται το μένος της Ζέτας να εξυπηρετήσει τον Σιακόλα με την κατάργηση των ωραρίων στα καταστήματα, θα κατάλαβαν από τότε που το πήγαινε και η κυβέρνηση και η κ. Ζέτα που πουλούσε φούμαρα για να συγκαλύπτει ποιον/ους εξυπηρετούσε. Ιδού τα αποτελέσματα:
  
  «Το 64.7% όσων εργάζονται σε καθεστώς μερικής απασχόλησης (part-time) στην Κύπρο το κάνουν από ανάγκη, αφού δεν βρίσκουν θέση πλήρους απασχόλησης, σύμφωνα με έρευνα της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, η οποία δόθηκε χθες στη δημοσιότητα. Μάλιστα αυτό είναι το τρίτο χειρότερο ποσοστό μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, όπου ο μέσος όρος είναι μόλις 25.6%.
  […]
  Σύμφωνα με την έρευνα, η οποία βασίζεται σε στοιχεία του 2018, στην Κύπρο υπάρχουν 41 χιλιάδες εργαζόμενοι σε καθεστώς μερικής απασχόλησης και άλλοι 47 χιλιάδες οι οποίοι εργάζονται με προσωρινές συμβάσεις. Από αυτούς οι οποίοι βρίσκονται σε καθεστώς μερικής απασχόλησης, το 64.7% το κάνουν από ανάγκη αφού δεν βρίσκουν θέση πλήρους απασχόλησης (περίπου 27 χιλιάδες πρόσωπα).»
  
  https://dialogos.com.cy/elysan-to-anergiako-me-ti-meriki-apascholisi/
  
  Αμα σκεφτεί κανείς την  κραυγαλέα απόσταση ανάμεσα στο κυπριακό 64.7% και το 25.6% της ΕΕ θα κατανοήσει ότι τα φούμαρα του «ευρωπαϊσμού» μάλλον είναι για τους αφελείς που ακόμα αναζητούν αναγνώριση από τους «πολιτισμένους» [και δεν βλέπουν πως τους δουλεύουν με ένα ακομα παραμύθι] αλλά ρεαλιστικά είναι η ταμπέλα για να πουλιούνται διαβατήρια από την ομαδούλα που βγάζει κέρδος από εκείνη την βιομηχανία που είναι η συνέχεια των τραπεζών και των ξεπλυμάτων.
  
  Το καθεστώς ανεργίας [με την έννοια της εργασίας με βάση την οποία μπορεί να ζήσει  κάποιος/α – είτε με κριτήρια Κύπρου πριν το 2013, είτε με «ευρωπαϊκά»] δεν βελτιωνεται. Απλώς συγκαλύπτεται. Και όσοι ζουν σε τέτοιο καθεστώς ανασφάλειας, παγωμένων εισοδημάτων, και χωρίς προοπτική, υποβάλλονται σε ένα καθεστώς επιβίωσης αντι ζωής. Είχαμε δεκαετίες να ζήσουμε τέτοια αθλιότητα. Είναι και αυτό μιας από τις πληγές για την ευρύτερη κοινωνία, που άφησε η θητεία του Χάρη [και της Ζέτας], της ημετεροκρατίας των συμμαθητών κ.ο.κ.
  
  Το ότι αυτή η περίοδος εκτός από περίοδος ρουσφετολογίας υπήρξε και σύμβολο των διαδικασιών φτωχοποίησης που άφησαν θύματα και τραγωδίες, θα μείνει σαν μια από τις κυρίαρχες κωδικοποιήσεις της… Θα είναι μερος από το «Δεν ξεχνώ» του μέλλοντος.. Και το θέμα δεν είναι το άτομο. Αλλά η πρακτική της οποίας ήταν φορέας..

• Και αφού ο Αναστασιάδης είπε να το παίξει ρητορικη «απεργοσπάστης του 48» απέναντι στους εκπαιδευτικούς, και τοπική φωνή της διεθνούς εκστρατειας του κεφαλαίου εναντίον των συντεχνιών [αυτά για την ώρα – άμα χρειαστεί  ψήφους θα καλοπιάνει την ΣΕΚ και τον Χατζηπέτρου ως συνήθως] κάποιος έπρεπε να το παίξει και δαιμονοποίηση των νέων που απεργούν και διαμαρτύρονται. Και φυσικά, το ρόλο τον ανέλαβε ο μοναδικός σε κωμικές ατάκες, κ. Δίπλαρος.
  
  Μια αρμόζουσα σοβαρή απάντηση:
  
  Rita Panaoura:
  «Σε σημερινες του δηλώσεις ο κος Διπλαρος (το πρωί στο Σίγμα) είπε ότι μεγάλο ποσοστό Κυπρίων φοιτητών αποτυγχάνουν και εγκαταλειπουν τα πανεπιστήμια τους γιατί δεν κάνουν αρκετές εξετασεις στα σχολεια τους για να συνηθίζουν. Μάλλον κε Διπλαρε δεν είχατε την εμπειρία των παγκυπριων εισαγωγικών εξετάσεων, όπως και των εξετάσεων σε πανεπιστήμιο, βάση του βιογραφικού σας. Δεν σας κρίνω γι αυτό. Όμως οπως εγώ δεν κατεχω την ιατρική και δεν θα τοποθετηθώ για αυτήν, καλό είναι και εσείς να παρουσιάζετε στοιχεία έρευνας σε θέματα που δεν κατέχετε ή να περιοριζεστε σε ό, τι κατέχετε, διαφορετικά οι ανακρίβειες θεωρούνται γελοιότητες.»
  
  

• Και ένα σχόλιο για τους εκπροσώπους των συνδέσμων γονέων [οι οποίοι επαναλαμβάνουμε είναι, αντικειμενικά, οι λιγότερο αντιπροσωπευτικοί θεσμοί στην εκπαίδευση – σε σύγκριση με τις συντεχνίες εκπαιδευτικών και τις εκλεγμένες οργανώσεις μαθητών/τριών] οι οποίοι φαίνεται να στρατεύτηκαν, κάπως πολύ πρόθυμα με την κυβερνητική ρητορική.
  
  Μαρία Χρ. Δεισδαιμόνα
  «Οι γονείς που ταλαιπωρουνται από τη στάση εργασίας των εκπαιδευτικών και κλαίει ο ΟΕΒ, είναι οι ιδιοι με τους γονείς που κάνουν διάφορες ανωμαλίες στο σεξ και χάθηκαν τα ιερά μας και τα οσια μας ή είναι άλλοι;»
  

•  Η εθνοαπορριπτική παράκρουση του Άριστου Μιχαηλίδη: μα εκάμαν οι εθνικόφρονες ιδεολογικοί πρόγονοι του Άριστου γενοκτονία σιόρ; Τί ήταν άραγε η μεγαλύτερη σφαγή αμάχων στην νεότερη κυπριακή Ιστορία, στην περιοχή Αλόα – Μαραθα – Σανταλάρη με 126 νεκρά γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους; Ή να θυμηθούμε και την Τόχνη την ίδια περίοδο με 84 νεκρούς;
  
  Το αμίμητο σχόλιο/ερωτηση του Άριστου Μιχαηλίδη: «Κάναμε εμείς γενοκτονία και εθνοκάθαρση;» είναι ενδεικτικό της παράκρουσης. Γιατί ο υπεύθυνος ύλης του Φιλελεύθερου ξέρει πολύ καλά ότι έγιναν αυτές οι σφαγές, διότι αναλώνεται για χρόνια να τις λογοκρίνει στην εφημερίδα όπου παίζει τον δερβέναγα του πολιτικού τομέα. Γιατί έγιναν εκείνες οι σφαγές αόπλων γυναικόπαιδων; Ακριβώς για να γίνει εθνοκάθαρση. Η σφαγή στην Τόχνη ιδιαίτερα ήταν μια προειδοποίηση για όλους τους τουρκοκύπριους της νότιας Κύπρου να φύγουν για να μην έχουν την ίδια τύχη. Και αναγκάστηκαν να φύγουν. Και τώρα ο λογοκριτής του εγκλήματος, ζητά και τα ρέστα γιατί οι τουρκοκύπριοι του νότου πήγαν, πρόσφυγες, στην βόρεια Κύπρο; Να ρωτήσεις τους ομοϊδεάτες σου Άριστε – τζαι τους «συνδέσμους αγωνιστών» κ.ο.κ. που καλύπτουν τζαι  τους τύπους της ΕΟΚΑ β. Τζαι τότε θα καταλαβεις ποιός είναι ο φορέας της προσπάθειας «πλύσης εγκεφάλου» - η εικόνα του εαυτού σου στον καθρέφτη απέναντί σου.
  
  
  
  
  
  Όσο για την άλλη εθνοκάθαρση στην Αλόα-Μαράθα-Σανταλάρη, όχι μόνο ήταν εθνοκάθαρση αλλά και αποκαλυπτική της λειτουργίας της εθνικοφροσύνης την οποία εκπροσωπεί σήμερα ο Άριστος. Εκείνη η σφαγή λειτούργησε σαν ξέπλυμα της τουρκικής προέλασης μέχρι το Βαρώσι, όταν αποκαλύφθηκε ο ομαδικός τάφος και κυκλοφόρησε η είδηση στα διεθνή ΜΜΕ Έτσι αυτοί που άνοιξαν την πόρτα στην εισβολή με το πραξικόπημα  νομιμοποίησαν και την προέλαση του τουρκικού στρατού. Θυμάσαι Άριστε τι χαρά έκανε η εθνικοφροσύνη σου τότε, στις 15 Ιουλιου – κάνοντας ότι δεν καταλάβαινε ότι το πραξικόπημα ηταν απλά ο τρόπος για να επιβληθεί το σχέδιο Άτσεσον που προνοούσε την παραχώρηση της βόρειας Κύπρου στην Τουρκία; Το έλεγαν από τότε στους ημέτερους σου ότι λειτουργούσαν σαν όργανα. Αλλά, όπως και εσύ σήμερα, πουλούσαν εθνικιστικά στραγάλια υπεκφυγής της πραγματικότητας. Μέχρι που έφτασε ο τουρκικός στρατός στο κέντρο της Λευκωσίας, και η εθνικοφροσύνη άλλαξε στολή/ μάσκα και μας το παίζει τώρα ευαισθησία για την Κυπριακή Δημορατία [την οποία μόλις πριν λίγο ήθελε πιν να ανατρέψει].
  Οπότε αν ψάχνεις για «νεόδουλους» βρες ένα καθρέφτη Άριστε. Οι της εθνικοφροσύνης γενικώς, όχι μόνο δείξατε το απών ήθος [που να το βρείτε ρε, εσείς που μέχρι και για το λιντσάρισμα του Μένοικου δεν βρήκατε μια λέξη συγνώμης να πείτε;] αλλά και τεκμηριώθηκε ιστορικά ποιους εξυπηρετεί με τις συνέπειες των «έργων» της  από το 1974. 

•      Και αφού μιλάμε για τα έργα και ημέρες της εθνικοφροσύνης, ιδού και ο Νετανιάχου σε παράκρουση – φαίνεται είναι σύνδρομο των εθνικοφρόνων της περιοχής:
  
  Έχασε τελικά τις εκλογές παρά τα θεάματα και παρά τον έλεγχο των ΜΜΕ ο Νετανιάχου. Αλλά καθώς ένοιωθε την ήττα να έρχεται κατέφυγε σε ότι πιο εξευτελιστικό και χυδαίο μπορούσε να σκεφτεί. Αρχικά φαίνεται ότι σκέφτηκε να ..ξεκινήσει νέο πόλεμο στην Γάζα [ με την Χιζμπολάχ δεν τολμούσε να τα βάλει, οπότε σκέφτηκε να ρίξει άλλο ένα αιματοκύλισμα στην Γάζα – όπως και οι ψευτόμαγκες που δολοφονούσαν στην Αλόα-Μαράθα- Σανταλάρη αλλά εκοπήκαν του βούρου μπροστά στην προέλαση του τουρκικού στρατού, και δεν έριξαν ούτε ένα πυροβολισμό υπεράσπισης του Βαρωσιού]..Τον μπλόκαρε ο γενικός εισαγγελέας [να που λειτουργούν ακόμα μερικοί θεσμοί ακόμα και στο Ισραήλ]:
  
  «So desperate was Netanyahu to avoid that fate, according to reports published in the Israeli media on election day, that he was only a hair’s breadth away from launching a war on Gaza last week as a way to postpone the election. Israel’s chief law officer, attorney general Avichai Mendelblit, stepped in to halt the attack when he discovered the security cabinet had approved it only after Netanyahu concealed the army command’s major reservations.»
  
  https://www.counterpunch.org/2019/09/20/israelis-have-shown-netanyahu-the-door-can-he-inflict-more-damage-before-he-exits/
  
  Και άμα δεν έπαιξε μια σφαγή παλαιστινίων για να εκμαιεύσει ψήφους, τελικά άρχισε να εκλιπαρεί με εκπομπή στο ίντερνετ- ακόμα και την ώρα των εκλογών. Σιγά που η εθνικοφροσύνη θα σεβαστεί τους νόμους για την ισονομία. Εκλιπαρούσε τους οπαδούς του να πάνε να ψηφίσουν [τον βαρέθηκαν και αυτοί ίσως;] με ρητορικές του  στυλ «ότι έχω κάνει το έκανα για εσάς..» Εννοούσε άραγε και τις υποθέσεις διαπλοκής για τις όποιες φαίνεται ότι θα πάει δικαστήριο; Πάντως τα όποια κερδη κέρδη δεν φαίνεται να τα μοιράστηκε με κανένα.
  Κάτι μου θυμίζει αυτή η ιστορία – πάλι... :)
  
  «BINYAMIN NETANYAHU spent the last two hours of voting in Israel’s general election on September 17th speaking through a camera to an online audience, begging people to come out and vote for Likud, his ruling party, before it was too late. “All the battles I fought as a soldier in an elite unit, all the battles I fought against a president of the United States [Barack Obama], all my other battles in Congress and at the United Nations—I did it for you. And now I’m asking you for something small. Go the polling station. It’s only a five-minute walk.”
  
  As he wheedled and begged his voice grew hoarser. He took phone-calls from fans. Occasionally he stood up to gesture at a map of the Middle East on the wall, pointing to the menace of Iran. At one point, he mockingly showed puppets of his rivals. It was a bravura and sometimes bizarre performance of an embattled prime minister, frantic for every last vote. For the first time in over a decade he was staring at defeat. As the results came in, they confirmed that he had failed. Likud and the clutch of right-wing and religious parties backing him would lack a majority in the new Knesset.”
  
  https://www.economist.com/middle-east-and-africa/2019/09/19/israels-prime-minister-will-desperately-struggle-to-stay-in-office?cid1=cust/dailypicks1/n/bl/n/20190918n/owned/n/n/dailypicks1/n/n/E/310979/n

·         

•       Πάλι θα τους παίξει μονότερμα ο Ερντογάν, και το τουρκικό κράτος γενικότερα, με την ΑΟΖ;
  
  Την Παρασκευή ο Πιμπίσιης μας ανακοίνωσε, στον Φιλελεύθερο, την «ταυτόχρονη αποχώρηση των δυο γεωτρύπανων από την θαλάσσια περιοχή της Κύπρου» αλλά ταυτόχρονα και τις «νέες απειλές» της Τουρκίας για το «οικόπεδο 7».
  
  
  
  
  
   Άρα η Τουρκία πάει στην συζήτηση στον ΟΗΕ όπου θα διεκδικήσει ότι η ίδια έκανε μια άτυπη κίνηση μείωσης της έντασης για να δει αν θα προχωρήσει η διαδικασία λύσης – ενώ ταυτόχρονα έθεσε νέο πλαίσιο αναφοράς [αν δεν προχωρήσει διαδικασία] με ένα οικόπεδο νότια της Κύπρου. Not bad σαν στρατηγική κίνηση για την Τουρκια. Και οι «δικοί μας» [λέμε τωρα «δικοί μας» – αυτοί μάλλον τον εαυτό τους και τα δικηγορικά τους γραφεία σκέφτονται] τι θα πουν; Ότι δεν δέχονται την πολιτική ισότητα όπως έχει κωδικοποιηθεί με την «έστω και μια [1] τουρκοκυπριακή ψήφο» για ομόσπονδες αποφάσεις; Ή θα είναι τοσο ανόητοι που θα πουν και στον ΟΗΕ την αμίμητη γκάφα του Αναστασιάδη ότι για το φυσικό αέριο δεν πρέπει να έχουν λόγο οι τουρκοκυπριοι; Διότι το είπε και θα το χρησιμοποιεί άνετα η Τουρκία.
  
  Με τέτοιες δηλώσεις, άλλωστε, η Τουρκία νομιμοποίησε την περικύκλωση της Κύπρου χωρίς να αντιδράσει κανείς… Διότι μερικοί στον εθνικόφρονα οίστρο των ανόητων ρητορικών προσφέρουν το καλύτερο ξέπλυμα στην Τουρκία μέσα από τις συνέπειες των πράξεων τους [όπως την 15^ηΙουλίου, όπως τα καραγκιοζιλίκια στο Κραν Μοντανά] και των λόγων τους. Εδώ έφτασαν στο σημείο να προσφέρουν την βόρεια Κύπρο [σενάριο δυο κρατών] και την βόρεια θάλασσα της Κύπρου [προεκλογικός Αναστασιάδης].
  Θα δούμε, λοιπόν, αν θα καταλάβουν τις συνέπειες – και θα προχωρήσει η διαδικασία λύσης, ή αν θα ανακυκλωθεί και πάλι ο τακτικισμός των υπεκφυγών και των κωλοβαρεμάτων προς εξυπηρέτηση της μικρής ομάδας των beneficiaries  της πώλησης διαβατηρίων, των ξεπλυμάτων χρήματος κοκ από δικηγορικά γραφεία, τράπεζες κ.ο.κ.
  
  
  http://www.philenews.com/eidiseis/politiki/article/782854 
  
  
  
  

  

• Η ΕΕ πάντως, όπως μας πληροφόρησε μέχρι και ο Ξανθούλης του Φιλελεύθερου, δεν είναι της φάσης για «μέτρα» κ.ο.κ. [παρά τα πρωτοσέλιδα θεάματα για άξονες Γαλλίας-Ιταλίας, ξέχασαν την Σουπιά αυτοί;] Θέλει πρακτικά μέτρα. Και τι να σημαίνει άραγε αυτό; Μήπως πίσω στην πραγματικότητα ότι δεν αυτοανακηρύσεις [και να το θεωρείς κα τετελεσμενό γεγονος] ΑΟΖ χωρίς συμφωνίες με τους γείτονες σου;
  
  Αυτή είναι η εσωτερικά λογοκρινόμενη αλήθεια της πραγματικότητας του διεθνούς δικαίου της θάλασσας. Ή θα πουν τα νούμερα μας ότι «δεν εμπιστεύονται τους τουρκοκύπριους να έχουν λόγο για την ΑΟΖ» κάνοντας μια ακόμα πάσα στην Τουρκία; Πόση περικύκλωση θέλουν αυτοί οι τύποι πια;
  
  «Πρακτική λύση» στο ζήτημα της κυπριακής ΑΟΖ και όχι στοχευμένες κυρώσεις κατά της Τουρκίας, προτάσσουν σύμφωνα με πληροφορίες του «Φ» σημαίνοντες κύκλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθιστώντας σαφές ότι δεν ευνοούν ενίσχυση των μέτρων που είχαν ληφθεί τον περασμένο Ιούλιο, παρά την κλιμάκωση των τουρκικών έκνομων ενεργειών στη θαλάσσια περιοχή Κύπρου.
  Οι ίδιες πληροφορίες του «Φ» αναφέρουν ότι το νέο αφήγημα σημαίνοντων κύκλων των Βρυξελλών, περί «πρακτικής λύσης», προκαλεί πονοκέφαλο, καθώς αφήνει ανοικτό πεδίο στην Άγκυρα που εμμένει στον διαμοιρασμό των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, ανεξαρτήτως λύσης του Κυπριακού»
  
  http://www.philenews.com/eidiseis/politiki/article/779491/ee-praktiki-lysi-ga-aoz-ochi-se-stochevmena-metra274

• Βεβαίως, θα μας πουν οι φωστήρες που μας έφεραν στην ναυτική περικύκλωση μετά το 2017, έχουμε και εμείς τα μέτρα μας. «Αν οι ευρωπαίοι δεν στηρίξουν τις ελληνοκυπριακές θέσεις, θα τους μπλοκάρει η αντιπροσωπεία μας... δικά τους σχέδια...».
  Ναι μπορεί να ακουστεί και αυτό. Και άμα λεβέντες μπλοκαριστούν θέματα που θέλει η πλειοψηφία στην ΕΕ [είπαμε εκεί, στην ΕΕ, οι απορριπτικοί μας είναι hard core ομοσπονδιακοί. Θέλουν με φανατισμό τον σεβασμό της «έστω και μιας ψήφου» για να παρθεί απόφαση για οτιδήποτε] τότε ξεχνάτε ότι θα ανοίξουν και οι ευρωπαίοι τα τόσα κεφάλαια εποπτείας για ξεπλύματα, τράπεζες, διαπλοκή κ.ο.κ; Ήδη μερικά τροχιοδεικτικά πέτασαν στον ουρανό της δημοσιότητας πρόσφατα. Δεν είστε μόνοι σας...

• Τι θέλει ο Αναστασιάδης;
  Συζήτηση μεταξύ φίλων. Ο ένας κάνει την πιο πάνω ερώτηση και απαντά ο άλλος:
  
  «Ούτε ο ίδιος νομίζω ξέρει ή θέλει κάτι. Απλώς ελπίζει να βγάλει την θητεία και να μην τον τραβολογούν στα δικαστήρια, όπως κινδυνεύει ο Νετανιάχου, για τόσα και τόσα. Τζαι φυσικά να συνεχίσει το δικηγορικό γραφείο να είναι χρυσορυχείο. Το κυπριακό μάλλον είναι ασήμαντο για τον ίδιο. Αν μπορούσε θα έκανε ότι και την πρώτη του θητεία – να κωλοβαρεί περιπαίζοντας την αριστερά και τους υποστηρικτές της λύσης, ότι γίνονται συνομιλίες, ενώ θα κάνει πάσες και στους απορριπτικούς. Το πρόβλημα του σήμερα είναι ότι κανένας δεν τον παίρνει πια σοβαρά για οτιδήποτε. Οπότε το κυπριακό δεν είναι θέμα τι θέλει, αλλά πόσο ενδιαφέρον υπαρχει στους διεθνείς εμπλεκομένους να τον υποχρεώσουν να κάνει κάτι σε οποιαδήποτε κατεύθυνση. Διότι σαφώς είναι πλέον πλήρως εξαρτώμενος εξωτερικών εκβιασμών με τέτοιο παρελθόν που έχει, ιδιαίτερα λόγω δικηγορικού γραφείου – τζαι που την Δύση όπως φάνηκε με τις αποκαλύψεις του OCCRP για το ξέπλυμα, αλλάτζαι από τα δεδομένα που έχουν οι Ρώσοι για πελάτες του…
  Αν παλιά το θέμα ήταν η εξαγορά του Αναστασιάδη, σήμερα μάλλον είναι ποιός μπορεί να τον εκβιάσει περισσότερο. Η Τουρκία έτσι τζαι αλλιώς εκμεταλλεύεται τις υπεκφυγές του. Η πίεση στο εσωτερικό εν επίσης ένας παράγοντας, αλλά μάλλον έσιει χάσει την μάππα που τζαιρό δαμαί. Ποιός τον πιστευκεί πκιον…»

• Συζήτηση μεταξύ εφήβων συμφοιτητών σαν Ιστορία του μέλλοντος:
  Ο ένας είναι από μικρή πόλη της βόρειας Ελλάδας και φαίνεται εντυπωσιασμένος με την Λευκωσία σαν «μεγαλούπολη”. Φαίνεται μάλιστα ιδιαίτερα εντυπωσιασμένος από ότι φαίνεται σαν «καθαρή πόλη» και λέει επιγραμματικά:
  «Ευτυχώς εδώ δεν είναι Ελλάδα..»
  Τζαι ο κυπραίος φίλος του, χαμογελά, τζαι λαλεί του:
  «Που νά ξερες τί ετραβήσαμεν για μεν γίνουμε Ελλάδα…»

• Όταν ζεις στο ψέμα
  Ο καημένος ο Χάρης, είναι για τον λυπάσαι πια.. Μια φορά ρε τζαι εσύ στην ζωή σου να αναλάβεις μια ευθύνη, να συμπεριφερθείς σαν ώριμο άτομο αντί σαν κάποιος που αναδίνει ανασφάλεια σε βαθμό που εξαγοράζει με ρουσφέθκια την αναγνώριση συμμαθητών, τζαι που πουλά ρητορικές φούσκες που εμφανώς αντιγράφει. Όπως την στημένη φωτογραφία που δήθεν θκιεβαζεις βιβλίο με cover την Θάτσερ. Παιδιάστικα θεάματα ανασφάλειας [λόγω ημιμάθειας;] που οδηγουν σε κωμική επιδειξιμανία: ο Χάρης ξέρει να διαβάζει, και διαβάζει Θάτσερ. Και αυτή όργανο ήταν…
  
  Μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια, να πεις «εντάξει φεύγω, διαφωνώ με το πόρισμα, αλλά σέβομαι κλπ». Φεύγει λόγω πορίσματος - του το είπε ξεκάθαρα του Αναστασιάδη ο Ν. Παπαδόπουλος ότι δεν θα περνά τα οικονομικά νομοσχέδια αν δεν φύγει ο Γεωργιάδης. Και ο άλλος, μετά την δήλωση Παπαδόπουλου, αναγκάστηκε να πει ότι θα φύγει αλλά το άφησε για το τέλος του χρόνου.. Μωριστικη λογική και πάλι – νομίζει ότι θα ξεχαστεί τι έγινε; Και ότι ουσιαστικά παραιτείται λόγω μη πλειοψηφίας στην βουλή για τα νομοσχέδια του και άρα για τον ίδιο; Και τώρα το παλεύει ακόμα με παιδιάστικες υπεκφυγές.
  
  Όχι Χαρούλη – άλλο υπουργείο ήθελες και δεν σου έδωσαν. Λίγη αξιοπρέπεια ρε.
  Ιδού κατάντια σε επίπεδο δημοσίου θεάματος. Καλά, δηλαδή, πιστεύεις ότι υπάρχει έστω και ένας/μια [έστω ρε η Σάββια] που πιστεύει τέτοιες φτηνές υπεκφυγές;
  
  «Δεν αποχωρώ λόγω του Συνεργατισμού», ανέφερε σήμερα ο Υπουργός Οικονομικών Χάρης Γεωργιάδης, μιλώντας ενώπιον της κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παρακολουθήσεως Σχεδίων Αναπτύξεως και Ελέγχου Δημόσιων Δαπανών.
  
  «Αποχωρώ επειδή είχα πει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, το 2018, όταν επέμενε να με επαναδιορισει, ότι θα ήμουν πρόθυμος να υπηρετήσω για ακόμα κάποιο διάστημα», είπε ο Υπουργός.»
  https://dialogos.com.cy/ypoyrgos-oikonomikon-den-apochoro-logo-toy-synergatismoy/
  
   

•  Σέπος ξέπλυμα;
  Το να παρουσιαστεί η εκδοχή του κ. Σεπου δεν είναι κακό. Αντίθετα για να μάθει και ο κ. Σέπος στα γεράματα τι είναι η Δημοκρατία την οποία, από ότι φαίνεται από τις πρακτικές του οι οποίες καταγράφηκαν πρόσφατα, τόσο κακοποίησε τόσα χρόνια, καλο είναι να του δοθεί η ευκαιρία. Να μιλούν όλοι. Αλλα το να προβάλλεται πρωτοσέλιδα στον Φιλελεύθερο η δήλωση του ότι δέχτηκε απειλές χωρίς τεκμήρια τι είναι; Τζαι ποιους επροσπαθεν να στοχοποιησει ο Σεπος, αφου [ευτυχως δηλαδη] εν ετολμησεν να προσπαθησει να δαιμονοποιησει τους μαθητες/τριες;
  
  Δηλαδή να αύριο ο οποιοσδήποτε δηλώσει ότι «δέχεται απειλές» θα είναι πρωτοσέλιδο χωρίς τεκμήριο; Μάλλον η εθνοξεπλυματική πτέρυγα του Φιλελευθέρου προώθησε το ατεκμηρίωτο σε πρωτοσέλιδο τίτλο.
  Περαστικά...

·          

·        

• Επειδή στην δική του εθνοαπορριπτική παράκρουση ο Λ. Μαύρος θκιακονά πκιον ότι μπορεί με την αμίμητη πρακτική του «άρπα κόλλα» της ημιμάθειας, να τον βοηθήσουμε να καταλάβει την χρήση των χρωματιστών ρούχων που ονομάζονται σημαίες:
  
  Γιορτάζοντας τον «Κόκκινο Στρατό» στην Λευκωσία [με σημερινό φόντο την γελοιότητα της απόφασης του ευρωκοινοβουλίου για τον β παγκόσμιο πόλεμο].
  
  Η Ιστορία δεν γράφεται με επιλεκτικές αναφορές χωρίς  το ιστορικό [πολιτικό, πολιτιστικό τουλάχιστον – για να μην αναφέρουμε και το επίσης αναπόφευκτο οικονομικό] πλαίσιο. Σε διάφορες συγκυρίες οι άνθρωποι χρησιμοποιούν διάφορα σύμβολα αναλόγως της εποχής. Ας πούμε σε μια φάση η σημαία του Βυζαντίου και η πράσινη σημαία του Ισλάμ ήταν  τα σύμβολα θρησκευτικών κοινοτήτων. Μετά με την εισαγωγή των εθνών στην Κύπρο από τα γειτονικά κράτη, το ελληνικό και το τουρκικό, άρχισαν να χρησιμοποιούνται οι εθνικές τους σημαίες και ανάλογα σχετικά σύμβολα [ο ελληνικός εθνικισμός τότε είχε και σύμβολα της μοναρχίας – τα οποία ξεπεράστηκαν σήμερα και κανένας δεν θα έλεγε ότι οι έλληνες είναι μοναρχικοί επειδή κάποτε είχαν τέτοια σύμβολα].
  
  Στις διαδηλώσεις λ.χ. της 29^ης Οκτωβριου 1940, σαν συμπαράσταση στον αγώνα των συμμάχων ο οποίος εκφράζονταν, εκεινη την περιοδο από την αντιπαράθεση Ιταλίας – Ελλάδας, οι μαθητές κρατούσαν ελληνικη, τουρκική και βρετανική σημαία.. [ για τεκμηρίωση βλ.: «Κύπρος, 1940-60, ημερολόγιο των εξελίξεων» του Μαχλουζαρίδη]… Άρα ήταν βρετανοί οι μαθητές και είχαν βρετανική σημαία; Απλώς τέτοια ήταν τότε η συγκυρία και το πλαίσιο.
  
  Αλλά φυσικά ο Λ. Μαύρος, ο οποίος δεν φαίνεται να κατάλαβε ποτέ πως γίνεται μια υποτυπώδης έστω ανάλυση [θέτοντας τα όποια στοιχεία σε ένα ιστορικό πλαίσιο με βάση το τι ήταν διαθέσιμο σε μια εποχή και τι σήμαινε ένα σημείο που μετά μπορεί να είχε άλλη χρήση] αυτό που κάνει συνήθως είναι να αναζητά ένα στοιχείο το οποίο θα προβάλει εκτός τόπου και χρόνου για να επιβεβαιώσει τις προκαταλήψεις, εμμονές και φυσικά τις ενοχές του για τον ρόλο του το ‘74 στην διευκόλυνση της τουρκικής εισβολής. Έτσι λοιπόν αρπάζεται τώρα από ελληνικές σημαίες σε εκδηλώσεις του ΑΚΕΛ καποτε. Ειναι κωμικό να τον βλέπεις να προσπαθεί, αυτός ο ακροδεξιός που δεν είπε καν συγνώμη για το 74, να αρνείται την ιστορική, κοινωνιολογική, σημειολογική πραγματικότητα ότι η αριστερά υπήρξε ο ιστορικός φορέας της κυπριακής συνείδησης και στήριξης της ανεξαρτησίας – η σημερινή πραγματικότητα και η Ιστορία δεκαετιών είναι εκεί.
  
  Για να ερμηνεύσει κανείς πρέπει να δει την εξελικτική πορεία και τα διαθέσιμα σύμβολα στην συγκυρία αναλόγως αντιπαραθέσεων… Αν διάβαζε λ.χ. την ανάλυση του Π. Παιονίδη για την ανάδυση, και την εξελικτικη τοποθέτηση της σαν κεντρικού σημείου αναφοράς, της έννοιας «Κύπρος» στο έργο των Ανθία - Πιερίδη την περίοδο 1940-60, θα καταλάβαινε το εξελικτικό πλαίσιο ξεπεράσματος των εισαγόμενων συμβολών και της ανάδυσης αναλογων τοπικών… Σαν διαδικασία μετα-αποικιακής συγκρότησης…Αλλά άμα ο άλλος είναι σε παράκρουση και είναι και οι ένοχες του που ζητούν συγκάλυψη, η «άρπα κόλλα» πρακτική εκτός ιστορικού πλαισίου, είναι και αυτή «μια κάποια λύση» που θα έλεγε και ο Καβάφης.
  
  Να βοηθήσουμε λοιπόν τον Λάζαρο να καταλάβει την κωμωδία που εκπροσωπεί.
  Η πιο κάτω φωτογραφία είναι από την μαζική εκδήλωση στο ΓΣΠ τον Φλεβάρη του 1943 για την ημέρα του Κόκκινου Στρατού. Μάλιστα κύριε – γιόρταζαν τον Κόκκινο Στρατό, όχι απλώς οι κομμουνιστές των συντεχνιών αλλά και οι φιλοβρετανοι παράγοντες της δεξιάς, εκπρόσωποι θρησκευτικών δογμάτων, και βρετανοί αποικιακοί αξιωματούχοι.
  Οπότε κατά την άρπα-κόλλα, χωρίς ιστορικό πλαίσιο «ανάλυση» [του Λ.Μ. αλλά όχι μόνο...] θα πρέπει να υποθέσουμε ότι η βρετανική αυτοκρατορία τιμούσε τον Κόκκινο Στρατό της ΕΣΣΔ γιατί ταυτιζόταν μαζί του, ή ότι απλώς ήταν μια συγκυρία, όπως συγκυριακές [όπως απέδειξε και η μετέπειτα ιστορία] ήταν και τα μονοπώλια των εθνικών σημαιών για μερικές δεκαετίες τον 20^ο αιώνα;

Η φωτογραφία είναι από το βιβλίο: Cyprus in World War II. Politics and Conflict in the East Mediterranean.

 
 

• Οι εξελίξεις στην περιοχή μετα  το κτύπημα των Χούθι της Υεμένης εναντίον της πετρελαϊκής βιομηχανίας της Σαουδικής Αραβίας: ένα ακόμα τεκμήριο του τέλους της δυτικής ηγεμονίας στην περιοχή αλλά και της ανασφάλειας των συμμάχων της:
  
  Το σοκ ήταν πολλαπλό. Αρχικά έδειξε ξεκάθαρα την αποτυχία της Σαουδικής Αραβίας και των εμιράτων συμμάχων της, αλλά και των δυτικών που την εξοπλίζουν και συγκαλύπτουν, να επιβληθεί στην Υεμένη. Το κτύπημα από τους Χούθι με drone ήταν μια εξελικτική διαδικασία για όποιον/α παρακολουθούσε τις αψιμαχίες. Για ένα διάστημα οι Χούθι έκαναν πειράματα με drones τα όποια η Σαουδική Αραβία απέρριπτε  [σαν εν δυνάμει κίνδυνο] περιφρονητικά. Τώρα πέτυχαν και μάλιστα χοντρά – κτύπησαν την εταιρεία πετρελαίου στις εγκαταστάσεις της.
  
  Η αρχική αντίδραση της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΠΑ ήταν ανάλογη των ισραηλίτικων υπεκφυγών... Για μια εβδομάδα ανάγγελλαν ότι θα παρουσιάσουν τεκμήρια ότι το έκανε.. το Ιράν. Τελικά κατέληξαν αυτογελοιοποιημένοι, όπως ο Νετανιάχου, να μας πουν ότι μπορεί ο εξοπλισμός να ήρθε από το Ιράν.
  Τεκμήρια γιοκ…
  
  Αυτό που βασικά σηματοδοτεί η επίθεση είναι μια ακόμα ήττα των φιλοδυτικών που προφανώς, όχι μόνο δεν κατάφεραν να νικήσουν στην Υεμένη, αλλά άνοιξαν ένα μέτωπο, όπως οι ισραηλίτες με την Χιζμπολάχ το 2006, όπου δεν φαίνεται να μπορούν να νικήσουν. Οι αποστάσεις που τήρησαν οι υπόλοιποι διεθνείς παίκτες ήταν εκφραστικοί για την απομόνωση των ΗΠΑ αλλά και την διάσπαση του όποιου δυτικού μετώπου. Άσε που και ο Τραμπ φαινόταν να έλπιζε να αρχίσει μια διαδικασία συνομιλιών με το Ιράν για να πέτυχει κάπου κάποιο ντηλ/συμφωνία προεκλογικά. Τελικά είπε ότι θα στείλει στρατό στην Σαουδική Αραβία.
  
  Η Δεισδαιμόνα κατέγραψε με εξαιρετική σαφήνεια την ευρύτερη γεωπολιτική κατάσταση:
  
  Μαρία Χρ. Δεισδαιμόνα
  «Μετά τις συμφωνίες Ρωσίας, Τουρκίας, Ιράν για την Συρία που σηματοδοτούν εκτός από την στρατιωτική, την πολιτική ήττα των ΗΠΑ στη Συρία, περιμένω Κυπριακό σοβαρό άρθρο, ότι ο Νιχατ Εριμ ήταν Σοβιετικος πράκτορας!
  Όσον αφορά τις κατηγορίες του Τραμπ, ότι το Ιράν ευθύνεται για δολιοφθορες σε πετρελαιοπηγες στην Σαουδική Αραβία, αν δεν ευσταθούν, ελπίζω να γίνουν στο άμεσο μέλλον.
  Καληνύχτα και από την Υεμένη η Σαουδική Αραβία.
  Μα που πάμε με τους Συμμάχους μας;
  Ο Νετανιάχου τελικά θα καταλήξει στη φυλακή;
  Μόνο νίκες!»

• Να θυμάστε όσοι θέλατε να ταυτιστείτε με Ισραήλ και Σαουδάραβες κοκ: η τεχνολογία των drones δεν χρειάζεται σώματα για επιθέσεις αυτοκτονίας κλπ. Κτυπά και αυτή με remote control όπως οι δυτικοί παλιά με τα αεροπλάνα.
  
  Πριν λίγο καιρό μας ήρθε ένας πύραυλος όταν το καθεστώς Νετανιάχου προσπάθησε να βομβαρδίσει την Συρία από τον Λιβανό. Ήταν απλώς προειδοποίηση ότι με την νέα τεχνολογία του πολέμου, δεν είμαστε πια εκτός βολής των συγκρούσεων που προκαλούν τα υπολείμματα της δυτικής ηγεμονίας κατά την παρακμή της. Τώρα είδαμε και τι κάνουν τα drones από ένα στρατό ανταρτών που η συμμαχία των εμιράτων δεν κατάφερε να νικήσει.
  
  Οπότε Χριστοδουλίδη κάτσε την μάππα των θεαμάτων χαμαί... Πόνταρες στα λάθος αλόγα. Τουλάχιστον μεν μας μπλέξεις σιηρόττερα.
  

• Όταν η σιωπή είναι ντροπή: Το ψήφισμα της ιστορικής απάτης του ευρωκοινοβουλίου για τον... «ολοκληρωτισμό».
  Αλλά να το θυμάστε – όλα εδώ πληρώνονται:
  
  Θα μπορούσε κάποιος να προσπεράσει τον γελοίο [η εξήγηση για την γελοιότητα πιο κάτω] ψήφισμα της ευρωβουλής που εξισώνει τα κρατικά σοσιαλιστικά καθεστώτα με τον ναζισμό. Η Δύση έχει παράξει τόσες αρλούμπες που ακόμα μια, τι σημασία έχει πια; Εδώ στις ΗΠΑ κτυπιόντουσαν για 2 – 3 χρόνια ότι η Ρωσία επέμβηκε στις εκλογές τους, γιατί υπήρχε ένα ρωσικό κανάλι που δεν ήταν ελεγχόμενο και ..γιατί στο ίντερνετ υπήρχαν υποψίες για Ρώσους που ηταν υπερ του Τραμπ. Τέτοιο επίπεδο συζήτησης – από μια χώρα που δεν άφησε άλλη χώρα και να μην παρεμβεί στα εσωτερικά της. Οπότε γιατί δηλαδή οι Ευρωπαίοι που ξέροντας ανέχτηκαν τους νεοναζί στο Κίεβο το 2014, να μην ψηφίσουν μια ανοησία;
  
  Αλλά αξίζει να δούμε γιατί είναι ανοησία και εμπειρικά πέρα από την ιδεολογική ανάγκη  μερικών να πουλούν αντι-κομμουνισμό για ταξικά ή πολιτικά συμφέροντα.
  Ιδού περιγραφή του ψηφίσματος:
  
  «A resolution paying tribute to the victims of communism, Nazism and other totalitarian and authoritarian regimes was adopted today by an overwhelming majority in the European Parliament, In the text adopted, Parliament stressed that it was the signing of the Molotov-Ribbentrop Pact and its secret protocols caused the outbreak of World War II. It was the basis for two totalitarian regimes to divide Europe and the territories of independent states into two zones for their own influence and interests.
  Lawmakers stressed that the Kremlin’s current narrative, that promotes the view that Poland, the Baltic States and the West are the true instigators of WWII, is a dangerous component of the information war that aims to divide Europe.»
  https://ecrgroup.eu/article/meps_unite_behind_ecrs_condemnation_of_communist_nazi_and_other_totalitaria
  
  Στο κείμενο υπάρχουν 3 παραπλανήσεις οι οποίες είναι εμφανώς προπαγανδιστικές αρλούμπες μπροστά στα ιστορικά γεγονότα.

1.    «Ο Πόλεμος ξεκίνησε λόγω της συμφωνίας Γερμανίας – ΕΣΣΔ για την Πολωνία» λέει το φολκλορικό κείμενο. Το ότι τυπικά ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο διότι τότε αποφάσισαν οι δυτικοί να αντιμετωπίσουν τον Χίτλερ που είχε, όμως, ξεκινήσει από πριν, είναι ένα γεγονός σαν συνέχεια αρκετών άλλων. Αλλα θα πρέπει να έχει επιβληθεί λογοκρισία φαίνεται στην ευρωπαϊκή ιστορική μνήμη για την χρονολογική περίοδος 1938-39 [της διευκόλυνσης του Χίτλερ να κατακτήσει την κεντρική Ευρώπη με την δυτική ελπίδα να στραφεί άμεσα εναντίον της ΕΣΣΔ] - να μην πουμε για την Ισπανία του 1936-39 και την ντροπή της δυτικοευρωπαϊκής ουδετερότητας που εξυπηρετούσε τους ναζί και τους Ιταλούς φασίστες – και το τοπικό τους όργανο τον Φράνκο.

Όταν ο Χίτλερ χλαπάκιαζε την Αυστρία το 1938, και ξεκίνησε να κάνει ανάλογα στην Τσεχοσλοβακία από τον Μάρτη του 1939, οι «δυτικές Δημοκρατίες» που έβοσκαν; Στις αποικίες τους και τις «δημοκρατικές» σφαγές που οργανωναν; Είναι ξεκάθαρο ιστορικά [γιατί πρόκειται απλώς για γεγονότα με ιστορική σειρά] ότι η ναζιστική επίθεση ξεκίνησε από την Αυστρία και επεκτάθηκε. Το ότι θυμήθηκαν οι βρετανοί ότι κάτι έπρεπε να κάνουν τον Σεπτέμβριο του 1939 [μήνες μετά την εισβολή στην Τσεχοσλοβακία] δεν  ξεπλένει ούτε την αθλιότητα Γαλλίας-Βρετανίας για την Ισπανία, ουτε την συμφωνία του Μονάχου όπου οι αποικιακές «Δημοκρατίες» της Βρετανίας και της Γαλλίας παραχωρήσαν στον Χίτλερ την δυτική περιοχή της Τσεχοσλοβακίας.

Αυτά τα παιχνίδια με την απώλεια μνήμης λόγω ενοχών θυμίζουν το αμερικανικό κόλπο να γιορτάζεται η μέρα της εργατικής τάξης αντι την πρωτομαγιά, τον Σεπτέμβριο. Διότι στις ΗΠΑ έγινε η εκτέλεση των εργατών η οποία τιμάται παγκόσμια. Άντε τώρα και οι δυτικοί οι απολογητές των συνεργατών των ναζί στην ανατολική Ευρώπη – προσπαθούν να κρύψουν τις ενοχές τους κάτω από το χαλί λογοκρίνωντας ιστορικά γεγονότα, και ξεπλένοντας το καλόπιασμα του Χίτλερ ακι του φασισμού από τις δυτικές αποικιακές «Δημοκρατίες».

2.    Το ότι δήθεν υπήρξε σχέδιο διαμοιρασμού της Ευρώπης ανάμεσα σε Γερμανία και ΕΣΣΔ μάλλον θα πρέπει να συνυπάγεται ότι στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια θα πρέπει να απαγορευτεί η ιστορική ανάλυση με βάση τα τεκμήρια.. Το ποιο ήταν το πλάνο του Χίτλερ είναι σαφές- βασικός στόχος [και ιδεολογικά και γεωστρατηγικα – για να αποκτήσει πρόσβαση στα πετρέλαια της κεντρικής Ασίας] ήταν η Σοβιετική Ένωση. Για αυτό έκανε την επίθεση το 1941. Αν δεν την έκανε, θα κυβερνούσε την Ευρώπη για δεκαετία ίσως. Είχε συντρίψει τους αντιπάλους του στην ηπειρωτική Ευρώπη. Η ΕΣΣΔ τον νίκησε επι του εδάφους.. Και τα γεγονότα όσο και να τα λογοκρίνεις πάντα επιστρέφουν – θα περιμένε κανείς ότι η κατάρρευση των ευρωπαϊκών αποικιών θα είχε εμπεδώση αυτή την αλήθεια στην Ευρώπη... Αλλά προφανώς μερικοί ζουν ακόμα στην εποχή της κοπτοραπτικής στης Ιστορίας.., Αλλά θα έρθει να τους βρει η ιστορία αναπόφευκτα.. Όπως άλλωστε ήρθε και βρήκε τη δυτική Ευρώπη ο αυταρχικός εθνικισμός τον οποίο ενθάρρυνε στην ανατολική Ευρώπη ενάντια στον κρατικό σοσιαλισμό.

3.    Μπορεί να πει κανείς ότι όλα αυτά είναι μια νέα ευρωπαϊκή κατάντια. Αυτοί οι τύποι δεν σέβονται καν απλά ιστορικά τεκμήρια και γεγονότα. Αλλά το υπόβαθρο είναι ακόμα πιο χαριτωμένο.  Ο στόχος, όπως ομολογείται, με την αφέλεια της προπαγάνδας που πίστεψε το ψέμα της, δεν είναι καν η ΕΣΣΔ αλλα η σημερινή Ρωσία «..that promotes the view that Poland, the Baltic States and the West are the true instigators of WWII, is a dangerous component of the information war that aims to divide Europe.”

Το ψέμα: κανένας δεν λέει ότι τα αυταρχικά καθεστώτα και οι ακροδεξιοί στην Πολωνία, και τις βαλτικές χώρες που συνεργάστηκαν με τους ναζί, ξεκίνησαν τον πόλεμο. Αυτοί απλώς προσφέρθηκαν σαν τοπικοί υπηρέτες όπως και ο Μπαντερα στην Ουκρανία. Ο οποίος εκτός από εβραίους σκότωνε μαζικά και Πολωνούς. Και ανάλογοι συνεργάτες των ναζί υπήρξαν και αλλού – τα «τάγματα ασφαλείας» και οι χίτες στην Ελλάδα ας πούμε.

Προφανώς γίνεται προσπάθεια να ξεπλυθούν οι ενοχές όσων προσπαθούν να διατηρήσουν τα καθεστώτα των ολιγαρχών στις βαλτικές χώρες με εθνικιστική γαρνιτούρα που πάει πίσω στους συνεργάτες των ναζί, για να υπάρχει ιδεολογικό αντίβαρο στην αντίσταση εναντίον τους. Και ανάλογα και στην προς μεσαίωνα συντηρητική παράταξη των καθολικών φονταμενταλιστών στην Πολωνία [οι οποίοι  κατά τα αλλα ενοχλούν τους δυτικοευρωπαίους..]. Άλλωστε υπάρχει ήδη ένας τρόμος – οι χώρες της Βαλτικής [τουλάχιστον οι 2, η Εσθονία και η Λετονία], είναι χώρες όπου λειτουργούσαν ρατσιστικά διατάγματα και νομοθεσίες  ενάντια στους ρωσόφωνους. Και οι δυτικοί ξεπλένουν αυτή τη ρατσιστική αθλιότητα, προσπαθώντας να δαιμονοποιήσουν την αντίσταση στο φασισμό.

Άλλωστε είναι εκφραστικό το απόσπασμα – ανησυχούν λέει ότι η αναφορά στην συνεργασία με τους ναζί θα διχάσει την Ευρώπη – θα ανακαλύψουν κάποτε οι δυτικοευρωπαίοι τον ρατσισμό των κρατών της Βαλτικής; Δηλαδή έβαλαν τα πρόβατα του ευρωκοινοβουλίου να ψηφίσουν ένα κείμενο ιστορικής γελοιότητας όσον αφορά τις ανακρίβειες, για να εξυπηρετήσουν τις εσωτερικές ανάγκες επιβολής μερικών κρατών στην ανατολική Ευρώπη που προσπαθούν να αποκαταστήσουν τους συνεργάτες των ναζί. Και καλά όλα αυτά – τα σοσιαλιστικά κόμματα της ανατολικής Ευρώπης που κατάγονται από τα κομμουνιστικά, ψήφισαν τέτοια ανοησία; Και οι απόγονοι ου ιταλικού κομμουνιστικού κόμματος;

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, εναντίον ψήφισαν 66, λευκό έριξαν 52, και από ότι φαίνεται 98 έκαναν αποχή [σύνολο  28.76% δεν υπέκυψε]. Υπερ ψήφισε οι 535 της δεξιάς, των σοσιαλδημοκρατών [ η κατάντια !!] και των πρασίνων [αυτοί ακόμα δεν κατάλαβαν την Ιστορια φαίνεται]. Με δεδομένο ότι η ομάδα της «ενωμένης αριστερας-βορειας πράσινης αριστεράς» που καταψήφισε επίσημαa έχει 41 ευρωβουλευτες, τότε προφανώς ψήφισαν και από άλλες ομάδες ενάντια στο ξεπλυμα [και του ναζισμού, και του ρατσισμού των βαλτικών καθεστώτων κοκ] και αρκετοί με ισχνής Ισως ιστορικής μνήμης απείχαν η έριξαν λευκό. Αλλά μετά το ξέπλυμα των νέο-ναζί της Ουκρανίας αυτό το ψήφισμα, από σους το στηριξαν] είναι τεκμήριο για το πώς το ευρωκοινοβούλιο αξίζει την ανυποληψία που έχει. Και με αυτήν την γελοιότητα ας ελπίσουμε ότι δεν θα έχουν και μούτρα μερικοί να πουλούν «ευρωπαϊκό διαφωτισμό» που μας λείπει τάχα. Να πάτε στις Βρυξέλες να κηρύξετε και μετά να πατε για εκστρατεία διαφωτισμού στις χώρες της Βαλτικής και στην Πολωνία.

Τα πιο πάνω είναι βέβαια παροδικά θεάματα μπροστά στην Ιστορική εξέλιξη.

Αλλά αυτοί που ξεπλένουν σήμερα την απολογία των απογόνων των συνεργατών των ναζί, να το θυμούνται. Γιατί θα έρθει να τους βρει και ξεφτίλα του τι ψήφισαν αλλά και λογαριασμός στο μέλλον. Δαιμονοποιείς σήμερα, σαν όργανο ολιγαρχών και ρατσιστικών καθεστώτων, θα έρθει η εποχή που θα αναζητάς κρυψώνα σαν συνεργάτης ολιγαρχών. Και οι φίλοι των ναζί έβγαζαν διακηρύξεις το 1939 – αλλά το 1945 έψαχναν για κρυψώνες και αλλαγές μάσκας.

ΥΓ. Το πιο πάνω σχόλιο δεν γράφτηκε από άτομο που ανήκε στην κομμουνιστική παράδοση. Αλλά είναι ένα να διαφωνείς με πρακτικές, και άλλο να σιωπάς μπροστά στην αισχρότητα του ψέματος. Χωρίς την ΕΣΣΔ δεν θα ηττόταν όχι μόνο ο φασισμός αλλά δεν θα ξηλώνονταν ούτε η αποικιοκρατία παγκόσμια, ούτε ο μοναρχικός ημιφεουδαρχισμός στην ανατολική Ευρώπη, ούτε η δυτική Ευρώπη [από τον φόβο των κομμουνιστών] θα εγκαθίδρυε το κράτος ευημερίας που υπερασπίζονται μέχρι και οι ακροδεξιοί σήμερα. Αν ήταν να γίνει από τα καθεστώτα της Δύσης κράτος ευημερίας θα γινόταν πριν το 1917 – δεν έγιναν. Αντίθετα οι αστοί και οι συντηρητικοί προτιμούσαν τον Χίτλερ τότε. Είναι και αυτή μια ενοχή που πρέπει να συγκαλυφεί προφανώς. Τα κράτη ευημερίας έγιναν μετά το 1945 όταν ο Κόκκινος Στρατός έφτασε στο κέντρο της Ευρώπης, και οι δυτικοί αστοί έτρεμαν την πιθανότητα να κερδίσουν οι κομμουνιστές τις εκλογές.

 

•  Γιατί μεγάλο μέρος του κοινού της Δημοσιας Σφαίρας στις δυτικές χώρες πιάνονται να είναι σαν τους χάννους από την χειραγώγηση των ΜΜΕ; Η εκστρατεία του βρετανικού κατεστημένου [και των δικτύων της ισραηλίτικης πρεσβείας] ενάντια στον Κόρμπυν: κατηγορώντας τον αντι-ρατσισμό για «ρατσισμό»... Και οι αντιστάσεις με τον διάλογο από τα κάτω…
  
  Αν το ψήφισμα για ξέπλυμα των ταγματασφαλιτών στις χώρες της Βαλτικής [και του σημερινού ρατσισμού τους απέναντι στους ρωσόφωνους κατοίκους τους] είναι τεκμήριο της κατάντιας του «ευρωπαϊκού πνεύματος» η έρευνα που έγινε για την επίδραση στο κοινό των εμφανώς στημένων θεαμάτων και δημοσιευμάτων για δήθεν «αντισημιτισμό» στο βρετανικό Εργατικό κόμμα είναι τεκμήριο του πως μεγάλη μερίδα των δυτικών ακροατηρίων είναι ακόμα αιχμάλωτη της χειραγώγησης των mainstream MME τα οποία ελέγχουν μερικά άτομα όπως ο Μέρντοκ, οι οποίοι σκόπιμα χειραγωγούν για ταξικούς και ιδεολογικούς λόγους. Όπως πάμε στην Κύπρο τελικά θα έχουμε μεγαλύτερη καχυποψία του κοινού για τα ΜΜΕ από ότι οι υποτίθεται πολιτισμένοι του Διαφωτισμού δυτικότερα.
  
  Ας δούμε τα δεδομένα τα οποία καταγράφονται στο βιβλίο «Bad news for Labour». Αρχικά η εκστρατεία στηρίχθηκε σε ένα ορισμό του «αντισημιτισμού» ο οποίος λίγο πολύ θεωρεί ότι αν κανει κάποιος κριτική στο Ισραήλ, είναι αντισημίτης. Αν ας πούμε είσαι ενάντια στον ρατσισμό που ζουν οι παλαιστίνιοι και το πεις, τότε είσαι «αντισημιτιστής». Προφανώς ο Όργουελ μιλούσε για το μέλλον της χώρας του όταν περίγραφε το double speak σαν μια γλωσσα όπου το «άσπρο είναι το μαύρο» όπου «ο πόλεμος είναι ειρήνη» κ.ο.κ. Ακολούθως, με βάση αυτήν την φόρμουλα οι εφημερίδες του Μέρντοκ και των συντηρητικών [συν οι νοσταλγοί του Μπλερ που προφανώς και ταξικά μισούν τον Κόρμπυν] έφτιαξαν μια σειρά από θεάματα για δήθεν ρατσισμό /αντισημιτισμό στο Εργατικό κόμμα. Δηλαδή οι εφημερίδες του Μέρντοκ που παράγουν ρατσισμό ξαφνικά έκριναν άλλους για ρατσισμό.
  Ο Όργουελ στην χώρα του...
  
  Η επίδραση ήταν εντυπωσιακή. Τα θεάματα έσπρωξαν το Εργατικό κόμμα σε έρευνα [κατι που ποτέ δεν έκανε το Συντηρητικο ας πουμε] κλπ, η οποία, έστω και με βάση τον ορισμό που προωθεί το Ισραήλ, βρήκε ότι μόλις το 1% των μελών του Εργατικού κόμματος θα μπορούσαν να θεωρηθούν «αντισημιτιστές» με την ισραηλιτική εκδοχή. Και όμως το κοινό, στην έρευνα που έγινε, φάνηκε να πιστεύει ότι το ποσοστό ήταν... το ένα τρίτο των μελών. Δεν πουλάνε τυχαία αποβλάκωση τα tabloids. Το μέγεθος είναι σαφές: από 1% διόγκωση σε 33%.
  
  Το ελπιδοφόρο είναι ότι στα focus groups όπου υπάρχει διάλογος ανάμεσα στα άτομα που συμμετέχουν στην έρευνα, το ποσοστό της παραπλάνησης υποχωρούσε. Είναι μια άμυνα ο διάλογος από τα κάτω. Πάντα ήταν. Για αυτό άντεξε και η κυπριακή αριστερά αλλά και τα εργατικά και άλλα κινήματα ενάντια στον οχετό των ΜΜΕ που από έλεγχο της εξουσίας κατάντησαν να είναι φορείς της.
  
  «The results showed that on average people believed that a third of Labour Party members had been reported for antisemitism. A key part of the authors’ investigation was to examine how it could be that so many people came to believe this when the actual figure was far less than 1%.
  The book focuses on how this chasm between (mis)perception came to exist. The authors used questionnaires as part of their survey, and the anonymous written answers show just how ignorant and poorly informed many Brits are— a significant percentage believe what they read in the trashy rightwing tabloids or what they see on TV!
  Some focus group members even believed Corbyn would bring in Sharia Law if elected.
  Bad News for Labour begins with an overview of the focus group discussions. Several participants in the focus groups who came believing that a third of Labour Party members had been reported for antisemitism revised this number downwards, sensibly, as the group discussions went on and participants took to educating each other.»
  
  https://www.counterpunch.org/2019/09/18/an-excellent-study-of-the-manufactured-labour-antisemitism-crisis/