Πόντιος Πιλάτος ο κακός Μουν...

Είναι αρκετοί άνθρωποι που είναι σε θέση να κατανοήσουν την έννοια των μεγεθών και της γεωπολιτικής. Μπορεί στο δημόσιο διάλογο και τα μίντια να μην εκφράζονται αρκετά γιατί από την ίδρυση του κυπριακού κράτους, ο χώρος αυτός έχει καταληφθεί από τους ιδρυτές και παρακοιμωμένους. Όμως η πρόσφατη ιστορία μας, οδηγεί, παρά τον κυρίαρχο λόγο, και σε μια λιγότερο μυθομανή αντίληψη των πραγμάτων.

Ωστόσο είτε ο κόσμος καταλαβαίνει τι σημαίνει είτε δεν καταλαβαίνει ευρίσκεται σε μια αξιολύπητη κατάσταση. Παρακολουθεί το ερευνητικό σκάφος και τα πολεμικά πλοία της Τουρκίας να κόβουν βόλτες μεταξύ Λάρνακας και Λεμεσού, ξεκουφαίνεται από τον εσωτερικό πολιτικό θόρυβο και την αίσθηση του επείγοντος, που παραμένουν ωστόσο πεισματικά μέσα στα μικρά μας σύνορα και «σύνορα». Και οι αναλυτές μάχονται να αποκωδικοποιήσουν τους χρησμούς, πολιτικές ανακοινώσεις και δηλώσεις οι οποίες με πολλή προσοχή, ακροβατούν ανάμεσα σε μερικές λέξεις. Επιστροφή στις συνομιλίες, αποφυγή προκλήσεων, το γκάζι ανήκει σε όλους τους Κυπρίους ή σε όλες τις κοινότητες.

Η πιο δυνατή ας πούμε απόφαση βγήκε από το Συμβούλιο Αρχηγών που εκτός από την αναγνώριση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου καλεί έμμεσα και σε βάθος χρόνου, την Τουρκία να αναγνωρίσει την Κύπρο.

Όπως προβλέψαμε προ καιρού ( κατ ακρίβεια δεν το προβλέψαμε, απλώς έτσι συμβαίνει πάντα), ο κύριος Άιντα πήγε ήδη στα τάρταρα μαζι με τον Μπαν Κι Μουν, γιατί κράτησαν ίσες αποστάσεις από τα εμπλεκόμενα μέρη και δεν θέλουν να δουν το δίκηο μας που βγαζει μάτια. Τελικά φαίνεται ότι βάζουν στην ίδια θέση τις νόμιμες έρευνες μας στην ΑΟΖ μας με τις παράνομες έρευνες, της Τουρκίας εκ μέρους του ψευδοκράτους, πάλι στην ΑΟΖ μας.

Ένα από τα άσχημα είναι ότι η Τουρκία, είχε προειδοποιήσει ότι θα προχωρούσε με έρευνες στην νότια ΑΟΖ αλλά οι περισσότεροι αναλυτές και πολιτικοί σχολιαστές είχαν θεωρήσει ότι σκυλί που γαβγίζει δεν δαγκώνει και ότι έκανε τα ίδια με το θέμα της ένταξης στην Ε.Ε. Έχουμε την εντύπωση ότι κανένας δεν έκανε παραδοχή λανθασμένης πρόβλεψης ή εάν συνέβει κάτι τέτοιο, μας διέφυγε.

Όταν για πρώτη φορά δημοσιεύθηκε ο χάρτης με τα οικόπεδα στην νότια ΑΟΖ, κάποιος εγραψε ότι ίσως για πρώτη φορά, επιμετρώντας φυσικά και τους συσχετισμούς της εποχής , η ελληνοκυπριακή πλευρά « έκλεινε το μάτι» στα δύο κράτη. Το σκεφτικό ήταν ότι μέχρι τότε η κυπριακή κυβέρνηση έκανε απίστευτο θόρυβο, εσωτερικής έστω χρησιμότητας, μόλις κάποιος εκδοτικός οικος του εξωτερικού δημοσίευε την Κύπρο μοιρασμένη σε δύο κράτη. Αυτή τη φορά η κυβέρνηση προέβαλλε μισή θάλασσα με δική της πρωτοβουλία. Η δικαιολογία ήταν ότι δεν ήθελε να προκαλέσει. Αλλά γέμισε ή ίδια τον κόσμο με μισούς χάρτες και εκπαίδευσε και τον κόσμο της στο εσωτερικό να λέει η ΑΟΖ μας και να εννοεί την νότια ΑΟΖ.

Ο Νταβούτογλου πάντως το προτείνει ανοιχτά: θέλετε την νότια ΑΟΖ δική σας αποκλειστικά, μπορείτε να την έχετε, αρκεί να ζητήσετε δύο κράτη. Πρόκειται για μια πρόταση παγίδα η οποία φιλοδοξεί να αφαιρέσει την ασπίδα της κυπριακής Δημοκρατίας από τους Ελληνοκύπριους και να τους πασάρει ένα κρατίδιο με όρους «ακίνδυνης γειτονίας». Φαίνεται ότι η τουρκική πλευρά θεωρεί ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά άρχισε να εφαρμόζει στα μουλωχτά ένα σχεδιο Β, παραμένοντας φαινομενικά πιστή στην ίδια ομοσπονδιακή ρητορική. Κάτι δηλαδή που πιστεύει και η ελληνοκυπριακή πλευρά για την Τουρκία. Πάντως η αντιπροσώπευση της Κύπρου από τον κύριο Σαμαρά στο Συμβούλιο Αρχηγών παραπέμπει σε άσχημο παλιμπεδισμό προς τις μητέρες πατρίδες ιδίως μάλιστα αν η κρίση της υπέρτασης ήταν πολιτική.

Το Βατερλώ μας

Ένας ειλικρινής και ευθύς υποστηριχτής της σκληρής γραμμής, είναι ο Κώστας Μαυρίδης, ευρωβουλευτής του ΔΗΚΟ. Γράφει:

«Γύρω από το φυσικό αέριο θα υπάρξει μεγάλος χαμένος. Η Τουρκία θέλει να μπλοκάρει την κατάσταση γιατί αντιλαμβάνεται πόσο ενδυναμώνεται η Κυπριακή Δημοκρατία με δεδομένη την αξία της ενέργειας για οικονομικούς και στρατηγικούς λόγους. Αλλά ο  δρόμος που επέλεξε η Τουρκία δεν αφήνει άλλη επιλογή στην Κυπριακή Δημοκρατία. Πρέπει να κλιμακώσουμε τις αντιδράσεις και την πρόκληση ουσιαστικού κόστους μαζί με προληπτικού χαρακτήρα αμυντικές συμμαχίες. Η υπαναχώρηση και επιστροφή στις διαπραγματεύσεις στο Κυπριακό θα μετατρέψουν αναπόφευκτα το φυσικό αέριο ως μια άλλη πτυχή εντός του συνολικού  Κυπριακού προβλήματος και θα είναι το Βατερλώ μας.  Από την άλλη, ας έχουμε επίγνωση για το ουσιαστικό βάρος από τα σχετικά πολιτικά ψηφίσματα όπου και το πιο ευνοϊκό λεκτικό περιέχει συνήθως μια διπλωματική γλώσσα. Το ελάχιστο ζητούμενο για εμάς είναι να επικεντρώνονται στην επίκληση-απαίτηση για σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία,  χωρίς προϋποθέσεις,  όπως «λύση πρώτα και μετά αξιοποίηση του φυσικού αερίου». Και επί της ουσίας, το καθοριστικό είναι να συνεχιστεί η διαδικασία εξόρυξης πάση θυσία. Αυτό θα δικαιώνει μια πολιτική δεκαετίας και θα διανοίγει προοπτικές για οικονομική ευημερία και για μια αποδεκτή λύση». 

Σε σύνοψη: πρώτα αέριο και μετά λύση. Ότι ακριβώς εκτιμά και η τουρκική πολιτική δηλαδή. Δυστυχώς αυτό το πάση θυσία μένει χωρίς περαιτέρω ανάλυση. Το δίχως άλλο θα έχουμε όμως την ευκαιρία να τις καταγράψουμε προσεχώς τουλάχιστον στα ηρωικά μνημόσυνα της Κυριακής. Θα έχουμε επίσης την ευκαιρία να αξιολογήσουμε τα μέτρα που αποφάσισε το Εθνικό Συμβούλιο. Μερικά έχουν ήδη δώσει μια ένδειξη που καταδείξαμε σ' αυτό το κείμενο.

Ένας μπλόγκερ για την πρόσφατη εκπομπή της Κενεβέζου

ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ Η ΚΩΜΩΔΙΑ ΠΑΙΖΕΙ ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΤΗΣ

Στην εκπομπή της Κενεβέζου, Τρίτη 20 του μήνα. Ειπώθηκαν πολλά όμως μερικές σημειώσεις στα πρόχειρα:
1) Σε μια ερώτηση ή ίδια η Κενεβέζου: .... τώρα που η Κύπρος είναι ισχυρή....
2) Η Ερωτοκρίτου του ΔΗΚΟ: Η Τουρκία προέβη σε προκλητική στήριξη της Χαμάς. (Τι έκανε, δηλαδή τι είπε, το Δηκο στη διάρκεια της ισραηλινής επίθεσης στη Γαζα; Που χάσατε την παλαιστινιακή μαντήλα αγωνιστές του ...κέντρου)
3).Σοφοκλέους του ΔΗΣΥ: Η Τουρκία είναι σε δύσκολη Θέση ( Ισλαμική διάσκεψη, αποτυχία εισόδου στο Συμβούλιο Ασφαλείας) και η εισβολή της στην ΑΟΖ είναι κίνηση αδυναμίας( ίσως να υπονοούσε και απελπισίας) και θα χάσει.
4) Καμιά από τις ερωτήσεις της Κενεβέζου δεν είχε σχέση με την εκτίμηση των προσκεκλημένων για την πιθανή ή όχι εξέλιξη έστω και ενός από τα μέτρα που εξήγγειλε ομόθυμη και εν τη σοφία της ακόμα μια φορά, η πολιτική ηγεσία του τόπου.
5) Αποφεύχθηκε όπως το διάβολο η ερώτηση, αν κανείς από τους σοφούς εκεί στο πλατώ, ανέμεναν ή όχι την πιθανότητα να στήσει και η τουρκική εταιρεία μια πλατφόρμα απέναντι από τη Λάρνακα ή τη Λεμεσό ή και τις δυό ( μέσα στην απελπισία της Τουρκίας έστω).
6) Τελικά εκτός από την Κύπρο σεβάστηκαν κι όλοι οι άλλοι την οδηγία προς ναυτιλλομένους της Τουρκίας, και η Ρωσσία που έκανε ασκήσεις δίπλα αλλά και το Ισραήλ και η Κύπρος που έκαναν τις ασκήσεις στο Τρόοδος, ΚΑΙ την άσκηση διάσωσης έξω από την ... Πάφο.
7) Θα ήταν αγένεια να ερωτήσει κάποιος ή κάποια ας πούμε η Κενεβέζου, ποιο το πολιτικό νόημα της καθημερινής φράσης της κυβέρνησης« παρακολουθούμε στενά τις κινήσεις των τουρκικών πλοίων»;
8) Η Ερωτοκρίτου θυμήθηκε τα κόλπα της περιρρέουσας. Δεν πρέπει είπε να αναφερόμαστε σε επιθυμία επανέναρξης των συνομιλιών διότι... αδυνατίζει τα επιχειρηματα μας. ( Ράβδος εν γωνία άρα βρέχει, ότι μας καπνίσει πιον)
9) O Λουκαίδης του ΑΚΕΛ θυμήθηκε μισό δευτερόλεπτο πριν το τέλος να ψελλίσει ότι αυτή η πολιτική θα βγάλει στiς Τουρκοκυπριακές εκλογές άνθρωπο της Τουρκίας για να σχολιάσει κλείνοντας η δαιμόνια δημοσιογράφος ότι εντάξει αυτό τόπαμε άλλες φορές.
10 ) Αν ενδιαφέρει κανένα πάνω από τους κυπριακούς ουρανούς πετουν τουρκικά αγγλικά αμερικανικά και ισραηλινά αεροπλάνα και παρακαλούμε Γερμανούς και Γάλλους να κοπιάσουν κι αυτοί στην Πάφο αλλά δεν μας κάνουν εισέτι το χατήρι. Α φυσικά και αεροπλάνα της κυπριακής εθνοφρουράς.