Αν ο Τραμπ είναι το θεαματικό πρόσωπο της δυσφορίας της αμερικανικής κοινωνίας, ο Μπέρνι είναι η μορφή της ιστορικής συνείδησης
Στις ΗΠΑ ο Τραμπ εξασφάλισε
αυτήν την εβδομάδα τον αριθμό των εκλεκτόρων που χρειάζονται να πάρει το χρίσμα
του Ρεπουμπλικανικού κόμματος.. Στο Δημοκρατικό κόμμα, ωστόσο, παρά τα
ευχολόγια του κατεστημένου, αλλά και του επιτελείου της Χίλαρυ[a1] , το κίνημα που διαμορφώθηκε
γύρω από την υποψηφιότητα του Μπέρνι Σάντερς δεν φαίνεται να υποχωρεί. Και
καθώς η ταξική συνείδηση που αναδύεται από το κίνημα, και η οποία γεφυρώνει για
πρώτη φορά σε τέτοιο βάθος μια συμμαχία της εργατικής τάξης με την νεολαία των
πανεπιστήμιων, φαίνεται να δημιουργεί νέα δεδομένα, η ανησυχία του κατεστημένου
αυξάνεται… Ανησυχεί το κατεστημένο των Δημοκρατικών για το πώς θα εξελιχθεί η
διαδικασία – αλλά υπάρχει και μια ευρύτερη ανησυχία, όπως εκφράζεται από τον
ηγεμονικό λόγο των ΜΜΕ, για το κίνημα που έφερε στην επιφάνεια η υποψηφιότητα
Σάντερς…
Το ακόλουθο σχόλιο του Γ.
Μητραλιά δίνει το κλίμα της εβδομάδα που άρχισε και μια πιο έντονη επίθεση
εναντίον του Σάντερς από τα ΜΜΕ..
Ολομέτωπη πια η
(ταξική) σύγκρουση Μπέρνι Σάντερς
Του Γιώργου
Μητραλιά, 2016-05-24
Και ξαφνικά συνέβη το
αναπόφευκτο: Στις 23 Μαΐου 2016, σύσσωμος ο αμερικανικός τηλεοπτικός και
γραπτός τύπος, και από κοντά και ο διεθνής, σταμάτησαν να σφυρίζουν
αδιάφορα για την καμπάνια του Μπέρνι Σάντερς και διαπίστωσαν με τρόμο ότι
ο γερουσιαστής από το Βερμόντ «είχε κηρύξει πόλεμο στο Δημοκρατικό κόμμα»! Και
όχι μόνον αυτό. Άρχισαν να κινδυνολογούν ότι «οι οπαδοί του Σάντερς ρέπουν προς
τη βία», ότι «είναι αγροίκοι» και ότι «θα βάλουν φωτιά στο Δημοκρατικό Συνέδριο
στη Φιλαδέλφεια» που θα χρίσει στα τέλη Ιούλιου τον υποψήφιο του κόμματος για
την προεδρία των ΗΠΑ…
Καμιά έκπληξη. Στην
πραγματικότητα, ο «πόλεμος» του Σάντερς και των εκατομμυρίων υποστηρικτών του
στο κατεστημένο του Δημοκρατικού κόμματος μαινόταν εδώ και μήνες και μόνον η
πρωτοφανής συνωμοσία σιωπής των (νέο)φιλελεύθερων) απανταχού γης ΜΜΕ εναντίον
του τα εμπόδιζε να αναγνωρίσουν δημόσια τη δεινή πραγματικότητα: Ο Μπέρνι όχι
μόνο δεν ήταν σαν τους άλλους υποψηφίους που είχαν γνωρίσει όλες αυτές τις
δεκαετίες αλλά και αποτελούσε μια θανάσιμη απειλή για τον πατροπαράδοτο
δικομματισμό του βορειοαμερικανικού κατεστημένου και την εξουσία
των δισεκατομμυριούχων. Φυσικά, οι ιστορικοί θα πουν ότι η αιτία για τη
«ξαφνική» αφύπνιση των μεγάλων ΜΜΕ ήταν ότι ο Μπέρνι κήρυξε στις 23 Μαΐου τον
πόλεμο στην ίδια την πρόεδρο του Δημοκρατικού κόμματος κατεβάζοντας εναντίον
της δικό του υποψήφιο στην περιφέρεια της Φλόριντα όπου αυτή εκλέγεται. Όμως,
ούτε καν αυτή η κίνησή του δεν αποτελούσε έκπληξη καθώς το κίνημα των
Berniecrats (1) που τον στηρίζει, κατεβάζει εδώ και τουλάχιστον 2-3 μήνες πάνω
από 300 «μπερνικούς» υποψηφίους σε κάθε λογής εκλογική αναμέτρηση συχνά ενάντια
στους υποψηφίους του κομματικού κατεστημένου. Και μάλιστα, μερικές φορές, με τη
χρηματοδότηση της καμπάνιας τους από το επίσημο ταμείο της καμπάνιας του Μπέρνι
Σάντερς!
Χωρίς αμφιβολία, οι αντίπαλοι του Μπέρνι έχουν
κάθε δίκιο να εξομοιώνουν το κατέβασμα «μπερνικών» υποψηφίων ενάντια στους
επίσημους του κόμματος με κήρυξη πολέμου στο Δημοκρατικό κόμμα. Ή μάλλον με το
ακόμα πιο σημαντικό και ιστορικό πρώτο –τεράστιο- βήμα προς τη κατεύθυνση της
δημιουργίας του περίφημου «Τρίτου» μεγάλου -και μάλιστα εναλλακτικού
ριζοσπαστικού και …εργατικού αριστερού- κόμματος, που αχρηστεύει ντε φάκτο τον
ίδιο τον παραδοσιακό αμερικανικό δικομματισμό. Ωστόσο, δεν πρόκειται και πάλι
παρά για μια μόνο από τις πάμπολλες καθημερινές εκδηλώσεις αυτής της
παρατεταμένης «πολεμικής» κατάστασης που επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα. Για
παράδειγμα, τα πρωτοφανή γεγονότα που «διάνθισαν» το συνέδριο του Δημοκρατικού
κόμματος της Νεβάδα στο Λας Βέγκας, όπου έκπληκτοι οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι
του Μπέρνι είδαν την τοπική πρόεδρο του κόμματος πρώτα να ακυρώνει την εκλογή
τους και να κηρύσσει εσπευσμένα το τέλος του συνεδρίου πριν καν αυτό αρχίσει
και αμέσως μετά να καλεί μια ντουζίνα πάνοπλους «σερίφηδες» να αδειάσουν την αίθουσα…
υπό την απειλή των όπλων (!), είχαν διπλό αποτέλεσμα. Από τη μια, εισήγαγαν
αυτομάτως και σε χρόνο ρεκόρ στην ουσία της αμερικανικής «δημοκρατίας» τους
εργαζομένους και λοιπούς πληβείους που αποτελούν και τη μεγάλη μάζα των δεκάδων
εκατομμυρίων υποστηρικτών του Σάντερς. Και από την άλλη, πρόσφεραν την αφορμή
σε σύσσωμο το αμερικανικό κατεστημένο των μεγάλων ΜΜΕ να εξαπολύσει μια
υστερική εκστρατεία καταγγελίας των «αγροίκων» και «βάρβαρων» του Σάντερς, που
τάχα πρωτοστάτησαν σε βιαιοπραγίες. Μια ματιά σε μια ντουζίνα βίντεο από αυτά
τα –όντως πρωτοφανή- γεγονότα στο Facebook «Έλληνες για το μαζικό κίνημα του
Μπέρνι Σάντερς» (2) είναι όμως αρκετή για να διαπιστωθεί η παραχάραξη της
αλήθειας τόσο από τα καθεστωτικά ΜΜΕ όσο όμως και από τα «φιλελεύθερα» και
«προοδευτικά» που έσπευσαν να καταγγείλουν τον Σάντερς, που μέχρι τότε
συμπαθούσαν ή ανέχονταν, και κυρίως την …απολίτιστη πλέμπα που τον
υποστηρίζει.
Η ταξική πάλη και οι ταξικοί διαχωρισμοί σε όλο το μεγαλείο τους!... [a2]
Πέρα από όλα αυτά,
γεγονός είναι ότι το –εξαιρετικά αναπτυγμένο- ταξικό ένστικτο του κατεστημένου
των Δημοκρατικών, και φυσικά των δισεκατομμυριούχων χρηματοδοτών του, έχει πια
τον πρώτο λόγο καθώς το τοπίο ξεκαθαρίζει, η απειλή που λέγεται Σάντερς
συγκεκριμενοποιείται και γίνεται συνείδηση ότι αυτό που πια διακυβεύεται
αρχίζει να είναι ιστορικής και συνάμα ζωτικής σημασίας. Η κύρια συνέπεια είναι
αρκούντως διδακτική: Ενώ ο μεγάλος αντίπαλος Ντόναλντ Τράμπ έχει φτάσει και
αρχίζει να ξεπερνάει την –αντιδημοφιλέστατη- Χίλλαρι στις απανωτές
τελευταίες δημοσκοπήσεις, και ενώ ο Μπέρνι εξακολουθεί να κατατροπώνει τον
Τράμπ στις ίδιες δημοσκοπήσεις, η ηγεσία του Δημοκρατικού κόμματος απορρίπτει
κατηγορηματικά το ενδεχόμενο … να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές και
ταυτόχρονα αποτρέψει την εκλογή του Τραμπ, προτείνοντας ως υποψήφιό της
τον Μπέρνι Σάντερς. Αντίθετα, επιμένει στην Χίλλαρι, προτιμώντας έτσι να
ηττηθεί και κυρίως, να εκλεγεί ο τρισκατάρατος αλλά τελικά «δικό της παιδί»
Τραμπ και όχι ο επίφοβος ταξικός εχθρός που λέγεται Μπέρνι Σάντερς και η πλέμπα
των καταπιεσμένων του!
Στις 23 Μαΐου
2016, σύσσωμος ο αμερικανικός τηλεοπτικός και γραπτός τύπος, και από κοντά και
ο διεθνής, σταμάτησαν να σφυρίζουν αδιάφορα για την καμπάνια του Μπέρνι
Σάντερς και διαπίστωσαν με τρόμο ότι ο γερουσιαστής από το Βερμόντ «είχε
κηρύξει πόλεμο στο Δημοκρατικό κόμμα»! Και όχι μόνον αυτό. Άρχισαν να
κινδυνολογούν ότι «οι οπαδοί του Σάντερς ρέπουν προς τη βία», ότι «είναι
αγροίκοι» και ότι «θα βάλουν φωτιά στο Δημοκρατικό Συνέδριο στη Φιλαδέλφεια»
που θα χρίσει στα τέλη Ιούλιου τον υποψήφιο του κόμματος για την προεδρία των
ΗΠΑ…
Κλείνοντας αυτό το
σύντομο άρθρο, θα θέλαμε να συμβουλέψουμε τα ελληνικά ΜΜΕ, και ειδικά εκείνα
που θα έπρεπε να πανηγυρίζουν για τα κατορθώματα του Μπέρνι και των δικών του,
να σταματήσουν –ως υπάκουα παπαγαλάκια- να επαναλαμβάνουν τόσο άκριτα τις
τερατολογίες και λοιπές συκοφαντικές και μη ανοησίες των μεγάλων αμερικανικών
ΜΜΕ για την καμπάνια του Μπέρνι Σάντερς. Ας κάνουν επιτέλους τον στοιχειώδη
κόπο να ψάξουν να βρουν τα πραγματικά γεγονότα και να διαμορφώσουν τη δική τους
άποψη και γνώμη, πριν είναι πολύ αργά. Δηλαδή, πριν η χιονοστιβάδα των
προγραμματισμένων εξελίξεων των 65-70 επόμενων ημερών βάλει τα πράγματα στη
θέση τους και εγκαινιάσει μια νέα εποχή στη σύγχρονη ιστορία…
Σημειώσεις
Σημειώσεις
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου