Το θέαμα της Δρομολαξιάς: Ιστορικό φωτορεπορτάζ Τεκμήρια και αποκαλυπτικές συγκυρίες της κατασκευής του θεάματος και του «στησίματος» της δίκης
Άνοιξη – Καλοκαίρι 2013
Στήνοντας το θέαμα
Κατάθεση Λιοτατή από όπου
ξεκίνησε το θέαμα: παραδέχεται ότι πήρε μίζες για να
παρουσιάσει τον κ. Μουσταφά ως διαμένοντα στις ελεύθερες περιοχές. Και φυσικά
απαλλάχτηκε.
Όπως
αποκαλύφθηκε μετά, είναι και συνεταίρος του κ. Κουλέρμου – του πεθερού του
κ.Χάσικου. Και η δίκη για το θέμα του κ. Μουσταφά έχει μετατραπεί σε
μικροπαράβαση και αναμένεται να δούμε
πως θα «παίξει τον πελλόν» η εισαγγελία για να βολέψει τον Λίλλη – όπως του
υποσχέθηκαν. Και φυσικά, ο ένας αστυνομικός είναι και του κύκλου του Ιωνά.
Ήταν, λοιπόν, στην ευρύτερη συμφωνία να «πέσει στα μαλακά» το όλο θέμα – εκείνο
ήταν το αρχικό θέαμα για να προχωρήσουν οι κανιβαλισμοί των πολιτικών δικών..σε
μια χρόνια που οι τράπεζες και οι απολογητές του στα ΜΜΕ προσπαθούσαν ακόμα να
μετατοπίσουν την ευθύνη.
Και
μετά, ήρθαν οι εκποιήσεις και ξύπνησαν διάφοροι ένα καλοκαίρι μετα.
Μια ενδιαφέρουσα κατάθεση
που λογοκρίθηκε
από
offsite 6/7/2013
Τρεις
παλιοί φίλοι που τσακώθηκαν…και τα ξαναβρήκαν τελικά;
Η αποκάλυψη που
λογοκρίθηκε: όταν ο Κουλέρμος, ο Λιοτατής και ο Λίλλης ήταν συνέταιροι –
αλλά όταν έχασε σε επένδυση που έριξε 4 εκατομμύρια ο πεθερός του
κ.Χάσικου..βρήκε θέμα
16/7/2013
Newsit
Το
έγγραφο που τα ΜΜΕ προτίμησαν να «αποσιωπήσουν»
Παρά τις δημόσιες δηλώσεις
του Χάσικου, τελικά ο πεθερός του και ο Λιοτατής ήταν και είναι συνεταίροι.
Αλλά, βέβαια, τα οικογένεια
δεν έχουν να κάνουν με σύγκρουση συμφερόντων στην ειδική περίπτωση μερικών,
όπως ο κ. Χάσικος
Φθινόπωρο 2013
Κατασκευάζοντας ένα ακόμα
θέαμα μετατόπισης
την χρονιά του κουρέματος που η κυβέρνηση δεν
ήξερε, λέει, για τις τράπεζες, αλλά οι συμπέθεροι ήξεραν..
Από το ένα θέαμα [του Πική]
στο άλλο [του Σάντη]
Φιλελεύθερος
1/10/2013, πρωτοσέλιδο
Η υπόθεση της Δρομολαξιάς
παιζόταν από το καλοκαίρι του 2013, αλλά ως για μαγείας ο Λίλλης «αποφάσισε» να
μιλήσει, ακριβώς, όταν το χρειαζόταν η κυβέρνηση – μετά την αποκάλυψη ότι ο κ.
Πικής και οι συνάδελφοι του στην επιτροπή δεν δικαιούνταν να ερευνήσουν τον
πρόεδρο, αφού τους διόρισε η κυβέρνησή του. Ανώτατοι δικαστές που δεν φρόντισαν
να μάθουν τους νόμους με τους οποίους θα λειτουργούσαν. Και οι οποίοι στην
περίπτωση του κ. Κραμβή, δεν μπορούσαν να αντιληφθούν την έννοια της σύγκρουσης
συμφερόντων. Και το ότι η κυβέρνηση που ήξερε τον νόμο, τους διόρισε, λέγοντας
ότι θα την διερευνούσαν ήταν μια αποκάλυψη σκόπιμης παραπλάνησης. Σε μια επιτροπή
που φάνηκε ξεκάθαρα να έχει πολιτικό στόχο.
Χειμώνας 2014:
Δημοσιοποίηση των ηχογραφήσεων που τεκμηριώνουν το στήσιμο της δίκης
Πολίτης
5/2/2014, πρωτοσέλιδο
Πολίτης την επομένη [πρωτοσέλιδο]:
«Φεύγει το ΔΗΚΟ από την κυβέρνηση» και η
επιστροφή της εφημερίδας στην
φιλοκυβερνητική γραμμή – όταν εκβιάζει τον πρόεδρο ο Χάσικος και το
θέμα δεν γίνεται καν κατανοητό ως πρόβλημα ανεξάρτητης λειτουργίας του θεσμού
της προεδρίας.
Ο πανικός του κ. Α.
Μιχαηλίδη για τον «κανιβαλισμό» και για τις αποκαλύψεις της πραγμακοτητας και
οι ρητορικές κραυγές για λογοκρισία.
Ο
διευθυντής σύνταξης του Φιλελευθέρου με ένα δακρύβρεχτο κείμενο 2 μέρες μετά
τις αποκαλύψεις, ζητά λογοκρισία και μας προτρέπει να μην πιστέψουμε τα αυτιά
μας γιατί δεν υπήρχε άδεια για..ότι ηχογραφήθηκε. Μιλά ο κ. Μιχαηλίδης των
πρωτοσέλιδων του Φιλελευθέρου για κανιβαλισμό! Όταν ο ίδιος ανακάλυπτε ήμεηλς
για το κυπριακό, δεν είχε κανένα πρόβλημα με τις υποκλοπές πάντως. Ο πανικός
είναι τόσο έκδηλος που το μόνο που μένει, είναι να φανταστεί κανείς για ποιούς
αξιωματούχους αναφέρεται σε σχέση με ..σεξουαλικά σκάνδαλα.
Φιλελεύθερος 8/2/2014, σελ. 3
Καλοκαίρι – Φθινόπωρο 2014
Μια δίκη που κρύφτηκε στις
μέσα σελίδες – για να μην ακούσει/δει το κοινό τα τεκμήρια. Εδώ, μέχρι και οι
σκόπιμα σταλμένοι δημοσιογράφοι άρχισαν, πια, να αμφιβάλουν δημόσια
Όταν
άρχιζε η δίκη, το θέμα χάθηκε ως δια μαγείας από τα πρωτοσέλιδα. Ο λόγος ήταν
απλός – οι προσπάθειες της Γενικής Εισαγγελία για να πείσει άρχισαν να κάνουν
ακόμα και τους πειθήνιους δημοσιογράφους να αμφιβάλουν. Όταν εμφανίστηκε στο
δικαστήριο ο κ. Μιχαλάκης τον Αύγουστο του 2014, η πειθώ της προηγούμενης δίκης
των πρωτοσέλιδων [του πραγματικού κανιβαλισμού στο οποίο συμμετείχε με πάθος ο
κ. Μιχαηλίδης] άρχισε να φθίνει. Στο πιο κάτω τεκμήριο το σχόλιο του
δημοσιογράφου από την δίκη κατάφερε να φτάσει στο πρωτοσέλιδο και αναφέρεται σε
«μπούμεραγκ της εισαγγελίας» γύρω από την κατάθεση του κ.Μιχαλάκη. Ο κ. Σάντης
να είναι καλά, όμως, το λογόκρινε πλήρως στην «απόφαση» του και έβγαλε τον κ.
Μιχαλάκη μη αξιόπιστο – μπροστά στον κ. Λίλλη..
Φιλελεύθερος
1/8/2014
Αναφορά
σε εσωτερική είδηση στο πρωτοσέλιδο
Όταν ο δικαστής δικάζει
άλλους γιατί απειλούσαν το Λίλλη, ενώ έξω από το δικαστήριο ο Λίλλης, που
φαίνεται να έκανε μια πολύ καλή επιχειρηματική κίνηση με την
"ομολογία" του, αφού κέρδισε διάφορες οικονομικές διευκολύνσεις,
απειλούσε δημοσιογράφους. Θα ήταν και αυτό από τα γλαφυρά που άρεσαν στον κ.
Σάντη;
Καθώς
οι μάρτυρες αποκάλυπταν την αναξιοπιστία του κ. Λίλλη, αλλά και την εξαγορά της
μαρτυρίας του [του ίδιου αλλά και των φίλων του] από την εισαγγελία, ακόμα και
οι πιστοί δημοσιογράφοι άρχισαν να αμφιβάλουν ανοικτά. Και τότε ο Λίλλης τους
απείλησε να προσέχουν τι ανταποκρίσεις που στέλλουν. Αλλά ενώ στην Πάφο έτρεχαν
να τεκμηριώσουν απειλές της Σολομωνίδου, ο ευνοούμενος της εισαγγελίας και του
δικαστηρίου, όχι μόνο απολάμβανε προνομιακή αντιμετώπιση, αλλά του επιτρέπονταν
να απειλεί δημόσια. Και ο κ. Σάντης καμωνόταν στην αίθουσα του δικαστηρίου ότι
ενδιαφερόταν για απειλές κλπ. Την ίδια στιγμή κάλυπτε τον κ. Λίλλη και τις
δικές του απειλές;
Φιλελεύθερος
16/10/2014, σελ. 16
Δηλαδή άλλη μια περίπτωση όπου "Στο βάλτο τσακώνονται τα βουβάλια και την πληρώνουν τα βατράχια".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη πάλι Καπιταλισμός είναι αυτός και καθώς λέει το ρητό του "Άρπαξε να φας και κλέψε να χεις" ή ακόμα "Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες".
Μα εδω αγαπητε geranista δεν ειναι καν το απλο..ειτε του καπιταλισμου ειτε το "οποιος ανακατευεται με τα πιτουρα" κλπ. Ακομα και στην ευλογη καχυποψια για στημενες δικες η [ταξικη η ιδεολογικη] προκαταληψη, υπαρχει μια αντιληψη που λεει οτι καπως, προοδευτικα-ιστορικα, οι κοινωνιες εξελισσονται - ας πουμε το φεουδαρχικο δικαιο οπου ο ενοχος [ιταν ανηκε σε μια συγκεκριμενη ομαδα/ταξη] δικαζε τα θυματα του, ξεπερνιεται με ενα ειδος καπως πιο αποστασιοποιημενης δικαιοσυνης. Η κωμωδια, ομως, την οποια ειδαμε και ζουμε στη Κυπρο, γυρω απο αυτην την υποθεση, ειναι το σεναριο ενος διορισμενου προυχοντα [δικαστη ας πουμε] ο οποιος αποφασιζει να αγνοησει και τα τεκμηρια [ξεκαθαρη ηχογραφηση στησιματος της δικης] και να ανακηρυξει τον διοργανωτη του οποιου αδικηματος, σε βασικο μαρτυρα και μαλιστα [οπως μας ειπε ολοκληρωνοντας την κωμικη αποκαλυψη] σε "θυμα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πως βρεθηκαμε σε αυτην την χωρα με ετσι νουμερα "δικαστες" ειναι ενα θεματο οποιο ευτυχως τωρα μπορουμε να δουμε ολοι - και στα θετικα θα εχουν να γελουν στο μελλον. Θα μεινει στην ιστορια σαν το "ανεκδοτο" Σαντης" η σαν "αξιοπιστια επιπεδου Λιλλη". Ομως στο παρον η συγκεκριμενη υποθεση σηματοδοτει μια επιστροφη στο παρελθον οπου ενας πολιτικα-ιδεολογικα προκατελειμενος μηχανισμος στην εισαγγελια και στο υπουργειο εσωτερικων [αλλα και στους ιδιοκτητες των ΜΜΕ] στηνει μια δικη, και μετα ενας δικαστης ερχεται να επιβεβαιωσει οτι του παρουσιασουν κανωντας, οπως μας ειπε στην τελικη παρασταση της κωμωδιας, τον δικηγορο του "ιθυνοντα νου" - μας ειπε στο τελος οτι ειναι "θυμα". Ενας δικαστης που μαλλον ζει στην σκια μιας εποχης οταν στηνονταν δικες απαλλαγης των "ημετερων" - οταν ας πουμε, στην Ελλαδα, οι δοσιλογοι απαλλασονταν και δικαζονταν τα θυματα τους. Και αν αυτος, ο Λιλλης, ειναι θυμα - και δεν υπαρχει αδικημα, τοτε γιατι εγινε η δικη; Και γιατι δικαστηκε ενα ατομο για τις αποψεις /εκτιμησεις του [της ειδικοτητας του] ενω ενας αλλος απλα καταδιακαστηκε γιατι "ετσι ειπε" ο βασικος υποπτος για αδικημα [που τωρα ο δικαστης αποφανθηκε οτι ειναι θυμα]. Ο δευτερος καταδιακστηκε για την ιδεολογια του. Οπως καταλαβαινεις, λοιπον, αγαπητε geranista προκειται οχι απλα για πολιτικη δικη, η και για αποκαλυψη διαπλοκης [στημενων δικων] στο κυπριακη δικαστικο συστημα αλλα ειναι και μια ιστορικη οπισθοδρομηση..
Οποτε εστω και αν αυτο που προκαλει η ολη ιστορια ειναι το αισθημα της κωμωδιας για το επιπεδο των διοργανωτων, ειναι ακομα αναγκαιο, το 2015, να διεκδικα καποιος στην Κυπρο μια εστω και υποτυπωδως "δικαια" δικη. Αρα περα απο τα συνηθισμενα ειναι και ενα αγωνας για ενα βημα στο μελλον..χωρις να στηνει πολιτικες δικες η εισαγγελια, χωρις δικαστες που οχι μονο απαλλασσουν τους ενοχους αλλα συμπεριφερονται σαν δικηγοροι τους..
Καποτε πρεπει να τελειωσουν οι δικες "της Μακρονησου" και στην Κυπρο..
που θα ελεγε και ο Αναγνωστακης..