Σπόντες [29 Ιουλίου 2019]



  • Όταν ο Πόλυς Πολυβίου χάνει τον έλεγχο και βρίζει σαν σε «καταγώγιο» που θα έλεγαν στην τάξη του – και ουσιαστικά φωνάζει στους δικαστές να τον ευνοήσουν γιατί ο Κώστας Κληρίδης είναι ο «εχθρός» που χάλασε την πιάτσα των δικών-εξυπηρέτησης του βαθέως κατεστημένου ανάμεσα στην τράπεζα Κύπρου και το δικαστικό σύστημα.

    Η αμίμητη δήλωση του δικηγόρου της Τράπεζας Κύπρου, και όπως αποκαλύφθηκε πριν λίγους μήνες, πολύ-παράγοντα [μέσω και ανταλλαγών ή δικτύων συγγενών] του δικαστικού συστήματος [μέχρι και το Ανώτατο], ότι ο κ. Κληρίδης αποτελεί «αίσχος στη δικαιοσύνη της Κύπρου και κατέστρεψε τα δικαστήρια», θα πρέπει να γίνει κατανοητή για αυτό που ακριβώς είναι: μια οργισμένη κραυγή απόγνωσης του βαθέως κράτους/κατεστημένου ότι δεν μπορεί ευκολα πια να στήνει δικαστικές διαδικασίες και να είναι σίγουρο για τις εφέσεις στο Ανώτατο.


    Το περί «εν βρασμώ ψυχής» και άλλες φτηνές ανοησίες του Πολυβίου που είχε μάθει να έχει επιρροή και έλεγχο [όπως φάνηκε και από τις καταγγελίες Ν. Κληρίδη] μέσω των δυο μηχανισμών [χρήματα Τράπεζας Κύπρου και Δικαστικό σύστημα] αποτελούν ένα ακόμα δείγμα αδυναμίας: Λογικά, ο Πολυβίου έπρεπε να διωχθεί δικαστικά για τις λεκτικές του αθλιότητες – το δικαστήριο του χαρίστηκε σε αυτό [άρα έχει ακόμα σκιά επιρρπης το βαθύ κράτος] αλλά τον υποχρέωσε να γλείψει εκεί που έφτυνε – για πρώτη φορά. Διότι αυτό που φαινόταν να λέει, ουσιαστικά, ο Πολυβίου [με βάση όσα μάθαμε φέτος για τα δίκτυα επιρροής του] στους δικαστές ήταν το εξής: Αυτός, ο Κ. Κληρίδης, χάλασε το «σύστημα» που είχαμε, να κανονίζω εξώδικα για συγγενείς και φίλους, και να διορίζω συγγενείς και γνωστούς σας στο δικηγορικό γραφείο. Τώρα αυτός ο «αίσχος» άνοιξε την πόρτα στην διαφάνεια και όλη η κοινωνία συζητά για εμάς και δεν μπορώ πια να σας εξυπηρετώ.


    «
    Κατάστρεψε τα δικαστήρια» όπως τα ξέραμε. Εμείς ο εσωτερικός κύκλος της εξουσίας».Αυτό έλεγε ο Πόλυς. Και του χαρίστηκαν μεν αλλά φαίνεται ότι του είπαν επίσης – κοίτα να δεις «μας βλέπουν όντως, οπότε σκάσε και απολογήσου. Αν θα πάει κάποιος, θα είσαι εσύ και όχι εμείς σε αυτήν την ιστορία». Και έτσι ο Πόλυς θυμήθηκε τον «βρασμό της ψυχής» που δεν μπορούσε να διανοηθεί καν, όταν απάλλασσε αρμόδιους κοκ για την τραγωδία της Ήλιος.Πολλά καλά και εις Ανωτέρα.Τα σέβη μας κύριε Κώστα Κληρίδη [Και η συμβολική αλλά και ουσιαστική κίνηση σας να μιλήσετε στην έδρα αντί στην αθλιότητα του Πολυβίου, κατέδειξε και το πλαίσιο. Και έγινε κατανοητό από την κοινωνία]. Αυτή η κοινωνία οφείλει πολλά στο ήθος σας.

  •         Οι τράπεζες, τα συμφέροντα τους, τα φερέφωνα τους και το νέο-αποικιακό δίκτυο που προσπαθεί να κρατά αιχμάλωτη της κοινωνία. Και παρά τα λεφτά που ρίχνει, και παρά την εκτελεστική εξουσία που την υπηρετεί, φοβάται την αντίσταση… Και έχει δίκαιο. Όπως και το παραμιλητό του Πολυβίου, αυτού το εκπροσώπου του τραπεζιτικού Μινώταυρου, στο δικαστήριο. Να φοβάστε την οργή και της απελπισίας, αλλά ιδιαίτερα της αλήθειας…

    Αυτή η εβδομάδα έμοιαζε με ένα είδος επιστροφής στο παρελθόν. Και πάλι και πάλι, κάθε χρόνο πια αυτήν την δεκαετία, οι τράπεζες σαν γάγγραινα της κοινωνίας. Εκεί ήταν και εκεί παραμένει το πρόβλημα και της οικονομίας και της κοινωνίας. Η νέα του εκδοχή είναι οι εκποιήσεις. Αφού έκλεισε δυο τράπεζες για να σώσει δυο άλλες, ημέτερες, η κυβέρνηση των τραπεζιτικών συμφερόντων, τώρα ξεδιάντροπα απειλεί με αναπομπές που σημαίνουν καλοκαίρι ασυδοσίας για τις τράπεζες στις εκποιήσεις, όπως μας πληροφόρησαν τα φερέφωνα της στα ΜΜΕ.

    Μια κυβέρνηση που απειλεί την κοινωνία η οποία ζητά απλά, μέσω νόμων που ψήφισε η Βουλή, έλεγχο της ασυδοσίας και των παρανομιών των τραπεζών !!! Μια κυβέρνηση που καταφεύγει στο Ανώτατο για να υπερασπιστεί καταχρηστικές ρήτρες.
    Ιδού που κατάντησε το καθεστώς έκτακτης ανάγκης: η εξυπηρέτηση του ημέτερου – και το «ημέτερο» στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι αυτό που εξυπηρετεί τα ξένα συμφέροντα που ελέγχουν πια τις τράπεζες και τα σχετικά δικηγορικά γραφεία.


  •      Το καρτέλ των τραπεζών της εξουσίας και οι μηχανισμοί «χρυσών διαβατηρίων-δικηγορικών γραφείων- developers» σαν μέρος των νέο-αποικιακών μηχανισμών αναπαραγωγής της κρίσης και εξαγοράς/αιχμαλωσίας βασικών θεσμών της κοινωνίας. Και οι αντιστάσεις – εμείς στον ρότσο μας...

    Είμαστε  10 χρόνια μετά το 2009, τότε που μερικές τράπεζες [με κύριο παίκτη της Κύπρου τον Πολυβίου] αγόραζαν αβέρτα ελληνικά ομόλογα τα οποία πουλούσαν οι άλλοι – και φόρτωσαν στην κοινωνία μια κρίση από την οποία δεν φαίνεται να μπορεί να γλυτώσει, αφού τα τραπεζιτικά κεφάλαια, φαίνονται να ελέγχουν και την εκτελεστική εξουσία και μεγάλο μέρος της δικαστικής [όπως φάνηκε και με την αθώωση μετά την καταδίκη του Α. Ηλιάδη]. Τζαι τα φερέφωνά τους [ο κάθε Βικτώρ-Μαρί που τον φόρτωσαν σαν έξτρα κόστος/βάρος στο δημόσιο με καθήκον το ξέπλυμα] ακόμα αναμασούν «
    success story», καθώς είναι εμφανές ότι απλώς έκρυψαν την κρίση κάτω από το τραπέζι, τζαι η κρίση [η οποία ήταν τζαι ένι πάντα τραπεζιτική] εμφανίζεται κάθε λλίον τζαι αναγκάζει τον Αναστασιάδη να αυτοεξευτελίζεται σαν «πρόεδρος» που λειτουργεί σαν δικηγόρος των τραπεζών… Όπως τότε, το 2013, που εκτυπιέτουν στο Γιούρογκουπ να επιβληθεί καθολικό κούρεμα τζαι να παραβιαστεί το όριο προστασίας των 100,000 για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ξένων πελατών του δικηγορικού του γραφείου.

    Έτσι τζαι τωρά. Οι τράπεζες έχουν πάλε πρόβλημα [10 χρόνια «
    success story» σαν το ανέκδοτο του αιώνα] τζαι πάλε τρέχουν να ρίξουν στο βωμό τους χιλιάδες θύματα [δανειολήπτες τώρα]. Διότι όπως διαμορφώθηκε το καρτέλ των 2 ελεγχόμενων από την κυβερνηση τραπεζών [Κύπρου και Ελληνικής] ουσιαστικά ζει από την φτωχοποίηση της κοινωνίας για να εξυπηρετεί τους ξένους μεγαλοκαταθέτες. Αποικιακός Μινώταυρος. Και οι τοπικοί εκπρόσωποι, φαίνεται ότι τρέχουν στα παρασκήνια να υφαρπάσσουν περιουσίες σαν εκπρόσωποι των αποικιακών θεσμών που ρυθμίζουν τις εκποιήσεις.

    Το ότι φοβούνται την αντίσταση, την μνήμη του 2013, το ότι ακόμα και στους θεσμούς υπάρχει αντίσταση, όπως φάνηκε και από το παραμιλητό του Πολυβίου εναντίον του Γενικού Εισαγγελέα, είναι ευχάριστο. Και αυτή η αντίσταση που αναδύεται από τα κάτω στις πολλαπλές μορφές των νέο-αποικιακών εξαρτήσεων που ξεπουλούν την τοπική κοινωνία για τα συμφέροντα των λίγων του δικτύου δικηγόροι-
    developers [με φόντο και πάλι τραπεζιτικά συμφέροντα] φάνηκε και στην μαζική αντίδραση για την τσιμεντοποίηση του Εναέριου στην Λεμεσό. Του «τελευταίου φυλακίου» αντίστασης στην επέλαση του αποικιακού στρατού των εκατομμυρίων για τους λίγους μέσω των χρυσών διαβατηρίων-Πύργων.

    «
    We shall Overcome» που λέει και το ιστορικό τραγούδι των αφροαμερικανών… Και σίγουρα αυτήν την φορά δεν θα υπάρχει λήθη, ούτε θα μπορέσουν ξανά τα ΜΜΕ να επιβάλουν τον μονόλογο που συγκάλυψε τα σκάνδαλα του κάθε συμπέθερου πίσω από την προσπάθεια για καθολικό κούρεμα.

  •         Αυτός δεν είναι πρόεδρος [και ας πληρώνεται από το δημόσιο]  - αυτός είναι δικηγόρος των τραπεζών και των πελατών του δικηγορικού του γραφείου.

    Ο Αναστασιάδης ανέπεμψε τους νόμους για προστασία των δανειοληπτών από παρατυπίες των τραπεζών. Η δικαιολογία του, όπως την πρόβαλε ο Φιλελεύθερος την Τετάρτη σαν «κίνηση ματ» [το οικονομικό
    section του Φιλελεύθερου έχει καταντήσει πια προπαγανδιστικό τμήμα του επιτελείου του προεδρικού φαίνεται] βασίζεται στο ότι παρεμβαίνει, λέει, στο «στο δικαίωμα του συμβάλλεσθε ελευθέρως». Αλλά το συνταγματικό δικαίωμα στην στέγη ή έστω την ισονομία, δεν απασχολεί τον Αναστασιάδη. «Ελεύθερο εμπόριο» έστω και αν αυτοί που έχουν την δύναμη παρατυπούν, χρησιμοποιούν καταχρηστικές ρήτρες, ή, όπως φαίνεται, στήνουν παιχνίδια για να υφαρπάζουν μερικοί περιουσίες ανθρώπων που βρίσκονται σε δύσκολη θέση λόγω ακριβώς της κρίση που προκάλεσαν οι τράπεζες. Η πιθανότητα πολλαπλών συγκρούσεων συμφερόντων πλανιέται πια παντού στο σκηνικό των τραπεζιτικών συμφερόντων και των εκποιήσεων.

    Αν πάρει κάνεις σοβαρά το τί λέει ο Αναστασιάδης στις εναγώνιες προσπάθειες του για προσφορά υπηρεσιών στις τράπεζες και στους ξένους μεγαλοκαταθέτες, τότε και το δικαίωμα στην απεργία θα μπορούσε να κηρυχθεί παράνομο, ή και η υποχρέωση των εργοδοτών να προσφέρουν στο ταμείο συντάξεων, ή και η προστασία οικολογικών [η αρχαιολογικών κοκ] χωρών απέναντί στο αίτημα μερικών να πουλούν/κάνουν ότι θέλουν με βάση το εμπορικό συμφέρον ενάντια εμφανώς στο συλλογικό κοκ. Το ότι ο Αναστασιάδης δεν μπορεί να κατανοήσει τέτοιες προεκτάσεις δεν είναι δικαιολογία. Πληρώνεται και αντί να υπηρετεί την κοινωνία υπηρετεί μια ομάδα με την οποία έχει σύγκρουση συμφερόντων λόγω του οικογενειακού δικηγορικού γραφείου… Αυτό είναι σκάνδαλο που αρχίζει πλέον να μυρίζει επικίνδυνα. Και κάποτε μερικοί ίσως να πρέπει να καταλάβουν και τι λέει το Σύνταγμα όντως, αλλά και τί λένε οι ευρωπαϊκές νομοθεσίες, πέρα από την λαγνεία προβολής της «Ευρώπης» χωρίς όμως να ενδιαφέρονται για το περιεχόμενο των σχετικών θεσμών.


    Η πρακτική [διότι «λογική» δεν υπάρχει] του Αναστασιάδη λέει ότι η προστασία των πολιτών από αυθαιρεσίες επιχειρήσεων, θεωρείται αυτό το πλαίσιο εμπόδιο – και το πολεμά ο υποτιθέμενος πρόεδρος που λειτουργεί όμως σαν δικηγόρος ιδιωτικών συμφερόντων.


  • Απλό παράδειγμα από την καθημερινότητα του πως οι Τράπεζες λειτουργούν, παραβιάζοντας κάθε έννοια ισονομίας με την συγκάλυψη μερίδας του δικαστικού συστήματος.

Christos Poutziouris
«Υπόλοιπο Δανείου τέλος 2012 το ποσόν των €9.600.
Τόκος στην συμφωνία δανείου 5,75%.
Απόφαση δικαστηρίου το 2013 τόκος 13,75% ερήμην του δανειολήπτη.
Πληρώθηκαν μηνιαίες δόσεις €16.000.- και σήμερα το υπόλοιπο του δανείου είναι €16.500.
Έτσι κλέβουν τον κόπο και τον ιδρώτα του κόσμου οι σημερινοί τοκογλύφοι με δικαστική βούλα και κανένας δεν τους ενοχλεί αλλά όποιος νόμος έρχεται να δώσει μία προστασία στον κόσμο τον αναπέμπουν μάλιστα..»

·        Απλό παράδειγμα του πώς δίκτυα-συγγενείς κοκ των παραγόντων των τραπεζών λειτουργούν επίσης σαν παράλληλα δίκτυα υφαρπαγής περιουσιών και πλούτου από τα θύματα της κρίσης που προκάλεσαν οι τράπεζες:

Andreas
Anastasiou
:
«Με απόφαση του δικαστηρίου Λευκωσίας εγκρίθηκε το σχέδιο διακανονισμού μεταξύ τράπεζας Κύπρου και Gordian holdings, που προνοεί μεταβίβαση 2.5 δις δάνεια από τράπεζα Κύπρου στην Gordian holdings. Στην απόφαση εμπλέκονται και 6 εταιρείες (AION BOC 1,2,3,4,5,6) με διευθυντή τον Κραμβή (γαμπρό του Πολυβίου. Θέλετε άλλες αποδείξεις για το σχέδιο μεταφοράς των στοιχείων ενεργητικού της τράπεζας (υποθήκες) σε εταιρείες δικών τους συμφερόντων ή φίλων τους;;;; Το λέμε εδώ και πάρα πολλούς μήνες. Οι πολιτικοί παίζουν πελλόν



  • Είναι εμφανές πια ότι ο Αναστασιάδης αδυνατεί να συμπεριφερθεί στοιχειωδώς ως πρόεδρος των πολιτών. Εξακολουθεί χρόνια μετά την εκλογή του σαν προέδρου να αντιλαμβάνεται την θέση του σαν «δικηγόρος των τραπεζών και των μετόχων τους» - ιδιαίτερα βέβαια των πελατών του δικηγορικού του γραφείου ή άλλων σχετικών συμφερόντων. Η αδυναμία του να κατανοήσει την σύγκρουση συμφερόντων είναι κωμικοτραγική – όπως εκφράζεται και στην μεροληπτική του ανικανότητα να στηρίξει την ισονομία, αλλά και στην ιδιοτελή νοοτροπία της λειτουργίας/πρακτικής του σε μια σειρά από το τομείς.
    Πρέπει να τεθεί ζήτημα ξεκάθαρα πια για την σύγκρουση συμφερόντων του Αναστασιάδη.

    Και να διερευνηθούν τα συμφέροντα που εξυπηρετούνται σε βάρος των ισονομίας.



  • Η ιδιοτελής συμπεριφορά του Αναστασιάδη σαν βασικό χαρακτηριστικό της ιστορικής πολιτικής του αυτοεικόνας: όταν οι πελατειακές σχέσεις γίνονται η επίσημη πολιτική του κράτους τότε το σύνταγμα του γίνεται κουρελόπανο για τα ημέτερα συμφέροντα.

    Ο Αναστασιάδης δεν προσπαθεί καν να εξυπηρετήσει το «τραπεζιτικό σύστημα» σαν ένα είδος συνόλου ιδιωτικών θεσμών. Από την αρχή της θητείας του με την εισήγηση για καθολικό κούρεμα, ο βασικός του στόχος ήταν να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πελατών του δικηγορικού του γραφείου –και άρα συγκεκριμένων τραπεζιτικών συμφερόντων. Έτσι σκιζόταν στο Γιούρογκουπ του 2013 να επιβληθεί καθολικό κούρεμα [που θα παραβίαζε και τοπικούς και ευρωπαϊκούς νόμους – και το σύνταγμα, αλλά τότε, για όσα εξυπηρετούσε δεν ήταν πρόβλημα] για να πληρώσουν λιγότερα οι πελάτες του δικηγορικού του γραφείου και να πληρώσουν το μερίδιο τους οι υπόλοιποι καταθέτες [μικροί και μεσαίοι]. Και όσοι συγκαλύπτουν εκείνο το έγκλημα [το οποίο ευτυχώς αποτράπηκε με λαϊκή εξέγερση] ουσιαστικά συγκαλύπτουν το γεγονός ότι ο Αναστασιάδης λειτουργεί σαν δικηγόρος και όχι σαν πρόεδρος πολιτών.


    Από τότε, το 2013, η θητεία του ήταν μια πορεία εξυπηρέτησης ημέτερων, που οδήγησε στο κλείσιμο των 2 τραπεζών [Λαϊκής και Συνεργατισμού] για να εξυπηρετήσει συμφέροντα στην Τράπεζα Κύπρου και την Ελληνική.
    Αυτός ο άνθρωπος φαίνεται ότι δεν μπορεί να καταλάβει την έννοια κοινό συμφέρον. Φαίνεται να λειτουργεί μόνο με όσα του πουν ότι είναι το συμφέρον των πελατών του.

    Το έδειξε, άλλωστε, ξεκάθαρα με την συμμετοχή του δικηγορικού του γραφείου στο σκάνδαλο [και με ευρωπαϊκή βούλα σκάνδαλο] «χρυσών διαβατήριων»-«εργοληπτικών εταιρειών» με την οικογένεια του να παίζει σε όλα τα ταμπλό – πρόεδρος που εγκρίνει το σχέδιο, δικηγορικό γραφείο της φαμίλιας που πουλά διαβατήρια, γαμπρός που κτίζει πύργους..



  • Αναστασιάδης - Πολυβίου – βίοι παράλληλοι; Και κάθε φορά που η Βουλή, σαν το αντιπροσωπευτικό σώμα της διακυβέρνησης της χώρας ψηφίζει κάτι που δεν ευνοεί τους τραπεζίτες, ο Αναστασιάδης το αναπέμπει στο Ανώτατο, όπου ο Πολυβίου, σύμφωνα με όσα τεκμηριωμένα μάθαμε φέτος, είχε [έχει ακόμα;] τα δίκτυα επιρροών για να μπλοκάρει οτιδήποτε δεν συμφέρει στην Τράπεζα Κύπρου και τα συμφέροντα των μεγαλομέτοχων της.

    Αυτό ελπίζουν και αυτήν την φορά. Όμως τώρα πια ο κάθε Νικολάτος ξέρει ότι η κοινωνία παρακολουθεί – γιατί είναι γνωστά πια τα σκηνικά εξώδικων διακανονισμών των συγγενών του από τον Πολυβίου εκ μέρους της Τράπεζας Κύπρου. Και αυτό βέβαια αφορά και τον Τ. Οικονόμου που πήρε τις προαγωγές μετα την μεροληπτική του επίβλεψη της δίκης του Κ. Παπακώστα, όπως και άλλους δικαστές με συγγενείς στο δικηγορικό γραφείο Πολυβίου.


    Κάποτε αυτό το κράτος ζούσε με την επίκληση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης. Τώρα φαίνεται να περνά σε ένα είδος ξεδιάντροπης επιβολής ενός είδους αυταρχικής διακυβέρνησης με βάση την διαπλοκή μερικών συμφερόντων - με κομβικά σύμβολα ένα δικηγόρο που κάνει τον πρόεδρο, και μιας δικαστικής εξουσίας που φαίνεται να είναι εξαρτωμένη από το δικηγορικό γραφείο.


    Να καθαρίσει, λοιπόν, η εικόνα. Ήδη στην Βουλή φαίνεται να διαμορφώνεται μια πλειοψηφία προστασίας των πολιτών από τα ζόμπι των τραπεζών. Θα δούμε και τι θα γίνει στο Ανώτατο. Αλλά αυτή σύγκρουση δεν θα μείνει μόνο σε ελεγχόμενους θεσμούς.


    Θα πρέπει να πάει και Ευρώπη και να διαμορφωθεί ένα εσωτερικό μέτωπο ελέγχου του καρτέλ των τραπεζών. Άλλωστε είναι η πίεση από τα κάτω που κάμνει τζαι την Βουλή να σούζεται.



  • Μέχρι και η Ευρώπη πια θα επιβάλει κυρώσεις για τις παρανομίες των τραπεζών και ο δικηγόρος-πρόεδρος σέρνεται σαν εξαρτώμενος και υποβάλει αναπομπές:

    «Στο σκαμνί για ρήτρες. Καμπανάκι Κομισιόν για απροστάτευτους καταναλωτές. Για άλλη μια φορά η Κύπρος στο στόχαστρο Ευρωπαίων εταίρων. Η Κομισιόν κρούει καμπανάκι στις κυπριακές αρχές. Ουσιαστικά η Κύπρος τιμωρείται λόγω πρακτικών που ακολουθούνταν [τόσο από τις τράπεζες, όσο και
    developers] κατά την περίοδο της φούσκας των ακινήτων..»
    [Φιλελεύθερος, 26 Ιουλίου 2019, σελ. 9]


    Και επειδή οι ρήτρες ευνοούν τους ημέτερους τίποτα δεν γίνεται.

    Έτσι αφού χαρίστηκαν φόροι στην Τράπεζα Κύπρου [σε ένα σκάνδαλο ευνοιοκρατίας που παραβιάζει και την ισονομία και την έννοια του εμπορικού έστω ανταγωνισμού] τώρα θα πληρώνουμε και πρόστιμα για την προστασία των συμφερόντων του δικτύου των τραπεζών...;

    Κοντεύουμε την στιγμή που τα συνθήματα θα είναι εστιασμένα: «Όχι στο παρακράτος Πολυβίου».



  • Και με φόντο όλα αυτά, ωρύετο και ένας κ. Σύκας του ΔΗΣΥ στη συζήτηση για την προσπάθεια τσιμεντώματος του Εναέριου, γιατί να πει ένας πολίτης ότι ο «πρόεδρος συμπεριφέρεται όπως ένας κτηματομεσίτης»…

    Υπάρχει έστω και η ελάχιστη αμφιβολία, αγαπητέ, με βάση τα τεκμήρια της πρακτικής των οικογενειακών επιχειρήσεων; Άντε να πει κανείς ότι είναι ημιτελής περιγραφή – ότι έπρεπε να περιγράφει ότι λειτουργεί σαν «δικηγόρος – κτηματομεσίτης», αντί μόνο σαν κτηματομεσίτης.

    Και ωρύετο ο άλλος για τους… θεσμούς!

    Ειδοποίησε τον πρόεδρο σου για την ευαισθησία σου για τους θεσμούς.

    Αυτός τους εξευτελίζει καθημερινά.

    Και τον σεβασμό δεν τον αποκτάς αυτόματα – τον κερδίζεις.

    Και αυτός δεν φαίνεται να κάνει και πολλά, άλλο από το να σέρνει τον θεσμό στην λάσπη αυτού που φαίνεται σαν ημετεροκρατία και των πελατειακές σχέσεις.



  • Quo Vadis [που πάεις] ΔΗΚΟ?
    Η κατάσταση με το ΔΗΚΟ γίνεται ενδιαφέρουσα – σε λίγο μπορεί να παίζονται και στοιχήματα για το τι τελικά θα αποφασίσει.
    Τζαι τούτο έννεν ειρωνικό – εν καλλύτερα να σούζεται το τρίτο μεγαλύτερο κόμμα, παρά να σύρεται που τον Αβέρωφ. Για ένα διάστημα οι πληροφορίες για την στάση του ΔΗΚΟ σε σχέση με τις αναπομπές Αναστασιάδη τζαι τα τσιριχτά των τραπεζιτών για τις εκποιήσεις [καθως έβλεπαν μια έστω και υποτυπώδη προσπάθεια ελέγχου της ασυδοσία τους] οδηγούσαν στην επανασύσταση του δίδυμου «Αβέρωφ-Ν.Παπαδόπουλου».

    Ταυτόχρονα όμως ακούγονταν διάφορες φωνές από το στελέχη του ΔΗΚΟ ενάντια σε υποχώρηση από την αρχική τους θέση. Καταγράφουμε ενδεικτικά την θέση του κ. Τσίγκη:


    «Π
    αρακολουθώ προς μεγάλη μου έκπληξη (που μου θυμίζει τις παλιές εποχές του 1999 του ΧΑΚ) ότι τις τελευταίες μέρες δεν έμεινε θεσμός για θεσμός (Επιχειρηματικοί Φορείς, θεσμοθετημένα (ή/και συμβουλευτικά) Συμβούλια, Σύνδεσμοι κτλ..., που δεν έχουν τοποθετηθεί εναντίον των προτάσεων νόμου του ΔΗΚΟ – Νικόλας Παπαδόπουλος και της ΕΔΕΚ – Μαρίνος Σιζόπουλος που πέρασαν δημοκρατικά από την πλειοψηφία της ολομέλειας της Βουλής των Αντιπροσώπων στις 12/07/19.

    Δεν είδα αυτούς τους «αντικειμενικούς» θεσμούς τόσο καιρό που οι Τράπεζες είχαν και έχουν τόση ασυδοσία, τόσες απαράδεκτες συμπεριφορές και νοοτροπίες, μη εφαρμόζοντας τον κώδικα της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου (ΚΤΚ) για τις αναδιαρθρώσεις ή εξοφλήσεις των δανείων, χρεώνοντας τόκους υπερημερίας και υπερχρεώσεις να πουν κάτι στην παρουσία ή μη του αγαπητού μου ΥΠΟΙΚ κ. Χάρη Γεωργιάδη.


    Κύριοι μην ανησυχείτε..., το ΔΗΚΟ και η ΕΔΕΚ πιστεύω δεν έχουν επιλογή... Θα στηρίξουν τη μεσαία τάξη, τον απλό κόσμο και οπωσδήποτε το κύρος και την αξιοπρέπεια της ιστορίας τους και των προτάσεων τους. Αρκετή ευκαιρία και στήριξη έδωσαν στις Τράπεζες, τώρα είναι η ώρα του απλού κόσμου!»


    https://www.sigmalive.com/news/opinions_sigmalive/579937/giati-na-fortothei-to-varos-ton-ekpoiiseon-to-diko


    Η ιστορική πραγματικότητα είναι ότι τέτοιες θέσεις δεν θα έπρεπε να είναι παράξενες για το ΔΗΚΟ.. Είναι, όχι μόνο κόμμα του Κέντρου, το οποίο στήριξε την δημιουργία κράτους ευημερίας με κρατικό παρεμβατισμό, αλλά, για όσους ξεχνούν [και στο ΔΗΚΟ ίσως..:)] ανήκει στους σοσιαλδημοκράτες της Ευρώπης θεσμικά.


    Από την άλλη, η συμπόρευσή του με την πολιτική συγκάλυψης των τραπεζών και πριν το 2013 [με εξαίρεση την απόρριψη του καθολικού κουρέματος, όπου βρέθηκε για λίγο με τα συμφέροντα της πλειοψηφίας] αλλά και μετά, η οποία κωδικοποιήθηκε σαν το «δίδυμο Αβέρωφ-Παπαδόπουλος» φαίνεται να πλανιέται ακόμα. Η αλήθεια είναι ότι από το 2015 φαίνεται να αναζητά κάποια μετακίνηση από εκείνην την κωδικοποίηση, και κάπως πιο έντονα πρόσφατα.  Και το θέμα δεν φαίνεται να είναι μόνο το πώς βλέπει τα πραγματα και πως κινείται ο Ν. Παπαδόπουλος, αλλά και πως ισόρροπα πια το κόμμα το οποίο φαίνεται να κατάφερε να συγκεντρώσει και πάλι το μεγαλύτερο ποσοστό των ιστορικών του ψήφων – άρα και τα συμφέροντα που εκπροσωπεί αυτός ο χώρος.


    Το σαββατοκυριακο είχαμε, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, νέα συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΔΗΚΟ. Και ο Φιλελεύθερος που λειτουργεί, αυτήν την περίοδο, και σαν φερέφωνο πια της ρητορικής και των υποβολών των τραπεζιτών, άνοιξε πάλι τα παραθυράκι της φαντασίωσης των τραπεζών: για αλλαγή στάσης του ΔΗΚΟ.
    Θα δείξει...

    Μπορεί να διαφωνούμε σε διάφορα με το ΔΗΚΟ, αλλά η απόφαση του να ψηφίσει τους νόμους αρχικά κα ακολούθως να υιοθετήσει το «όχι» στην αναπομπή των νόμων για την προστασία των δανειοληπτών, ήταν/είναι μια ευχάριστη κίνηση. Ελπίζουμε να έχει και συνέχεια και να συγκροτηθεί μια σταθερή πλειοψηφία στην Βουλή ενάντια στην δικτατορία/αυταρχισμό των τραπεζών μέσω του δικηγορικού γραφείου στο λόφο του προεδρικού με την μεσολάβηση του όποιου Αβέρωφ.


    Και μια πλειοψηφία στην Βουλή είναι από τα ελάχιστα στοιχεία θεσμικής άμυνας που έχουν μείνει στην κοινωνία.

    Όταν οι τραπεζίτες απαιτούν ουσιαστικά να έχουν απόλυτο έλεγχο, να αποκλείουν τους αδύναμους από οποιοδήποτε σχέδιο στήριξης, και χωρίς ντροπή δεν θέλουν καν επέμβαση στην ασυδοσία των υπερχρεώσεων κοκ, τότε η αθλιότητα μας κοιτάζει κατάματα.
    Και ο/η καθένας/καθεμιά οφείλει να πάρει θέση.
    Και με βάση αυτή θα κριθεί…



  • Σώστε τον Εναέριο Ι: Αποχαιρέτα την Λεμεσό που χάνεις ή μπορεί ακόμα να σωθεί η παραλία της Λεμεσού; Ένα στημένο θέαμα στο Δημαρχείο τζαι η ελπίδα ένος  πλουραλιστικού πλήθους που διεκδικούσε την πόλη του που μοιάζει να χάνεται πια από πύργους που πληρώνουν χοντρά.

    Η συγκέντρωση της Τέταρτης στην Λεμεσό, για δημόσια Διαβούλευση σε σχέση με την «ανάπτυξη στην Εναέριο»  ήταν αποκαλυπτική σε δυο επίπεδα: για το ότι κάποιοι φαίνεται να είχαν στήσει μια διαδικασία [στην οποία με βάση όσα ευτράπελα είδαμε και ακούσαμε, δύσκολα πείθεται κάποιος/α ότι δεν υπάρχουν και κάποια ενδεχομένα «συμφέροντα» μετά τον πανικό που προκάλεσε από μόνη της η λέξη] για να συγκαλυφθεί το γεγονός ότι θα δοθεί το φιλέτο στον Εναέριο σε κάποιους που θα βγάλουν χρήματα από την δημόσια ιδιοκτησία κτίζοντας ένα ακόμα Πύργο και τσιμεντώνοντας τον τελευταίο ανοιχτό χώρο στην περιοχή.


    Αλλά και το ότι αναδύεται πια στην Λεμεσό μια δυναμική αντίστασης, με κόσμο από διάφορους χώρους, ηλικίες, ευαισθησίες που συγκροτεί μια ελπίδα η οποία πλημύρισε ασφυκτικά την αίθουσα και διέλυσε την όποια φαντασίωση όσων έστηναν το θέαμα ότι θα μπορούσε να περνούσε απαρατήρητο το πλάνο να ξεπουληθεί ο Εναέριος για τα όποια συμφέροντα.


    Η παρουσίαση μύριζε στημένη διαδικασία. Ο εκπρόσωπος της υποτιθέμενης έρευνας της
    Deloitte υπόσχετουν εισοδήματα για τον Δήμο [ενώ πριν ο Δήμαρχος μας είχε πει ότι «ουδέν αναληθέστερο» ότι η «ανάπτυξη» θα γινόταν γιατί είχε οικονομικές ανάγκες ο Δήμος], εμάσαν τα λόγια του όσον αφορά το τι θα κτίζονταν τζαι έδειχνε κάτι διαφάνειες που εν εμπόρεν να δει ο κόσμος, για να αποφύγει να πει ότι βασικά θα έκτιζαν ένα Πύργο για να πουλούν διαμερίσματα. Έτσι αναμασούσεν το εμβαδόν που θα επολλαπλασιάζετουν χωρίς να λαλεί το οφθαλμοφανέστατο – ότι ο «πολλαπλασιασμός» σήμαινε ότι θα έκτιζαν Πύργο. Τζαι όταν αργότερα ρώτησαν τον Δημοτικό Μηχανικό του Δήμου ξεκάθαρα, ήταν embarrassing η προσπάθεια του να καμώνεται ότι δεν καταλάβαινε την απλή ερώτηση «πόσοι όροφοι». Και στο τέλος όσα επαρουσίαζεν η μελέτη της Deloitte καταρρεύσαν σαν χάρτινος πύργος όταν υποδείχτηκε από αρμόδιους στην τουριστική βιομηχανία κοκ, ότι ουσιαστικά ένα «συνεδριακό» και ένα «ξενοδοχείο» δεν θα  είναι βιώσιμο [πέρα από τα διαμερίσματα του «πύργου»!!!] [με βάση την πιθανή κερδοφορία].

    Παραπλανητική, φαίνεται όμως να ήταν και η  η υπόσχεση ότι θα βρισκόταν επενδυτής να δεχθεί να κτίσει τέτοιο Πύργο, τον οποίο πρώτα να εκμεταλλευτεί εκείνος και μετά να τον επιστρέψει στην πόλη μερίδες δεκάδες χρόνια. Θα πρέπει να δώσουν την όλη επένδυση για πάνω από αιώνα σε κάποιον ιδιώτη. Τζαι βασικά δεν θα υπήρχε καμία εξασφάλιση [με βάση τζαι την εμπειρία από άλλα έργα] ότι τα σχέδια/υποσχέσεις για δημόσια πλατεία κοκ θα τηρούνταν. Το γεγονός δε ότι ο εκπρόσωπος του λογιστικού γραφείου νόμιζε ότι αν μεγαλώσει [με υπόγειο παρκινγκ] η διαθεσιμότητα παρκαρίσματος θα ήταν «θετικό» [για κέρδη] χωρίς να μπορεί να σκεφτεί καν το κυκλοφοριακό χάος, και τις άλλες επιπτώσεις όπως οι οικολογικές [ή πολεοδομικές – όπως το αποχετευτικό], ήταν εκφραστικό της κωμικής παράστασης.


    Η όλη εικόνα έμοιαζε με μια προσπάθεια να εκμαιευτεί μια έγκριση [από το κοινό και ακολούθως από το Δημοτικό Συμβούλιο] για να δοθεί το έργο σε κάποιον ιδιώτη/συμφέροντα, και αυτός μετά….να κάμει ότι θέλει…   Και η συγκάλυψη του τσιμεντώματος της περιοχής ήταν από μόνη της ύποπτη. Όπως και ο πανικός των υπεύθυνων μπροστά στην πιθανότητα να γίνει Δημοψήφισμα για το θέμα.. Το γιατί αποκλείστηκε σε αυτό το πλαίσιο [με συνυπολογισμό των πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων κοινωνικά οικολογικά, κυκλοφοριακά κοκ] η πιθανότητα για «ήπια ανάπτυξη» με πλατεία και μερικά μικρά κτίσματα [η οποία φαίνεται να ήταν η βασική αιχμή όταν εγκρίθηκε πριν χρόνια η όποια «ανάπτυξη»] δημιουργούσε αναπόφευκτα την υποψία ότι κάποιοι προσπαθούσαν να πουλήσουν κάτι, χωρίς καν να αφήνουν το κοινό να δει τα προβλήματα/μειονεκτήματα [ή και αντιφάσεις] της πρότασης τους ή τα πλεονεκτήματα άλλων πιθανοτήτων.
     


  •  Σώστε τον Εναέριο ΙΙ: όταν ένας δημοτικός γραμματέας, που υποτίθεται κάνει τον συντονιστή, όχι μόνο παρεμβαίνει, φωνάζει, αλλά και τεκμηριωμένα παραπλανεί, δημιουργεί αναπόφευκτα την αίσθηση ότι κάποιοι κάτι θέλουν να κρύψουν…Ακόμα χειρότερη όμως ήταν η αυταρχική [και σαφώς ύποπτη] η στάση του Δημοτικού Μηχανικού και νυν προσωρινού Γραμματέα του Δημοτικού συμβουλίου [του ατόμου δηλαδή που παρουσιάζει και στους υπολοίπους του δημοτικού συμβουλίου προτάσεις κοκ]: Αντί συντονιστής ήταν εμφανώς στρατευμένος σε μια μεροληπτική προσπάθεια να φωνάζει και να παρεμβαίνει για να σχολιάζει ερωτήσεις – με αποκορύφωμα να προσπαθεί εμφανώς να παραπλανήσει με ένα αυταρχικό τόνο επιβολής – λες και αυτός πλήρωνε τους πολίτες και όχι αυτοί αυτόν.

    Δυο παραπλανήσεις ήταν ιδιαίτερα εκφραστικές και θέτουν ζήτημα φερεγγυότητας του τι αποφασίζεται στο Δημοτικό Συμβούλιο με τέτοιο γραμματέα; Κατ’ αρχήν επέμενε, λες και είναι απόγονος κανενός Λουδοβίκου [«το κράτος είμαι εγώ»] ότι η  δημόσια διαβούλευση γινόταν χατιρικά – δηλαδή ο τύπος, το δημοτικό συμβούλιο κοκ έκαναν χατίρι στους πολίτες. Όταν του υποδείχτηκε ότι παραπλανούσε, επέμενε να φωνάζει και να επιμένει. Όταν του υπέδειξαν την συμφωνία του Άαρχους, άρχισε να μασά.


    Αλλά ήταν αυτός, ο δημοτικός γραμματέας που δεν φαινόταν να έχει ιδέα [και επειδή αυτό αποκλείεται αφού ο δήμος είναι στα δικαστήρια για παραβίαση της αρχής]  λογικά παραπλανούσε συνειδητά. Και σαν να μην έφτανε αυτό, όταν τέθηκε το αυτονόητο ερώτημα, μετά την διάτρητη [όσον αφορά τις απαντήσεις για τα προβλήματα] παρουσίαση της
    Deloitte, με ποιο τρόπο θα διασφαλιζόταν ότι δεν θα παραβίαζε ο ιδιώτης που θα αναλάμβανε το έργο τις όποιες πρόνοιες προβάλλονταν τώρα για να περάσει από το δημοτικό συμβούλιο, άρχισε πάλι να ωρύεται, και να επιμένει ότι δεν έγιναν αλλαγές σε σχέδια [λ.χ. για τα έργα στο λιμάνι]. Και όταν ύστερα από ώρα τελικά του υποδείχτηκε τεκμηριωμένα ότι παραπλανούσε και πάλι, απλά είπε «απολογούμαι» λες και δεν έγινε τίποτα.

    Τι να πιστέψει κανείς από μια τέτοια ρητορική πια;

    Ο δήμαρχος φαινόταν σαν ένας αχυράνθρωπος /
    straw man. Εμφανίστηκε στην αρχή και στο τέλος λες και κρυβόταν και στο τέλος αναμασούσε κοινοτυπίες μπροστά σε ότι εμφανιζόταν σαν προσπάθεια παραπλάνησης του κοινού. Να αναφέρουμε επίσης τον αντιδήμαρχο, τον κ. Σύκα, που ωρυόταν επίσης  για «σεβασμό τους θεσμούς» χωρίς να μπορεί εμφανώς να ακούσει τον τόνο της φωνής του [λες και ήταν επαρχιακός διευθυντής χωροφυλακής την δεκαετία του 1930] και μάλιστα αν αναλογιστεί κανείς το γεγονός ότι η παρουσίαση στη οποία προσκλήθηκε το κοινό αποδεικνυόταν παραπλανητική.

    Και ήταν εκφραστικό ότι σε αυτό το πλαίσιο μερικοί φάνηκαν να παθαίνουν πανικό όταν τέθηκε από τους πολίτες θέμα «συμφερόντων» [αυτό που ήθελαν μερικοί, όπως ο γραμματέας και ο κ. Συκας, με τις φωνές τους, φαινόταν να είναι η λογοκρισία αυτών των υποψιών και θέσεων] και σχεδόν να πάθουν αποπληξία όταν ακούστηκε η θέση για «Δημοψήφισμα».



  • Σώστε τον Εναέριο ΙΙΙ: Το μόνο θετικό, και πραγματικά ευχάριστο και ελπιδοφόρο της  δημόσιας διαβούλευσης για τον Εναέριο στην Λεμεσό ήταν το κοινό.

    Μαζικό [η αίθουσα ήταν υπερπλήρης] με πάθος, και αποφασιστικότητα – ορθολογική και συναισθηματική. Ήταν εντυπωσιακό ότι ακόμα και άτομα με φιλική προσέγγισή προς τα άτομα της εξουσίας, έθεταν ζητήματα αμφιβολίας και εναντίωσης στο θέμα της ανέγερσης Πύργου στον Εναέριο. Καθώς όμως άκουγα την κ. Έρμα των χειμερινών κολυμβητών να περιγράφει την κατάσταση στην θάλασσα, με τις επιπτώσεις από τους Πύργους, και τους περίοικους των αναπτύξεων  να περιγράφουν την κόλαση που τους επιβάλλεται από το καθεστώς των χρυσών διαβατηρίων –πύργων για τα συμφέροντα των λίγων, η ζεστασιά που δημιουργούσε η εμπλοκή του κοινού, πάγωνε μπροστά στην εικόνα της καταστροφής της Λεμεσού στην παραλία η οποία συντελείται- και η οποία θα ολοκληρωθεί αν καταστραφεί και ο ανοικτός χώρος του Εναέριου.


    Είναι μια καταστροφή που γίνεται ντε φάκτο πια. Με άδειες που βγαίνουν πριν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες. Λες και τις προωθεί ένα «αόρατο χέρι» όπως περίγραψε ένα άλλο ανάλογο σκάνδαλο ο γενικός ελεγκτής. Με αξιωματούχους που προσπαθούσαν να παραπλανήσουν εκεί μπροστά μας. Αυτοί οι άνθρωποι καταστρέφουν ένα μέρος της συλλογικής ζωής. Και τρέμουν στην λέξη «συμφέροντα» [ή «πολιτική»] όπως ένας νευρωτικός μπροστά στην ανάλυση του συμπτώματος του – και πανικοβάλλονται από την λέξη «δημοψήφισμα».


    Αποχαιρέτα την λοιπόν την Λεμεσό, ή θα τα καταφέρουμε και αυτή την φορά.. αλλά για να τα καταφέρουμε χρειάζεται πια να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομα τους. Και όχι να προσπαθούν μερικοί να λογοκρίνουν γιατί ονομάζεται η αλήθεια – είτε λέγεται πολιτική, είτε λέγεται συμφέρον. Επειδή όταν συντελεστεί η καταστροφή όσοι συμμετέχουν τώρα στο έγκλημα θα είναι αλλού. Και όταν τότε γίνει έρευνα, κάποτε στο μέλλον, ίσως το σκάνδαλο του ΣΑΠΑ στην Πάφο να είναι μικροπράγματα μπροστά στις επιπτώσεις του συνδρόμου «χρυσά διαβατήρια –πύργοι -καταστροφή της παραλίας της Λεμεσού »…



  •  Σώστε τον Εναέριο ΙV: Τεκμηρίωση της παραπλάνησης του Δημοτικού Μηχανικού και προσωρινού γραμματέα του δημοτικού συμβουλίου – που παρουσίαζε την δημόσια διαβούλευση σχεδόν σαν ελεημοσύνη φεουδαρχών σε δουλοπάροικους…

    Loucia
    Demetriou
    :
    Ένα πρώτο σχόλιο για τη Δημόσια Διαβούλευση που έγινε ψες για το θέμα της ανάπτυξης του Εναερίου. Επειδή ο Δήμος ισχυρίστηκε ότι η Δημόσια Διαβούλευση δεν προβλέπεται από τη νομοθεσία, κι ότι η υποχρέωση του Δήμου για δημόσια συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων είναι "προαιρετική", παραθέτω ηλεκτρονικά για τους συμπολίτες μου τον νόμο που θεσπίστηκε από την Κυπριακή Δημοκρατία για την επικύρωση της τήρησης της Σύμβασης του Άαρχους - [Ο περί της Σύμβασης του Άαρχους Αναφορικά με την Πρόσβαση στην Πληροφόρηση, τη Δημόσια Συμμετοχή στη Λήψη Αποφάσεων και την Πρόσβαση στη Δικαιοσύνη σε
    Περιβαλλοντικά θέματα (Κυρωτικός) Νόμος του 2003 εκδίδεται με δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Κυπριακής Δημοκρατίας σύμφωνα με το Άρθρο 52 του Συντάγματος] και ο οποίος δημοσιεύθηκε στην επίσημη εφημερίδα της ΚΔ.

  • Σώστε τον Εναέριο V: Το σενάριο το οποίο μπορεί να επιβληθεί στον Εναέριο είναι το γνωστό πια που εφαρμόζεται από το ιδιωτικό κεφάλαιο όταν δεσμεύσει το δημόσιο σε κάποιο επικερδές [για τον ιδιώτη] προτζεκτ - πέρα από τις πλαδαρότητες του εκπροσώπου της Deloitte: θα απαιτεί τα κέρδη του και το δημόσιο θα υποχωρεί και θα πληρώνει.

    Ο επενδυτής [τον οποίο μερικοί ίσως τον έχουν ήδη έτοιμο] θα αναλάβει και θα αρχίσει να μεταφράζει το «εμβαδόν» που του υποσχέθηκαν σε ύψος πύργους/ορόφους [αγνοώντας πλήρως τις όποιες επιπτώσεις σε αποχετευτικό, θάλασσα, κυκλοφοριακό κοκ  - εδώ ο Δήμος ξεκινά με «έρευνα» που τα αγνοεί προκλητικά], ύστερα θα αρχίσει να περιορίζει [μέχρι κατάργησης] τους δημοσίους χώρους [όλοι οι Πύργοι υπόσχονται δημόσια πάρκα τα οποία στην πορεία ιδιωτικοποιούν – ποιος θα τους φωνάξει; Ο δημοτικός γραμματέας;


    Ιδού λ.χ. πως εγκρίθηκε ένας «Πύργος του Σιακολα» στην Λεμεσό. Πάντως ο επενδυτής δεν αναφέρεται – αλλά είναι σαφές ότι καθόρισε τους ορούς. Και άμα ο επενδυτής καθορίζει στο δημοτικό συμβούλιο τους όρους σε ιδιωτική γη, ποσό μάλλον όταν θα αιχμαλωτιστεί το δημοτικό συμβούλιο σε μια επένδυση.


    Τα ενδιαφέροντα είναι τα εξής: αρχικά υπήρχε μια ισοπαλία [υπέρ και εναντίον] στο δημοτικό συμβούλιο αλλά προοδευτικά φαίνεται ότι ο επενδυτής «έπεισε» κάπως…[..
    J] μερίδα των συμβούλων και κατάφερε να περάσει τα προτζεκτ του χωρίς να δεχθεί τους όρους του Δήμου.

    Αυτό αξίζει να παρατηρηθεί – και στο βαθμό που ο Εναέριος θα γίνει το σημείο καμπής για την αντίσταση στο ξεπούλημα του παραλιακού μετώπου για τα όποια συμφέροντα που θέλουν μερικοί να λογοκρίνουν, τότε η εστίαση των πολιτών και των κινήσεων πρέπει να στραφεί προς τους δημοτικούς συμβούλους…   Αν χαθεί και ο Εναέριος και καταστραφεί ολοκληρωτικά το παραλιακό μέτωπο της πόλης να είναι ξεκάθαρο ποιοι φταίνε. Επειδή το έγκλημα το οποίο είναι σε εξέλιξη είναι μη αναστρέψιμο για την πόλη και ιστορικά.


    Ιδού πως ο Ιδιώτης πήρε αυτό ήθελε από τον Δήμο στον «Πύργο του Σιακολα»: του είπαν να χαμηλώσει τους ορόφους κατά 25, είπε 16, και έγινε το δικό του:


    «
    Στην πρώτη συνεδρία που απασχόλησε το δημοτικό συμβούλιο Λεμεσού τον περασμένο μήνα, αποφασίστηκε κατά πλειοψηφία να ζητηθεί από την εταιρεία μέσω της πολεοδομίας να μειώσει το ύψος του πύργου κατά 25 μέτρα, με την εταιρεία να συμφωνεί στα 16 μέτρα, μη αφήνοντας όμως ικανοποιημένο ένα μεγάλο αριθμό δημοτικών συμβούλων οι οποίοι θέτουν σοβαρές διαφωνίες για το ύψος του πύργου αλλά και για το τεμάχιο γης, το οποίο όπως υποστηρίζουν είναι μικρό γι’ αυτού του μεγέθους ανάπτυξη.
    Από την άλλη ο επιχειρηματίας είναι ανένδοτος δηλώνοντας ότι δεν υπάρχει περιθώριο για περαιτέρω μείωση του ύψους του κτηρίου.


    Mε οριακή ψηφοφορία, το δημοτικό συμβούλιο Λεμεσού άναψε χθες βράδυ το πράσινο, στον πύργο Aura της εταιρείας Σιακόλα, στο παραλιακό μέτωπο της Λεμεσού. Η συνεδρία, η οποία ήταν μαραθώνια, αφού ξεκίνησε στις 6 το απόγευμα και ολοκληρώθηκε μετά τα μεσάνυκτα, διεξήχθη σε έντονο κλίμα. Η ζυγαριά όμως παρά την αρνητική ψήφο του δημάρχου Νίκου Νικολαΐδη έγειρε υπέρ της ανάπτυξης με 14 θετικούς ψήφους. Αρνητική ψήφο έδωσαν 11 δημοτικοί σύμβουλοι και ο δήμαρχος.

    Υπέρ ψήφισαν οι 8 από τους δέκα δημοτικούς συμβούλους του ΔΗΣΥ (απουσίαζε και ένας), οι τρείς από τους τέσσερις δημοτικούς συμβούλους του ΔΗΚΟ, ο ένας δημοτικός σύμβουλος της Αλληλεγγύης, ο ένας δημοτικός σύμβουλος της Συμμαχίας Πολιτών και ο ένας δημοτικός σύμβουλος του ΕΛΑΜ.
    Εναντίον τάχθηκαν ο ένας δημοτικός σύμβουλος του ΔΗΣΥ, και ο ένας δημοτικός σύμβουλος του ΔΗΚΟ, οι έξι δημοτικοί σύμβουλοι του ΑΚΕΛ, οι δύο της ΕΔΕΚ και ο ένας δημοτικός σύμβουλος του Κινήματος Οικολόγων (Πράσινη Λεμεσός), αλλά και ο δήμαρχος.»
    [26/7/2019]


    https://www.stockwatch.com.cy/el/article/ktimatagorakataskeyes/diavatirio-ston-pyrgo-siakola-apo-dimo-lemesoy?utm_source=dlvr.it&utm_medium=facebook&fbclid=IwAR23l3kQ81w2q1F_Mi4zypBCoYVUUeE2EGH7ScCE-B5rFWSgTjHkGF7H0WM



  • Σώστε τον Εναέριο VΙ: Η μόνη διέξοδος που παραμένει πια για να διασωθεί η Λεμεσός που ξεπουλούν την παραλία της και τις όποιες ισορροπίες του οικολογικού της πλαισίου για το κέρδος της αρπαχτής, είναι η δράση των πολιτών.

    Σαφώς πια η εξουσία και τα συμφέροντα πίσω από τους πύργους φοβούνται το κοινό. Οπότε η διεκδίκηση μιας ηπίας ανάπτυξης, όπως ήταν το αρχικό σχέδιο χωρίς Πύργο και υπόγεια παρκινγκ, περνά μέσα από την διεκδίκηση Δημοψηφίσματος – που είναι η μόνη λύση για να αντιμετωπιστεί αυτό που διαφαίνεται. Τα συμφέροντα να εκμαιεύουν αποφάσεις. Ζήσαμε άλλωστε μια δημόσια διαβούλευση την οποία οι της εξουσίας ήθελαν αν παρουσιάσουν σαν «χατιρική» και φώναζαν για να συγκαλύψουν αυτό που πάει να γίνει περνώντας το από το δημοτικό συμβούλιο, ενδεχομένως και με παραπλανήσεις. Το ευχάριστο για την αντίσταση στον «Πύργο του Σιακολα» [αν είναι του Σιακολα και δεν κρύβονται άλλοι πίσω από εκείνη την εταιρεία] ήρθε από όλα τα κόμματα. Οπότε μια κίνηση σωτήριας του Εναέριου και του δημόσιου χώρου έχει προοπτική..


    Και όσο για το κωμικό επιχείρημα μερικών ότι «έγιναν εκλογές» - μάλλον δεν θα πρέπει να θυμούνται ότι κανένας δεν έγκρινε σε εκλογές το σχέδιο για τον Εναέριο [και αν το είχαν υπό όψη και δεν το είπαν, παραπλανούσαν].



  • Για να καταλάβει κανείς σε τι θέλουν να τραβήξουν τον Δήμο μερικοί [συγκαλύπτοντάς τις ζημιές στη παραλία, στις εκεί γειτονίες, στο κυκλοφοριακό και στο αποχετευτικό] ιδού πως προχωρεί το γήπεδο Λεμεσού το οποίο υποσχέθηκε το κράτος.

    Τώρα οι Λεμεσιανοί θα πρέπει να πληρώσουν και 1.5 εκατομμύρια μποναμά στον εργολάβο. Διότι όταν ξεπλένεις του εργολάβους στην Πάφο [με το σκάνδαλο του ΣΑΠΑ] τότε το μήνυμα είναι, φορτώστε το δημόσιο και αν σας πουν τίποτα, πέστε πληρώσατε μίζες σε κάποιους… και θα την βγάλετε καθαρή. Τώρα φαίνεται δεν θα πουν καν για μίζες.


    Οπότε όταν ο επενδυτής και ο εργολάβος θα αναλάβουν τον Εναέριο όπως φαίνεται να είναι το αόρατο ακόμα πλάνο πίσω από τα θεάματα, τότε θα αρχίσουν να περικόπτουν διάφορα, αφού θα αποδεικτούν ως μη επικερδή, όπως θα πουν. Και θα τους τραβήξει το αυτί η
    Deloitte; Μπα. Απλώς θα πει ήταν η... εκτίμηση της, με βάση τα «δεδομένα» που της δόθηκαν. Και τότε ο επενδυτής/εργολάβος [μπορεί να είναι και ο ίδιος όπως στο δικηγορικό γραφείο/εργολάβος] θα ζητά να αποκτήσει ιδιοκτησιακό έλεγχο παντού. Άλλωστε η αναφορά του εκπροσώπου της εταιρείας τουριστικής ανάπτυξης ήταν σαφής. Η έκθεση της Deloitte ήταν ευχολόγια. Ο επενδυτής/εργολάβος θα ζητήσει τα πάντα.
    Και όσοι νομίζουν ότι οι ενοικιαστές χώρων του δημόσιου τηρούν τους κανόνες, αρκεί να δουν, όπως είπε και ένας πολίτης, ότι η παρανομία κατάντησε καθημερινότητα από τους ιδιώτες που υφαρπάζουν τον δημόσιο χώρο παντού.
    Και ο γενικός γραμματέας φώναζε πάλι. Αλλά και πάλι δεν μπορούσε να διαψεύσει.



  • Ο Πολυβίου είναι η προσωποποίηση του σκηνικού της διασταύρωσης διαφόρων δικτύων εξουσίας- μεγάλο δικηγόρος της τράπεζας Κύπρου, δικηγόρος αρκετών θεσμικών οργανισμών του δημόσιου [σαν σε εφ’ όρου ζωής φέουδο], με δίκτυα επηρεασμού δικαστών μεχρι το Ανώτατο όπως αποκάλυψε η επιστολή του Ν. Κληρίδη στις αρχές του χρόνου, με δίκτυα [με βάση τα πιο πάνω] και στα ΜΜΕ που τον σερβίρουν σαν «ειδικότητα» και στο κυπριακό, όταν θέλει να αλλάξει εστίαση η δημόσια συζήτηση.

    Η αποδόμηση αυτού του κομβικού κέντρου διασταυρωμένων /διαπλεκόμενων εξουσιών είναι νευραλγική για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Το ότι ο Πολυβίου ωρύεται τώρα ότι «καταστράφηκαν τα δικαστήρια» κοκ, απλώς σημαίνει ότι άρχισε η κρίση της παντοδυναμίας του. Κάπου δεν νοιώθει πια την ίδια άνεση, όταν μπαίνει στο δικαστήριο και να πουλά διαδικαστικές τριχοτομήσεις περιμένοντας ευνοϊκή αντιμετώπιση. Το κοινό βλέπει πια.. Και έχασε αρκετά σιγουρά ο Πολυβίου το τελευταίο διάστημα.


    Για αυτό η κοινωνία οφείλει πολλά στον κ Κώστα Κληρίδη.
    Οι υστερίες του κ. Πολυβίου πρέπει να βιώνονται από τον ίδιο σαν τίτλος τιμής. Τιμά τον εαυτό του και τον θεσμό που υπηρετεί.

    http://www.philenews.com/koinonia/eidiseis/article/656925/ypothesi-tr-kyproy-antiparathesi-kliridi-polybioy



    Γιώργος Μιχαήλ:
    «Όταν ο Πόλυς Πολυβίου άρχισε ξαφνικά να "στολίζει" τον Γ. Εισαγγελέα οτι αποτελεί "αίσχος για τη δικαιοσύνη" και οτι "κατέστρεψε τα δικαστήρια" με αφορμή ένσταση που ήγειρε σε αίτημά του να δευτερολογήσει(τα μάζεψε στη συνέχεια), οι τρείς δικαστές του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λευκωσίας επέλεξαν να σηκωθούν από τις καρέκλες τους και να εγκαταλείψουν τη δικαστική αίθουσα, διακόπτοντας τη διαδικασία και αφήνοντας τον Εισαγγελέα επί ξύλου κρεμμάμενο να εκλιπαρεί εις μάτην το δικαστήριο να τον προστατεύσει. Ο Πρόεδρος του Κακουργιοδικείου δικαιολόγησε στη συνέχεια τη στάση του δικαστηρίου, λέγοντας ότι αναγκάστηκε να διακόψει τη διαδικασία για να "ηρεμήσουν τα πνεύματα", καλώντας ΟΛΟΥΣ τους διαδίκους στο μέλλον να είναι "πιο προσεκτικοί και πιο σωστοί" προς το δικαστήριο και τους συναδέλφους τους. Ο ρόλος, όμως, ενός Δικαστηρίου και δη Κακουργιοδικείου όταν κάποιος που βρίσκεται ενώπιον του παρεκτρέπεται και συμπεριφέρεται με ανάρμοστο τρόπο δεν ειναι να τηρεί ουδετερότητα και να νίπτει τας χείρας του, αλλά να τον ανακαλεί στην τάξη, όποιος κι αν είναι αυτός. Το Κακουργιοδικείο σήμερα απέτυχε να ασκήσει αυτό του το ρόλο, ακολουθώντας την τακτική των ίσων αποστάσεων, η οποία ουσιαστικά συνιστά παρέμβαση υπέρ εκείνου που είναι εν αδίκω..»

  • Και τα σκάνδαλα της ημετεροκρατίας δεν έχουν τελειωμό στο φαιδρό κόσμο του Johnny Walker και του συμμάχου του, του Αρχιεπίσκοπου:

    Η τελευταία αποκάλυψη αφορά το γεγονός ότι στο χώρο που θα κτίσει ξενοδοχείο κοκ, ο αρχιεπίσκοπος της θρησκείας ενός ατόμου που γύριζε, υποτίθεται με τα σάνταλα τζαι κήρυττε το ότι «όποιος έχει δω χιτώνες να τους μοιραστεί», βρέθηκε αρχαίος χώρος σημαντικής αρχαιολογικής και ιστορικής σημασίας.


    Αλλά με την βοήθεια της κυβέρνησης των πελατειακών σχέσεων, αντί να ειπωθεί στον αρχιεπίσκοπο, όταν απειλούσε να μπει στο χώρο με τα τρακτέρ και να διαλύσει όλα, ότι πρέπει να σέβεται τους νόμους και την προστασία της Ιστορίας, αντίθετα του έκαναν το χατίρι και θυσίασαν τις αρχαιολογικές ανακαλύψεις στο βωμό της αλληλοεξυπηρέτησης του δικηγόρου στο προεδρικό με τον αρχιεπίσκοπο που κηρύττει το μίσος για τους διαφορετικούς.


    Και τώρα αυτοί οι δυο θα διεκδικούν, κατά τα άλλα, και διεθνώς ότι οι Τούρκοι καταστρέφουν τα πολιτιστικά μας μνημεία, και ότι οι αρχαιοκάπηλοι κλέβουν τις αρχαιότητες μας;
    Εδώ μπροστά μας, στη Γεροσκήπου συντελείται ένα ανάλογο αδίκημα/έγκλημα [με αυτό που υποτίθεται ότι καταδικάζουν] και αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές. Για να ξέρουμε αλλά και για να θυμόμαστε την Ιστορία μας. Και ποιοί την καταστρέφουν.

    Κάποτε Χρυσόστομε το ξενοδοχείο της συναλλαγής θα κατεδαφιστεί και η Αφροδίτη θα θριαμβεύσει. Οπότε το ντηλ σας με τον Αναστασιάδη είναι χρήσιμο – για να θυμίζει τι ρόλο έπαιξε ο καθένας στην μακρά πνοή της Ιστορίας… Και εσείς θα αναφέρεστε σε μια μικρή πλακέτα με τίτλο: δεν ξεχνώ την καταστροφή.


  • Και στα μαζεμένα της διαπλοκής της εβδομάδας μας ήρθε και η πιθανότητα, η κ. Σάββια [αν δεν πάει ο Προδρόμου που είναι πρώτος επιλαχών] να πληρώνεται κιόλας σαν Βουλευτίνα, μετά τον διορισμό της Κυριακίδου σαν Επιτρόπου. Μια κυρία, η οποία πιάστηκε από έρευνα του Γενικού Ελεγκτή να έχει χρησιμοποιήσει την θέση της ως δημόσιου λειτουργού για να προωθήσει το ιδιωτικό της συμφέρον, θα πληρώνεται για να νομοθετεί – αυτή που τεκμηριωμένα δεν σεβάστηκε τους νόμους; Και μάλλον δεν μπορείς να περιμένεις ίχνος ευθιξίας, δεν είναι...;

    Μια στοιχειώδης τσίπα, ας πούμε, θα υπέβαλε ότι αφού πιάστηκε σε εκείνη την φάση από τον Γενικό Ελεγκτή θα τηρούσε πια κάποια απόσταση από νέες καρέκλες. Ή έστω αφού παρά την προβολή της , δεν κατάφερε καν να εκλεγεί, θα αναγνώριζε ότι ίσως να ήταν πιο αρμόζων [και σεβασμού στο μήνυμα των ψηφοφόρων] ότι δεν κάμνει για την Βουλή. Έστω για τώρα.

    Αλλά είπαμε για μερικούς η τσίπα υπάρχει μόνο στο γιαούρτι…

  • Το αίσθημα της αυθαιρεσίας που αποχαλινώνεται ήταν ξεκάθαρο και αυτήν την εβδομάδα:

    Ο Γενικός Ελεγκτής τεκμηρίωσε και το γεγονός ότι η αποκοπή των ακακιών στο δάσος Μαυραλής έγινε χωρίς διαβούλευση και χωρίς καταρτισμό προγράμματος διαδικασιών και εργασιών. Άντε να δούμε αν θα μάθουν κάτι μερικοί.
    Ταυτόχρονα, οι τύποι στην Αργάκα επιμένουν να παρεμβαίνουν στο χώρο των χελώνων.

    Μάλλον δεν χρειάζεται και ιδιαίτερος προβληματισμός για να κατανοηθεί ότι μερικοί, στο γενικό χαλάρωμα που προωθεί η κυβέρνηση [για τους ημέτερους – και όποιους μπορούν να υφαρπάσσουν τελικά], αρχίζουν να υφαρπάζουν αρμοδιότητες. Πίσω στο 2013, οι κυνηγοί αμπελοπουλιών άρχισαν να πιέζουν την κυβέρνηση «τους» να τους επιτρέπει να παραβιάζουν τους ευρωπαϊκούς [και παγκοσμίους τελικά] νόμους προστασίας για τα αμπελοπούλια. Και αυτό το βιολί σε διάφορες εκδοχές συνεχίζεται ακόμα. Αν και με μειωμένες ελπίδες επιτυχίας. Αλλά το κλίμα μια σχεδόν φεουδαρχικής υφαρπαγής των κοινών από τοπικούς παράγοντες και παραγοντίσκους, φαίνεται να απλώθηκε στις παραλίες κ.ο.κ.


    Τώρα το μέτωπο της αυθαιρεσίας φαίνεται ότι μεταφέρεται και δυτικά. Από τις σπηλιές των χελώνων, στο μεγάλο στόχο του ιδιωτικού κεφαλαίου που έχει σαν
    foot soldiers τους wannabe post modern φεουδάρχες, τον Ακάμα. Θέλουν να εισβάλουν στον Ακάμα, να απλωθούν σε όλα τα μήκη και πλάτη των παράλιων - και οι χελώνες είναι μέρος του εμποδίου φαίνεται. Ευτυχώς μερικοί θεσμοί [ο Γενικός Ελεγκτής και ο Γενικός Εισαγγελέας] λειτουργούν ακόμα. Όπως και η οικολογική ευαισθησία.
    Είναι και αυτή μια «μάχη» που πρέπει να δοθεί – είναι και οικολογική αλλά και μια «μάχη» για τα κοινά που μερικοί θέλουν να υφαρπάζουν.

  • Σύμφωνα με δήλωση του κ. Βότση, ο όποιος είναι επικεφαλής της επιτροπής οικονομικών της Βουλής, η Βουλή [μέσω της επιτροπής οικονομικών] «προτίθεται να ζητήσει στοιχεία για τους μέτοχους των επενδυτικών ταμείων [funds] που αγοράζουν δάνεια από τράπεζες». Αυτό, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες που κυκλοφορούν [που τεκμηριώνονται με την παρουσία στελεχών των τραπεζών στην διαδικασία των εκποιήσεων από τα funds], φαίνεται να αφορά ένα από τα κόλπα των συμφερόντων πίσω από τις πιέσεις των τραπεζών – στήνουν ουσιαστικά ένα δίκτυο μέσω του οποίου υφαρπάζονται οι περιουσίες των αδύναμων λόγω οικονομικής κρίσης, και οι οποίες ανακυκλώνονται σε ημέτερα συμφέροντα.

    Αυτά τα δίκτυα διαπλοκής Ανάστο, είναι συνταγματικά άραγε; Ή μήπως εμπλέκονται και ημέτερα δικηγορικά γραφεία και εργοληπτικές εταιρίες;


    Nicolaou
    Elena
    :
    «
    Η Τράπεζα Κύπρου πώλησε δάνεια 5,6 δισεκατομμυρίων ευρώ στο επενδυτικό ταμείο Αpollo το οποίο παράλληλα αγοράζει μετοχές εκατομμυρίων της Τράπεζας Κύπρου και της Ελληνικής. Το Apollo πριν λίγες μέρες ανακοίνωσε ότι πώλησε αυτά τα δάνεια στην Gordian Holdings. Αν μπείτε στην μερίδα του Εφόρου Εταιρειών θα δείτε ότι ΔΕΝ παρουσιάζονται ποιοι είναι οι μέτοχοι της Gordian αλλά σαν διευθυντές directors παρουσιάζονται στελέχη και ανώτερα στελέχη της τράπεζας κύπρου. Πως γίνεται να έχει η τράπεζα πωλήσει τα δάνεια στο Apollo το Apollo πώλησε στην Gordian και να διαχειρίζονται αυτά τα δάνεια στελέχη της τράπεζας που τα πώλησε; Mόνο στην Κύπρο συμβαίνουν αυτά…»


  • Ούλλοι λέσιν τζαι πολέσιν τζαι η Θειοπούλου στην προσφορά υπηρεσιών στον Ηροδότου; Κυρία ξεπερνάτε και τα όρια του κωμικού:Ώστε ο Ηροδότου που δεν φαίνεται να ξέρει καν πώς να διαβάσει τους κανονισμούς για σύγκρουση συμφερόντων, θα βοηθήσει στο κλίμα με την ανακαίνιση επίπλων στην Κεντρική...;

  •  Η πιο κωμική φιγούρα από τα talking heads των τραπεζών, είναι ο Μάτσης της Ελληνικής:Εκπροσωπεί μια τράπεζα που πριμοδοτήθηκε με την διάλυση του Συνεργατισμού και βγαίνει και βγάζει και κήρυγμα. Συνάχτου ρε που εν να φκάλεις τζαι κήρυγμα για το «καλο της οικονομίας». Κανένας κ. Μάτση δεν ρώτησε τους καταθέτες του Συνεργατισμού, αν εμπιστεύονται την τράπεζα σας ή εσένα – απλώς είσαι, ως εκπρόσωπος ενός οργανισμού ιδιωτικών συμφερόντων που στηρίχθηκε από το κράτος – και όχι σίγουρα για την συνεισφορά σας στα κοινά - ένα είδος έκφρασης μιας ευνοιοκρατικής κίνησης από την συγκεκριμένη πολιτική εξουσία. Οπότε μεν πολλομουρμουράς για να αθθυμιζει την κυπριακή σοφία του: « Απόν αντρέπεται…»

    Μήπως τώρα μερικοί θέλουν και  άλλες ευνοιοκρατικές κινήσεις; Νισάφι...

  • Και οι απολογητές των τραπεζιτικών συμφερόντων – τότε, τωρα, διαφορά καμία.  Απλά άλλαξε καρέκλα ο φορέας του λόγου των τραπεζών. Και τέτοιες υπηρεσίες δεν προσφέρονται μούχτιν που θα ελάλεν τζαι ο τραπεζίτης αρχιεπίσκοπος. Υπάρχουν διαφημιστικά πακέτα για τα ΜΜΕ τζαι [να το πούμε έτσι...;] καρέκλες. Για τις φωνές αντίλαλους…

    Τι καρτερούμεν που τον Δημήτρη Γεωργιάδη που όταν ήταν οικονομικός συντάκτης στον Πολίτη φέρεται να έκοφκε στήλες κατά παραγγελία του Ανδρέα Ηλιάδη της Τράπεζας Κύπρου με αντάλλαγμα διαφημιστικό πακέτο? (την στήλη του Μιχάλη Ολύμπιου που ήταν ο μόνος που έγραφεν για τους κινδύνους που τες τράπεζες).. Αναμενόμενο να στηρίζει τες τράπεζες .. εξάλλου αν ήταν αξιόπιστος τζαι σωστός ήταν να τον διορίσει ο Αναστασιάδης Πρόεδρο του Δημοσιονομικού Συμβουλίου.?

    Τουλάχιστον κρύψετε κύριε..


    https
    ://www.kathimerini.com.cy/gr/oikonomiki/oikonomia/minymata-stin-boyli-gia-tis-allages-stis-ekpoiiseis?fbclid=IwAR1ASkanOg6vI2ehy0-4vDK1k8rhykjW_lndO9blieZfcqEU59cycZcCKE0


  • Μνήμες αθλιότητας προεκλογικών πολιτκαντισμων και μειοδοσίας έναντι στο δημόσιο συμφέρον:
    Αναφέρουμε σε διάφορες περιπτώσεις πως η νυν κυβέρνηση σαμπόταρε το δημόσιο συμφέρον για φτηνούς πολιτικάντικους λόγους, όταν ήταν αντιπολίτευση πριν το 2013. Η κινεζική επένδυση στο αεροδρόμιο το 2012 ήταν μια κλασική περίπτωση [τώρα σκέφτονται πώς να κάμουν «
    china town»] – και οι δημοσιογράφοι που στήριζαν το θέαμα, δεν είχαν καν την τσίπα να απολογηθούν. Γιατί δεν ήταν απλώως προεκλογικά όργανα. Έκαναν ζημιά στη χώρα τους.

    Ο Χ. Γεωργιάδης το καλοκαίρι του 2012 απειλούσε τους ημικρατικούς οργανισμούς να μην δανείζουν στο δημόσιο για να εκβιαστεί η κυβέρνηση πιο ευκολα από την τρόικα. Τέτοια αίσθηση δημόσιου αισθήματος…
    J.. Στην κόσμο της εθνικοφροσύνης στην οποία βόσκουν οι του Χάρη, αυτό θα λεγόταν «προδοσία».. Τελικά ο εξευτελισμός [σαν αποκάλυψη της μικροπρέπειας διαφόρων πρακτικών] ήρθε και βρήκε τον Χάρη από αλλού – από το «κόμπλεξ» των συμμαθητών. Τώρα με τις νέες εκτιμήσεις των ακινήτων έχουμε και την αποκάλυψη/τεκμηρίωση του σκανδάλου για το πως υπονομεύτηκε η επένδυση του Κατάρ.
    Το Κατάρ
    by the way πήγε δίπλα κα επενδύει στην Τουρκία.


    Bambos
    Papageorgiou:
    «ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ


    Τον Σεπτέμβριο του 2010 το Κτηματολόγιο, χωρίς να του ζητηθεί, έκανε εκτίμηση ότι το η κρατική γη που στέγαζε το στρατόπεδο απέναντι από το Χίλτον είχε αξία 143 εκατομμύρια. Αμέσως η εκτίμηση αυτή «διέρρευσε» και έγινε πρωτοσέλιδο στον «Φιλελεύθερο». Εκείνες τις μέρες γίνονταν διαπραγματεύσεις για κοινοπραξία με το Κατάρ στην οποία η Κύπρος θα έβαζε τη γη και το Κατάρ το αντίστοιχο ποσό της αξίας της σε χρήμα. Όπως ήταν φυσικό, η υπερτίμηση αυτή τορπίλισε τις διαπραγματεύσεις καθώς πολιτικοί και άλλοι ωρύονταν για επικείμενο ξεπούλημα.


    Σήμερα δημοσιεύεται ότι το Κτηματολόγιο εκτιμά την αξία αυτής της κρατικής γης στα 5 εκατομμύρια. Θεωρούν ότι έχει χάσει το 96,5% της αξίας που της προσέδιδαν πριν 9 χρόνια.

    Η Κύπρος από την μεθόδευση του 2010 έχασε εκατομμύρια σε επενδύσεις και εκατοντάδες θέσεις εργασίας. Σε τέτοιες περιπτώσεις όταν δημόσιοι λειτουργοί ζημιώνουν το δημόσιο συμφέρον, καλό θα ήταν να υπάρχει μια διαδικασία απόδοσης ευθυνών και τιμωρίας.
    Αλλιώς θα το ξανακάνουν.»

  • Άνθρωποι [μεσαίων και λαϊκών στρωμάτων] σε οικονομική αδυναμία vs Κέρδη ξένων μεγαλοκαταθετών. Αυτή είναι η ουσία της αντιπαράθεσης για τις τράπεζες. Και για να μην υπάρχει αμφιβολία το καρτέλ των τραπεζών, και τα φερέφωνα του έβαλαν τον Ανάστο να υπογράψει και αναπομπή προστασίας των μικρομεσαίων επιχειρήσεων από τις καταχρηστικές ρήτρες. Έτσι – να είναι απροκάλυπτη η αισχρότητα. Απαγορεύεται να εμποδίζονται οι «καταχρήσεις»...; Προέδρος σου λέει ο άλλος... Δικηγόρος μάλλον. Τον Πρόεδρο των πληρώνουν οι πολίτες για να τους υπηρετεί – τον δικηγόρο τον πληρώνουν κάποιοι για να εκπροσωπεί τα συμφέροντα τους – και όχι σε ότι είναι κοινωνικά ορθό κατά ανάγκη.

  • Επιχειρήσεις vs Νοικοκυριά: Οι καταθέσεις σαν καθρέφτης της ταξικής πόλωσης και της ευνοιοκρατίας για τους λίγους Και για να έχουμε εικόνα πως διαμορφώνεται η οικονομία με την μεταφορά πλούτου προς τους λίγους, και την επιχορήγηση της κυβέρνησης στα όργανα [όπως οι τράπεζες] εκμετάλλευσης της πλειοψηφίας. Το ότι αρνήθηκαν έστω και στην στοιχειώδη προστασία στους οικονομικά αδυνάμους είναι εκφραστικό – και ας συνεχίσουν να κοιμούνται όσοι νομίζουν ότι τέτοια κόλπα στήνονται χωρίς under the table deals.

    Οι καταθέσεις το χρόνο που πέρασε [από τον Ιούνιο του 2018 μέχρι τον Ιούνιο του 2019] αυξήθηκαν για τα νοικοκυριά μόλις 0.9%.  Αντίθετα, οι καταθέσεις των επιχειρήσεων [αυτών που επιχορηγεί η κυβέρνηση για 7 χρόνια σε βάρος των υπολοίπων] αυξήθηκαν κατά 12.7%.
    Ε ναι – οπότε είναι να απορεί κανείς για τις κωμικές ιαχές στήριξης την κυβέρνηση από τα καθεστωτικά ΜΜΕ που ελέγχονται ή επιχορηγούνται από το κεφάλαιο που αποταμιεύει πάνω από 14 φορές...;

  • Στοιχήματα για το πώς θα λειτουργήσει ο Ανάστος καθώς γύρω από την Κύπρο σφίγγει ο κλοιός της απομόνωσης λόγω της πολιτικής του… Α ναι ..έχουμε και το κυπριακό το οποίο κυκλοφορεί αυτές τις μέρες με φόντο την συνάντηση της 9ης Αυγούστου. Σαν ένδειξη του διεθνούς περιβάλλοντος, και η έκθεση του Γ.Γ. του ΟΗΕ για την ανανέωσης της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, δεν ανάφερε λέξη για τις έρευνες του Τουρκικού κράτους γύρω από την Κύπρο. Και το πλαίσιο αναφοράς  διεθνώς  για το κυπριακό αφορά ξεκάθαρα πια το «πλαίσιο Γκουτέρες» και την Διζωνική Ομοσπονδία.

    Η εικόνα είναι πια σαφές μέχρι και για το κλειστό επικοινωνιακό κύκλωμα των ελεγχόμενων ΜΜΕ – κανένας, στο εξωτερικό, δεν παίρνει σοβαρά  την εσωτερική ρητορική μονομερούς προπαγάνδας  των ε/κ ΜΜΕ. Η ΕΕ έριξε ένα κοκαλάκι, για να ξεφορτωθεί πιθανά προβλήματα από την κυπριακή αντιπροσωπεία σε άλλα θέματα, αλλά από εκεί και πέρα όλοι μιλούν με την Τουρκία για το μέλλον της περιοχής ευρύτερα - η Γαλλία για πώληση πυραύλων, η Γερμάνια για την ναυτική κατάσταση στον Περσικό Κόλπο κ.ο.κ. Και ο Ιγνατίου αναμασά κωμικά ακόμα στον Φιλελεύθερο το εμβατήριο του απορριπτισμού το οποίο πουλά [τι άλλο να πουλήσει ο άνθρωπος;..:)] σαν χαλασμένο πικ απ: «θα και θα ..εναντίον της Τουρκίας και περιμένετε να δείτε ότι ο Παϊσιος/Ιγνατίου θα δικαιωθεί για κυρώσεις που... μπλα μπλα.…»


    Μπροστά σε αυτό το κλίμα ο Αναστασιάδης πάει σε συνομιλίες.
    Θα συμπεριφερθεί σοβαρά για μια φορά στην ζωή του; Ο βίος και η πολιτεία του δείχνουν ένα άτομο με εγωπαθή προσκόλληση στο χρήμα και το ιδιοτελές όφελος. Τίποτα άλλο δυστυχώς. Οπότε αν του έχουν εξηγήσει ότι τα συμφέροντα του, οδηγούν στο να στραφεί προς κάποιου είδους λύση, ίσως κάμει κάποια κίνηση. Αλλά σαν άτομο με αδυναμία κατανόησης του ευρύτερου πλαισίου και των δυναμικών στο χρόνο [σε αυτό είναι ανάλογος με τον πατερά του και την ιδεολογία του πραξικοπήματος του 74] μπορεί και να αρχίσει πάλι όπως το 2017 να εκλιπαρεί την ακροδεξιά και τους απορριπτικούς για στήριξη. Ελπίζοντας βέβαια, είτε στα παραμύθια του Παΐσιου-Ιγνατίου για επικείμενη «σύγκρουση ΗΠΑ-Τουρκίας», είτε ότι θα καταφέρει να βγει αλώβητος [κάπως τέλος πάντων – διότι οι κανονισμοί της Πράσινης Γραμμής είναι εκεί πια σαν ευρωπαϊκή νομική θέση και η ε/κ πολιτική ελίτ δεν μπορεί να καμώνεται ότι δεν ξέρει την ευρωπαϊκή θέση] όπως και ο Τάσσος από το 2004.

    Όμως η εμπειρία των 2 τελευταίων χρονών δείχνει ότι ναι μεν ο Τάσσος τα κατάφερε κάπως [και γιατί είχε τον Χριστόφια δίπλα του που διαβεβαίωνε ότι εννοούσε την ΔΔΟ – και προσπάθησε όντως μετά το 2008] αλλά η επανάληψη αποδείχτηκε αδύνατη το 2017-19. Αντίθετα η κυβέρνηση Αναστασιάδη με συμμάχους τους τοπικούς απορριπτικούς και την ακροδεξιά μάλλον χάνει δραματικά πια – και στα όσα κατάφερε να διαφυλάξει ο Τάσσος στην διαδικασία της ένταξης τότε. Το μόνο που κατάφερε η κυβέρνηση από το 2017, ήταν να κερδίσει τις εκλογές λόγω του ελέγχου των ΜΜΕ και της διάσπασης της αντιπολίτευσης [ο Ανάστος εκλέγηκε με το μικρότερο ποσοστό στο σύνολο ψηφοφόρων που εκλέγηκε ποτέ πρόεδρος της Κ.Δ.], αλλά και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό ιδίως, το παραμύθι που προσπάθησε να πουλήσει με τον Κοτζιά ξεφτιλίστηκε πλήρως και αντίθετα έδωσε την ευκαιρία στην Τουρκία να κάνει περίπατο και να διαμορφώσει νέα ντε φάκτο δεδομένα.

  • Μια «είδηση» σαν πρωτοσέλιδη ελπίδα, και σαν αναγνώριση κομπογιαννίτικων κόλπων δικηγοράκων, στο εσωτερικό.
    Την Πέμπτη, η Χαραυγή είχε τον εξής τίτλο στο πρωτοσέλιδο: «Προτάσσει τις συγκλίσεις Χριστόφια ο Προέδρος.» Οπότε η πρώτη αντίδραση είναι ότι αν το κάνει όντως είναι μια θετική κίνηση [Άσε που είχαν περάσει 3-4 μέρες χωρίς κανένα υστερικά απορριπτικό πρωτοσέλιδο από τα γνωστούς υπόπτους που μεταφέρουν την γραμμή του προεδρικό στα ΜΜΕ] και το ότι η Χαραυγή το πρόβαλε, ίσως να ήταν σύμπτωμα κάποιας ελπίδα και από την πλευρά των Ακελικών οι οποίοι ήταν και είναι οι πιο συνεπείς για την λύση.


    Μπα… Η αναλυτική είδηση στο εσωτερικό θύμιζε και πάλι δικηγόρο από την Λεμεσό. Δέχεται, λέει, τις συγκλίσεις που λένε ότι ο φυσικό αέριο θα είναι ζήτημα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Ωραία. Αλλά το θέμα είναι πως θα λειτουργεί η ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Διότι ο κ. Ταλάτ δέχτηκε αυτό το πλαίσιο και τις συγκλίσεις, όχι ξεκάρφωτα αλλά σαν σύνολο. Και το σύνολο περιλάμβανε και την εκ περιτροπής προεδρία και την συμμετοχή τουλάχιστον μιας θετικής τ/κ ψήφου σε περιπτώσεις, όπου θα έχουν οι ε/κ πλειοψηφία σε αρμόδιο ομοσπονδιακό σώμα. Και ο Αναστασιάδης τί κάνει; Δεν δέχεται εκείνο το μέρος των συγκλίσεων. Οπότε τι προβάλει ουσιαστικά; Μια γελοία παραπλάνηση – λέει «εγώ δέχομαι να είναι ομοσπονδιακό θέμα το φυσικό αέριο», και νομίζει ότι οι άλλοι είναι ηλίθιοι και δεν θα θυμηθούν ότι ο ίδιος αμφισβητεί την συμμετοχή των /κ στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση όπως συμφωνήθηκε στις συγκλίσεις. Μάλιστα είχε πει και το αμίμητο ότι οι τ/κ θα πρέπει να έχουν λόγο μόνο στα κοινοτικά τους ζητήματα. Άρα το φυσικό αέριο θα είναι ομοσπονδιακό, αλλά στο ομοσπονδιακό επίπεδο θα έχουν μονοπώλιο οι ε/κ;


    Μα πόσο πιο κωμικό μπορεί να γίνει το θέαμα;
    Αντράπου ρε κουμπάρε. Κανένας δεν σε παίρνει στα σοβαρά. Μεν προσπαθείς με πελλάρες να τους επιβεβαιώνεις ότι είσαι απλά κουτοπόνηρος. Για αυτό κανένας δεν αντιδρά σε ότι κάμνει η Τουρκία. Διότι ούλλοι θεωρούν ότι εσύ είσαι πλήρως αφερέγγυος. Άμα θέλεις να δεχτείς κάτι να έσιεις το ήθος [λέμε τώρα] να δεις όλη την εικόνα.

    Τζαι για όσους ζουν ακόμα σε φαντασιώσεις μονομερών παραπλανήσεων και θεαμάτων, ιδού την πιο κλασική αναπαράσταση του κυπριακού σε γεωπολιτικό πλαίσιο. Οι ε/κ είναι [ακόμα] πλειοψηφία αλλά χάρις στις βλακείες του εισαγόμενου εθνικισμού, εμπλέξαν τζαι την Ελλάδα τζαι την Τουρκία. Τζαι στο ευρύτερο γεωπολιτικό πλαίσιο, δεν είναι πια ο δυνατός παίκτης απέναντι σε μια μειοψηφία.
    Τζαι  η γεωπολιτική αναλογία είναι ξεκάθαρη στην αναπαράσταση. Οι ελληνοκύπριοι μόνο με τους τουρκοκύπριους έχουν ελπίδα – τζαι απέναντι στα συμφέροντα του Ελληνικού [που έκαμε το πραξικόπημα τζαι εσιει τα δικά του συμφέροντα] όπως τζαι του Τουρκικού [που έκαμε την εισβολή κοκ] – τζαι των τοπικών τους εκπροσώπων.
    Τζαι όποιος καμώνεται ότι αγνοεί την πραγματικότητα, απλώς η πραγματικότητα έρκεται τζαι βρίσκει τον.

  • Και για να θυμόμαστε τις φαντασιώσεις των τριμερών, τετραμερών κοκ, ιδού η νέα εξέλιξη: η Ιορδανία [ναι τζήνο το βασίλειο με το οποίο θα έστηνε ο Ιγνατίου το ΝΑΤΟ που αγάπησε] τελικά φαίνεται ότι εγκαταλείπει την ταύτιση με τα εμιράτα τζαι τις μοναρχίες το κόλπου τζαι μετακινείται προς συμμαχία με την Τουρκία τζαι το Κατάρ. Κοίτα να δεις. Τζαι για όσους εν εκαταλάβαν ακόμα το πώς παίζουν οι συμμαχίες στην περιοχή, η Τουρκία κρατά ανοιχτή γραμμή με το Ιράν, με το Κατάρ τζαι την Ρωσία. Άτε τώρα να φαντάζεσαι ότι θα εξαφανίσεις τις τάσεις που διαμορφώνονται σε δυναμικές του μέλλοντος στην περιοχή. Οξά μερικοί ονειρεύονται την επικράτηση των εμιράτων; Ή του απαρτχάιντ του Νετανιάχου; Έπαιξαν τζαι έχασαν τούτοι. Τεκμήριο: Συρία...

    https://www.reuters.com/article/us-turkey-jordan-ties/top-turkish-officials-visit-jordan-in-move-to-deepen-ties-officials-idUSKCN1UI2LZ

  • Το θέμα δεν είναι αν όντως ο Αναστασιάδης είπε ότι προτιμά την λύση δυο κρατών, ή αν του ξέφυγε τζαι η ρατσιστική θέση [με την οποία στον μικρόκοσμο του, μάλλον ταυτίζεται]  για διαχωρισμό μέχρι τζαι στα νοσοκομεία [τζαι φυσικά σαν μονίμως δειλός, την απέδωσε σε άλλους].. Φυσικά, λαλεί τα [τώρα αν πιστεύκει πραγματικά κάτι είναι άξιον απορίας και συζήτησης..:), τζαι το ομολόγησε τζαι ένας από τους απολογητές του τζαι αρχισυντάκτης/σύμβουλος έκδοσης κοκ σε εφημερίδα που τον ξεπλένει, ο Δ. Διονυσίου στον Πολίτη. Οπότε τα πιο κάτω σχόλια είναι εκφραστικά της αργής κατανόησης του περιορισμένου αντιληπτικού πεδίου του Ανάστου. Επήραν τον χαμπάρι ούλλοι.

    Το ακόμα χειρότερο είναι ότι ο Ανάστος δεν καταλάβει ότι τούτη η στενοτζέφαλη αδυναμία/απροθυμία κατανόησης των δεδομένων λειτουργεί για να ευκολύνει το Τουρκικό κράτος. Νομίζει ο άλλος ότι εν να δώσει στην Τουρκία την Βόρεια Κύπρο τζαι εν να ξεμπερδέψει παντες τζαι εν κανένα χωραφούιν στο Πέρα Πεδί, τζαι τζήνος εν να συνεχίσει να φκάλλει κέρδη μέσω το δικηγορικού γραφείου στην Λεμεσό.
    Εν καταλάβει ούτε που γεωγραφία, ούτε που πολιτική, τζαι ουσιαστικά αννοίει την πόρτα για μετατροπή της Κύπρου σε χώρα με μουσουλμανική πλειοψηφία με το ανοικτό βόρειο σύνορο. Τζαι με τις εξελίξεις στην περιοχή μια τέτοια εξέλιξη θα κωδικοποιήσει τον Αναστασιάδη σαν τον άνθρωπο που παρέδωσε ολοκληρωτικά την Κύπρο στο τουρκικό κράτος.

    Αλλά πώς να μιλήσεις με ένα παρατεταμένο
    hangover που αντί να δει στον Ακιντζί την ελπίδα για διέξοδο σε συμμαχία με τους τουρκοκύπριους, ο Johnny Walker προσπαθεί να τον ξεγελάσει με αστεία κολπάκια που μόνο σε επαρχιακό δικαστήριο με στημένο θέαμα με τον δικαστή, θα μπορούσε κανείς να ακούσει...; Το χειρότερο είναι ότι μπορεί τζαι να μεν τα πιστευκει καν, τα των δυο κρατών, αλλά λαλεί τα για να κερδίσει χρόνο – τζαι εν καταλάβει ότι με έτσι νοοτροπία κάμνει παραχωρήσεις τζαι χάνει, σαν εκπρόσωπος των ελληνοκυπρίων, τους μόνους πραγματικούς συμμάχους που θα μπορούσαν να έχουν – τους τουρκοκύπριους…


  • Και ο καθημερινός ρατσισμός των κυβερνητικών ΜΜΕ. Που κάποτε πουλούσαν και φιλελέ κέτσαπ. Ανησυχούν για «ροές μεταναστών»/προσφύγων κατασκευάζοντας ρατσιστικά θεάματα τζαι στηρίζουν τον Αναστο, που τους μοιράζει επιχορηγήσεις, τζαι θέλει να πουλήσει την μισή χωρα, τζαι να ανοίξει την βόρεια πόρτα για ντε φάκτο μετατροπή της σε χωρα με μουσουλμανική πλειοψηφία, όταν παροπλιστούν οι κοσμικοί Τουρκοκύπριοι.
    Αλλά ο ρατσισμός τι κάμνει; Αννοίει την πόρτα στη υστερία ενάντια στους αδυνάμους για να συγκαλύψει τις συνέπειες των πρακτικών του…


    Corina Demetriou
    :
    Από την 'Καθημερινή', σήμερα:

    "Μεγάλη είναι η προσπάθεια που καταβάλλει ο Κωνσταντίνος Πετρίδης για αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών προς την Κύπρο. Υπέβαλε μάλιστα και συγκεκριμένες, τεκμηριωμένες προτάσεις για χειρισμό του προβλήματος σε ευρωπαϊκό επίπεδο, χωρίς όμως να πετύχει όσα έλπιζε, παρά το ότι τα επιχειρήματα του προκάλεσαν προβληματισμό. Ο υπουργός προσπαθεί να πείσει και στην Ευρώπη αλλά, δυστυχώς και στο εσωτερικό, ότι οι αυξημένες ροές προσφύγων στην Κύπρο, κυρίως από τα κατεχόμενα, αποτελούν μέρος ενορχηστρωμένου σχεδίου με συμμετοχή της Τουρκίας αλλά και του κατοχικού καθεστώτος."


    - Εύγε στην ανεξάρτητη δημοσιογραφία! Εκτίμησα ιδιαίτερα το "δυστυχώς και στο εσωτερικό". Ευδόκα πάρε το όπλο σου.


    - Τούτη η ερμηνεία για τις μεταναστευτικές ροές και τις Τουρκικές συνομωσίες γιατί μου θυμίζει αρχιεπισκοπική εγκύκλιο του 2018?

  • Και επειδή η Ιστορία συνεχίζεται, και επαναλαμβάνεται, ενώ οι δειλοί του 74 και οι ιδεολογικοί τους απόγονοι προσπαθούν να λογοκρίνουν την Ιστορία, ιδού και μια υπενθύμιση
    [από αναδημοσίευση της Ειρήνης Χαραλαμπίδου]


    Σε αυτό το πρωτοσέλιδο του 1973, ο Αγών, του Κκόσιη, ομολογεί επίσης ότι ο Γρίβας σχεδίαζε πραξικόπημα, ότι το πραξικόπημα του σχεδίου Απόλλων θα εστίαζε στην νότια Κύπρο - αφήνοντας ντε φάκτο τη  βόρεια για την αναμενομένη τουρκική επέμβαση.
    Και το είχε μαζί του ο Σύρος, στέλεχος του νυν κυβερνώντος κόμματος.
    Όταν κάποιοι πουλάνε τόσο ξεδιάντροπα, είναι ίσως το ελάχιστο που θα μπορούσε να περιμένει κάποιος είναι να έχουν την στοιχειώδη ειλικρίνεια, να παραδεχτούν σε τι εμπλέκονταν.

    Αλλά είναι και η δειλία…



  • Άντε, εκλέγηκε και ο κλόουν της ασυνάρτητης ατάκας πρωθυπουργός της Βρετάνιας. Ινα πληρωθεί το ρήθεν, ότι κάνεις σε άλλους θα το πάθεις.
    Ελπίζουμε οι Βρετανοί, και όσοι άλλοι ετοιμάζονται να την κάνουν εκτός με τέτοιο νούμερο, να τον ξεφορτωθούν σύντομα.

    Αλλά η εκλογή του ολοκληρώνει και μια ιστορική αποκάλυψη: ότι τα χαζοχαρούμενα περί της υπανάπτυξης [εμάς των Κυπραίων ή άλλων μη δυτικών] γιατί λέει δεν περάσαμε «Διαφωτισμό» [τυπική αποικιακή δουλοπρέπεια με  γαρνιτούρα δήθεν σοφιστικέ..
    heaters γενικώς.. :) ιδού η κατάντια και αυτών που δήθεν πέρασαν «Διαφωτισμό».
    Enjoy
    τα θεάματα...
    Για να θυμάστε ότι η νεωτερικότητα έχει πολλές μορφές και τα κολλήματα στο καιροσκοπισμό του παρελθόντος είναι επίσης καθολικά.

  • Τελικά μάλλον μετά τις αντιδράσεις πάλι κωλώνει η διαδικασία για το πρότζεκτ στο Πέρα Πεδι – που κωδικοποιήθηκε σαν η επιχείρηση γύρω από τα «nicos plots» λόγω της ιδιοκτησίας του Αναστασιάδη στην περιοχή. Αλλά φαίνεται ότι η επιχείρηση απόκτησε και διαδικτυακά πλυντήρια [αποχρώσεων]...
    Το Τμήμα Υδάτων αλλά τζαι το Τμήμα Δασών φαίνεται να αντέχουν στις όποιες πιέσεις – τζαι να επιμένουν για τα ουσιώδη.


    http://www.philenews.com/koinonia/eidiseis/article/749365/diafonies-ga-to-erg-sto-pera-pedi


    Ο Αναστασιάδης μπορεί να κατάλαβε [και λόγω προεκλογικής περιόδου] ότι δεν τον παίρνει να βγάλει και από εκεί κέρδος [δηλώθηκε ότι το μερίδιο που του θα μεταβιβαστεί στην κοινότητα, αλλά μερικοί το παλεύουν]. Ανάμεσα και μερικοί από τους διαχειριστές της σελίδας «κίτρινα γιλέκα» - οι οποίοι φαίνεται αποφάσισαν να φτιάξουν ένα σαιτ με όσους κάποτε ενδιαφέρθηκαν για το γαλλικό σκηνικό.


    Αλλά, άμα λείψουν τα θεάματα… Ίσως να αναδύεται τζαι νάκκον η πραγματικότητα μερικών πίσω από την βιτρίνα εισαγωγών. Άλλωστε και η 
    Cambridge analytica χρησιμοποιούσε στοιχεία από την συμμετοχή ατόμων σε συζητήσεις στο ιντερνέτ για να τους μετατρέψει σε target group προεκλογικών.
    Είναι και η πρακτική του ξεπλύματος μια τέτοια πραγματικότητα που μερικές φορές ξεφεύγει ίσως λόγω εμμονών.


    Έτσι όταν αναρτήθηκε το προηγούμενο σχόλιο μας [το οποίο βασιζόταν σε δημοσίευμα του Φιλελευθέρου] κάποιοι εν των διαχειριστών θεωρήσαν ότι ήταν…πολιτικό [αριστερό πολιτικό] ενάντια στον Αναστασιάδη. Τζαι φαίνεται ότι μερικοί θέλουν να πουλούν τον εαυτό τους σαν... απολιτικό.
    Το καλό είναι ότι σε αυτήν την χώρα έχουμε κωμικά σήριαλ. Όταν αντί να κάνεις δικά σου κινήματα αντιγράφεις, μπορεί μερικοί στο τέλος να καταφεύγουν και σε είδος ξεπλύματος με βάση την ιδεολογική-πολιτική τους καταγωγή που προσπαθούν να συγκαλύψουν σαν... απολίτικη.

    Άσε που φάνηκαν να θεωρούν ότι μπορείς να κόψεις ένα δάσος αν έχεις… κοτσιάνι. Θυμίζει κάτι τύπους από τις περιοχές λαθροθηρίας αμπελοπουλιών [«εν το χωράφι μου…» – κ.λπ.
    ] μέχρι τα πρόσφατο θέαμα σε Αργάκα [εν δική μου η παραλία λαλεί ο μουχτάρης]. Στην νεότερη πληροφόρηση [και πάλι από τον Φιλελεύθερο] φαίνεται ότι το τμήμα δασών δεν πείθεται και για τον εισηγούμενο δρόμο [μα γιατί καλέ;] και θέλει «ακριβή στοιχεία για το είδος και τον αριθμό των δέντρων που θα επηρεαστούν, την χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής μελέτης.»

    Άσε που και το τμήμα αναπτύξεως υδάτων δεν πείθεται επίσης. Ίντα κακό σιορ. Να μεν αφήνουν μερικούς να κάνουν ότι θέλουν σε ένα κοτσιάνι τζαι να τους θυμίζουν ότι τα οικολογικά σύστημα είναι αλληλένδετα και άρα άδειες χρειάζονται γιατί όλα συμβαίνουν σε ένα κοινό πλαίσιο αλληλεπίδρασης.

    Περίεργο πάντως το ενδιαφέρον κάποιων από τα «κίτρινα γιλέκα λτδ 
    cyprus» για ξέπλυμα της συγκεκριμένης επένδυσης.
    Το ότι η εθνικοφροσύνη μερικών έτρεξε επίσης να προσφέρει υπηρεσίες μετατόπισης, δεν είναι δα και παράδοξο. Το καθήκον της κάνει.

    Άντε να δούμε τώρα πως θα εξελιχθεί το προτζεκτ, αφού μερικά τμήματα του δημοσίου τηρούν αποστάσεις [από τα «αόρατα χέρια» που το προωθούν κατά την έκφραση του Γενικού Ελεγκτή] και πως θα εξελιχθεί και η εκστρατεία ξεπλύματος μερικών…


    Και το προηγούμενο δημοσίευμα για τα νέα σχέδια:

    http://www.philenews.com/eidiseis/topika/article/736546/nea-schedia-anaptyxis-sto-pera-pedi

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Επίπεδο γελοιότητας με το συμπάθκειο – τα κοπελλούθκια του Χριστοδουλίδη πρέπει να πηαίνουν σχολείο με κρατική επιχορήγηση;

· Βοηθώντας τον Αριστο Μιχαηλίδη να μάθει νάκκον την ιστορία του Γρίβα με τεκμήρια του ίδιου..

Μια απλή ερώτηση είναι: Ο Χάρης Γεωργιάδης έσιει συμφέροντα σε επενδυτικό ταμείο που συνδέεται με τραπεζιτικά συμφέροντα;