Οι μίζες για τους εξοπλισμούς και η αβάσταχτη σιωπή στην κυπριακή Δημόσια Σφαίρα

«Εκείνο που θα πρέπει πλέον να αναμένεται, δεν είναι την αποθεραπεία αλλά το επόμενο απόστημα που θα σπάσει. Μάγος δεν είμαι αλλά μία υποψία την έχω, η οποία και προκύπτει από το γεγονός ότι συνεχίζεται στην Αθήνα η δίκη Τσοχατζόπουλου και της «ακολουθίας» του, (μεταξύ των οποίων και ο τέως υπουργός εσωτερικών της ΚΔ Ντίνος Μιχαηλίδης και ο υιός του), για τις μίζες των TOR M1. Θυμίζω ότι το αντιπυραυλικό αυτό σύστημα, αγοράστηκε μετά από το πανάκριβο φιάσκο των S300, οι οποίοι κατέληξαν στην Κρήτη κι έκαναν φέτος και την πρώτη τους βολή στον γάμο του Καραγκιόζη. Αυτονόητα λοιπόν προκύπτει το ερώτημα: Αν για τους πολύ πιο φθηνούς TOR M1 υπήρξαν μίζες τόσων εκατομμυρίων, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, για τους πολύ πιο ακριβούς S300, δεν υπήρξαν μίζες; Γιατί άραγε ουδείς αγγίζει το κεφάλαιο εξοπλιστικά προγράμματα στην Κύπρο;» Α. Παράσχος

Μια αμήχανη σιωπή: στην Ελλάδα μιλούν συνεχώς για μίζες μέσω Κύπρου, θα δικάσουν τέως υπουργό, και εδώ…

Η συζήτηση για τις μίζες στην Ελλάδα διευρύνεται. Τη περασμένη βδομάδα, η έκδοση του περιοδικού Hot.Doc είχε ένα αποκαλυπτικό αφιέρωμα για το πώς διακινούνται οι μίζες και το πώς η Siemens ήταν ένας νευραλγικός κόμβος στο όλο σκηνικό. Και εξηγούσε τους μηχανισμούς μέσα από τους οποίους διακινούνταν οι μίζες – βασικά, εμφανίζονταν κεφάλαια στην Ελλάδα και αποθηκεύονταν κεφάλαια στο εξωτερικό.

«Ο τρόπος του δανείου: ο άνθρωπος που έπρεπε να χρηματιστεί, έπαιρνε ένα δάνειο από τράπεζα του εξωτερικού. Τα χρήματα μεταφέρονταν στην Ελλάδα στον δανειολήπτη, αλλά το δάνειο αποπλήρωνε στο εξωτερικό μέσω offshore εταιρείας..[αυτοί που πλήρωναν την μίζα]» [Hot. Doc. σελ. 12]

Και το χρονικό πλαίσιο δεν ήταν τυχαίο – η κούρσα των εξοπλισμών ξεκίνησε μετά από τα Ίμια το 1996, και σε ανάλογο χρόνο ξεκίνησε και η κυπριακή περιπέτεια σπατάλης για τους S300. Μάλιστα, η σύνδεση των γεγονότων και με τις πολιτικές εξελίξεις δείχνει ότι το δήθεν «πατριωτικό κύκλωμα», που πόνταρε στην όξυνση της έντασης -και σε Κύπρο και σε Ελλάδα θα μπορούσε να προσθέσει κάποιος- περιστρεφόταν γύρω από τον Τσοχατζόπουλο. Δεν ήταν λοιπόν μόνο οι μίζες – ήταν και ένα είδος σκόπιμης πολιτικής. Και όταν η ανάλυση συμπεριλάβει και το τί γινόταν τότε στην Τουρκία, θα φανεί ίσως πιο καθαρά πως η εθνικοφροσύνη και στις δυο  πλευρές του Αιγαίου, πόνταρε τότε στην υστερία. Άρα και το «ευχαριστώ για όλα Άκη», δεν ήταν τυχαίο. Ο κ. Τσοχατζόπουλος θεωρητικά θα μπορούσε να ήταν ενάντια στο συμβιβαστικό κ. Κληρίδη – αλλά τότε ο Κληρίδης είχε φορέσει τα άμφια των πυραύλων, η κυβέρνηση του συμμετείχε ενεργά στην κατασκευή εθνικών θεαμάτων και είχε την ενεργή στήριξη του απορριπτικού μπλοκ – με τον Ντίνο Μιχαληλίδη πρωτοστάτη. Για να ύπαρχε εκείνη η παράδοξη σύμπνοια απορριπτικών με τον συμβιβαστικό Κληρίδη, κάτι πρέπει να υπήρχε σαν συγκολλητική ουσία. Οι μίζες είναι η μόνη λογική ερμηνεία – και ο κ. Μιχαηλίδης ήταν απλώς το σύμπτωμα. Το κυπριακό σκάνδαλο είναι χειρότερο και θυμίζει τη συγκάλυψη των τραπεζών – και γιατί το κόστος για μια μικρή οικονομία ήταν σαφώς πολύ μεγαλύτερο, αλλά και γιατί η σιωπή που περιβάλλει το θέμα είναι από μόνη της ύποπτη.

Μια εν δυνάμει ερμηνεία για τη μέχρι τώρα σιωπή είναι ότι πολλές αγορές οπλισμού γίνονταν κοινή συναινέσει, άρα στο βαθμό που υπήρχαν μίζες θα εμπλέκονταν άτομα από διάφορα κόμματα. Μετά είναι και το ταμπού του εθνικού – υποτίθεται ότι το θέμα αφορά στην εθνική φρουρά, άρα δεν συζητείται δημόσια. Και όμως, οι S300 είναι ένα κραυγαλέο σκάνδαλο, το οποίο σχετίζεται όχι μόνο με τις μίζες για την άμυνα, αλλά και με ένα είδος εκλογικής απάτης – χρησιμοποιήθηκαν δημόσια χρήματα για να κατασκευαστεί το θέαμα μιας προεκλογικής εκστρατείας. Και ακόμα χειρότερα, τα σημερινά σκάνδαλα στην Ελλάδα περιστρέφονται, ουσιαστικά, γύρω από τους πύραυλους που θα αντικαθιστούσαν τους S300. Στον παράξενο κόσμο της κυπριακής ελίτ, πρέπει να πιστέψουμε ότι η ελληνική κυβέρνηση και ο κ. Τσοχατζόπουλος έτρεξαν να αγοράσουν τους ΤΟR M1 χωρίς να συζητήσουν με την κυπριακή κυβέρνηση – παρά το ότι είναι τεκμηριωμένο και το ότι ο κ. Τσοχατζόπουλος βοήθησε στην εκλογή Κληρίδη τότε, και το ότι ένας υπουργός του, ο κ. Μιχαηλίδης, μεσολαβούσε για τις μίζες. Για κάποιο μαγικό λόγο, ο τότε υπουργός άμυνας δεν ήξερε υποτίθεται.

Όλο από εδώ περνούν οι μίζες, αλλά εμείς δεν ξέρουμε τίποτα, μήτε ξέπλυμα ξέρουμε,  μήτε…

Όμως, υπάρχει ένα ακόμα επίπεδο που είναι ενδιαφέρον. Αυτό αφορά στο γεγονός ότι οι μίζες διακινούνταν μέσω εταιρειών από την Κύπρο, εκτός από τις σακκούλες που υποτίθεται μετέφερε ο υπουργός εσωτερικών, χωρίς τάχα μου να το ξέρουν οι υπόλοιποι. Σε αυτές τις εταιρείες βρέθηκε η ελληνική έρευνα αυτήν τη βδομάδα. Ο κ. Εμμανουήλ -πρώην επικεφαλής των Ελληνικών Ναυπηγείων- στην απολογία του παρέπεμψε στο ότι μερικά από τα χρήματα, για τα οποία τον κατηγορούν, τα πλήρωσε σε εταιρείες, οι οποίες είναι γραμμένες στην Κύπρο και πλήρωσε ένα ποσό στον κ. Π. Σαρρή. Λέει το κατηγορητήριο:

«Στις 4 Ιανουαρίου 2002 εμφανίζεται να πήρε ποσό 792.690 δολαρίων, το οποίο εμβάστηκε από τραπεζιτικό λογαριασμό στην ελβετική UBS….στον άλλο λογαριασμό…της εταιρείας INVECO Holdings SA, συμφερόντων του Σ. Εμμανουήλ.

Στις 24 Απριλίου 2002 πήρε ποσό 1.390.603 ευρώ, το οποίο εμβάστηκε από τον λογαριασμό της ΜΙΕ…στον ίδιο λογαριασμό της INVECO.

Τον Οκτώβριο του 2002 φέρεται να πήρε από τραπεζιτικό λογαριασμό της εταιρείας HDW/Ferrstaal το αστρονομικό ποσό των 17.276.000 ευρώ, το οποίο εμβάστηκε στην υπεράκτια Mettalco ltd συμφερόντων Εμμανουήλ…»

Βέβαια, ο καθένας μπορεί να έχει ότι επιχειρήσεις θέλει και να πληρώνει όσα θέλει τους δικηγόρους του. Αλλά και πάλι φαίνεται ότι ένα επίμαχο κεφάλαιο πέρασε από την Κύπρο – και γύρω μας υπάρχει μια σιωπή που κραυγάζει από μόνη της. Τόσα άλλα ασήμαντα κατασκευάζονται ως θέμα και θέαμα και αυτό όχι; Ούτε μια ερώτηση τέλος πάντων τί είδους χρήματα, και για ποιές υπηρεσίες, πληρώθηκαν στον κ. Σαρρή; Με βάση τη λογική λ.χ. που η κυπριακή Εισαγγελία - ή τέλος πάντων ο βοηθός Γενικός Εισαγγελέας - έφτιαξε το κατηγορητήριο για τη Δρομολαξια – ότι κάποιος κατηγορούμενος είπε ότι έδωσε χρήματα σε κάποιον άλλο, δεν θα έπρεπε να τεθεί  τουλάχιστον ένα ερώτημα για τη συναλλαγή με τον κ. Σαρρή; Έτσι για την τιμή των «όπλων»;

Και η όλη συναλλαγή παραπέμπει στα «παράδοξα» σκηνικά, τα οποία δημιούργησαν οι off shore εταιρείες και τα δικηγορικά γραφεία που τις διαχειρίζονται. Η επίμονη, και αστεία [;], στάση των πολιτικών και ιδιαίτερα των δικηγόρων ότι τάχα μου δεν γινόταν ξέπλυμα μέσω Κύπρου, έμοιαζε με την τακτική του «φωνάζω για να λογοκρίνω». Κάποτε θα πρέπει να δοθούν εξηγήσεις για διάφορα – μέχρι και το δικηγορικό γραφείο του νυν προέδρου θα ήταν καλά να εξηγήσει μερικές συναλλαγές, όπως η παράδοξη Makra Investments του 2003-04 και η Sobibank. Και δεν είναι το μόνο δικηγορικό γραφείο που θα ήταν καλά να δώσει εξηγήσεις.

Οπότε το να περιμένει κάποιος κάτι από την κυπριακή εισαγγελία, θα ήταν υπερβολικό.

Η ελπίδα στο παρόν στάδιο εστιάζεται στις αποκαλύψεις από την έρευνα στην Ελλάδα. Και η προσφυγή πολιτών σε ευρωπαϊκά δικαστήρια για να απαιτήσουν έρευνες και αποκαλύψεις τις οποίες το τοπικό σύστημα συγκαλύπτει.

Για την ώρα το γραφείο του κ.Σαρρή δεν εξέδωσε καμία ανακοίνωση.

Ο κ. Σαρρή απλώς έκανε τράφ;

Απλώς αναδημοσιεύουμε απόσπασμα από την απολογία του κ. Εμμανουήλ που αναφέρει ότι πλήρωνε εκατοντάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια στον κ. Σαρρή. Για την τιμή των «όπλων» τουλάχιστον:

«Αναφορικά με την σημαντικότερη, κατά το κατηγορητήριο, υπό
στοιχείο δ’ καταβολή: Φέρομαι τον Οκτώβριο του έτους 2002 να έχω λάβει το ποσό των 17.276.000 Ευρώ, το οποίο εμβάσθηκε από τραπεζικό λογαριασμό της προμηθεύτριας εταιρείας HDW/FERROSTAAL σε λογαριασμό της εταιρείας Metalco Int. Ltd, συμφερόντων – κατά το κατηγορητήριο – δικών μου.
Επ’ αυτών υπογραμμίζω τα παρακάτω:
Η εταιρεία HDW (Howaldtsweke – Deutsche Werft A.G., Kiel), και όχι η, σύμφωνα με τα στοιχεία της δικογραφίας, «αμαρτωλή» εταιρεία FERROSTAAL, και μάλιστα σε εκτέλεση νόμιμης υποχρεώσεώς της προς την συμφερόντων μου εταιρεία Inveco Ltd και δη εκ της παροχής των συμβατικών υπηρεσιών, κατέβαλε στην Inveco Ltd την 08-10-2007 μέσω της εταιρείας  Metalco International Ltd το ποσό των 16.276.000 Ευρώ. Το ποσό αυτό αυθημερόν μεταφέρθηκε στον λογαριασμό του δεσμεύοντος τον λογαριασμό της Inveco Ltd Κυπρίου Δικηγόρου κ. ΠΟΛΑΚΗ ΣΑΡΡΗ.
Εκ του ως άνω ποσού παρακράτησε ο κ. Πολάκης Σαρρής τη νόμιμη
αμοιβή του και τα έξοδά του ανερχόμενα εν συνόλω στο ποσό των 2.276.000 Ευρώ.»
Ολόκληρη η απολογία του Σωτηρίου Εμμανουήλ του Γεωργίου: http://www.tovima.gr/files/1/2014/01/17/apologitikof.pdf

Ο κατηγορούμενος λέει ότι τα λεφτά τα πήρε «νόμιμα», και ότι πλήρωσε νόμιμα κλπ. Η εισαγγελία ότι η διαδικασία ήταν μηχανισμος συγκάλυψης μιζών.. Ο κ. Σαρρής, ο οποίος αναφέρεται σε σχέση με αυτήν την διαδικασία,  τι ρόλο έπαιζε; Αν δηλαδή αυτά τα χρήματα ήταν από μίζες, και οι δυο εταιρείες ήταν οχήματα διακίνησης τέτοιων, τότε λογικά τιθεται το ερώτημα αν και τι  ήξερε ο κ. Σαρρής; Χωρίς εξήγηση, υπάρχει και η αιρετική ερώτηση, πώς να το κάνουμε; μήπως εγιναν [έστω συνειδητά η μη] διευκολύνσεις στη υπόγεια μεταφορά κεφαλαίων;.

Και μόνο ότι δεν τίθεται καν η ερώτηση είναι αξιοσημείωτο.