Μέση Ανατολή: η Τουρκία και το Κατάρ στρώνουν χαλί στο Ιράν, ενώ στην Λιβύη διαμορφώνονται τρία τουλάχιστον μπλοκ

Η Τουρκία κάνει πάσα στο Ιράν

Αυτήν τη βδομάδα ανακοινώθηκε ότι θα διενεργηθεί ο δεύτερος γύρος των συνομιλιών για τη Σύρια στο τέλος Νοέμβριου. Η ανακοίνωση συνοδεύτηκε από δυο κινήσεις με ενδείξεις για το κλίμα. Διέρρευσε ότι η Τουρκία, ουσιαστικά, ‘κάρφωσε’ στο Ιράν 10 άτομα, τα οποία λειτουργούσαν ως πράκτορες του Ισραήλ στο Ιράν. Αυτή είναι μια ακόμα αποφασιστική κίνηση του τουρκικού κράτους προς ανατολικές συμμαχίες – μετά από την αγορά των κινεζικών πύραυλων ή ακόμα πιο ριζική αποστασιοποίηση από το Ισραήλ έχει ακόμα μια διάσταση: μετά τις εξελίξεις στη Συρία, η Τουρκία ουσιαστικά ενισχύει τις σχέσεις της με τον νέο περιφερειακό παίκτη, ο οποίος στηρίζει τη συριακή κυβέρνηση. Με αυτόν τον τρόπο, το Ιράν, το οποίο άρχισε να βρίσκει πιο ανοικτές πόρτες στην Δύση , γίνεται πια πιο αποδεκτό από τον κοσμικό Σουνιτικό πόλο στην Μέση Ανατολή. Οι σχέσεις Ιράν Τουρκίας βέβαια δεν ήταν εχθρικές – μάλιστα η Τουρκία ενθάρρυνε τις σχέσεις και είχε προηγουμένως προσπαθήσει να ενθαρρύνει ανοίγματα των δυτικών της συμμάχων προς το Ιράν. Με την συριακή κρίση, ωστόσο, οι σχέσεις Τουρκίας-Ιράν βρέθηκαν σε λεπτό σημείο, αφού η προσέγγιση του πάγωσε μπροστά στις τούρκικες επιλογές στην συριακή αντιπαραθεση. Μετά τη ρώσο-αμερικανική παρέμβαση είναι μάλλον εμφανές ότι η Τουρκία προσπαθεί να ενισχύσει τις ήδη υπάρχουσες σχέσεις.

…Και ανάλογη κίνηση κάνει και η νέα ηγεσία στο Κατάρ

Ακόμα πιο εντυπωσιακές ήταν οι πληροφορίες που διέρρευσαν για την απελευθέρωση Λιβανέζων όμηρων από τους σιρούς αντάρτες. Οι Λιβανέζοι σιήτες είχαν συλληφθεί στη βόρεια Συρία και σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, η αποφασιστική παρέμβαση έγινε από το Κατάρ το οποίο πλήρωσε τα λυτρα για να απελευθερωθούν. Το ότι το Κατάρ βρέθηκε τώρα να πληρώνει τους τέως σύμμαχους του για να απελευθερώσουν όμηρους. Η κίνηση του Κατάρ ερμηνεύθηκε ως συνέχεια των φημών ότι ουσιαστικά ο νέος εμίρης έχει αρχίσει να περιορίζει την εξωτερική πολιτική του προηγούμενου εμίρη. Φαίνεται ότι μετά τη ρωσική παρέμβαση και τη στήριξη της συριακής κυβέρνησης, ο εμίρης του Κατάρ αναζητεί τρόπους να φτιάξει κάπως τις σχέσεις του με τη Δαμασκό – αλλά σαφώς ο κυριότερος στόχος είναι το Ιράν αλλά και η Χιζμπολάχ. Και σε αυτό το σημείο, το Κατάρ συνεχίζει την ευρύτερη του πολιτική – από πριν το 2011 είχε προσπαθήσει να φτιάξει σχέσεις με τα ισλαμικά κινήματα - όπως η Χαμάς αλλά και η Χιζμπολάχ - αλλά και με το Ιράν παρά τις διαφωνίες της Σαουδικής Αραβίας. Οπότε η κίνηση του Κατάρ είχε την ίδια κατεύθυνση με την κίνηση της Τουρκίας – το στρώσιμο χαλιού για την επιστροφή του Ιράν ως σημαντικής περιφερειακής δύναμης.

Στην Λιβύη αναζητούνται συμμαχίες και συγκροτούνται πόλοι

Στη Λιβύη, τα πράγματα φαίνονται να συνεχίζουν την πόλωση. Μετά από το χάος της προηγούμενης βδομάδας, όταν απηχθει ο πρωθυπουργός, οι πληροφορίες άρχισαν να ξεκαθαρίζουν το σκηνικό. Φαίνεται ότι στην Τρίπολη διαμορφώθηκαν δυο στρατιωτικές συμμαχίες. «Στο ανατολικό μέρος της πόλης στρατοπεδεύει η «Ασπίδα» μια ομαδοποίηση ένοπλων, που ανήκουν σε ισλαμικές ομάδες, οι οποίες πολέμησαν τον Καντάφι και οι οποίες έχουν διοικητές από τη Μισράτα… Στην άλλη πλευρά της πόλης, στρατοπεδεύουν οι ένοπλες ομάδες της Ζιντάν, οι οποίες εκφράζουν μια ευρύτερη χαλαρή συμμαχία κοσμικών βεδουινικών και αραβικών φυλών…. Οι μεν πρώτοι ελέγχουν το υπουργείο εσωτερικών, ενώ οι δεύτεροι το υπουργείο άμυνας..»

Η απαγωγή του πρωθυπουργού έγινε από τους ισλαμιστές, ενώ την αντεπίθεση για την απελευθέρωση του την έκαναν οι ομάδες από την Ζιντάν. Οι μεν ισλαμιστές δεν είναι δημοφιλείς λόγω των απόψεων τους, ενώ οι ένοπλοι της Ζιντάν δεν είναι επίσης δημοφιλείς λόγω της τάσης τους για λεηλασίες. Ο διχασμός φαίνεται να υπάρχει και στο κοινοβούλιο, όπου οι κοσμικοί ποντάρουν σε μια ευρύτερη συμμαχία των φυλών ενάντια στους ισλαμιστές. http://www.brunet.info/?p=m101804&hd=&size=1&l=e

Σε μια παραλληλη εξέλιξη μια άλλη αντιπροσωπεία επισκέφθηκε τη Μόσχα για να καλλιεργήσει το κλίμα υπέρ της κανταφικής αντίστασης. Σύμφωνα με αυτήν την αντιπροσωπεία, οι διαμάχες ανάμεσα στις ένοπλες ομάδες είναι μια εσωτερική κωμωδία, ενώ ισχυρίστηκαν ότι οι ίδιοι εκπροσωπούν μια ευρύτερη συμμαχία των φυλών, η οποία ετοιμάζεται να διεκδικήσει την ρόλο της ως ο αποφασιστικός πόλος στις αντιπαραθέσεις.   http://www.uruknet.info/?p=m101789&hd=&size=1&l=e