Ανακωχή ή συνέχεια του υπόγειου πολέμου ενάντια στον Διοικητή της Κεντρικής; Οι ενδιαφέρουσες πρακτικές του κ. Κωνσταντίνου, ο οποίος τυχαίνει να αλλάζει θέσεις αναλόγως αύξησης απολαβών

(είναι καιρός να πάρει αποστάσεις από το «βοηθό» ο κ. Κληρίδης;)

Οι επιλεκτικές διαρροές που κατασκευάζουν θεάματα και υστεριες: από την Κεντρική στη Γενική Εισαγγελία

Όταν ξεκίνησε να γράφεται αυτή ανάγνωση των πρόσφατων δεδομένων, υπήρχε όντως η απορία μέχρι πότε θα συμβάδιζε ο κ. Κληρίδης με τη συμπεριφορά του κ. Ρ. Ερωτοκρίτου. Αν και η διαφωνία, η οποία δημοσιοποιήθηκε την Πέμπτη 28/11, αφορούσε σε μια διαμάχη για μια ρωσική εταιρεία, η δυσφορία, την οποία εξέφρασε και δημόσια ο κ. Κληρίδης, για τις διαρροές στοιχείων - ενδεχομένως και από την εισαγγελία όπως φαίνεται στην ανακοινωση του στις 28/11 - επαναφέρει στην επικαιρότητα ένα ευρύτερο πρόβλημα, το οποίο εμφανίστηκε έντονα και γύρω από την Κεντρική Τράπεζα. Οι επιθέσεις εναντίον του κ.Δημητριάδη, πέρα από τα συμφέροντα, τα οποία τις οργάνωναν, φαίνεται να είχαν επίσης ένα είδος συντονισμού και επιλεγμένων διαρροών με στόχο την κατασκευή θεαμάτων. Και η στάση του κ. Ερωτοκρίτου στην όλη υπόθεση ήταν επίσης πολλαπλά αμφιλεγόμενη για να χρησιμοποιήσουμε ένα ήπιο όρο. Ουσιαστικά, αντί να προσπαθήσει να εφαρμόσει την νομοθεσία, λειτουργούσε ως δικηγόρος μερικών, και φάνηκε να διαρρέει στοιχεία για να κατασκευάζει θεάματα μέσω των ΜΜΕ.

Την Πέμπτη, επίσης, ο κ. Α. Μιχαηλίδης, ο οποίος συμμετείχε ενεργά στην κατασκευή της υστερίας ενάντια στον κ. Δημητριάδη, παραιτήθηκε εκφράζοντας διαφωνίες με το διοικητή. Βέβαια, ξέχασε να πει πολλά ο κ. Μιχαηλίδης. Αναφέρθηκε στην επιστολή του, την οποία η γνωμάτευση του κ. Μαρκίδη τη βρηκε, από ότι φαίνεται, ότι παραβίαζε το «εμπιστευτικό απόρρητο». Με μια ενδιαφέρουσα «σύμπτωση», λοιπόν, τα δυο θέματα – των διαρροών από την Κεντρική και τη Γενική Εισαγγελία συνέπεσαν. Μπορεί και να μην ήταν τυχαίο...

Η νέα αποκάλυψη του Πολίτη για τον κ. Κωνσταντίνου

Αλλά πέρα από την αμφιλεγόμενη στάση του κ. Ερωτοκρίτου, η προσπάθεια πίεσης ή εκφοβισμού του διοικητή, επαναφέρει ένα είδος αύρας που παραπέμπει, όπως αναφέρθηκε και σε προηγούμενες αναφορές, στο γιωρκατζισμο. Σε αυτό το κλίμα, οι αντιστάσεις και η υπεράσπιση της αυτονομίας των θεσμών, είναι σημαντική. Ο Πολίτης της Κυριακής, σε αυτό το πλαίσιο, φαίνεται να εξελίσσεται σε μια εφημερίδα, που έστω και στο «παρασκήνιο», καταγράφει τα δεδομένα των προβλημάτων, αλλά και της διαπλοκής που δημιουργήθηκε με το διορισμό - και τις αστρονομικές αυξήσεις στις απολαβές - του νέου Δ.Σ. στην Κεντρική Τράπεζα. Έχει αποκαλύψει, ήδη, ότι το ένα άτομο, το οποίο διορίστηκε, ο κ. Πολυδωριδης, είχε παραπλανήσει δημόσια, τόσο σε κατάθεσή του, όσο και σε σχέση με στοιχεία εταιρείας, στην οποία εμπλεκόταν την εποχή του σκανδάλου του χρηματιστηρίου. Ακολούθως, αποκάλυψε ότι ο κ. Κοιλιάρης συμπεριφερόταν με θεάματα «ρεζιλικιών», ενώ κατέγραψε ότι είχε πάρει έγγραφα της Κεντρικής, τα οποία μετά βρέθηκαν δημοσιευμένα. Την περασμένη Κυριακή, αποκάλυψε μια ακόμα σκηνή του όλου θεάματος – με αφορμή τον επαναδιορισμό του κ. Κωνσταντίνου, του μέλους του Δ.Σ. που άλλαξε στάση κατά 180^ο την ίδια περίοδο που δόθηκαν οι αστρονομικές αυξήσεις, αναφέρθηκε στο πώς το συγκεκριμένο μέλος του Δ.Σ. συνέταξε έκθεση με στοιχεία της τράπεζας, σε συνθήκες που αποτελούν ενδεχομένως παρανομία. Και αυτό με γνωμάτευση από τον Α. Μαρκίδη. Ιδού το σχόλιο, που σε μια λιγότερο λογοκρινόμενη Δημόσια Σφαίρα, θα μπορούσε να ήταν και πρωτοσέλιδο, αφού αφορούσε σε έναν σύμβουλο με εισόδημα 30,000 – πολύ περισσότερων από τα 1000 ευρώ των καφέδων της ΣΥΤΑ.

«Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας επαναδιορισε τον λογιστή κ. Νίκο Κωνσταντίνου ως μέλος του δ.σ της Κεντρικής Τράπεζας. …. Ο κ. Κωνσταντίνου εμφανίζεται σήμερα ως ο βασικός συντάκτης μιας πολυσέλιδης έκθεσης η οποία εμφανίζει τον νυν διοικητή της κενωτικής Πανίκο Δημητριάδη να έχει προβεί σε μια σειρά παρατυπίες σε σχέση με την υπογραφή συμβολαίων που αφορούσαν την εκμίσθωση της Alvarez and Marshal τον περασμένο Μάρτιο το οποίο συνυπογράφουν άλλα δυο μέλη του δ.σ. της Κεντρικής που διορίστηκαν από το προεδρικό μόλις πριν μερικές βδομάδες και προφανώς δεν είχαν προσωπική άποψη για τα γεγονότα. …Νομικοί κύκλοι πάντως εγείρουν σοβαρά ερωτηματικά γύρω από την νομιμότητα της έκθεσης του κ. Κωνσταντίνου στο κατά πόσον αυτή έγινε με την έγκριση του διοικητή έστω αν ενημερώθηκε για την διενέργεια της ο διοικητής, όπως προνοούν οι κανονισμοί της τράπεζας και επιβεβαιώνει μέσα από γνωμάτευση του ο πρώην Γενικός Εισαγγελέας και νομικός Αλέκος Μαρκίδης. Ότι δηλαδή ο διοικητής είναι ανεξάρτητος εκ του συντάγματος θεσμός, ενώ το δ.σ. συστάθηκε με νόμο.» Πολίτης, 24/11/2013

Η νέα αντιπαράθεση στο ΔΣ της Κεντρικής: η νομική γνωμάτευση του κ. Μαρκίδη, η οποία υπενθυμίζει το συνταγματικό πλαίσιο και υποδεικνύει ότι μερικοί στο Δ.Σ. ενδέχεται να έχουν παρανομήσει

Το ζήτημα της διαμάχης προεδρικού – Κεντρικής φάνηκε ή φαίνεται να έχει υποχωρήσει σε ένταση, μετά το τέλος του Οκτώβρη. Την περασμένη βδομάδα, είχαμε μια σύντομη επιστροφή στις αψιμαχίες, όσον αφορά στη δημόσια αναπαράσταση. Καταγράφηκε αρχικα στις εφημερίδες η θέση του κ. Ζένιου - του μέλους το οποίο διορίστηκε πρόσφατα, αλλά κρατά αποστάσεις από την υστερία - ότι χρειάζεται ανακωχή στην Κεντρική και εισηγήθηκε μάλιστα και ένα μηχανισμό εσωτερικών συζητήσεων, ο οποίος να αποτελείται από το διοικητή, τον υπουργό οικονομικών και τον αρμόδιο για τα οικονομικά στο προεδρικό. Το αν αυτό σηματοδοτεί και διαφοροποίηση του υπουργείου οικονομικών από μερικούς του επιτελείου στο προεδρικό, δεν σχολιάστηκε. Ακολούθως, διέρρευσε και η διαμάχη: το νέο σημείο αντιπαράθεσης ήταν η γνωμάτευση του κ. Μαρκίδη ότι οι καταγγελίες εναντίον του διοικητή, οι οποίες βασίζονταν σε έγγραφο του κ. Κωνσταντίνου είναι αμφίβολης, αν όχι παράνομης, νομικής βάσης, αφού συντάχθηκαν χρησιμοποιώντας έγγραφα της Κεντρικής, χωρίς την εξουσιοδότηση του διοικητή. Και προφανως αυτό αφορουσε και τον κ. Μιχαηλιδη όπως φανηκε και με την παραιτηση του την Πεμπτη. Η πλειοψηφία των μελών, τα οποία διόρισε η κυβέρνηση για να ασκούν πίεση στο διοικητή φαίνεται ότι έθεσαν θέμα, γιατί ζητήσει γνωμάτευση ο διοικητής. Μερικοί, μάλιστα, φαίνεται ότι συνέταξαν και κείμενα για να το στείλουν στο προεδρικό. Μια σχετικά αστεία, σχεδόν παιδική, κίνηση – λες και είναι μαθητές που διαμαρτύρονται στο δάσκαλο, γιατί δεν γινόταν το δικό τους. Ο κ. Ζένιος κράτησε αποστάσεις και δεν υπέγραψε το κείμενο. Σύμφωνα, μάλιστα, με την αναφορά του Πολίτη, τελικά μόνο δυο το υπέγραψαν.

Σε αυτό το πλαίσιο, το προεδρικό ανακοίνωσε την ανανέωση της θητείας του κ. Κωνσταντίνου. Ο κ. Κωνσταντίνου είναι, ίσως, η πιο εξόφθαλμη περίπτωση που παραπέμπει σε ένα ειδος αποδοχής «μιζών» στη δημόσια ζωή. Ένας υποστηρικτής του κ. Δημητριάδη μέχρι πρόσφατα, ξαφνικά μεταμορφώθηκε σε φανατικό αντίπαλο - και κατά σύμπτωση [;] αυτό έγινε ακριβώς την περίοδο, που το προεδρικό, χωρίς λογική εξήγηση, εκτόξευε τις απολαβές των μελών του Δ.Δ. από 1.700 ευρώ σε 30,000. Και τελικά, παρά την τακτική του προεδρικού να μην επαναδιοριζει άτομα τα οποία είχε διορίσει η προηγούμενη κυβέρνηση - για τον υποδιοικητή λ.χ. το θέμα έφτασε στο ανώτατο - στην περίπτωση του κ. Κωνσταντίνου, έγινε βολική εξαίρεση. Είναι μάλλον σαφές ότι προσφέρει υπηρεσίες.

Μια βοηθητικη μερίδα στη Γενική Εισαγγελία συμπεριφέρεται σαν προσωπικός δικηγόρος, αντί ως υπηρεσία της Πολιτείας;

Παρά τις καταγγελίες, και τις αποκαλύψεις - όπως του sms έκδοτη προς τον νέο πρόεδρο της Τράπεζας Κύπρου - που έγιναν πρόσφατα ότι ακόμα και η εκστρατεία που εξαπολύθηκε πρόσφατα εναντίον του κ. Δημητριάδη, το Σεπτέμβριο – Οκτώβριο, - γιατί επέμενε να ελεγχθούν τα νέα μέλη του Δ.Σ. της Τράπεζας Κύπρου για σύγκρουση συμφερόντων - είχε ουσιαστικά συντονιστεί από δίκτυα στα ΜΜΕ, εντούτοις, η Γενική Εισαγγελία, η οποία κλήθηκε να διερευνήσει την παράνομη διαρροή έγγραφων και πληροφοριών από την Κεντρική, όχι μόνο δεν ασχολήθηκε με το θέμα, αλλά εστίασε στον διοικητή. Η κίνηση του κ. Ερωτοκρίτου έμοιαζε δυστυχώς με αυτήν του κ. Κωνσταντίνου. Φάνηκε να προσφέρει υπηρεσίες σε αυτόν που το διόρισε.

Την Κυριακή, 24/11, κοινοποιήθηκε, μετά και από δημοσίευμα και στο εξωτερικό, ότι η υστερική εκστρατεία εναντίον του κ. Δημητριάδη «φτάνει μέχρι την Φραγκφούρτη» – σε μια ακόμα γελοιοποίηση της κυπριακής δημόσιας ζωής. Και όταν ο Πολίτης, μια εφημερίδα η οποία στήριξε προεκλογικά τον κ. Αναστασιάδη, κατονομάζει τα κίνητρα σαν ιδιοτελή – την αποκάλυψη, δηλαδή, της μεταφοράς κεφαλαίων από του συγγενείς του προέδρου πριν το κούρεμα, τότε το θέμα τάξης, το οποίο τίθεται και για τον κ. Ερωτοκρίτου που συμμετέχει σε αυτό το σενάριο, είναι σοβαρό.

Το θέμα, βέβαια, είναι και ευρύτερο διότι τουλάχιστον δυο εφημερίδες, ο Πολίτης της Κυριακής και η Καθημερινή, που εκφράζουν τη φιλελεύθερη πτέρυγα στην οποία στηρίζονταν και υποτίθεται θα στηριχθεί για λύση ο κ. Αναστασιάδης, έχουν εκφράσει έντονη δυσφορία για τη συμπεριφορά του απέναντι στην ανεξαρτησία της Κεντρικής. Μάλιστα, ο Πολίτης είχε και την περασμένη Κυριακή, πρωτοσέλιδη αναφορά ότι οι επιθέσεις εναντίον του διοικητή είχαν να κάνουν και με συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα: «Αποκαλυπτικό έγγραφο της Τράπεζας Κύπρου για τους επισφαλείς χρεώστες: Δίνονταν εξωφρενικά δάνεια χωρίς καν τις απαραίτητες εξασφαλίσεις. Ποιοι και πως την ξετίναξαν. Πόλεμος εναντίον του Διοικητή και Χαριγκαν από κόμματα και επιχειρήσεις.»

Το γεγονός, επίσης, ότι η γνωμάτευση έρχεται και από ένα νομικό, όπως ο Α. Μαρκίδης, με σαφές κύρος στη φιλελεύθερη πτέρυγα της κοινωνίας και της δεξιάς, προσδίδει στην όλη συζήτηση μια επιπρόσθετη διάσταση. Σε αυτό το πλαίσιο, ο κ. Αναστασιάδης - και ό,ποιοι, από το επιτελείο του, προωθούν την εκστρατεία - φαίνεται να εγκλωβίζεται -συναισθηματικά ή άλλως πως - σε μια αντιπαράθεση, η οποία δείχνει από τη μια δυσκολία να κατανοήσει την ανάγκη συνεργασίας με άτομα και θεσμούς που δεν ελέγχει – αλλά και σπρώχνει αναγκαστικά το θέμα πάλι πίσω στην υπόθεση του συμπέθερου και της οικογένειας της κόρης του, με τις εκροές πριν το Γιούρογκρουπ. Διότι το θέμα θα επανέρχεται αφού δεν ήταν μόνο ο συμπέθερος, που έβγαλε λεφτά – και μερικές από εκείνες τις εκροές έχουν δημιουργήσει πλεονέκτημα σε μια πτέρυγα του κεφαλαίου, που έχει κεφάλαια στο εξωτερικό που δεν φορολογούνται και που ενδεχομένως, έχει και μη εξυπηρετούμενα δάνεια στις τοπικές τράπεζες. Όταν μια εφημερίδα, η οποία τον στήριξε, δημοσιεύει σχόλια σαν το ακόλουθο, τότε δημιουργείται ευρύτερο ζήτημα:

«Το κεφάλαιο διοικητής πάντως θα τραβήξει, αφού το προεδρικό θεωρεί ότι ο διοικητής πρέπει να απομακρυνθεί στο πλαίσιο μιας προσωπικής κόντρας που έχει να κάνει με τις υποψίες για την διαρροή της υπόθεσης του συμπέθερου Λούτσιου για εκροή 21 εκατομμυρίων λίγο πριν το Γιούρογρουπ και άλλων 2 εκτ. από την κόρη και τον γαμπρό του προέδρου» Πολίτης 24/11/2013, Παρασκήνιο.

Το θέμα, βέβαια, δεν μπορεί να ξεχαστεί, αλλά ο τρόπος που αποφεύχθηκε μέχρι τώρα η διερεύνησή του - και κατ’επέκταση και η διερεύνηση κατά πόσο παραπλανούσε ο κ. Αναστασιάδης πριν και μετά το Γιούρογκρουπ της 15^ης Μαρτίου - βασιζόταν σε ένα είδος ανοχής στα πλαίσια της κυπριακής πολιτικής συναίνεσης: ο κ. Συλλούρης της επιτροπής θεσμών αρνήθηκε να δημοσιοποιήσει τα στοιχεία, όταν παραδόθηκαν από την Κεντρική, τα υπόλοιπα κόμματα άσκησαν κριτική, αλλά ήπια - έστω και αν ήταν ειρωνική - ενώ το φιάσκο της επιτροπής Πική, θα μπορούσε και να εκληφθεί ως μια προσπάθεια συγκάλυψης, αφού ο διορισμός της επιτροπής από το υπουργικό διασφάλιζε τη μη διερεύνηση. Έχοντας, λοιπόν, αυτήν την ανοχή, ο κ. Αναστασιάδης, οι ό,ποιοι συνεχίζουν την κόντρα, απλώς υπενθυμίζουν το σκάνδαλο, το οποίο μπορεί να θέσει ευρύτερα ζητήματα.

Πέρα από τον Πολίτη και την Καθημερινή, αξίζει να αναφερθεί σαν ενδεχομένως σύμπτωμα και ένα σχόλιο στο Φιλελεύθερο[1] – το οποίο αναφερόταν στο πώς κατασκευάζονται θεάματα, και το οποίο χρησιμοποιούσε το παράδειγμα της επίθεσης εναντίον του κ. Δημητριάδη ως ένδειξη του πως μπορεί να γίνουν μπούμερανγκ: «… Τη μια είναι ο διοικητής που γέμισε την Κεντρική Τράπεζα με κάμερες για να παρακολουθεί τους υπάλληλους και τα πρόβατα ως υπέρμαχοι – τάχα – των ανθρώπινων δικαιωμάτων, της ιδιωτικοτητας και των προσωπικών δεδομένων πρέπει να τον καταδικάσουν [μέχρι να μάθουν πως οι κάμερες πάντα υπήρχαν στους διαδρόμους και στην είσοδο για λόγους ασφάλειας]… Η μέθοδος αυτή καμία φορά έχει αντίθετα αποτελέσματα. Και εκεί που δεν συμπαθάς τον Δημητριάδη, πιάνεις τον εαυτό σου να τον βλέπει με συμπάθεια..»