Αφιέρωμα: Αναζητώντας ερμηνείες για το ξεπλυμα [των παραπλανήσεων και των ενοχών] των τράπεζων από μερίδα το Ανώτατου Δικαστηρίου ……….. Όταν το εφετείο του Ανώτατου Δικαστηρίου ξεπλένει τα σκάνδαλα της τραπεζιτικής κρίσης με την ακυρωση της καταδικης Ηλιαδη [με την «νομικίστικη» [;] μεροληψία των «ανθρώπινων λαθών» του κ. Τεύκρου Οικονόμου]

Για μερικά χρόνια το μουρμουρητό της προσπάθειας μετατόπισης των ευθυνών για την τραπεζιτική κρίση, εστιαζόταν στο ότι «δεν κάνει τίποτα η εισαγγελία» - αφού η κυβέρνηση ήθελε να ξεφορτωθεί τον γενικό εισαγγελέα. Τελικά, όμως η εισαγγελία κατάφερε, όχι μόνο να κερδίσει την αγωγή της ομάδας Βγενόπουλου σε διεθνές δικαστήριο, αλλά κατάφερε να στείλει και φυλακή ένα από τους προύχοντες των τραπεζών που οδήγησαν στην κρίση και το μνημόνιο – τον Α. Ηλιάδη. Μια επιτυχία στη διερεύνηση του σκανδάλου σε διεθνές συγκριτικό πλαίσιο – εκτός απ την Ισλανδία και την Ιρλανδία δεν υπήρξαν τέτοιες καταδίκες πουθενά αλλού [ΗΠΑ, Βρετανία, ΕΕ κοκ]. Αλλά τελικά οι «καλύτεροι τραπεζίτες» του Αβέρωφ Νεοφύτου, είχαν άλλο πέπλο προστασίας. Το Εφετείο του Ανώτατου, με τις ψήφους των κ. Τεύκρου Οικονόμου και Μύρωνα Νικολάτου, απάλλαξε τον Ηλιάδη με το επιχείρημα ότι ναι μεν παραπλανούσε, όπως λέει ο νόμος, αλλά.. λένε οι δικαστές, δεν είχε κακές προθέσεις! ....Και έτσι Ανώτατο Δικαστήριο ενός δικαστικού συστήματος το οποίο εστιάζει στην παρατυπία, [την οποια, ετσι και αλλιως, παραδεχτηκε στην συγκεκριμενη περιπτωση του Ηλιαδη] παρά στην ουσία των θεμάτων, ξαφνικά αποφάσισε να γίνει παρεμβατικό και σε μορφή μέντιουμ, αποφάσισε να ξεπλύνει τον Ηλιάδη με βάση τις προθέσεις του.

Και φαίνεται ότι ο ένας από τους δικαστές, ο κ. Τεύκρος Οικονόμου, έχει μια ιδιόμορφα επιλεκτική αντίληψη του τί είναι πρόθεση και σε ποιές περιπτώσεις χρησιμοποιείται η μαντική ικανότητα, η οποία κινητοποιεί την «ευαισθησία» του. Ήταν ο δικαστής στην υπόθεση με το Μαρί, και ενώ έκανε τα στραβά μάτια στην παρατυπία της αλλαγής καταθέσεων, στην περίπτωση το Κ. Παπακώστα, για το Α. Ιωαννίδη, ο οποίος με βάση όλα τα τεκμήρια ήταν ο υπεύθυνος για τους θανάτους από την έκρηξη, θυμήθηκε ξαφνικά τα λάθη και τις ανθρώπινες αδυναμίες.[1] Ο Ιωαννίδης και τα λάθη του, ξεχάστηκαν, και αφού έπρεπε να φορτωθεί κάπου η ευθύνη του, σαν μέλος του στρατού, φορτώθηκε στον Παπακώστα.

Και έχει επίσης και μια ενδιαφέρουσα σύνδεση με τον κ. Πικη, τον δικαστή, ο οποίος συνδέθηκε με ότι έγινε αντιληπτό ως προσπάθεια ξεπλύματος για τα τραπεζιτικά – ήταν βασικος ομιλητής στην αφυπηρέτηση του Πική.[2] Για να θυμόμαστε και το τότε πλαίσιο το οποίο ευρύτερα έθεσε ξεκάθαρα στο τραπέζι το ζήτημα της μεροληψίας, και εκ μέρους των μέχρι τότε υπεράνω υποψίας, για το ευρύτερο κοινό, δικαστών του Ανώτατου: ο κ. Πικής, επικεφαλής της κακόφημης πια επιτροπής την οποία διόρισε ο Αναστασιάδης την άνοιξη του 2013 σύμπλευσε [όταν ο Αναστασιάδης έλεγε «να μεν διερευνήσετε πρώτα εμένα»] με την παραπλάνηση ότι θα διερευνούσε τον Αναστασιάδη [ενώ με βάση τον νόμο τον οποίο διορίστηκε, δεν επιτρεπόταν] για το θέμα του συμπέθερου και των εκροών πριν το κούρεμα. Και ο κ. Πικής φαινόταν από τις εστιάσεις του κατά την διάρκεια των καταθέσεων, ότι ο στόχος του ήταν να προωθήσει την «αφήγηση των τραπεζιτών» ότι για όλα φταίει το Δημόσιο.

Το ξέπλυμα

Η δικαστική απόφαση για αθώωση του Ηλιάδη ήταν οριακή και συμπωματική. Στους 3 ψήφους 1 δικαστής [η κ. Τάσια Ψαρά – Μιλτιάδου] ψήφισε εναντίον της αθώωσης,[3] και 2 δικαστές [Νικολάτος και Οικονόμου] υπέρ. Και άμα σκεφτείς κανείς ότι οι δικαστές στο πρωτόδικο δικαστήριο, αλλά και ο κ. Κληρίδης, επίσης τέως δικαστής του Ανώτατου, διαφωνούν με την απόφαση των δυο τότε εμφανώς η σχετικότητα, το λιγότερο της απόφασης, είναι σαφής και εμφανής.

Αυτό θα ήταν αποδεκτό αν ήταν μια συνηθισμένη απόφαση. Όμως, δεν ήταν – ξαφνικά δυο δικαστές του Ανώτατου σε μια συγκυριακή πλειοψηφία, ουσιαστικά παρεμβαίνουν στην εφαρμογή του νόμου για παραπλάνηση μετόχων και του κοινού, ο οποίος αποτελεί την αιχμή του δόρατος για διερεύνηση των σκανδάλων των τραπεζών που οδήγησαν στην κρίση. Η δικαιολογία τους ήταν λίγο πολύ ότι ο Ηλιάδης ναι μεν παραπλάνησε, αλλά το έκανε υπό πίεση, του ξέφυγε [«έφυεν μου» όπως είπε και ο Ηλιάδης προκαταλαμβάνοντας την δικαιολογία των δικαστών].

Όμως τί ξέφυγε του Ηλιάδη; Ένα ψέμα, μια παραπλάνηση, η οποία είχε ως στόχο ακριβώς την παραπλάνηση είτε με την αρχική μη αναφορά, ή με την μετέπειτα παραπλάνηση. Αν πρόκειται κάθε δικαστής να κρίνει χωρίς τεκμήρια ότι δεν χειραγωγείται η τιμή στην αγορά, τότε καταργείται η ισονομία και κάθε δικαστής θα απαλλάσσει όποιους θέλει. Όχι μόνο υπήρξε χειραγώγηση [ ο κ. Ηλιάδης έκανε σκόπιμα με βάση όλα τα τεκμήρια κάτι τέτοιο και την περίοδο της αγοράς των ελληνικών ομολόγων το 2009-10[4] αλλά και με την προσπάθεια του λογοκρίνει με διαφημιστικά πακέτα της πληροφόρηση από τα ΜΜΕ [όπως δείχνει η υπόθεση λογοκρισίας του Μ. Ολύμπιου από τον Πολίτη μετα από παρέμβαση του Ηλιάδη με αντίτιμο διαφημιστικό πακέτο][5] αλλά αυτή η νομοθεσία είναι το μόνο όπλο που υπάρχει για να διερευνηθούν οι τράπεζες. Οι 2 δικαστές ξαφνικά έγιναν οικονομολόγοι και έκαναν ότι δεν καταλάβαιναν τι έγινε στο τέλος του Ιουνίου που η Ηλιάδης έλεγε ψέματα που του εφεφκαν. Άμα σου φύει κάτι, είναι κάτι που θέλεις να συγκαλύψεις. Ή ένα ψέμα που έλεγες και πριν και αναγκάστηκες να το ξαναπείς. Εξαπατώντας όσους σε άκουσαν.

Αλλά οι δυο δικαστές θεωρήσαν ότι ο Ηλιάδης δεν πρέπει να πάει φυλακή παρά το ότι παραβίασε το νόμο και παραπλάνησε, διότι… αναγκάστηκε.. του έφυεν… Γιατί να μην εφαρμόζεται αυτή η ευνοϊκή ερμηνεία για όλες τις ανάλογες υποθέσεις; Τότε κανένας δεν θα τιμωρείται για στήσιμο τιμών, εξαπάτηση κοινού κοκ. Ή και σε άλλες υποθέσεις, όπου υπαρχει παραπλάνηση και ο κατηγορούμενος επικαλείται πίεση κοκ… απόφαση του Ανώτατου είναι μια οπισθοδρόμηση στην εποχή πριν το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου. Είναι anything goes φτάνει να έχετε χρήματα που σας αγοράζουν εικόνα στους κύκλους της ελίτ [πολιτικό δικαστικής] που προσφέρει από ότι φαίνεται.. ερμηνείες απαλλαγής από δικαστικές καταδίκες..

Το ότι ο Ηλιάδης παραπλανούσε σκόπιμα και συνειδητά είναι σαφές από τα τεκμήρια που κατατέθηκαν στο δικαστήριο και δεν αμφισβητήθηκαν – ούτε από τους δικαστές του Ανώτατου. Αλλά οι δικαστές ήταν αλλού, όπως και η δικαιοσύνη.

Οι επιλεκτικές ευαισθησίες του κ. Τεύκρου Οικονόμου

Ας πάρουμε όμως και την πιθανότητα να υπάρχει ένα τέτοιο είδος ερμηνείας/δόγματος για κατανόηση παραπτωμάτων – και απαλλαγή. Ένας δικαστής Τεύκρος Οικονόμου ήταν ο πρόεδρος του δικαστηρίου στην υπόθεση με το Μαρί. Εκεί είχε να αντιμετωπίσει ανάλογα θέματα – και η μεροληπτική του στάση ήταν τόσο κραυγαλέα, που κάνει το σχόλιο του Παπακώστα για την προαγωγή του δικαστή στο Ανώτατο, αιχμηρή αναφορά σε μια θλιβερή πραγματικότητα, η οποία συμπληρώνεται τώρα με την απαλλαγή του Ηλιάδη. Στην δίκη για το Μαρί ήταν ξεκάθαρα τα τεκμήρια ότι ο άμεσα υπεύθυνος για τους 13 θανάτους ήταν ο Α. Ιωαννίδης διοικητής της βάσης, ο οποίος, παρά τους στρατιωτικούς κανονισμούς, που επιβάλλουν εκκένωση σε περιπτώσεις τέτοιων πυρκαγιών, αλλά και παρά τις συμβουλές συναδέλφων του, επέμενε να «δίνει οδηγίες» να πάνε κοντά στην φωτιά οι δίδυμοι, και να πάει εκεί η πυροσβεστική. Αυτός ήταν ο ουσιαστικός αρμόδιος μάστορας ανάμεσα σε όποιους άλλους, που φωνάζαν, με βάση τα τεκμήρια, όταν ο Τάντης είπε «πάμε τζαι φωνάζουν οι μαστόροι».

Ο κ. Τ. Οικονόμου, έδειξε μια ανάλογη ευαισθησία όπως και για τον Ηλιάδη. Τα λάθη είναι ανθρώπινα μας είπε.

Αλλά η ευαισθησία έμεινε εκεί. Όταν έφτασε στην περίπτωση του Παπακώστα η στάση του ήταν εντελώς διαφορετική. Ενώ ήξερε ότι ο Παπακώστας είχε κανονίσει διυπουργική επιτροπή από τον Φεβρουάριο του 2013, η οποία αποφάσισε να γίνει έρευνα στο περιεχόμενο των κοντέινερ για να πουληθούν ή καταστραφούν, ο στρατός, και ο κ. Ιωαννίδης δεν έκαναν απολύτως τίποτε. Να πάνε έστω στο τοπικό χημείο. Και όταν αρχίσαν οι εκρήξεις και ο Παπακώστα ξεκίνησε τις διαδικασίες για μετακίνηση, ο αρμόδιος της βάσης, δεν φαινόταν να καίγεται ιδιαίτερα. Ούτε καν κοπήκαν τα χόρτα, τα οποία ζήτησε να κοπούν η πυροσβεστική – και έδινε οδηγίες ο κ. Ιωαννίδης στους δίδυμους να σβήνουν την φωτιά να μην επεκταθεί…

Στην περίπτωση του Παπακώστα ο κ. Οικονόμου ουσιαστικά μετέφερε τις ευθύνες του Ιωαννίδη – ο οποίος είχε όλες τις δυνατότητες να πράξει και δεν έκανε τίποτε μέχρι την τελική τραγική απόφαση να διατάξει να πάνε οι μελλοντικοί νεκροί κοντά στο χώρο της φωτιάς. Κανένας άλλος δεν έπαθε τίποτα. Και όχι μόνο δεν εφάρμοσε έστω ανάλογα την σούπερ ευαισθησία για τον Ιωαννίδη, αλλά σε μια κίνηση που θέτει υπό αμφισβήτηση τα κίνητρα του, επέτρεψε την κατάθεση αλλοιωμένων καταθέσεων, που εμφανώς πάρθηκαν στο κλίμα υστερίας, πιέσεων και δαιμονοποιήσεων του καλοκαιριού του 2011.

Ο Τεύκρος Οικονόμου καταδίκασε τον Παπακώστα για να απαλλάξει τον Ιωαννίδη. Αυτή ήταν ντε φάκτο η [συνειδητή ή δομική] στρατηγική της υποτιθέμενης ευαισθησίας του.

Στην περίπτωση του Ηλιάδη, ο Οικονόμου «ανακάλυψε» και πάλι ευαισθησία.

Και τί σύμπτωση – απαλλάσσοντας ένα από τους «καλύτερους» τραπεζίτες [σύμφωνα με τον πρόεδρο του κυβερνώντος κόμματος]. Η τραπεζιτική κρίση, όπως είναι πια σαφέστατα τεκμηριωμένο ξεκίνησε με την έκθεση των κυπριακών τραπεζών στην ελληνικη οικονομία, από το 2011. Και το Μαρί, στο τότε πλαίσιο χρησιμοποιήθηκε για να συγκάλυψη τα προβλήματα των τραπεζών – τις συνέπειες που είχε η έγκριση από τον Ορφανίδη της μετατροπής της Εγνατίας του Βγενόπουλου σε παράρτημα της Λαϊκής [η οποία δηλαδή αναλάμβανε τα κοστα – τα οποία θα μετέφερε μετα στο δημόσιο] και το πορτφολιο με ελληνικά ομόλογα της Τράπεζας Κύπρου, τα οποία αποκτήθηκαν επίσης παραπλανητικά [όσον αφορά την δημόσια πληροφόρηση] το 2009 -10.

Και έτσι ο δικαστής που μετέφερε την αίθουσα του δικαστηρίου τις δαιμονοποιήσεις και τις μεροληπτικές στάσεις των ΜΜΕ για το Μαρί, βρίσκεται να ξανα-εφαρμόζει την ίδια επιλεκτική ευαισθησία – από το Μαρί στην Τράπεζα Κύπρου.

Και τώρα τί; Με ένα δικαστικό σύστημα το οποίο φαίνεται πια να συνηγορεί με το κουκούλωμα του σκανδάλου των τραπεζών – όπως έγινε και με το χρηματιστήριο. Αύριο θα διορίσουν και τον Ηλιάδη κάπου;

Η αποφυλάκιση του Ηλιάδη φαινεται να είναι μερος ενος ευρυτερου πλαισιου – στο οποιο εμπιπτει και η αποφυλάκιση του Ρίκκου. Και δεν είναι απλώς η προσπάθεια να επιβληθεί ξανά καθεστώς ασυδοσίας των τραπεζών. Δείχνει και μια ρήξη πια στο ίδιο το δικαστικό σώμα. Από την μια έχουμε τους κ. Κληρίδη, και την δικαστή Τασια Ψαρά Μιλτιαδου, η οποια ψήφισε ενάντια στην απαλλαγή. Από την άλλη τον κ. Οικονόμου, ο οποίος φαίνεται να ακολουθεί τα βήματα του Σάντη στη αμίμητη δίκη για την Δρομολαξιά. Αλλα και του Πική που προσπάθησε σε βαθμό αυτοεξευτελισμου να συγκαλύψει την αίτια της κρίσης στις τράπεζες και να μεταφέρει το θέμα στο δημόσιο.

Ο μύθος ότι η δικαστική εξουσία είναι αμερόληπτη κατέρρευσε όπως το φύλο συκής με την απόφαση που διάβασε ο κ Οικονόμου. Η δικαστική εξουσία άμα θέλει να εξυπηρετήσει κανει επίδειξη επιλεκτικής ευαισθησίας. Και από την άλλη, όταν κάνει την δουλειά της δέχεται και συντονισμένες επιθέσεις – όπως η διερευνητική  με πρόεδρο τον κ. Αρέστη, για τον Συνεργατισμό. Γιατί αγγίζει σκάνδαλα].

Σαφέστατά, πια, κάθε δικαστής θα πρέπει να αξιολογείται με βάση τις αποφάσεις που παίρνει, αλλά και τις διασυνδέσεις που δείχνουν οι μεροληπτικές αποφάσεις..

Το ελληνοκυπριακό διαστικτό σύστημα απέτυχε την κοινωνία. Δυστυχώς. Κερδίσαμε, σαν κοινωνία, την δίκη με τον Βγενόπουλο στο Παρίσι και χάσαμε στην Λευκωσία.

Είναι και το καθεστώς εξαίρεσης του τοπικού βαθέως κατεστημένου μια αναπόφευκτη πια παράμετρος αξιολόγησης…

Υ.Γ. Και ιδού που η Ιστορία ήρθε να θυμίσει την διασταύρωση του θεάματος Μαρί με την προσπάθεια συγκάλυψης των τραπεζών

Δεν έγινε αναφορά στον κ. Νικολάτο διότι ο ίδιος υπήρξε συνεπής – ψήφισε και για αθώωση του Παπακώστα.

Ο κ. Οικονόμου, όμως, άφησε την μεροληπτική του στάση να καταγραφεί. Άλλωστε ως δικαστής καταδίκασε τον διευθυντή της πυροσβεστικής που αθωώθηκε από το Ανώτατο ανάμεσα σε άλλα διότι «αφού ο Νικολάου τις ημέρες που σημειώθηκε η έκρηξη είχε άδεια απουσίας και δεν έδινε ο ίδιος οδηγίες.»[6] Τόσο δύσκολο ήταν να το κατανοήσει ο κ. Οικονόμου; Αναπόφευκτα η υποψία για άλλα κριτήρια πέρα από τα τεκμήρια είναι εκεί. Και εκείνη η καταδίκη είχε ως στόχο να μετατοπίσει την έμφαση από τον Ιωαννίδη και την επιμονή του να πάει εκεί η πυροσβεστική. Απλώς ο Οικονόμου μετάφερε τις ευθύνες του Ιωαννίδη παρακάτω. Και ο ίδιος πήρε προαγωγή..[7]

«Ποιά μηνύματα εκπέμπονται Αλλωστε, όταν ο πρόεδρος του πρωτόδικου Δικαστηρίου που εκδίκασε την υπόθεση, δικαστής Τεύκρος Οικονόμου, μετά την έκδοση της διάτρητης απόφασης του, προήχθη δυο φορές: Μάλιστα, με την δεύτερη προαγωγή του βρέθηκε δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου,

όπου μοιραία η παρουσία του δυνατόν να είχε επηρεάσει την απόφαση της έφεσης μου στο Ανώτατο Δικαστήριο ανεξαρτήτως της συμμετοχής του η όχι στην διαδικασία.» Κ. Παπακώστας, σελίδα 295]

Κάποιοι ήθελαν τον κ. Οικονόμου φαίνεται. Άλλωστε αυτές τις εποχές ξανακούσαμε φράσεις του είδους «Με δικαστή τον Σάντη….» κάποιοι διαβεβαίωναν για να εκμαιεύσουν καταθέσεις…. Και ανάλογα με «δικαστές στο Ανώτατο»;…

Η Ιστορία είναι μπροστά μας, όπως και η απονομή ευθυνών για την θεσμική δολοφονία του Κ Παπακώστα.

Και ιδού που η Ιστορία ήρθε να θυμίσει την διασταύρωση του θεάματος Μαρί με την προσπάθεια συγκάλυψης των τραπεζών.

---

[1]  http://2ha-cy.blogspot.com/2013/07/blog-post_13.html

[2]http://www.supremecourt.gov.cy/judicial/sc.nsf/4c31e0475169fcdec22572c600210bd8/51a5a988ced80952c22576be002aacaf?OpenDocument

[3] «΄Εχω την άποψη πως δεν διατυπώνεται λόγος έφεσης που αφορά πως λανθασμένα το Κακουργιοδικείο θεώρησε ότι στοιχειοθετείται η υποκειμενική υπόσταση της κατηγορίας 4 με βάση τον ισχύοντα τον ουσιώδη χρόνο Νόμο.

Τέτοια θέση θα έπρεπε να διατυπωθεί ως ξεχωριστός και ad hoc λόγος προσβολής της δικανικής κρίσης.  ΄Οσα λέχθηκαν περί υποκειμενικής υπόστασης του  εγκλήματος αφορούσαν ευρύτερα το επιχείρημα του lex mitior και άλλα παρεμφερή.  Εν πάση περιπτώσει δεν είχαν αυτοτέλεια, ώστε να αποτελούν ξεχωριστό λόγο έφεσης.  Συνεπώς, δεν πρόκειται απλώς για μη επαρκή ανάπτυξη λόγου έφεσης.» http://www.supremecourt.gov.cy/judicial/sc.nsf/4c31e0475169fcdec22572c600210bd8/51a5a988ced80952c22576be002aacaf?OpenDocument

[4] Έρευνα της τράπεζας Κύπρου: εφημεριδα Αληθεια, 29 Αυγουστου 2012: «Ετσι φορτωθηκε ελληνικα ομολογα η Τραπεζα Κυπρου»

[5]  http://www.philenews.com/el-gr/oikonomia-kypros/146/287528/kakourgiodikeio-i-gs-tis-tr-kyprou-ton-iounio-2012-sto-epikentro

[6] http://www.sigmalive.com/simerini/news/191478/athooi-kyprianou-kai-nikolaou

[7] Και πηρε προαγωγη για το Ανωτατο: «Μιλώντας κατά την τελετή διαβεβαίωσης του νέου Πρόεδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου Μύρωνα Νικολάτου και του νέου μέλους του Ανωτάτου Δικαστηρίου Τεύκρου Οικονόμου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης δήλωσε ότι η Κυβέρνηση με έργα αποδίδει στη Δικαιοσύνη της σημασία που της αξίζει.» - https://www.laimitomos.com/%CE%BC%CF%8D%CF%81%CF%89%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%82-%CE%BF%CF%81%CE%BA%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BD%CE%AD%CE%BF%CF%82-%CF%80%CF%81/