Μια αποκαλυπτική στιγμή: Οι πυρκαγιές, οι θάνατοι και η καταστροφή σαν καθρέφτες στους οποίους διασταυρώθηκαν στη Δημόσια Σφαίρα αφηγήσεις από το 1995 και το 2011…




Διαδήλωση υπάλληλων του τμήματος Δασών ενάντια στις περικοπές το φθινόπωρο του 2015.. Ακούστηκε με σαφή ευκρίνεια η λέξη «κίνδυνος», αλλά φαίνεται ότι και τότε και τώρα μερικοί έχουν πρόβλημα ακοής. Και συγκριτικής ευαισθησίας.

Όταν ξέσπασε αρχικά η φωτιά στη Σολιά, λίγοι φαντάζονταν τις προεκτάσεις της. Όπως εξελίχθηκε, όμως, σε τραγωδία με δυο νεκρούς και μια μεγαλη, για το μέγεθος του νησιού, οικολογική καταστροφή, το βίωμα της τραγωδίας άρχισε να διασταυρώνεται αναπόφευκτα με την πολιτική και τα θεάματα της προηγούμενης περιόδου. Η πυρκαγιά στη Σολιά μπορούσε να αποφευχθεί. Ποτέ δεν ξαναείχαμε τέτοια καταστροφή με δυο νεκρούς σε δασική πυρκαγιά. Και αν κοιτάξει κανένας προς τα πίσω τις αντιδράσεις της κυβέρνησης, ενώ διογκωνόταν η πυρκαγιά και οδηγούσε στην καταστροφή, ήταν εμφανές ότι προέβαινε σε εντελώς λανθασμένες εκτιμήσεις με στόχο να έχει μια καλή εικόνα στα ΜΜΕ, αντί να ασχοληθεί με το θέμα και το πρόβλημα. Ο κ. Χάσικος φαινόταν να διοχετεύει την γραμμή, «όπου νά’ ναι το ελέγχουμε». Και έτσι, δικαιολόγησε τη μη αποδοχή βοήθειας από τους τουρκοκύπριους τις πρώτες μέρες, έστω και εθελοντών - όπως έγινε τελικά. Η προσπάθεια για «καλή εικόνα» στοίχισε και σε δασός και σε ανθρώπινες ζωές. Και ήταν κραυγαλέα όλα μπροστά στα μάτια της κοινής γνώμης. Τα ΜΜΕ της κυβέρνησης που, όταν η παράταξη τους ήταν αντιπολίτευση, έβγαζαν συμπεράσματα πριν γίνουν ακόμα οι κηδείες, ξαφνικά φόρεσαν το κοστούμι του «κοινού πόνου»: η Αλήθεια και ο Πολίτης πούλησαν πρωτοσέλιδα σε δυο διαδοχικές μέρες το σενάριο «η Κύπρος μανά καίγεται».. Φτηνή αντιγραφή από το τραγούδι για την καταστροφή της Σμύρνης. Αλλά ο αγχωμένος πιάνεται από ότι βρει.. Όμως, φαίνεται ότι στο υποσυνείδητο της κοινής γνώμης άρχισε να διαμορφώνεται μια άλλη εικόνα – αρχικά η υπεροψία της κυβέρνησης [σε συνδυασμό με την ανικανότητα της να πετύχει πρακτικά] διασταυρώθηκε με την αφήγηση των γεγονότων της πυρκαγιάς του 1995 στον Πενταδάκτυλο. Και αναπόφευκτα το κυπριακό. Και ακολούθως, καθώς η καταστροφή απλωνόταν και είχαμε και τους δυο νεκρούς, η τραγωδία διασταυρώθηκε με την αφήγηση και τα δεδομένα της υστερίας για το Μαρί.. Η αμηχανία των κυβερνώντων ήταν έκδηλη – όπως είναι πάντα η ένοχη συνείδηση στις υστερικές αντιδράσεις του Προδρόμου, του Χάσικου κοκ… Ήθελαν λογοκρισία γιατί έτρεμαν τη διασύνδεση, που ήταν σαφής μπροστά τους. Όπως και τα δυο πτώματα..

Ας δούμε τα δεδομένα.

Καθώς απλώνεται η καταστροφή ο υπουργός εσωτερικών ασχολείται με τα επικοινωνιακά, αντί με την κρίση…
Διέρρευσε ότι η πυρκαγιά ξεκίνησε από ένα παιδί που έπαιζε με τον αναπτήρα του παππού του.. Τέτοια καταστροφή; Δεν ξαναϋπήρξαν παιδιά που έπαιζαν με αναπτήρες; Έμοιαζε μέρος του επικοινωνιακού επιτελείου του προεδρικού.. Έλεγε σαν θεαματικός τίτλος πρωτοσέλιδου «φταίει ένα παιδάκι.. άρα μην ρωτάτε πώς και γιατί».. Ιδιαίτερα, βέβαια, για τις περικοπές που έγιναν με εκτός ελέγχου ζήλο σε σαφώς υπερβάλλοντα βαθμό και σε σχέση με αυτά που τους ζητούσε η τρόικα.. Εκτός από ότι θύμιζε και το νέο βίτσιο του Χάσικου να θέλει να εκπαιδεύει 14χρονους στα όπλα [όλα για το χατίρι των λαθροθηρών ψηφοφόρων του ΔΗΣΥ].. Ότι και να ξεκίνησε την φωτιά, είναι εμφανές ότι οι δυνάμεις ασφάλειας της πολιτείας δεν ήταν έτοιμες. Όπως παρατήρησε ο Α. Μιχαηλίδης του Φιλελευθέρου, το προσωπικό ήταν πολύ μικρό σε αριθμό για να μπορεί να ανταποκριθεί, ενώ οι περικοπές μέχρι και των υπερωριών, άφηναν το δασός ουσιαστικά στο έλεος της τύχης - δηλαδή μιας τραγωδίας που σίγουρα θα συνέβαινε.. Και τελικά, σε μια χρονιά με ανομβρία [πόσο δύσκολο ήταν να προβλεφθεί ότι σε τέτοια χρονιά τα πράγματα θα ήταν χειρότερα και πιο επικίνδυνα;] ξεκίνησαν φωτιές σε διαφορετικά μέτωπα, και ..το σκηνικό ξέφυγε.. Σε εκείνο το σημείο, λόγω και του σαββατοκύριακου του κατακλυσμού οι εφημερίδες δεν εκδίδονταν τη Δευτέρα, ενώ οι τηλεοράσεις ήταν ακόμα στον κατακλυσμό.. Αργά το απόγευμα της Κυριακής άρχισε το ΡΙΚ να δείχνει ότι κατανοεί το μέγεθος της καταστροφής.. Αλλά ήταν επίσης εμφανές ότι η αποστασιοποιημένη προβολή από τα τηλεοπτικά ΜΜΕ δεν ήταν τυχαία.. Ήθελαν να κρατήσουν το όλο θέμα χαμηλά.. Ήδη από το βράδυ της Κυριακής, είχες την αίσθηση ότι άκουγες ειδήσεις που τις κατασκεύαζε ένα επιτελείο για να.. καθησυχάσει.. Και βλέποντας τον Χάσικο να το παίζει επί το έργο, θύμιζε το όλο σκηνικό τις συνηθισμένες του ασχολίες – να προσπαθεί να δημιουργήσει μια ιδιωτική επιχείρηση πολλαπλών ΜΜΕ.

 Ανακοινώθηκε, σαν απάντηση στην κριτική γιατί δεν πήραν νερό από τον κόλπο της Μορφου, ότι τα «εναέρια μέσα»  έπρεπε να πετάνε μέχρι την Λάρνακα γιατί από εκεί ανεφοδιάζονταν. Και την Τετάρτη, ο Φιλελεύθερος είχε πρωτοσέλιδο ότι οι πρώτοι ανεφοδιασμοί έγιναν στην ..Λακατάμια.. Και πάλι, λοιπόν, η ευθυνοφοβία της κυβέρνησης και η προτεραιότητα της διαχείρισης της επικοινωνιακής της εικόνας, απέναντι στον πραγματικό κίνδυνο, διεύρυνε το προβλημα και την  τραγωδία.

Πρώτη επικοινωνιακή γκάφα και έκρηξη δυσφορίας των οπαδών της λύσης: η άρνηση βοήθειας από τους τουρκοκύπριους για να μην «ανοίξει φωτιές» στα ΜΜΕ ο Χάσικος. Απέναντι του, όμως, βρήκε ένα κλίμα που ξαφνικά είδε την αντίφαση ανάμεσα στο 1995 [πυρκαγιά στον Πενταδάκτυλο] και το σήμερα….
Σε αυτό το πλαίσιο, όμως, όπως συνέβηκε και με τον Μάρτιο του 2013, και την συνακόλουθη εξέγερση, η σχετική σιωπή των ΜΜΕ, επέτρεψε στο ίντερνετ να αποκτήσει δική του δυναμική… Η πρώτη εμφανής  αμηχανία της κυβέρνησης, πέρα από τις διαβεβαιώσεις ότι "σε λίγο όλα τελειώνουν", είχε να κάνει με την προσφορά του Ακιντζή για βοήθεια από τους τουρκοκύπριους. Η κυβέρνηση αρνήθηκε και ο Χάσικος δικαιολόγησε το όλο θέμα μετά στο ραδιόφωνο του Πολίτη με την ατάκα «δεν θέλαμε να σβήσουμε μια φωτιά και να ξεκινήσουμε άλλες». Ειλικρινής. Αλλά και ένοχος. Διότι, ουσιαστικά, αρνήθηκαν βοήθεια μπροστά σε μια διογκούμενη τραγωδία για να τα έχουν καλά με τους απορριπτικούς στο κυπριακό κοκ.. Καιροσκοπισμός που κατάληξε και σε δυο νεκρούς.. Διότι σαφώς έπρεπε να διαφυλαχθεί η Κυπριακή Δημοκρατία - αλλά ανάλογη [πάλι με το κυπριακό και την μη αναγνώριση του «ψευδοκράτους»]  ήταν και η αιτία για συζήτηση και με τους Σύριους για το φορτίο που κατάληξε στο Μαρί – η Συρία απειλούσε να ξεκινήσει τουριστικές επισκέψεις στη βόρεια Κύπρο μέσω Λατάκιας. Αλλά τότε τα ΜΜΕ δεν εστίασαν στο θέμα του κυπριακού καθόλου. Είχαν άλλες προτεραιότητες.. και οι εκδότες και τα στρατιωτάκια, όπως είπε και ο Χάσικος... Λες και η αναγνώριση από τη Συρία δεν είχε σημασία για το κυπριακό. Αλλά φέτος οι απορριπτικοί ξανάγιναν ευαίσθητοι για την κυριαρχία και η κυβέρνηση του ΔΗΣΥ τους καλόπιανε. Διότι οι θέσεις του κ. Ακιντζή δεν συνιστούσαν κόλπο για «αναγνώριση» - και αυτό φάνηκε από τις δικαιολογίες της κυβέρνησης που αποδείχτηκαν διαδοχικά σε απλές παραπλανήσεις, για να μην χρησιμοποιηθεί η λέξη ψέματα. Η αρχική δικαιολογία ότι θα έρχονταν αυτοκίνητα με τα σήματα του ψευδοκράτους κλπ, σαφώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί, όπως φάνηκε με το να προταθεί στους τουρκοκύπριους αστυνομικούς να συμμετάσχουν ως εθελοντές. Αλλά ούτε αυτό το σκέφτηκε ή το ήθελε η κυβέρνηση. Προτιμούσε να καεί δασός, παρά να τολμήσει να πάρει μια απόφαση. Και ενώ είναι σαφές ότι η προστασία της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι σημαντική, ταυτόχρονα, όμως τα δεδομένα με την προσφορά του Ακιντζή όπως φάνηκαν και από τις δηλώσεις του, δεν είχαν να κάνουν με παιχνίδι αναγνώρισης… Αλλά η κυβέρνηση προτιμούσε τον κίνδυνο, παρά την κριτική…

Σε εκείνο το σημείο, η στάση της κυβέρνησης φάνηκε αδύναμη και άρχισε να αναδύεται μια έντονη κριτική στο ίντερνετ. Η κυβέρνηση, ενώ, λέει ότι προσπαθεί να πετύχει λύση, φαινόταν τρομοκρατημένη από τους απορριπτικούς. Όμως όσοι πίστεψαν και πιστεύουν στη λύση, και αυτό αφορά πια και μερίδα του κυβερνώντος κόμματος, ξαφνικά εξοργίστηκαν με την απόλυτη άρνηση. Πρώτα από όλα ήταν η διασταύρωση εικόνων και αφηγήσεων. Η πυρκαγιά και η προσφορά βοήθειας θύμιζαν έντονα την πυρκαγιά στον Πενταδάκτυλο στα μέσα της δεκαετίας του 1990, όταν η τουρκοκυπριακή ηγεσία αρνήθηκε ανάλογη προσφορά των ελληνοκυπρίων. Και πρόεδρος τότε ήταν ο Κληρίδης. Άρα αν είχε δίκαιο τώρα ο Αναστασιαδης, παραπλανούσε τότε ο Κληριδης που καμωνόταν ότι η προσφορά ήταν άδολη κλπ.. Η κυβέρνηση  προσπάθησε αρχικά να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με ένα ψέμα: ότι δεν χρειάζονταν επίγειες δυνάμεις. Ήταν ψέμα, όπως φαίνονται, πια, τα δεδομένα. Η παρουσία εθελοντών εκείνες τις κρίσιμες ώρες και ιδιαίτερα έμπειρων [τουρκοκυπρίων πυροσβεστών] μπορούσε, όντως, να κάνει τη διαφορά. Ίσως και να προκαλούσε λιγότερη πίεση στους πυροσβέστες και να αποφεύγονταν και οι θάνατοι που ήταν εμφανώς προϊόν της πίεσης που βίωνε σε μια μικρή ομάδα ατόμων που προσπαθούσαν. Ουσιαστικά, το κυβερνητικό επιτελείο αρνείτο να ανοίξει την προσπάθεια, επιμένοντας στη λανθασμένη τραγικά εκτίμηση ότι όλα θα ήταν σύντομα υπό έλεγχο.

… Και όμως, οι ευθύνες της κυβέρνησης δεν ήταν μόνο άμεσες [ο κάκιστος χειρισμός της όλης προσπάθειας] αλλά και ιστορικές. Σε εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε ξανά στο ίντερνετ [μέσα από παρέμβαση της ομάδας «Εργατική Δημοκρατία»] η Φώτο των υπάλληλων του τμήματος δασών το 2015, όταν διαμαρτύρονταν για τις περικοπές.. Και στα αυτιά πολλών πλανιόνταν ακόμα οι προειδοποιήσεις της ΠΑΣΥΝΟ, ότι με την υστερική [διότι περί αυτού πρόκειται] λιτότητα.. θα θρηνήσουμε θύματα. Αν και πολλοί έλεγαν από τότε, ότι είχαμε ήδη θρηνήσει θύματα στα νοσοκομεία και αλλού.. Η ευθύνη.. είναι μεγαλη, διότι ακόμα και να θεωρήσει κανείς το μνημόνιο δεδομένο, ήταν σαφώς δική επιλογή μερικων η επιμονη/εμμονη στο μηδενικο ελλειμα...

Όταν ήρθαν τελικά και μερικά εναέρια μέσα και από το εξωτερικό, εμφανίστηκε ακόμα μια διάσταση του κόστους που προκαλούσε η εμμονή της κυβέρνησης με την εικόνα της, ενώ καιγόταν, πια, η Σολιά. Παρατηρήθηκε στο ίντερνετ ότι αν έκαναν έστω μια συμφωνία να αφεθούν τα εναέρια μέσα [της Κύπρου ή άλλων] να πάρουν νερό από τη θάλασσα της Μόρφου, θα ήταν πολύ πιο εύκολο από τα πετάνε μέχρι την Λάρνακα. Και αυτό προέκυψε όταν ως δικαιολογία για την καθυστέρηση εμφανίστηκε το πόσο μακριά έπρεπε να πετάξουν. Τότε επιστρατεύθηκε μέχρι και ο Χριστοδουλίδης να πει κάτι που φανηκε μετα να είναι ψέμα [κάτι που δεν μας είχε συνηθίσει μέχρι τώρα – άρα η πίεση στο κυβερνητικό επιτελείο αυξανόταν]: ανακοίνωσε ότι έπρεπε να πετάνε μέχρι την Λάρνακα γιατί από εκεί ανεφοδιάζονταν. Και την Τετάρτη, ο Φιλελεύθερος είχε πρωτοσέλιδο ότι οι πρώτοι ανεφοδιασμοί έγιναν στην ..Λακατάμια.. Και πάλι, λοιπόν, η ευθυνοφοβία της κυβέρνησης και η προτεταιότητα της διαχείρισης της επικοινωνιακής της εικόνας, απέναντι στον πραγματικό κίνδυνο, διεύρυνε την  τραγωδία.
                                         
Οι νεκροί.. το κλίμα αρχίζει να βαραίνει… Πανικός στην κυβέρνηση από την υπόγεια ταύτιση της εικόνας με την σημειολογία της υστερίας για το Μαρί.. Και η οργισμένη φωνή του εργαζόμενου που τον δαιμονοποίησαν και τώρα τον .. ανακηρύσσουν ήρωα..
Άρχισαν, πια, να ομολογούνται και τα θύματα. Ένας, δυο νεκροί. Η κοινωνία πάγωσε. Το να καεί βλάστηση σε μια πυρκαγιά ήταν αναμενόμενο μέρος ενός προβλήματος, αλλά.. τώρα το μέγεθος ξέφευγε από μια τοπική πυρκαγιά και έπαιρνε μορφή προβλήματος για την κοινωνία/Κύπρο ως σύνολο, αφού αφορούσε ένα από τα σημαντικά της δάση.. ..Αλλά τώρα υπήρχαν και νεκροί και η κριτική για τη διαχείριση της όλης υπόθεσης από την κυβέρνηση άρχισε να γίνεται έντονη. Σε εκείνο το σκηνικό, η Σκεύη Κουκουμά της Αριστεράς, υιοθέτησε δημόσια το ρόλο της ανύψωσης του χαμένου επιπέδου του δημόσιου λόγου απέναντι σε τέτοιες τραγωδίες. Έθεσε ζήτημα ότι δεν είναι ώρα για ευθύνες. Σωστό. Η κοινωνία είχε μια τραγωδία μπροστά της. Η εικόνα και η αφήγηση είχε φύγει πια από την πυρκαγιά στον Πενταδάκτυλο το 1995 και πήγε στο Μαρί του 2011. 2 νεκροί και 13 νεκροί. Κάνει ο αριθμός τη διάφορα; Τότε, γιατί όχι η Ήλιος; Το άγχος φαινόταν και σε μερικούς απολογητές της κυβέρνησης στα social media, που [ενώ ο παραληρισμος με το Μαρί δεν γινόταν ακόμα άμεσα] προσπαθούσαν να .. περιθωριοποιήσουν αρχικά την κριτική ενάντια στην κυβέρνηση.. κατηγορώντας όσους διαμαρτύρονταν με παραπομπή στο Μαρί.. Ήταν μια κίνηση πανικού που χάθηκε γρήγορα.. Γιατί οι αναλογίες με το Μαρί γίνονταν εξόφθαλμες και η κυβέρνηση ήθελε να λογοκρίνει αυτές τις αναλογίες… Και υπήρχε στα ΜΜΕ μια χαριτωμένη σιωπή των λαλίστατων του 2011.. Ο Κ. Βενιζέλος στον Φιλελεύθερο, για να κρατά ίσες αποστάσεις ενδεχομένως, ξεκίνησε ένα σχόλιο του κάνοντας κριτική στη δημόσια κριτική, ονόμασε όσους μιλούσαν το έπαιζαν «ξερόλες».. Και το 2011 που είχαμε τόσους ειδήμονες σε τηλεοράσεις και πρωτοσέλιδα; ..Η ενοχή για την υστερία τότε αγγίζει ένα λεπτό δίκτυο αλληλοδιασταυρωμένων συμφερόντων…

Αλλά το Μαρί εμφανίστηκε και με την ροή των ανάλογων κωδίκων ρητορικών.. Από την Δευτέρα άρχισε να διαφαίνεται η ανοργανωσιά και η απελπιστική κατάσταση στις κοινότητες. Και σε εκείνο το σημείο κινητοποιήθηκαν και οι εθελοντές.. Η έκφραση «ανίκανο κράτος», επανέφερε έντονα το Μαρί. Αλλά και τα ψέματα των κυβερνώντων ότι δεν ήθελαν βοήθεια. Η κραυγή ενός δασοπυροσβέστη στο Σίγμα έδειξε το πώς η πραγματικότητα άρχισε, πια, να ξεχειλίζει… ακόμα και στο ελεγχόμενο θέαμα..
“Σε μια συγκλονιστική εξομολόγηση στην εκπομπή του Sigma «Μεσημέρι και Κάτι» προέβη ο κ.Μάκης, ο οποίος εργάζεται ως μόνιμος δασοπυροσβέστης από το 2009.  
Ο κ. Μάκης καταγγέλλει προβλήματα έλλειψης προσωπικού, λόγω περικοπών στο Τμήμα Δασών. «Οι πολιτικοί και τα άτομα που βγαίνουν στις τηλεοράσεις για να μιλήσουν τώρα για τη φωτιά, είναι τα άτομα που έκοψαν τους μισθούς μας, που μείωσαν το προσωπικό, που δεν άφησαν υπαλλήλους του δασονομείου να δουλεύουν» δήλωσε ο κ. Μάκης αγανακτισμένος.
«Δεν γίνεται να είμαστε εμείς οι δασοπυροσβέστες μόνοι μας, χωρίς υπαλλήλους επειδή δεν τους πληρώνουν» συμπλήρωσε.  
Σύμφωνα με τον ίδιο «από το 2009 είμαι μόνιμος δασοπυροσβέστης με μισθό 950 ευρώ το χειμώνα και 1200 ευρώ αυτήν την περίοδο, επειδή βγάζω νυχτέρια και είμαι επίσης οδηγός πυροσβεστικού οχήματος. Αυτοί είναι οι μισθοί που παίρνουμε και το λέω για να ακούσουν τα άτομα που λένε πως καθόμαστε και δεν κάνουμε τίποτα».
Σε μια συγκλονιστική εξομολόγηση στην εκπομπή του Sigma «Μεσημέρι και Κάτι» προέβη ο κ.Μάκης, ο οποίος εργάζεται ως μόνιμος δασοπυροσβέστης από το 2009.  
Ο κ. Μάκης καταγγέλλει προβλήματα έλλειψης προσωπικού, λόγω περικοπών στο Τμήμα Δασών. «Οι πολιτικοί και τα άτομα που βγαίνουν στις τηλεοράσεις για να μιλήσουν τώρα για τη φωτιά, είναι τα άτομα που έκοψαν τους μισθούς μας, που μείωσαν το προσωπικό, που δεν άφησαν υπαλλήλους του δασονομείου να δουλεύουν» δήλωσε ο κ. Μάκης αγανακτισμένος.
«Δεν γίνεται να είμαστε εμείς οι δασοπυροσβέστες μόνοι μας, χωρίς υπαλλήλους επειδή δεν τους πληρώνουν» συμπλήρωσε.  
Σύμφωνα με τον ίδιο «από το 2009 είμαι μόνιμος δασοπυροσβέστης με μισθό 950 ευρώ το χειμώνα και 1200 ευρώ αυτήν την περίοδο, επειδή βγάζω νυχτέρια και είμαι επίσης οδηγός πυροσβεστικού οχήματος. Αυτοί είναι οι μισθοί που παίρνουμε και το λέω για να ακούσουν τα άτομα που λένε πως καθόμαστε και δεν κάνουμε τίποτα».

Ταυτόχρονα, η Αλεξία Καφετζή των 24 ωρών διέψευσε τις προσπάθειες της κυβέρνησης να υποβάλει υπόγεια ότι δεν δέχτηκε ο Ακιντζή να πάρουν νερό από την θάλασσα της Μόρφου. Δεν μας ζητήθηκε, είπε ο εκπρόσωπος του Ακιντζή.. Η κυβέρνηση ένοιωθε, πια, έντονα την σκιά του Μαρί να πλανιέται…
Ο κ. Μάκης καταγγέλλει προβλήματα έλλειψης προσωπικού, λόγω περικοπών στο Τμήμα Δασών. «Οι πολιτικοί και τα άτομα που βγαίνουν στις τηλεοράσεις για να μιλήσουν τώρα για τη φωτιά, είναι τα άτομα που έκοψαν τους μισθούς μας, που μείωσαν το προσωπικό, που δεν άφησαν υπαλλήλους του δασονομείου να δουλεύουν» δήλωσε ο κ. Μάκης αγανακτισμένος.
«Δεν γίνεται να είμαστε εμείς οι δασοπυροσβέστες μόνοι μας, χωρίς υπαλλήλους επειδή δεν τους πληρώνουν» συμπλήρωσε.  
Σύμφωνα με τον ίδιο «από το 2009 είμαι μόνιμος δασοπυροσβέστης με μισθό 950 ευρώ το χειμώνα και 1200 ευρώ αυτήν την περίοδο, επειδή βγάζω νυχτέρια και είμαι επίσης οδηγός πυροσβεστικού οχήματος. Αυτοί είναι οι μισθοί που παίρνουμε και το λέω για να ακούσουν τα άτομα που λένε πως καθόμαστε και δεν κάνουμε τίποτα».




Το φάντασμα του Μαρί στοιχειώνει τους διοργανωτές του
Οι αναλογίες ήταν εντυπωσιακές. Χωρίς, καν, στοιχεία την επόμενη κιόλας της έκρηξης το 2011, η πλειοψηφία των ΜΜΕ τότε επέμενε ότι ..φταίει ο πρόεδρος, ότι έπρεπε να παραιτηθούν υπουργοί..κοκ.. Τώρα, ξαφνικά, οι δυο νεκροί δεν μετρούσαν… Και όμως, οι ευθύνες της κυβέρνησης δεν ήταν μόνο άμεσες [ο κάκιστος χειρισμός της όλης προσπάθειας] αλλά και ιστορικές. Σε εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε ξανά στο ίντερνετ [μέσα από παρέμβαση της ομάδας «Εργατική Δημοκρατία»] η Φώτο των υπάλληλων του τμήματος δασών το 2015, όταν διαμαρτύρονταν για τις περικοπές.. Και στα αυτιά πολλών πλανιόνταν ακόμα οι προειδοποιήσεις της ΠΑΣΥΝΟ, ότι με υστερική [διότι περί αυτού πρόκειται] λιτότητα.. θα θρηνήσουμε θύματα. Αν και πολλοί έλεγαν από τότε, ότι είχαμε ήδη θρηνήσει θύματα στα νοσοκομεία και αλλού.. Η ευθύνη είναι μεγαλη, διότι ακόμα και να θεωρήσει κανείς το μνημόνιο δεδομένο, ήταν σαφώς επιλογή η επιδιωξη του μηδενικου ελλειματος. Αν αυτό ήταν το σύμπτωμα της ψυχολογικής ανασφάλειας ενός ατόμου που νοιώθει ότι «δεν καταλαβαίνει» και θέλει επιβεβαίωση, ή αν είναι μέρος μια προσπάθειας επιβολής [που εκφράστηκε και προεκλογικά με την κριτική για τις διεκδικήσεις των εργαζόμενων], δεν έχει πια και τόση σημασία. Οι εμμονές για υπερβολικές περικοπές οδήγησαν με μαθηματική ακρίβεια στην τραγωδία. Και πέρα από τις υπερβολές αναπόφευκτα σκέφτεται κανείς το πώς όσα «κόπηκαν» από βασικές υπηρεσίες, όπως η πυρόσβεση, πετάχτηκαν και σε προεκλογικές εκστρατείες όπως η πρόσληψη 3,000 οπλιτών. Πόσα λεφτά χρειάζονταν για να στελεχωθεί μια υπηρεσία προστασίας των δασών;

Πότε θα είναι η ώρα να ζητηθούν ευθύνες]…Αύριο ή μεθαύριο που τα περισσότερα ΜΜΕ στη προσπάθεια τους να ξεπλύνουν τις όποιες πολιτικές ευθύνες θα θάψουν άρον- άρον το θέμα?? Εδώ δεν είναι Χριστόφιας που σε μηδέν χρόνο αποφάσισαν ότι ο πρόεδρος…. σαν υπεύθυνος στρατοπεδάρχης ευθύνεται για την καταστροφή στο Μαρί. Εδώ είναι Αναστασιάδης και ‘τα λεφτά είναι πολλά Άρη’ .

Η εικόνα του Μαρί φαινοταν να βαραίνει πια. ….Αλλά τότε έφταιγε ένας.. ο οποίος, όπως το έθεσε στην κωμική σαφήνεια μέσα από την οποία φαίνεται πια το Μαρί, ο Δ. Δημητρίου, θέτοντας το ζήτημα ότι πρέπει να αρχίσει η αναζήτηση ευθυνών
[Πότε θα είναι η ώρα να ζητηθούν ευθύνες]…Αύριο ή μεθαύριο που τα περισσότερα ΜΜΕ στη προσπάθεια τους να ξεπλύνουν τις όποιες πολιτικές ευθύνες θα θάψουν άρον- άρον το θέμα?? Εδώ δεν είναι Χριστόφιας που σε μηδέν χρόνο αποφάσισαν ότι ο πρόεδρος…. σαν υπεύθυνος στρατοπεδάρχης ευθύνεται για την καταστροφή στο Μαρί. Εδώ είναι Αναστασιάδης και ‘τα λεφτά είναι πολλά Άρη’ .

Ο κυβερνητικός πανικός βγάζει τον αυταρχισμό [ως εξωτερίκευση του φόβου και της ενοχής] περίπατο μέχρι και στις ελεγχόμενες ευγενικές τηλεοπτικές οθόνες – ενώ στην καθημερινότητα όσοι έμειναν κολλημένοι στις αφηγήσεις/ υστερίες/εμβατήριο ταξικού ρατσισμού του Πολίτη του 2011-13, άρχισαν να ψάχνουν ενόχους.. οπουδήποτε. και άρχισαν να φωνάζουν ενάντια στους.. φτωχούς..
Η κυβέρνηση προσπάθησε με τα βασικά μέσα που χρησιμοποιεί σχεδόν πληκτικά πια. Προσπάθεια έλεγχου της ροής της πληροφορίας και διαμοιρασμός υποσχέσεων. Έτσι, οι νεκροί βαφτίστηκαν ήρωες [κατάντησε και αυτή η λέξη βολική για υπεκφυγές και χρήση] και δόθηκαν υποσχέσεις…. Ο πανικός, όμως, του κυβερνητικού στρατοπέδου ήταν εμφανής και στην αντιπαραθεση του Χάσικου με την Κ. Χριστοφίδου, αλλά και από την αντιπαράθεση του Προδρόμου με την Πέρσα Σιάσου του Μέγκα. Σχολίασε ο Α. Μιχαηλίδης:

«..είχαμε και τον Πρόδρομο Προδρόμου, που δεν είχε που να βγάλει τα νεύρα του για την κριτική που δέχεται η κυβέρνηση κι έστησε καυγά με την εξαιρετική Πέρσα Σιάσου χτες το μεσημέρι στο Μέγα. Επειδή τόλμησε να τον ρωτήσει κάτι για την έλλειψη συντονισμού στο μετωπο των πυρκαγιών…»

Ο Θανάσης Αθανασίου ήταν ακόμα πιο αιχμηρός για τις επιθέσεις των κυβερνητικών στελεχών προς την  έστω και ευγενική κριτική [η αναφορά ήταν στην ανάλογη συμπεριφορά του Χάσικου απέναντι στην Κ. Χριστοφίδου]

“Ναι, κ. Χασικε μου, εκαμετε τα σιόνι. Τζαι γαστρι. Αντικειμενικά ομιλούντες. Ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι, εθελοντές και μη, που κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες. Ομως, βρήκαμε τη λύση στην Κυπρο. Ο,τι θελει ας γίνει αφου μπορούμε κάλλιστα να σας ανακηρύξουμε σε ήρωες για να ξεπλύνουμε τη συνείδηση μας. ΥΓ Συγκάληψη να γυρέψετε στην Τουρκια, ίσως και στο Ιράν. Εδώ ειναι Κυπρος.”


Σε αυτό το κλίμα, ο πανικός της δεξιάς που της θύμιζε την δική της συμπεριφορά στο Μαρί [και δεν χρειάζεται να είσαι ψυχαναλυτής για να δεις την υστερική επιθετικότητα ως απόπειρα άμυνας και προϊόν της «ένοχης συνείδησης»] άρχισαν να αναζητούν δικές τους αφηγήσεις Μετατόπισης. Το ακόλουθο τεκμήριο από τοπικό στέλεχος του ΔΗΣΥ, προφανώς, φάθηκε στην νοσταλγία των στιγμών του 2011-13, όταν εκτός από τον Χριστόφια, έφταιγε το δημόσιο, οι φτωχοί, οι λήπτες βοηθήματος κοκ.. Και έτσι, αμολήθηκε εκτός τόπου και χρόνου…



Ακολούθησε θύελλα σχολίων… Αλλά ο Μαρίνος Νομικός τα είπε όλα λακωνικά:

Marinos Nomikos
Ο πρώτος που έπρεπε να πάει εθελοντής ρε κάγκουρα είναι ο εργοδότης σου Αβέρωφ Νεοφύτου που δηλώνει άνεργος από το 1999
                          
Αλλά με ίσως ακόμα περισσότερη σαφήνεια ο Χ. Λαζαρίδης κωδικοποίησε τις καταβολές αυτής της ρητορικής ταξικού ρατσισμού στην εφημερίδα Πολίτης – και στις δικές της διαπλοκές [όπως κωδικοποιείται με την λέξη «Μπολίτης» ..

Χρήστος Λαζαρίδης
Υπάρχουν ηθικοί αυτουργοί για ορισμένα φαινόμενα και αποτελέσματα.
Η εφημερίδα Μπολίτης είναι ενας απ αυτούς, εβαλε πλάτη στον ορθολογιστικό φασισμό εδω κ χρόνια.
Το θράσος κάποιων τύπου Δ.Ευτυχίου πηγάζει απο εκεί.
Η εφημερίδα που μισεί τον φασισμό κ τα ακρα, δημιούργησε τον δικό της φασισμό κ ακρο.
Δεν στοχοποιούμε ποτέ κ κανέναν δίχως σοβαρό λόγο κ ούτε εχουμε κολλήματα ή καπρίτσια

Και μέσα από τις στάχτες και το θάνατο μπορεί να προβάλει η εικόνα της αυτοοργάνωσης.. και της συνεργασίας για τα κοινά.. που δεν πρέπει να υπόκεινται σε λιτότητα και ιδιωτικοποίηση…
Αξίζει, επίσης, στην τελική αξιολόγηση να τονιστεί και αυτοοργάνωση των πολιτών που ξεκίνησε τις ομάδες εθελοντών και μετά ξύπνησε και η κυβέρνηση που επέμενε [για να μην πληρώνει έξτρα εργαζόμενους; Για να συγκαλύψει την αρχική γκάφα με τον Ακιντζή;].. Ιδού ένα σχόλιο αυτού του ρεύματος που είναι μια από τις θετικές διαστάσεις που αναγκαστήκαμε να εφεύρουμε ή να ξαναανακαλύψουμε ως κοινωνία

Feelix Eer

‪#‎FireUpdate: Αρκετά καλύτερη η κατάσταση στα μέτωπα. Στην περιοχή Σπήλια είναι υπο έλεγχο η κατάσταση και παραμένει η εστία πάνω από Άγιο Θεόδωρο προς Αγία Ειρήνη, όπου έχουν κατευθυνθεί οι περισσότερες δυνάμεις. Πάρα πολλοί οι εθελοντες σήμερα, οργανωθηκε και καλύτερα η κατάσταση στην Γαλάτα, φαγητό και νερά μπόλικα. Εκεί που δεν δουλεύει το κράτος γεννιέται η αυτοοργάνωση. Μπράβο σε όλους που πολέμησαν και σήμερα τις φλόγες. Άντε και αύριο να την αποτελιώσουμε!



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

· Βοηθώντας τον Αριστο Μιχαηλίδη να μάθει νάκκον την ιστορία του Γρίβα με τεκμήρια του ίδιου..

Ποιούς παρακολουθούσε η ΚΥΠ; Οι δημοσιογράφοι μάλλον είναι αρκετά πειθήνιοι ή φοβισμένοι ακόμα να ζητήσουν τη δημοσιοποίηση της λίστας αυτών που παρακολουθούσε η ΚΥΠ, αλλά ο χώρος των ακτιβιστών/τριων, που σίγουρα ήταν στόχος και με βάση την ειδικότητα της εταιρείας, είναι πολίτες που μπορούν να το απαιτούν

· Μια ακόμα χαριτωμένη «σύμπτωση» - απαλλαγή για τις μίζες του ΣΑΠΑ από συναγερμικο δίκτυο;