Μαζί με το Κυπριακό: πάμε διακοπές

1) δροσερές σαλάτες

Μια εφημερίδα γράφει: «Ο γαστρονόμος Ιουλίου μας φτιάχνει χορταστικές δροσιστικές σαλάτες ιδανικές για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού!». Το θαυμαστικό είναι δικό της και υποθέτουμε ότι αφορούν στις χορταστικές και δροσιστικές σαλάτες. Στο βάθος είναι ένας απελπισμένος τρόπος να προσθέσεις μια νότα χαράς ή έστω ελαφράδας στο ζοφερό τοπίο που παρουσιάζουν οι άλλες σελίδες της εσωτερικής ή και εξωτερικής επικαιρότητας. Μια άλλη νότα χαράς θα ήταν για τους αδαείς η είδηση που αναφέρει ότι εμφανίστηκαν κάποιοι εξωτερικοί επενδυτές ως και να είναι θαύμα ότι κάποιοι έρχονται να κερδοσκοπήσουν στα πεντακοσάρια των νέων μισθών. Αλλά έστω και έτσι, όπως αναφέρεται, μόλις που εμφανίστηκαν 4 δις, ενώ οι επενδύσεις Κυπρίων στο εξωτερικό είναι υπερδιπλάσιες. Οι δροσιστικές σαλάτες είναι πιο δροσιστικές.

2) η νηστεία είναι υγεία

Σ’ αυτό έχει δίκαιο ο Αρχιεπίσκοπος όταν μιλώντας περί νηστείας σε κάποιο από τα κανάλια που τον αγαπούν δηλαδή όλα, είπε ότι εμείς στην Κύπρο είμαστε τυχεροί που έχουμε στη διάθεση μας φρέσκα (και δροσιστικά για να μην χάνουμε το modo) ζαρζαβατικά. H αναφορά είναι ειλικρινής, αλλά μπορεί και να γίνει ειρωνική αν εστιαστούμε στα αγγούρια με κάποια προσοχή για να μην αναπαράγουμε τη φαλλική χροιά της πρότασης. Στο νέο πλαίσιο, όπως ξέρετε, αγγούρια διανέμει προς όλο τον πλανήτη και η κυρία Μέρκελ και σύντομα (ελπίζουμε κιόλας) να είναι και η κυρία Κλίντον κι όχι ο κύριος Τραμπ.

3) καλοκαιρινές αγάπες

Μια δροσιστική μεν, αλλά και καυτή σαν τον Ιούλη μας νότα, που βρήκαμε στο διαδίκτυο και μας άρεσε που τ' αλήθκεια, και είναι ενθαρρυντική για το καλό μέλλον της ανθρωπότητας αφορά σε ένα εξαιρετικό συνδυασμό τεχνολογίας εικόνας και μουσικής. Σ' ένα βίντεο βλέπουμε την εικόνα που δείχνει ένας αξονικός τομογράφος του εσωτερικού των σωμάτων, των κατ’ εξοχήν ερωτικών οργάνων, ενός ζευγαριού που κάνει έρωτα. Είναι μια θάλασσα κυματισμένη μαζί με μια γλυκιά μουσική. Είναι η θάλασσα που μας κρατεί ζωντανούς και ζωντανές, ενώ ρημάζουμε την άλλη θάλασσα που κολυμπούμε και αγωνιούμε κιόλας να την λερώσουμε με διατρήσεις υδρογονανθράκων.

Ειδικά, όμως, εμείς οι νησιώτες είμαστε ανάπηροι χωρίς την αγάπη της θάλασσας: ο ποιητής λέει:

Τις Κυριακές να κοιτάς πάντα τη θάλασσα, ό,τι κι αν γίνει μη χάνεις ποτέ τη θάλασσα από τα μάτια σου τις Κυριακές, γιατί μια Κυριακή λευκή σαν το λευκό των ματιών σου που όμοιο δεν είδα θα γράψω για σένα ένα τραγούδι δίχως λέξεις, μόνο με ανάσες και ορίζοντες, μόνο με ανάσες που καίνε και ορίζοντες που πυρπολούνται. Μόνο μια ανάσα που καίει μπορεί να πυρπολήσει τον ορίζοντα. Ένα τραγούδι σε αποχρώσεις του κόκκινου και του γκρίζου και του μπλε, ένα τραγούδι για σένα, όπου η άμμος θα εκμυστηρεύεται στον ουρανό τον πυρετό της...

Το άσπρο του έρωτα, Σταύρος Σταύρου, Ακτίς 2013 ( από το ιστολόγιο της Εύας Νεοκλέους)

4) και μια λαοθάλασσα πολιτικής αγάπης

Ο έρωτας για τη ζωή φαίνεται και σ' ένα άλλο βίντεο που κυκλοφόρησε ο Μελέτης Αποστολίδης και δείχνει μια άλλη θάλασσα και για την ακρίβεια μια λαοθάλασσα ; η μεγαλύτερη αντιπολεμική διαδήλωση αναφέρει και παρουσιάζει ένα εκατομμύριο διαδηλωτές στη Σκωτία εναντίον του πολέμου στο Ιράκ. Αυτοί οι άνθρωποι γνώριζαν καλύτερα από τους άλλους, όπως αποδείχτηκε από την πράξη που ακολούθησε και ακολουθεί και δεν ξέρουμε πότε και πώς θα τελειώσει η πολεμική τρέλα στη Μέση Ανατολή. Ταυτόχρονα, η διεύρυνση της παρουσίας του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη δείχνει προς νέα επέκταση του πολέμου ή των πολέμων.

5) μια θάλασσα ψέματα

Ο πόλεμος, όμως, στο Ιράκ στηρίχτηκε σε μια θάλασσα από ψέματα σε σχέση με τα υποτιθέμενα όπλα μαζικής καταστροφής που διέθετε έλεγαν τότε ο Σαντάμ Χουσεΐν. Τα έγγραφα των μυστικών υπηρεσιών που αποκαλύφθηκαν πρόσφατα αποδεικνύουν ότι δεν υπήρχαν καθόλου ενδείξεις και πολύ περισσότερο αποδείξεις για κάτι τέτοιο. Τόνυ Μπλερ των Εργατικών και Τζόρτζ Μπους των όχι Εργατικών έχουν την ευθύνη εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών και εκατομμυρίων πληγωμένων και ξεσπιτωμένων. Ευχόμαστε ο Κόρπιν να πάρει όντως, όπως απείλησε, τον Μπλερ στο Διεθνές Δικαστήριο. Στα διεθνή κανάλια γίνεται χαμός με αυτήν την υπόθεση που αποδείχνει πλέον ότι οι περισσότεροι πολιτικοί κολυμπούν σε θάλασσες από ψέματα. Τα κανάλια φυσικά είναι ανάστατα γιατί συμμετείχαν και τα ίδια στη κατασκευή αυτής της ψεματινής θάλασσας , αυτής της ,πως θα λέγαμε στην σύγχρονη κυπριακή γλώσσα και προσπαθούν να υποβιβάσουν την δική τους ευθύνη. Διότι ο Μπους και ο Μπλερ πέρασαν τη γραμμή τους με την ενεργή συνεργασία των ΜΜΕ.

6) ακόμα μια θάλασσα ψέματα

Μια τέτοια θάλασσα από ψέματα και ανάλογα ψευδομίντια χαμηλής ευθύνης διαθέτουμε όμως και μεις, και είναι γιόρκιν μας. Έχουμε της οθωμανικής ή βυζαντινής παράδοσης πονηριά ή και κουτοπονηριά. Παίζουμε πελλόν ή παίζουμε τους βλάκες και κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε τί μας λεν. Σε αυτό το παιγνίδι συμμετέχει κατά παράδοση και πολύς κόσμος που έχει πεισθεί ότι η πολιτική είναι η τέχνη της ψευτιάς. Για παράδειγμα την δεκαετία του 60 για να πάρουμε ένα μισοθαμμένο ψέμα πολλοί από μας μαζί με τους αρχηγούς μας δεν λέγαμε ότι δεν θέλουμε Ένωση αλλά Ανεξαρτησία. Λέγαμε, όμως, ότι θέλουμε το εφικτό. Αυτό φυσικά δεν εμπόδισε ούτε την ΕΟΚΑ Β, ούτε την τότε ελληνική στρατιωτική κυβέρνηση.

Από το 2004 όμως μας έχουν όλοι πάρει πρέφα και μας το λένε με διάφορους τρόπους. Φυσικά είναι δικαίωμα μας απόλυτο να μην τους λαμβάνουμε υπόψη ή να λαμβάνουμε υπόψη όσους θέλουμε. Είναι, όμως, αναξιοπρεπές να περιπαίζεις τον κόσμο σου και τον εαυτό σου γιατί πέραν του Κυπριακού για να επιβιώσει αυτός ο λαός χρειάζεται να έχει κάποια επαφή με την πραγματικότητα. Για παράδειγμα...

7) διαμαρτύρεται το ΔΗΚΟ:

Οι μονομερείς υποχωρήσεις, ο εξευμενισμός και η αποενοχοποίηση της Τουρκίας και η προβολή ενός ψευδεπίγραφου καλού κλίματος στις διαπραγματεύσεις για το κυπριακό, αποδεικνύονται επιζήμια  για τα εθνικά μας συμφέροντα.

Ο ΓΓ του ΟΗΕ αναπαράγει την τουρκική προπαγάνδα και επικρίνει στην ουσία την Ελληνοκυπριακή πλευρά για την έλλειψη προόδου στην υλοποίηση των λεγομένων Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης.

Η δε παρέμβαση του στο θέμα της προσπάθειας της τουρκικής πλευράς να εκμεταλλευτεί πολιτικά τις πρόσφατες πυρκαγιές στη Σολέα, αποτελεί κατάφορη παραβίαση των όρων εντολής της αποστολής των καλών του υπηρεσιών.

Δυστυχώς, η ετεροβαρής, άδικη και απαράδεκτη συμπεριφορά των Ηνωμένων Εθνών είναι αποτέλεσμα των μηνυμάτων που στέλλει η πλευρά μας.

8) διαμαρτύρεται και η Συμμαχία Πολιτών

Η Συμμαχία Πολιτών αποδίδει στον κύριο Μπαν και γενικότερα στα Ηνωμένα Έθνη, παντελή έλλειψη πληροφόρησης για τις πραγματικότητες στην Κύπρο. Κατηγορεί τον Γενικό Γραμματέα ότι παρεμβαίνει απροκάλυπτα στα στα εσωτερικά ζητήματα της Δημοκρατίας και ότι λειτουργεί μεροληπτικά υπέρ της Τουρκίας, μπερδεύοντας -όπως αναφέρει- τον ρόλο του. Η Συμμαχία καλεί την κυβέρνηση να εξετάσει σοβαρά τον τρόπο που συνδιαλέγεται με τον γενικό γραμματέα, να τον ενημερώσει για την αδιάλλακτη στάση της Τουρκίας σε όλες τις πτυχές του Κυπριακού και να τον επαναφέρει σε τάξη.

9) Οι λωποδύτες της πολιτικής

Στη Δέφτερη Ανάγνωση υπενθυμίσαμε πολλές φορές ότι το 2004, ο τότε πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος με δύο σσου και ο τότε υπουργός του των Εξωτερικών, θυμάστε το όνομα του, αναγνώρισαν εγγράφως και με τη βούλα τους ότι η Τουρκία διαδραμάτισε θετικό ρόλο στις συνομιλίες για το Κυπριακό. Ποιός διάβολος λοιπόν διαδραμάτισε αρνητικό ρόλο τότε. Τό ότι ο συγκεκριμένος διάβολος επικύρωσε τον ελιγμό του με το ΟΧΙ του λαού δεν στέλλει το κλειδί της λύσης στην Τουρκία. Ο καθένας έχει την ευθύνη του για τις επιλογές του. Με ποιο θράσος ζητάς από τον Αναστασιάδη ή οποιονδήποτε άλλον να σβήσει την δική σου βούλα. Τα ανάλογα ισχύουν και για την αναβάθμιση του ψευδοκράτους, ή κατοχικού καθεστώτος ή της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Υπάρχει επιστολή του τότε ΓΓ του ΟΗΕ που ζητά από τα κράτη της Ε.Ε να αναβαθμίσουν τις σχέσεις με την τουρκοκυπριακή πλευρά. Γιατί αυτό έγινε το 2004 κι όχι το 2003. Ποιός κυβερνούσε και ποιος ευθύνεται. Φυσικά οι πολιτικοί που εμπλέκονται τηρούν σιγή ιχθύος. Αλλά και πάλι ούτε ένας δημοσιογράφος δεν τους το θυμίζει;

10) που το πάει ο Νίκος Αναστασιάδης

Αυτά φυσικά αφορούν και στα κόμματα που αναφέραμε αλλά και στα άλλα κομματίδια της διχοτομικής επιλογής. Αυτό όμως δεν αθωώνει ή δικαιώνει τον Νίκο Αναστασιάδη. Η πολιτική του είναι κόπι πέιστ η πολιτική Παπαδόπουλου πριν το 2004. Εφόρεν τον η τρύπα του βελονιού όστι να μπει στην Ε.Ε. Είναι μετά το μάθημα του 2004, παράδοξο να σκέφτεται πχ ο Μπαν Κι Μουν ότι αυτό που καίει τον Αναστασιάδη και το πολιτικό κατεστημένο στην Κύπρο είναι τα γκάζια κι όχι η λύση. Πριν το 2004 ήταν ευθύνη της τουρκοκυπριακής πλευράς να δείξει ότι θέλει λύση. Σήμερα είναι ευθύνη της ελληνοκυπριακής να το κάνει. Ο καθένας έχει την ευθύνη των πράξεων του.

11 ) ο αινιγματικός Ερντογάν

Με όλα αυτά δεν θέλουμε να πούμε ότι ο Ερντογάν σήμερα θέλει λύση. Η πονηριά και ο διπλός λόγος, η κοντόθωρη πολιτική και οι τακτικισμοί δεν είναι ελληνοκυπριακό φαινόμενο. Η Τουρκία μάλιστα βρίσκεται σε τόσο ρευστό περιβάλλον και εξωτερικά και εσωτερικά , που είναι πολύ δύσκολο να μπορεί κάποιος να ξέρει με βεβαιότητα τις μελλοντικές της κινήσεις. Ούτε καν η ίδια η τουρκική κυβέρνηση μπορεί να νιώθει βεβαιότητα για τις κινήσεις της. Αυτό που γράφουμε είναι ότι ο Ερντογάν έχει στο συρτάρι του την βούλα του κ Παπαδόπουλου και του κ Λιλλήκα. Από το 2004. Το πιο πιθανόν σενάριο όμως είναι ότι η τουρκική πλευρά θα περιμένει όπως περιμένει από το 50, την ελληνοκυπριακή πλευρά να κάνει την επόμενη της πρωτοβουλία. Η εμπειρία δείχνει ότι οι Ελληνοκύπριοι χάνουν μόνοι τους. Το σλόγκαν της τουρκικής πολιτικής ίσως να είναι αφήστε τους μόνους τους. «Δουλεύκουν για λογαριασμό μας».

12) Οι στρουθοκάμηλοι είναι καλά ζώα

Αν κοιτάξουμε όμως με ειλικρίνια στο εσωτερικό θα δούμε ότι ούτε ο κόσμος καίγεται για λύση, ούτε και πολυσκέφτεται τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον χωρίς λύση. Δεν σκέφτεται καν που θα ήταν σήμερα η κατάσταση αν λυνόταν το Κυπριακό από το 2004, ακόμα κι αν παρέμεναν προβλήματα. Δεν αναφέρομαι στις δημοσκοπήσεις που δείχνουν πλειοψηφία στη λύση αλλά στην κοινωνική δυναμική. Ο κόσμος φαίνεται να νομίζει ότι η κατάσταση μπορεί να μείνει όπως είναι επ' άπειρον. Κι αυτό διότι τα μίντια εξακολουθούν με επιμονή να παρασιωπούν τα συμπεράσματα των Ηνωμένων Εθνών και τις ΕΕ στο θέμα των δημοψηφισμάτων του 2004. Συνεχίζουν το ίδιο Γιαλέλι λες και δεν συνέβει τίποτε. Η στρουθοκάμηλος είναι ένα λεβέντικο και περήφανο πτηνό, όταν είναι στον βιότοπο του. Και φυσικά είναι αρκετά παλληκάρι για να παλεύει για τη ζωή της και να μην κρύβει το κεφάλι της στην άμμο. Δεν χρειάζεται λοιπόν να λέμε για παράδειγμα ότι ο Νικόλας στρουθοκαμηλιζει μπορούμε να λέμε ότι οι στρουθοκάμηλοι δεν νικολίζουν ή δεν λιλλικίζουν.

13) το 74 το έγκλημα, η βούλα το 2004

Συνοπτικά μπορούμε να πούμε ότι οι Ελληνοκύπριοι το 2004, ψήφισαν διχοτόμιση. Αλλοι συνειδητά άλλοι ασυνείδητα. Πέρασαν όμως από τότε 12 χρόνια για να κατανοήσουν τι έκαναν όπως άλλωστε μερικοί είχαν γράψει από τότε και πριν και μετά τα δημοψηφίσματα. Αν προσέξετε ακόμα και ο Κουλίας αναγει το τέλος του μακροχρόνιου στη δευτέρα παρουσία. Αν θέλουν όσοι το συνειδητοποιούν θα πρέπει να καταφέρουν να κινητοποιήσουν την κοινή γνώμη χωρίς να αφήνουν την παρούσα κατάσταση να διαιωνίζεται και κυρίως χωρίς να νομίζουν ότι το κυπριακό θα λυθεί με τις συνομιλίες και χωρίς κινητοποιήσεις. Άλλωστε το 2004 ήταν οι κινητοποιήσεις που ξεστράβωσαν τον Ντενκτάς και υποχρέωσαν τον Παπαδόπουλο στην τούμπα του τέλους. Το έγκλημα έγινε το 1974 αλλά η βούλα μπήκε το 2004.

14) Φευγαλέα η λύση

Αναφορικά τώρα με την έκθεση Μπαν Κι Μουν. Φυσικά υπάρχουν τα εγκώμια για την πρόοδο, που θα σημαίνει όντως πρόοδο αν φυσικά στο τέλος υπογράψουν κάτι, έστω κάποιες συγκλίσεις ή κάποια ΜΟΕ. Φυσικά οι απορριπτικοί δεν βλέπουν πρόοδο και δεν θέλουν να υπάρχει πρόοδος διοτι η πρόοδος τους δεν μπορεί να σχετίζεται με την προσέγγιση με την άλλη κοινότητα. Λέει και ο Κώστας ο Μαυρίδης να πάρουμε τον Σενέρ Λεβέντ και να πάμε στην Ευρώπη να κάνουμε αντικατοχικό αγώνα.

Όμως ο Μπαν Κι Μουν διαβάζει και τις προηγούμενες εκθέσεις των προκατόχων του καθώς και τις ενημερώσεις του Άιντα ο οποίος μας βγήκε εξ ίσου τουρκόφιλος με τους δύο προκατόχους του. Είναι πολύ πιθανόν ο κ Μπαν να κάνει πλέον χιούμορ μαζί μας ή και ίσως και να άρχισε να ασχολείται με την ποίηση. Αποκαλεί το τέλος του 2016, όχι ευκαιρία για λύση αλλά « ΦΕΥΓΑΛΕΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΛΥΣΗ». Με άλλα λόγια μας πήραν όλοι πρέφα.

Και φυσικά καταλαμβαίνει ο άνθρωπος ότι αν κάποιος πάει για λύση μέσα στο 2016 θα είχε προωθήσει κάποα ΜΟΕ. Ή θα είχε στηρίξει τις δραστηριότητες των επαναπροσεγγιστικών δράσεων. Ή θα είχε διερευνήσει κάποια εγκλήματα. Η δεν θα πήγαινε διακοπές φέτος. Ή δεν θα πήγαιναν οι διαπραγματευτές. Ή θα γίνονταν κεντρικές δικοινοτικές εκπομπές πχ διακαναλικές για τη λύση. Ή θα ιδρυόταν μια συνεργατική δικοινοτικής συνεργασίας. Ή θα ιδρυόταν ένα ινστιτούτο δικοινοτικής έρευνας για τη λύση ή για το περιβάλλον.

Αλλά και ο Ακιντζή. Θα μπορούσε να αφήσει χίλιους πρόσφυγες να πάνε στην Κερύνεια. Θα μπορούσε να αφήσει 100 Ριζοκαρπασίτες να επιστρέψουν. Θα μπορούσε να ανοίξει 5 οδοφράγματα μόνος του, όπως έγινε με το πρώτο.

15) τα κέρδη της διχοτόμησης

Φαίνεται ότι και οι δύο πλευρές συντηρούν όποια εξουσία έχουν και προσπαθούν να την διευρύνουν. Πίσω από αυτή την εξουσία κρύβεται ο νέος θεός του καπιταλισμού. Το χρήμα. Οι φούσκες των ακινήτων, οι οφ σιορ, το χρηματιστήριο, το μαύρο χρήμα, το εμπόριο ανθρώπων και ναρκωτικών, οι δημόσιες αναθέσεις οι μίζες και τόσα άλλα. Θα ήταν ενδιαφέρον να γίνει ένας απολογισμός του εμπορίου ελληνοκυπριακών και τουρκοκυπριακών περιουσιών από το 2004 μέχρι σήμερα.

Θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε την επιχειρηματική, χρηματηστηριακή, κτηματομεσιτική δράση και περιουσιακή κατάσταση καμμιάς δεκαπενταριάς σημαινόντων πολιτικών. Απ εκεί και από δω.

Επιστρέφουμε στον Μπαν ΚΙ Μουν: στα εσωτερικά μας όλα κι όλα δεν πρέπει να ανακατεύεται. Τι τον ενδιαφέρει αν κρούσουμε. Θα λείψουν τα περδίκια; Εμείς θέλουμε την κρατική μας οντότητα γιατί δεν είμαστε κοινότητα. Στις συνομιλίες πάμε ως κοινότητα και συνομιλούμε. Ο συνομιλητής μας όμως παραλαμβάνει κράτος και θα παραδώσει κράτος. Δεν θα παραδώσει κοινότητα. Σε εναντία περίπτωση θα βάλει τα κλάματα.

Ας ελπίσουμε όμως ότι θα βρουν μια φόρμουλα για να σβήνουν τις πυρκαγιές. Πχ θα μπορούσε ο Αναστασιάδης να ερωτήσει τον Ακκινζτή από δω και στο εξής πως θα μπορούσαμε να σβήνουμε μαζί τις πυρκαγιές του καλοκαιριού μας. Είναι ένα καλό παράδειγμα η παρουσία Τουρκοκυπρίων εθελοντών στο Τρόοδος. Θα μπορούσαμε από τώρα να οργανώσουμε ένα δικοινοτικό σώμα εθελοντών πυροσβεστών. Όταν θέλεις λύση ο τόπος είναι γεμάτος ΜΟΕ.

Για να τελειώσουμε οπως αρχίσαμε θα μπορούσαν οι ξενοδοχειακές σχολές να ετοιμάσουν ένα βιβλίο συνταγών δροσερής κυπριακής σαλάτας με τα σχολεία να προσέρχονται χωρίς κρατικά σύμβολα και στον τίτλο να γράφει μόνο «κυπριακές σαλάτες» ( καμμία σχέση με τις δήθεν μακεδονικές).